Jera On Air: hét festival voor iedere liefhebber van punk, hard- en metalcore. Begin jaren ’90 klein begonnen en inmiddels uitgegroeid tot een festival met meerdere tenten, ieder jaar internationale acts van formaat en breed gedragen door honderden (!) vrijwilligers, veelal uit de omgeving waar het evenement plaatsvindt. Dit jaar viert het festival op 23, 24 en 25 juni zijn 29e editie en met namen zoals Parkway Drive, Black Flag, Hatebreed, Papa Roach en Lorna Shore belooft het wederom een fantastische editie te worden. Lees hieronder het verslag van dag één, de donderdag in Ysselsteyn.
Donderdag start het festival echter wat ruw. Het weer, in combinatie met problemen bij de ticketcontroles, zorgen voor wat roet in de pap. Code Orange is niet alleen een band die vandaag speelt, maar ook het weeralarm dat het KNMI vandaag afgeeft in de regio van het festival vanwege de hevige regenval. Laten we het er maar op houden dat de organisatie ook zijn best doet om er het beste van te maken. Gelukkig zijn alle podia op het terrein overdekt, zodat we tijdens het kijken van de bands geen last hebben van het weer.
Lorna Shore
Vorig jaar om deze tijd had ik er zelf nog nooit van gehoord, maar nu is Lorna Shore al niet meer weg te denken uit de metalscene. Daarom dat ze tegenwoordig ook op praktisch ieder metalfestival te vinden zijn. Althans, zo lijkt het. Dat komt goed uit, want na ze vorige week gemist te hebben op Graspop Metal Meeting kan ik ze vandaag toch nog een keer zien. Ze beginnen vandaag hun set met Sun//Eater, gevolgd door Cursed to Die en To the Hellfire. Waarbij vooral dat laatste nummer live altijd extreem goed tot zijn recht komt. De geluiden die Will Ramos uit zijn strot geperst krijgt, weten mij keer op keer te verbazen. De set wordt afgesloten met het drieluik van Pain Remains, waarbij Pain Remains I, II en III in volgorde gespeeld worden.
Sick Of It All
Deze band uit New York is opgericht in 1986 en dus al 37 jaar actief in de hardcorepunk scene. Toch spat de energie er bij de mannen van Sick Of It All er vandaag de dag nog steeds vanaf. Vooral gitarist Pete Koller rent en springt gedurende de hele set vol energie over het podium. Niet alleen de band heeft er veel zin in, maar ook het publiek. Want bij het nummer We Want The Truth van het tweede album Just Look Around, dat uitkwam in 1992, ontstaat er meteen een grote circlepit. Ook bij het intro van Us v.s. Them wordt er flink mee geschreeuwd. Nog voordat het nummer daadwerkelijk begint, breekt een van de drum pedalen af. Na een snelle reparatie gaat het optreden weer op volle kracht verder. De band komt al sinds 1992 naar Nederland en het is ook niet de eerste keer dat ze op het podium te vinden is in Ysselsteyn. Zo stonden ze ook in 2016 en 2018 op het programma van Jera On Air. Als Lou vraagt wie ze vandaag voor het eerst zien, gaan er een paar handen de lucht in. Maar zodra de vraag gesteld wordt wie ze al eerder heeft gezien, reageert de overgrote meerderheid van het publiek vol enthousiasme.
The Amity Affliction
De volgende band op het programma is de Australische band The Amity Affliction. Een combinatie van metalcore en posthardcore. Vanaf het eerste nummer is er meteen zoveel vuur op het podium zodat onze kleren spontaan weer opdrogen. De band weet stukken met cleane zang goed af te wisselen met zware grunts. Zodra het nummer Pittsburgh van het album Let the Ocean Take Me wordt aangekondigd, wordt dit onder luid enthousiasme ontvangen bij de fans. De band heeft er daarom ook geen moeite mee om het publiek mee te krijgen. Zo regent het vandaag buiten de tent om niet alleen water, maar binnen in de tent ook crowdsurfers.
Billy Talent
Vorig jaar bracht de rockband Billy Talent hun zesde studioalbum uit, genaamd Crisis of Faith. Sindsdien is de band uit Canada veel op tour geweest. Zo stonden ze afgelopen november nog op de Main van Poppodium 013 samen met Frank Turner & The Sleeping Souls, die deze vrijdag ook op Jera te vinden zijn. Dat de band populair is blijkt wel, want ze weten de tent van de Vulture Eastpak stage vandaag goed te vullen. Qua setlist focust de band zich voornamelijk op de oudere nummers, zo worden er maar liefst zes nummers van het album Billy Talent III gespeeld. Tijdens het laatste nummer Red Flag wordt de band nog even vergezeld door Chris Barker, de bassist van Anti-Flag.
Parkway Drive
Vorige week zag ik ze al met een heel sterk optreden op Graspop Metal Meeting en ik moet stiekem toegeven dat Parkway Drive ook wel de reden is waarom ik dit weekend op Jera ben. De band is de afgelopen jaren enorm gegroeid en tegenwoordig te bewonderen als headliner van de grootste festivals ter wereld, zoals Wacken Open Air, Hellfest en, zoals ik net al zei, Graspop Metal Meeting. Ik vroeg me af of ze de hoeveelheid pyro en vlammen zouden bijstellen aangezien ze vandaag in een tent spelen, dat werd vanaf het eerste nummer Glitch al meteen duidelijk dat dat niet het geval was. De sfeer zit er meteen lekker in, want tijdens de eerste breakdown schieten de vlammen in grote hoeveelheden van het podium en verandert de tent in een grote moshpit. Qua setlist krijgen we vandaag verder op enkele nummers na hetzelfde als wat we de afgelopen jaren van de mannen gewend zijn. Een leuke toevoeging vandaag is het nummer Soul Bleach, dat we vorig jaar tijdens de Europese concert tour niet gehoord hebben. Alsof het nog niet warm genoeg was, werd bij Dedicated de temperatuur weer wat opgeschroefd met behulp van wat flinke vlammenwerpers. Dit nummer komt live altijd erg goed tot zijn recht.
Waar zanger Winston tijdens andere festivaloptredens deze zomer het publiek in ging bij Idols and Anchors om het middenpunt te vormen van een circlepit, blijft hij nu op het podium staan. Jammer, want ik en een andere fotograaf stonden al klaar in de moshpit om dit unieke tafereel vast te leggen. Voor Shadow Boxing verschijnt er een strijkkwartet op het podium met violen, een altviool en een cello. Hieruit blijkt maar weer dat klassieke muziek en metal heel goed samen gaan. Tijdens het rustige nummer Darker Still hebben we even een moment om terug op adem te komen. Hiervoor gaan ook alle zaklampen de lucht in bij het publiek. De switch van snelle en energieke nummers naar lijkt met dit nummer toch net iets te groot. Voornamelijk de zanger lijkt er moeite mee te hebben om de cleane stukken helemaal zuiver te zingen. Wat dat betreft kwam The Colour Of Leaving, tijdens het concert met de Reverence tour in 2019 in de AFAS Live beter tot zijn recht.
Genoeg geneuzel over trage nummers. Het is tijd om voor datgene waar Parkway Drive zo goed in is: namelijk een explosief feest maken! En explosief is het! Zowel qua pyro, vuur als qua energie. Vanaf de eerste seconde van Bottom Feeder staat heel de tent te springen. Als je het nu al heet vond, heb ik slecht nieuws voor je. Tot nu toe hebben ze de helft van de vlammenwerpers nog niet eens aan gehad. Tijd dat daar verandering in komt! Zodra het intro van Crushed wordt ingezet, ontstaat er een vlammenzee op het podium. Later in het nummer komen hier nog de vlammenwerpers bij die eerder in de set al gebruikt werden en de vlammenwerpers die vanaf de zijkant van het podium horizontaal enorme vlammen over het podium schieten. Als je voor aanvang van het nummer een stokje met marshmellows de lucht in had gehouden waren die na afloop zonder twijfel bruin geworden.
Helaas zijn we nu dan alweer aan het laatste nummer toegekomen van vandaag. De gouden oude van Parkway Drive, Wild Eyes. De hele band komt naar voren en gaat op de rand van het podium staan. Wanneer gitarist Jeff Ling de welbekende riff inzet wordt deze meteen door de hele tent mee geschreeuwd, waarvan de band zichtbaar onder de indruk is. Vanaf het moment dat het nummer verder wordt opgepakt en de drums erbij komen vliegt het bier meteen door de lucht.
Parkway Drive heeft zich vandaag opnieuw bewezen meer dan klaar te zijn als moderne festival headliner. De productie die de band mee neemt, leent zich daar ook perfect voor. De energie die er vanaf komt zorgt voor onvergetelijke optredens. Ik ben benieuwd wat de toekomst verder nog gaat brengen voor deze band, maar dat zal ongetwijfeld wel goed komen.
Ondanks de regen was het toch een geslaagde festivaldag, met als absolute hoogtepunt natuurlijk Parkway Drive. Voor nu maken we ons klaar voor weer een nieuwe festivaldag met onder andere Papa Roach en Hatebreed.
Lees ook ons verslag van dag 2.
Lees ook ons verslag van dag 3.
Datum en locatie
22 juni 2023, Jera On Air, Ysselsteyn
Foto's:
Niek van de Vondervoort – niekvandevondervoort.com
Link: