Het Finse Amorphis is op toer om het laatste album Halo te promoten en doet ook Nederland aan voor een show. En wie nemen zij ditmaal mee? Niemand minder dan (en alweer!) het uit IJsland afkomstige Sólstafir en het Finse Lost Society. Op 29 oktober mag Tivoli in Utrecht dit melodieuze en atmosferische pakket verwelkomen. Redacteur Cor reist af naar Utrecht om dit alles in woord vast te leggen.
Vriendinlief had nog nooit Amorphis live gezien en wilde deze toch wel graag van haar lijstje af kunnen strepen. Daar hebben we het de afgelopen tijd best veel over gehad. Komt nou toch even deze affiche voorbij! Uiteraard moest er en zou er een ticket gekocht worden, want deze kans mogen we eigenlijk echt niet laten liggen. Op naar Utrecht, dus!
Het fijne van op een zondag naar Utrecht reizen: het is niet zo druk! Er is voldoende plek in de bus en de trein en vanuit Hoog Catharijne sta je zo bij Tivoli Vredenburg. We zijn dan ook keurig op tijd om de eerste band van de avond te mogen zien openen. Het uit Finland afkomstige Lost Society start de avond met een mix van nu-metal, metalcore, en wat groove metal. Een stel energieke knapen die wat rond dansen en bewegen op het podium. Oh, en spelen kunnen zij ook! Ik zei de gek, moet wel bekennen dat ik er vrij weinig mee kan en het een beetje ervaar als ‘tienermetal’. Veel toch wat jeugdige teksten, clichés en breakdowns die mij niet kunnen overtuigen. Uiteraard is dit de mening van een individu en zijn er zat mensen in de zaal die de band wel kunnen waarderen. Maar doe mij de volgende band maar…
En die band is niemand minder dan het IJslandse Sólstafir. Mocht ik de heren voor het eerst in februari dit jaar aanschouwen, zie ik ze gewoon een tweede keer in één jaar tijd! Blij als een geit zoek ik samen met vriendinlief een mooi plekje vooraan. Er wordt gestart met het serene Bláfjall dat zo’n heerlijke atmosfeer heeft. Alle ‘nu-metalnaweeën’ zijn spontaan verdwenen en mijn volledige aandacht gaat naar de heren op het podium. Even de zaal weer wakker schudden met Akkeri en heerlijk ‘viben’ op Ör, dat je zo lekker betovert (zoek het maar eens op!). Het valt mij dan ineens op dat zanger Aðalbjörn wat problemen ervaart met zijn gitaar, zender of versterker. Professioneel dat hij is, speelt hij gewoon door, maar het euvel zorgt er wel voor dat hij met enige regelmaat even naar de versterker loopt en aan de knoppen zit. Gelukkig wordt hij bijgestaan door geluidsmannen en andere ondersteuning en kan Aðalbjörn de show voortzetten zonder uitval. Dan volgt toch wel één van de succesnummers: Fjara. Prachtig, meeslepend en ook nog eens de track waarmee ik de band leerde kennen. Ook live komt de song erg goed uit de verf. Maar de toppers (nee, niet díe toppers…) zijn nog niet voorbij! Het machtige Ótta mag absoluut niet ontbreken en afsluiten doet men met Goddess of the Ages. Opnieuw was het mij een waar genoegen om Sólstafir te mogen aanschouwen. Ik had dan ook graag gezien dat ze nog wat meer speeltijd hadden gekregen. Wat een heerlijke muziek! Even snel een pils pakken en afkoelen (want het is goed warm en benauwd in de Ronda!) en voorbereiden op de volgende show.
Voor het Finse Amorphis zijn we naar boven verhuisd om zo centraal mogelijk het gehele podium te kunnen aanschouwen. De zaal beneden is ook goed vol inmiddels en op het balkon is het zoeken naar een goede plek (wel gelukt!). De eerste twee nummers zijn afkomstig van het in 2022 uitgebrachte album Halo. Heerlijke melodische rock en metal en tjonge… die grunt en cleane zang van Tomi! Wat een kwaliteit levert deze beste man zeg! Ook de rest van de band staat echt als een huis vanavond. En dan volgt Bad Blood met het daaropvolgende (en ijzersterke) The Moon. Progressieve beats en heerlijk wegdromen op de melodieën. Dan verdwijnt de band even van het podium en wordt Thousand Lakes afgespeeld via de speakers. Als de heren weer terugkeren, starten zij Into Hiding en gaan door met Magic and Mayhem en het machtige Black Winter Day. Even wat ‘gouwe ouwe’ nummertjes van Tales from the Thousand Lakes, lekker hoor! De tweede helft van het optreden concentreert zich weer op wat nieuwer werk. Zo is Silver Bride van het uit 2009 afkomstige Skyforger nu aan de beurt en mag ook Sky Is Mine aan bod komen. Het album Queen Of Time is ook goed vertegenwoordigd en wij mogen luisteren naar (en genieten van) Wrong Direction en Amongst Stars. Ergens heb ik altijd een kleine hoop dat als Amorphis deze laatste track in Nederland speelt, dat Anneke van Giersbergen een entree op het podium doet om een gastbijdrage te leveren. Helaas is dat nu niet het geval, maar wensen kan altijd, natuurlijk. Vanavond doen we het met de videoclip en beelden van Anneke op de digitale displays achter het drumstel en de versterkers.
Nog één banger van het laatste album doet zich aan: Seven Roads Come Together. De energie is heerlijk en ook het publiek smult ervan. Een beetje humor mag ook absoluut niet ontbreken en dit krijgen wij dan ook voorgeschoteld vanavond. Zanger Tomi stelt keurig netjes elk bandlid voor en vraagt een ieder om wat te spelen, ter demonstratie. Dit gaat van old-school rock naar Metallica, van een vingerlikkende gitaarsolo tot een heerlijke groove op de drums. Zodra Tomi zelf aan de beurt is, grapt hij door een impressie van een Napalm Death nummer te zingen (twee woorden, compleet onverstaanbaar, gevolgd met ´thank you’). Heerlijk luchtig en lekker flauw, ha! Maar zanger Tomi en gitarist Esa ‘plagen’ ons vanavond nog meer! Dat doen zij met het intro van My Kantele, nóg zo’n iconische track! Gelukkig blijft het niet bij plagen en wordt de track wel degelijk gespeeld. De avond zit er alweer bijna op als House of Sleep aan bod komt. De zaal gaat nog steeds goed los en het is volop genieten. Dan verlaten de heren het podium zonder enig toespraak of afscheid. En tja, dan is het toch wel weer overduidelijk dat er nog een encore aan zit te komen. Ja hoor, daar verschijnen de heren weer na twee goede minuten geklap en gejuich van het publiek. Nog één nummertje, zegt Tomi, en de eer gaat naar het van Queen of Time afkomstige The Bee.
Het was mij weer een prachtige avond, hoe warm ook, in het heerlijke Utrecht. De opener van de avond kon mij dan allicht niet bekoren, maar dit is dubbel en dwars goedgemaakt door Sólstafir en Amorphis: twee geweldige shows van wereldklasse en een kraakheldere geluidsmix (chapeau, geluidsmannen!) waardoor de muziek in volle glorie kon worden beleefd. Machtig mooi, dit. Het is dan ook lang nagenieten op de terugreis en ik mag ook wel concluderen dat het niet de laatste keer is dat ik deze line-up (minus het voorprogramma, dan) wil aanschouwen.
Setlist:
Lost Society
- 112
- Underneath
- Riot
- Awake
- What Have I Done
- Into Eternity
- No Absolution
- Stitches
Sólstafir
- Bláfjall
- Akkeri
- Ör
- Fjara
- Ótta
- Goddess of the Ages
Amorphis
- Northwards
- On the Dark Waters
- Bad Blood
- The Moon
- Thousand Lakes (van tape)
- Into Hiding
- Magic and Mayhem
- Black Winter Day
- Silver Bride
- Sky Is Mine
- Wrong Direction
- Amongst Stars
- Seven Roads Come Together
- My Kantele
- House of Sleep
- The Bee
Datum en locatie
29 oktober 2023, Tivoli Vredenburg, Utrecht
Link: