Dinsdagavond 31 oktober in een uitverkochte Boerderij te Zoetermeer is het dan eindelijk in Nederland zover. Het Michael Schenker Fest is in Nederland, oftewel een wellicht eenmalige gelegenheid om de heer Michael Schenker in actie te zien met zijn drie belangrijkste zangers uit de jaren tachtig, te weten Gary Barden, Graham Bonnet en Robin McAuley. Niet zo verwonderlijk dan, dat de gemiddelde leeftijd bij de toeschouwers boven de vijftig ligt.
Voor het zover is, worden wij eerst vermaakt door de Duitse band Vanish, die wat uw verslaggever betreft snel zijn naam eer aan had mogen doen. Vanaf het balkon is bij de eerste twee nummers het geluid erg slecht, zo zijn nagenoeg alleen de drums en het toetsenwerk uit een doosje te horen. Beneden in de zaal blijkt het later wat beter en is de zang al te horen, maar het gitaargeluid blijft onder de maat. De spierballenmetal met hier en daar wat proginvloeden en een zanger die niet onverdienstelijk regelmatig de hoogte in gaat, kan het publiek echter nauwelijks bekoren. Na veertig minuten ploeteren verlaten de heren onder een bescheiden beleefdheidsapplaus het podium.
Het optreden van Michael Schenker en consorten begint met een valse noot, of beter gezegd veel valse noten. De gitaar blijkt namelijk niet goed gestemd als Michael, met op zijn hoofd een soort van ijsmuts met zonnebril, het begin inzet van het instrumentale Searching for Freedom. De eerste pogingen, na een vloek en daarna een grapje, om tijdens het spelen van het intro de gitaar goed te stemmen gaan niet naar wens, dus wordt toetsenist/slaggitarist Steve Mann verzocht om de toetsen nog maar wat langer ingedrukt te houden. Dan toch maar even een vakkundige afstemming. Als dit gelukt is, volgt er een grote grijns en gaan we snel door met Into the Arena, waarna Gary Barden als eerste zanger zijn opwachting mag maken.
Let Sleeping Dogs Lie is als eerste aan de beurt en tijdens het eerste couplet(!) wordt de microfoon al naar het publiek gehouden. Het is dan ook niet best wat de schorre zanger anno 2017 nog aan geluid weet voort te brengen. In geen enkele van de vijf nummers weet hij de noten ook maar enigszins te benaderen en dat is pijnlijk. Gelukkig gaat de microfoon vaak genoeg naar het publiek zullen we dan maar zeggen. We genieten wel van het spel van de goedgeluimde gitaarheld Michael Schenker, want met de nummers Victim of Illusion, Cry for the Nations (dat in een langzame uitvoering gespeeld wordt), Attack of the Mad Axeman en Armed and Ready zit dat wel snor. De bandleden verkeren allemaal wel in een goede bui en stralen veel plezier uit.
Bassist Chris Glenn bespeelt zijn bas met zowel de plectrum als met zijn vingers. In het eerste geval trekt hij veel gekke smoelen, in het tweede geval heeft hij de plectrum half in zijn mond. Door alle pret is het onvermijdelijk, dat de concentratie wel eens verloren gaat. Als bij Attack of the Mad Axeman Michael die titel nog even extra eer wil aandoen door te blijven soleren, is drummer Ted Mckenna al bezig om een eind aan het nummer te slaan. Het wordt een rommelig en ongelijk einde van dit nummer. Tijd voor een instrumentaaltje dan met Coast to Coast, waarna het de eer is aan Graham Bonnet, die indertijd met MSG het album Assault Attack uitbracht.
Het mocht slechts leiden tot één live show in Sheffield, alwaar Graham in niet al te nuchtere toestand zijn kleren niet aan wist te houden. Dat blijft een leuke anekdote. Als er met Desert Song afgetrapt wordt en de bijna zeventigjarige zanger zijn strot opentrekt, zowel letterlijk als figuurlijk, rest alleen maar bewondering. Wat een kracht en een rauwheid heeft deze met stropdas en zonnebril uitgeruste zanger nog steeds. Fabuleus! Dancer is hierna aan de beurt, waarbij zowel Gary Barden als Robin McAuley het podium opkomen om als achtergrondzangers mee te doen. Zeer geslaagd, maar dit zou stiekem wel eens tot gedachten kunnen leiden dat deze rolverdeling het beste is… Met Assault Attack is het derde en helaas al laatste nummer met Graham Bonnet aan de beurt, dat lekker fel gebracht wordt. Tijd voor het instrumentale Captain Nemo waarna het de beurt is aan zanger Robin McAuley.
Technisch de beste zanger van de drie, maar hij heeft dan weer een beetje de pech dat in de periode waarin hij de zanger van de band was (en tevens de naam werd veranderd in McAuley Schenker Group), de nummers meer richting de softere Amerikaanse rock toegingen. Maar goed, op zo’n avond als deze gaan de wat simpelere nummers er toch wel in als koek. Robin McAuley’s mooie stem heeft nog niets ingeboet en hij flirt nog als vanouds met de dames op de voorste rijen, hetgeen goed past bij een nummer als Bad Boys. Als er vier nummers uit dit tijdperk voorbij zijn gekomen, krijgen we toch nog een toetje met UFO-nummers. Als eerste is daar Rock Bottom, dat Robin McAuley geheel mag zingen en gezien zijn stemgeluid is dat gewoon het meest logische.
Genieten blijft uiteraard het instrumentale middenstuk, waarbij Michael Schenker nog maar eens even laat horen dat hij nog steeds een meestergitarist is. De Boerderij kent een curfew, maar een korte versie van Doctor, Doctor komt er toch en zeg nu zelf, dit moest er natuurlijk van komen. Het ideale nummer om alle drie de zangers nog even in de schijnwerpers te zetten. Alleen wie gaat nu wanneer zingen blijkt nog wat tricky, want het lijkt ter plekke door dirigent Graham Bonnet aangewezen te worden. Dat geeft eens te meer aan dat het hele optreden toch een spontaan gebeuren is, waarbij iedereen het naar zijn zin heeft. Zo ga je als toeschouwer na afloop dan ook met een goed gevoel naar huis.
Wat de toekomst gaat brengen voor Michael Schenker is afwachten. Mocht er volgend jaar een nieuwe editie komen van dit Michael Schenker Fest, dan zou het de voorkeur genieten om geen voorprogramma mee te nemen, om zodoende de eigen setlist nog wat uit te breiden. Er zijn genoeg nummers te verzinnen die we ook nog graag eens zouden willen horen. Persoonlijk zou ik nog een knaller van een nieuw album met Graham Bonnet op zang willen hebben. Wordt hopelijk vervolgd.
Foto’s:
Vitus-Frank
Datum en locatie:
31 oktober 2017, Cultuurpodium Boerderij, Zoetermeer
Link: