Aan alle mooie liedjes komt een eind. Het is gelukkig een stuk frisser vandaag. Moederziel alleen vandaag. Maar dat is niet erg, want stiekem is vandaag de dag met de beste bands. Vandaag staat in teken van ontdekken. Ik doe nog één keer mijn best om voor u verslag te doen. Bedankt om te lezen, heb plezier! De verslagen van dag 1, dag 2 en dag 3 vindt u hier.
Greg Puciato 14:45 – 15:30 (Metal Dome)
U kent Greg Puciato natuurlijk als de voormalige zanger van Dillinger Escape Plan. Tegenwoordig maakt hij muziek bij The Black Queen, Better Lovers, Killer Be Killed (met Troy Sanders en Max Cavalera!), solo en als zanger bij Jerry Cantrell, waar hij de lijnen van Layne Staley op indrukwekkende wijze voor zijn rekening neemt. Deze man kan als geen ander een metalrefrein dragen met zijn stem. Graspop is duidelijk vergeten wie deze extreem sterke zanger is want ik heb de metal dome nog niet zo leeg geweten. Dat de band hard werkt, is daarentegen geen verrassing: Greg vermeldt dat hij al 26 uur wakker is om hier vandaag te staan. Dat is er echter niet aan te horen want zijn keel is nog even resonant als altijd. Echter is de band het misschien wel wat kwijt. De alternatieve rock/metal van de band is verdienstelijk maar niet memorabel. Wanneer er dan met rare maatsoorten wordt gewerkt valt het wat in elkaar omdat de gitaar definitie mist en je dus de noten niet kan onderscheiden. Echter, wanneer de band de 80’s glamrockballad A Pair Of Questions inzet, komt het geheel samen en het synthwave-meets-metalnummer Evacuation dat de show afsluit gaat daar nog los boven. Twee dikke goedmakers die hopelijk de toekomst van de band aanduiden. Of gewoon een album maken met Carpenter Brut, want The Imaginary Fire smaakt naar meer.
Bloodywood 15:20 – 16:00 (Jupiler Stage)
Onze Indische vrienden van Bloodywood zijn klaar om de Jupiler Stage aan gort te spelen. Ik heb in die vier dagen nog niet zo een groot publiek voor dit podium gezien. De nu-metal aangevuld met traditionele indische instrumenten werkt als een zweep op de overvolle wei. De percussie geeft alles nog meer diepte en accent en is een grote meerwaarde. De fluit daarentegen is een beetje als een driejarige een kleurplaat geven. Het resultaat vloekt langs alle kanten maar je tolereert het. Bloodywood overwint om halfvier in de namiddag Graspop met oprecht enthousiasme, dankbaarheid en vooral een heel sterke set.
Hellmut Lotti Goes Metal 17:40 – 18:30 (Metal Dome)
Hellmut Lotti, voor de gelegenheid met twee l’en is gekend als hardwerkende zanger in compleet andere genres, maar dat de man een stem heeft om u tegen te zeggen is wel al heel lang geweten. Vandaag komt de beste heer een heleboel covers brengen met liveband. En dit – hopelijk niet – exclusief concert is toch een speciaaltje. Na een promostunt voor Radio Willy waar Helmut Lotti Run To The Hills bracht is het geheel geëscaleerd. Graspop omarmt deze bijzondere boeking volledig want bijna de volledige wei probeert de Dome in te geraken. Het publiek zingt zelfs tot ver buiten de tent over de muziek heen. Nochtans is de heer Hellmut fris van stem en weet hij de covers soms beter te brengen dan de nog levende evenknieën. Had Guns N’ Roses Helmut Lotti niet kunnen meenemen? Het zou stukken beter geweest zijn dan donderdag. De band van Hellmut is ook puik in vorm en op het geluid is niks aan te merken. We hebben hier duidelijk met klasse te maken. We horen onder meer Run To The Hills, Smoke On The Water, Paranoid en natuurlijk een cover van Elvis.
Katatonia 18:15 – 19:05 (Marquee)
In de Marquee is het een stuk rustiger dan in de Dome en kan je makkelijk nog vooraan gaan staan. Op de borden in de Marquee wordt aangekondigd dat de Dome overvol zit voor Hellmut Lotti en je daar dus niet heen kan. Katatonia is een goed genoeg alternatief denk ik zo! Voor mij is het de eerste keer Katatonia, ook al zet ik albums Night Is The New Day en The Great Cold Distance regelmatig op en ben ik er een groot fan van. De progressieve, depressieve metal van de Zweden gaat er bij mij in als zoete koek en dat is live niet anders. Alleen wist ik niet dat het nieuwste album al uit was. Nog checken thuis dus! De band komt het podium op in het zwart, zonder introsamples of allures. Live gaat het een stukje steviger en dat kunnen de nummers wel hebben. De drums worden oerstrak bespeeld en de bas zwelt en draagt het geheel waar de heren Renske en Nyström melodisch, maar ingetogen over croonen. Bij afloop pinken fans een paar traantjes weg. Ik begrijp het. Catharsis.
Voivod 19:10 – 20:00 (Metal Dome)
Al 40 jaar in de maak, dit Voivod. Heb er enorm veel goeds over gehoord, maar ken er amper iets van. Deze zilverruggen gaan duidelijk al lang mee in het circuit en presenteren onnavolgbare drumpartijen en progressieve riff na riff na riff. Jammer dat de floor drum te veel nagalm heeft zodat sommige drumstukken het geheel overheersen. Net zoals bij Katatonia is er plaats zat in de tent en dat is onterecht want het is een puik optreden van ervaren rotten. Nochtans staat er niet veel interessants op hetzelfde tijdstip geprogrammeerd. Het is een optreden voor de echte diehard fans want de band bedeelt elk van hun albums met telkens één nummer. Zo is er wel een heleboel afwisseling in de set te vinden. Wie er niet was had ongelijk.
Lorna Shore 20:45 – 21:45 (Metal Dome)
Hypecheck. Lorna Shore brengt deatchcore naar de metalmainstream door de waanzinnige screamtechnieken van Will Ramos. Graspop is nog niet helemaal on board en programmeert de band in de Metal Dome die volledig uitpuilt. Het is niet zo erg als bij Hellmut, maar toch. Daarbuiten spelen Eluveitie, Hollywood Vampires en Enter Shikari tegelijk op de andere podia, dus dat je dan de Dome volkrijgt, is op z’n minst indrukwekkend. En dat het publiek er zin in heeft. Bij de soundcheck wordt er al een feestje gebouwd. Lorna Shore, Lorna Shore wordt er gescandeerd en dat zal niet de laatste keer zijn vandaag. Dan gaan de lichten aan, Will spreekt ons toe en de eerste blastbeats zijn een feit. De blastbeats vliegen door de Dome aan een misselijkmakend tempo dat zelfs nog wisselt doorheen het nummer. Daarbij gaan de gitaristen loepzuiver te werk. Technische hoogstandjes hier. Maar daar houdt het niet op. Wat Will Ramos uit zijn strot perst, is absurd. Binnen één zin vijf verschillende screamtechnieken gebruiken. We krijgen hier een ware masterclass aan vocale hoogstandjes en ik denk dat ik nog nooit zo een zotte zanger aan het werk heb gezien. Na de show gaat het applaus nog lang door. De hype is terecht.
Billy Talent 22:30 – 23:30 (Jupiler Stage)
Iemand moet de laatste zijn en deze headliner op de Jupiler Stage kon echt niet worden overgeslaan. Terwijl de regen in zachte druppen uit de hemel valt, wordt de hitte eindelijk gebroken en is het genieten op de weide na weken droogte. Het publiek denkt er duidelijk hetzelfde over en Billy Talent trakteert ons op hits en evergreens uit het punkrocklandschap waaronder Devil In A Midnight Mass, This Suffering, Try Honesty en Surrender. Bij Rusted From The Rain laat het publiek duidelijk zien dat het nog niet vastgeroest is en de crowdsurfers gaan helemaal wild. Tijdens elk nummer vliegen er een stuk of twintig over de mensenmassa. Op een bepaald punt wordt zelfs op de crowdsurfers gesurft. Wat een feest en wat een afsluiter is me dit zeg. In het staartje worden we natuurljk nog getrakteerd op Fallen Leaves, Viking Death March en bij Red Flag komt de bassist van Anti-Flag ons nog een laatste keer opjutten. Wat een afsluiter. Punk is duidelijk thuis op Graspop.
En zo komt er een eind aan de verslaggeving van Graspop 2023. In totaal heb ik dit jaar 36 van de 151 bands kunnen zien en over een groot deel verslag kunnen uitbrengen. De beste shows waren Heriot, Lorna Shore en Billy Talent voor mij. Laat gerust in de comments achter welke bands je zelf top vond. Hierbij wil ik nog snel Graspop bedanken voor het persticket; ik kom graag nog eens terug om meer geweldige bands en riffs te aanschouwen!
Datum en locatie
18 juni 2023, Graspop, Dessel, Mol
Foto's:
Graspop Metal Meeting
Link: