In Café Zware Metalen gaan we opzoek naar de mens achter de metal, of de metal achter de mens. Wie is de metal-mens in al zijn verscheidenheid? We leggen de focus op de concert- en festivalganger, de platenlabel eigenaar, de barman, de buurman, de lichtman, de verpleegkundige, de politicus of de leraar. Wie je ook bent en wat je ook doet, we hebben allemaal een ding gemeen: metal! In deze rubriek gaan we in gesprek met jou! Want waar komen immers de leukste, meest spontane en luchtige gesprekken tot stand? Juist: in het café! Deze week drinken we een biertje met Birgit.
Wie ben je en wat doe je in het dagelijks leven?
Ik ben Birgit, 31 jaar en ben kwaliteitsverantwoordelijke en medewerker bij de Customer Service van een online apotheek. Mijn vrije tijd wordt gevuld met wandelen, lopen, zwemmen, lezen en muziek luisteren en ontdekken, ik bespeel zelf geen muziekinstrument namelijk.
Hoe en wanneer kwam je aanraking met metal, wat trok je zo aan en wat is je eerst gekochte metal album?
Het eerste contact met metal dat ik me herinner, is dat een kennis een paar albums had die hij zelf niet (meer) leuk vond en aan mij en mijn broer had gegeven. Dit waren de albums Hybrid Theory (Linkin Park) en Mutter (Rammstein). Ik was toen ongeveer 11 á 12 jaar denk ik. Mijn broer vond er zelf niet zo heel veel aan maar ik heb de albums kapot gedraaid. Tot op de dag van vandaag is Rammstein mijn lievelingsband en die kopie van Mutter prijkt nog steeds tussen de rest van mijn albums.
Hoelang bezoek je Zware Metalen al en wat vindt je leuk aan de site?
Ik denk dat ik jullie nu ongeveer 2 jaar volg op de ‘socials‘. Ik lees graag de verschillende recensies, zeker omdat het over een breder waaier aan genres gaat die besproken wordt en niet alleen maar de commerciële bands. Ik ga zelf dan ook vaak eens luisteren na het lezen van een recensie en heb zo ook al wat leuke bands ontdekt.
Leuk om te horen!
Welke bands hebben een grote invloed gehad op je en/of hebben je ‘gevormd?’
De enige constante in mijn hele muzikale leven is eigenlijk Rammstein. Mutter is echt het album waarmee het allemaal begonnen is en ik hoor hun na 20 jaar nog altijd graag. Dat is niet elke dag, dat is niet elke week, maar ik kan op hun terugvallen als een oude vriend die ik een poos niet gezien heb, om dan weer gewoon verder te gaan waar we vorige keer gestopt zijn alsof er geen tijd tussen heeft gezeten. Ik denk dat ik daardoor ook ergens een interesse voor de Duitse taal heb ontwikkeld (ik ben op Erasmus geweest in Duitsland en mijn Customer Service job is ook voor Duitstalige klanten), dus ik mag gerust stellen dat Rammstein me gemaakt heeft tot wie ik ben.
Door de jaren heen zijn er natuurlijk andere bands gepasseerd waar ik helemaal gek op ben geworden en waardoor ik op dit moment de smaak heb ontwikkeld die ik nu heb. Ik zei vroeger altijd “als ik de vocalen niet kan verstaan, dan vind ik het niet leuk” (hoe lekker naïef en onwetend was ik toch). Dit veranderde allemaal door Parkway Drive, die me live hebben weten te overtuigen op Graspop 2011. Sindsdien ben ik compleet hooked, want zij hebben de deur naar ‘harsh vocals’ voor mij opengezet.
Wanneer luister je vooral naar metal en zijn er naast metal nog andere muzieksoorten waar je graag naar luistert? Wat brengen die muzieksoorten jou wat metal niet of in mindere mate brengt?
Bij elke gelegenheid luister ik naar metal: werk, koken, poetsen, lopen, wandelen, in de wagen.. Als ik naar andere genres luister, is dit omdat ik op dat moment iets moet hebben om écht de longen uit mijn lijf te kwelen of omdat ik wil dansen en springen, wat voor mij niet altijd even vlot gaat op metal. Als ik écht wil dansen of zingen, dan ga ik eerder voor (op dit moment, maar dat varieert) Royal Blood, Greta Von Fleet of Frank Carter & The Rattlesnakes… Maar dat kan ook New Wave zijn, of een band als Carpenter Brut. Dat varieert heel erg en hangt ook heel erg van mijn stemming af!
Wat zijn recente albums die je grijs draait en wat maakt die albums zo bijzonder?
Dat zijn op dit moment Shadow of Intent (Elegy), Zeal & Ardor (Zeal & Ardor), Lorna Shore (.. And I Return to Nothingness), Coffin Feeder met Stereo Homicide en Orbit Culture met Shaman. Deze albums laten me op dit moment iets voelen wat andere muziek nu niet kan. Er zit veel woede en verdriet in, wat er voor mij voor zorgt dat ik op de één of andere manier mijn gevoelens iets beter kan benoemen of plaatsen. Shaman is een meezinger met minder emotie erin verwerkt in vergelijking met eerdere albums, wat me dan weer echt doet hunkeren naar de festivals.
Wat is je meest memorabele concert en/of festivalervaring? Wat zijn je herinneringen daarbij en wat maakt deze zo speciaal?
Eén van de meest memorabele momenten is voor mij Parkway Drive op Graspop 2011. Het is goed om te weten dat ik normaal niet snel geïnteresseerd ben in bands die ik niet ken als ik ze live zie. Ik stond vooraan bij het optreden van Volbeat vooraan bij de Mainstage en na het optreden heb ik “gevochten” voor een drumstick (tot op vandaag ben ik nog kwaad dat ik de stick niet had, want iemand had me gekieteld en hoe oneerlijk is dat!). Van het vechten zat ik vol adrenaline en ik moest die ergens kwijt. Parkway Drive speelde op dat moment in de Marquee en ik ging daar dan maar naartoe: voor mij was dat op dat moment nog redelijk agressieve muziek en dat was wat ik nodig had: een portie agressie.
Aangekomen in de Marquee wist ik niet wat ik zag: een afgeladen tent met een circlepit die heel het voorste deel vulde. Ik ben rechtstreeks naar voor gelopen en in die circlepit gesprongen. Een rondje later lag ik op de grond door een elleboogstoot; niet erg, opstaan en verder natuurlijk. Ik ben in de hele heisa mijn schoen kwijtgeraakt, maar op dat moment leek me dat ook niet te storen. Ik herinner me niets van de setlist of dat ze goed waren of niet, maar wat heb ik genoten van dat optreden.
Het optreden liep al snel af en de tent liep bijna even snel leeg. Ik ben uit de tent gelopen op zoek naar mijn vrienden, die dan aan het lachen waren dat ik de snul was die op 1 schoen liep en ben dan maar op zoek gegaan naar mijn schoen. Vooraan aan het podium stond nog een Graspop-medewerker bij een onmogelijk grote stapel schoenen dus ik beschreef mijn schoen, die we toevallig in de stapel vonden. Nadeel: steunzool van één week oud kwijt. Ik had ‘m echt nodig, dus ik besloot om toch maar even te zoeken en (I shit you not) in het midden van waar de cirlepit was scheen een lichtspot op mijn steunzool. Na dit onwaarschijnlijke verhaal ben ik bij het thuiskomen naar hun beginnen luisteren en sinds die dag ben ik fan. Dat was de eerste keer dat ik hun zag en de tiende keer was toen ze Wacken afsloten op de Mainstage in 2019.
Welk festival, band of concertzaal zou je heel graag nog eens willen bezoeken en wat maakt het dat dat er nog niet van gekomen is?
Ooit wil ik nog eens terug naar Wacken Open Air. We zijn nu in totaal vier edities aanwezig geweest, wat op dit moment de honger en nieuwsgierigheid gestild heeft. Het is steeds een hele onderneming om naar het festival te gaan, dus we hebben ons voorgenomen dat we over een paar jaar nog eens de reis naar het noorden gaan maken.
Een vraag die nooit verveeld: wat is je favoriete metalalbum allertijden en wat is je favoriete metalnummer allertijden?
Ik heb echt een week nagedacht over deze vraag, maar de conclusie is dat ik geen favoriet heb. Ik hoor veel bands graag en soms kom ik een oude parel weer tegen (zo was ik onlangs terug naar Machine Head beginnen luisteren, maar tijdens dit typen besefte ik dat Avatar ook al even geleden was), dus ik kan blijven genieten van de muziek waar ik vroeger veel naar geluisterd heb. Een paar van mijn favoriete nummers zijn de meeste op Hybrid Theory van Linkin Park (want daar is het begonnen), Reise Reise van Rammstein, The Satanist en Nija van Orbit Culture, Black Flame (Bury Tomorrow) en Hail the Apocalypse van Avatar. Please don’t make me choose.
Geen probleem, dan kiezen wij er één!
Wat vindt je mooi aan de metalscene en waarin verschilt dit genre volgens jou ten opzichte van andere muzieksoorten? Zijn er ook dingen die je minder vindt aan de ‘scene’?
Ik houd van de metalscene omdat iedereen er altijd is voor één ding: muziek. Dat verbindt ons allemaal en daardoor zijn we, hoe onbekend en verschillend voor elkaar, altijd een hechte groep. Ik merk dit altijd als we naar een niet-metalfestival gaan op een ‘metaldag’: de metalmensen zijn talrijk, vriendelijk tegen elkaar en goedgeluimd in de pit. Voor mij lijkt het niet alsof de rest van het volk dit soort verbondenheid voelt, ook al zijn zij ook daar voor hun bands. Dit merk ik ook bij iets heel banaals als iemand tegen de arm stoten waardoor die bier morst: metalmensen zeggen vaker (ook niet iedereen) sorry en bieden soms zelfs een nieuw pintje aan als de schade echt té groot is. Wat ik jammer vind, is dat er vaak wat strijd is als niet iedereen dezelfde band goed vindt. Het moet dan verantwoord worden WAAROM je die band niet zo goed vindt, want die heeft toch wel écht veel betekend voor de scene et cetera et cetera.
Wat staat er nog op je wenslijstje wat betreft metal, of wat zou je graag nog eens mee willen maken (ook als het niet meer mogelijk is)?
Het lijkt me heel leuk om het festival 70.000 Tons of Metal mee te maken, maar ik vind het echt onmenselijk duur op dit moment. Misschien dat ik het er voor over heb, maar op dit moment niet. Misschien minder metal, maar ik had Queen graag live gezien met Freddie Mercury. Dat lijkt me onwaarschijnlijk om live mee te maken, want wat die man kon met zijn stem..
We hebben nog enkele ‘funvragen’….
- Friet of patat?
Frietjes, want ik ben een Belg. Patat is gewoon een aardappel eigenlijk..
- Graspop of Wacken Open Air?
Graspop. De beleving en grootsheid van Wacken Open Air valt niet in woorden te omschrijven, tenzij je er zelf ooit geweest bent om het zelf te beleven, maar Graspop is thuiskomen voor mij. Thuiskomen bij een oude geliefde waar je een heel jaar naar hebt gesmacht (valt het op dat ik festivals mis?).
- Concert of een festival?
Festival. Samen uren in de brandende zon of bakken regen staan om je favoriete bands te zien, om dan verkleumd en helemaal kapot terug naar de tent te strompelen. En vervolgens de ochtend beginnen met de verhalen van de avond voordien omdat niet iedereen ze even bewust heeft meegemaakt. Er is niets dat daar aan kan tippen voor mij.
- Slapen op een festivalcamping of een kamer/chalet huren?
Festivalcamping, zonder twijfel! That’s where all the fun happens, een festival is niet compleet zonder campingverhalen.
- Muziek streamen of fysieke examplaren kopen?
Ik koop CD’s die ik graag hoor, maar door het gebruiksgemak van online streaming platformen stream ik de muziek die ik door de dag luister.
Bedankt voor het interview en leuk dat je wilde deelnemen!
Aanmelden voor deze rubriek kan door een mail te sturen naar contact@zwaremetalen.com met het onderwerp ‘Café Zware Metalen’.
Lees hier Café Zware Metalen #1
Lees hier Café Zware Metalen #2