Met een nieuwe editie van de Sabaton Cruise en een volledige Europese tour op komst is er voor Zware Metalen weer reden genoeg om even bij te babbelen met de mannen van de Zweedse band Sabaton. Exact één jaar na de Sabaton persdag in het legermuseum in Brussel kruipt Zware Metalen achter de computer voor een digitaal interview met bassist en tevens manager van de band: Pär Sundström.
Lees ook deel 1 van The Interview To End All Interviews met gitarist Tommy Johansson en deel 2 van The Interview To End All Interviews met gitarist Chris Rörland.
Pär, dankjewel dat je wat tijd vrij wilt maken voor mij om dit interview te doen. Je bent net terug van een tour in Noord-Amerika, hoe was dat?
Heel goed. Het was een leuke tour! Een heel groot succes. Ik ben er heel erg blij mee.
Met de band touren jullie over heel de wereld. Zitten er grote verschillen tussen het touren in verschillende delen van de wereld?
In verschillende delen van de wereld? Ja. Touren in Europa en Amerika is redelijk hetzelfde. Dan rijden we rond in tourbussen en zijn we iedere dag in een andere stad. Bij de Verenigde Staten krijgen we vaak de vraag hoe de mensen daar zijn. Nou, ze zijn nogal verschillend omdat het zich uitstrekt van oost naar west en van noord naar zuid. Maar al met al is touren daar relatief vergelijkbaar met touren in Europa. We gaan in een bus naar bed en worden wakker in een nieuwe stad en dan spelen we weer een show. Vergeleken met Latijns-Amerika, Azië of Rusland of zoiets waarbij we tussen iedere show vliegen. Maar ik denk dat Sabaton daar een heel goed publiek heeft. Iedereen praat over hoe luid ze daar zijn. Ik ben erg onder de indruk dat ons publiek zo toegewijd is. Dus we horen dat veel van de promotors die zeggen: “wauw, vandaag was een geweldige dag” en “wauw, wat een goed publiek hebben jullie” en dat soort dingen. Dus we zijn supertrots op het publiek dat we hebben.
Binnenkort staat de volgende Sabaton Cruise op de planning. Heb je er zin in?
Ja, natuurlijk. We hebben de Sabaton Cruise al een hele tijd niet meer gedaan. Dus het is leuk om het nog een keer te doen. De Sabaton Cruise was altijd een beetje onze gedownscalede show. En ik zei altijd: als we geen Sabaton-show neer kunnen zetten, kunnen we niet meer spelen. Wat ik daarmee bedoel is dat we alle pyro af moeten kunnen schalen en dat we gewoon Sabaton moeten kunnen zijn. Vijf jongens op het podium met het publiek dicht bij ons. Als we vergeten hoe we dat moeten doen, dan denk ik dat geen enkele vuurwerkshow in de wereld ons nog kan redden. We doen veel grote optredens, maar het is ook leuk om zo nu en dan wat kleinere optredens te doen zoals bijvoorbeeld met deze cruise.
Hoe zijn jullie op het idee gekomen om jullie eigen cruise te organiseren?
Dat is al een lange tijd geleden. De eerste keer dat we dat deden was in 2009, of zoiets. We doen nu al een lange tijd deze cruise. Maar de traditie van cruises tussen Zweden en Finland met rockmuziek aan boord bestaat al langer. We hebben ook gespeeld op een paar andere cruises die door andere waren georganiseerd. Het was tijdens de tour in 2009 of in 2010 dat we moesten reizen tussen Zweden en Finland, toen moesten we de Baltische Zee oversteken. We hadden een paar bussen en vrachtwagens die mee aan boord moesten en de veermaatschappij vroeg naar mijn mening te veel geld voor ons om over te steken. Dus toen zei ik, dan neem ik het hele schip. En zo is de Cruise tot stand gekomen. Sindsdien is het iets wat we jaarlijks doen en waar veel mensen echt van houden.
Op deze cruise spelen jullie ook twee avonden, toch?
We spelen inderdaad altijd twee keer op de Sabaton Cruise, maar soms ook twee keer op één avond. Dat kwam dan door verschillende redenen. Maar voornamelijk vanwege een stuk met een wilde zee waarbij het te riskant was om zo veel springende mensen op dezelfde plek in het schip te hebben. Tegenwoordig hebben we een andere route waardoor we hier minder last van zouden moeten hebben. Maar inderdaad, twee avonden met Sabaton waar we veel Sabaton nummers kunnen spelen. Sommigen van hen die we al een tijdje niet hebben gespeeld. We proberen er altijd iets unieks van te maken.
Je richtte de band op in 1999. Waar kwam je inspiratie vandaan?
Mijn inspiratie waarom ik in een band wilde zitten komt van Skid Row. Ik had een oude VHS van een tournee met ze en ik dacht: “wauw, dat is veel rock-‘n-roll en veel attitude”. Ik hield van de energie van die band. En ik dacht altijd: Dat is waar ik wil zijn! Skid Row en Metallica hadden veel energie en attitude op het podium. Dat vond ik heel gaaf en dat was iets wat ik ook wilde doen. Ik denk dat het daar vandaan komt. Op muzikaal vlak niet mijn favoriete bands, maar wel voor de energie en attitude die ze hadden.
Toen je de band begon heette jullie Aeon. Later werd het omgedoopt tot Sabaton. Waarom hebben jullie besloten om de band een andere naam te geven?
Toen wij begonnen waren we nog bezig met het nieuwe ding genaamd het internet. Er bestonden nog geen band archieven. Er was niets in die richting. Maar we kwamen er achter dat er in Griekenland een band was die net als ons ook Aeon heette. Ik denk dat ze heel onbekend waren. Maar we kregen er niets over gevonden, geen website of iets in die richting. Maar het had ook zo kunnen zijn dat ze redelijk bekend waren. Wij leefden in een klein dorpje in Zweden zonder veel te weten over de rest van de wereld. Ze hadden populair kunnen zijn, of niet. Maar we wilden het risico niet nemen, dus we hebben ervoor gekozen om de bandnaam aan te passen naar Sabaton. We vonden het leuk hoe dat klonk. In het begin waren er veel mensen die dachten dat we een Black Sabbath tributeband waren. Ik denk dat we veel gemeen hebben met verschillende bands, maar dat Black Sabbath een band is die best ver van ons weg staat.
Ja, dat denk ik ook wel. In je jeugd speelde je voornamelijk black- en deathmetal. In welke bands heb je gespeeld en waarom heb je er voor gekozen om een ander subgenre van metal te gaan bespelen?
Ik heb nooit echt black en deathmetal willen spelen. Ik wilde melodische metal spelen. In het begin wilde ik natuurlijk Skid Row spelen, want dat was het coolste van alles. Maar je vindt de mensen waar je mee wilt spelen. Dat zijn je vrienden. En als zij allemaal iets anders willen spelen, dan volg ik. We moesten een soort middenweg vinden. In de eerste band die ik zei speelden we Moon Spell-covers omdat dat de middenweg was. En toen probeerden we onze eigen nummers in dezelfde stijl te creëren. Uiteindelijk ben ik toch overgestapt naar melodische metal omdat dat hetgeen was wat ik echt wilde doen.
Naast dat je natuurlijk de bassist bent ben je ook de manager van de band. Wat zijn de taken die je daarvoor doet?
Best wel veel dingen. Sabaton doet behoorlijk veel dingen. We hebben een band, dat is de kern. Maar we hebben ook een cruise, een festival, een magazine, een nieuwsbrief, een History Channel. We doen veel verschillende dingen en die moeten allemaal in de gaten gehouden worden. We hebben geweldige mensen, een goed team, maar die moeten ook allemaal aangestuurd worden. En ik heb nog veel om veel ideeën te geven. Ik ben zwaar betrokken bij alles wat met Sabaton te maken heeft, op welke manier dan ook.
Is het moeilijk om deze twee rollen te combineren?
Het is meer dan een fulltime baan om elk van hen te doen. De gemiddelde persoon werkt misschien vijf dagen per week en acht uur per dag. Ik werk zestien uur per dag en zeven dagen in de week. Maar van de andere kant, ik doe precies hetgeen wat ik wil doen in mijn leven. En dat is het verschil met veel mensen die die acht uur per dag besteden aan het doen van dingen die niet leuk vinden zodat ze de rest van de tijd dingen kunnen doen waar ze van houden.
Volgend jaar april vindt eindelijk de Europese etappe van The Tour To End All Tours plaats. Wat moeten we daarvan verwachten?
Ik kijk er heel erg naar uit. Ik was altijd een fan van grote shows toen ik opgroeide en ik wilde grote, spectaculaire dingen zien gebeuren. Daarom wilde ik ze altijd zelf doen. Als je in een kleinere club speelt, is het onmogelijk om een grote show te doen. Tegelijkertijd zijn kleine zalen fantastisch leuk. Dat zijn de locaties waar je iedereen kunt zien en voelen. We hebben net een Zweedse tour gedaan, dertig shows in dertig steden en nu doen we er nog eens twintig extra. Dus al met al doen we in een jaar tijd vijftig optredens in Zweden, wat nog nooit eerder is gedaan. Maar het is ook geweldig om de grote shows te doen. Ik kijk er heel erg naar uit om alles te geven wat we in ons hebben. Maar hoe dan ook blijft het iets bijzonders. Wanneer we op het podium staan hebben we in-ear monitoren zodat we kunnen horen wat we spelen. Maar tegelijkertijd is het fantastisch om ze uit te doen en tien, vijftien of misschien wel twintigduizend man te horen schreeuwen en gewoon om daar te staan en te denken: Damn, dit is behoorlijk veel energie. Dus daar kijk ik enorm naar uit. Ik ben er absoluut zeker van dat fans niet teleurgesteld zullen zijn met de show die we brengen.
Sabaton is een band die nogal bekend staat om zijn grote producties bij iedere tour. Hoe designen jullie je shows en hoe komen jullie op zulke ideeën?
Dat kan op verschillende manieren. Soms ga je zitten en ga je fantaseren en dan ontstaat er vanuit daar iets. Dan luister je naar een nummer en kijk je naar een leeg vel papier of een podium en dan vraag je je af: Wat gaat er nu gebeuren? Wat zie ik nu? Wat wil ik nu zien? En vanuit daar begin je te ontwerpen. Andere ideeën kunnen komen van momenten dat je op het podium staat en er ineens een idee te binnen schiet. Of dat je iets ziet in het publiek, iemand die verkleed is en die je inspireert. En dan denk je bij jezelf: Dat is eigenlijk best wel een goed idee! Of is dat iets waar we iets mee kunnen?
Het is dus een mix van verschillende manieren. Het gebeurt zelden dat een show compleet is. We voegen er continu nieuwe elementen aan toe. Wat je ziet aan het begin van een tour kan anders zijn dan hetgeen dat je ziet aan het einde van een tour. We kunnen ook nummers wisselen als we ons realiseren dat iets niet werkt. Dan halen we er een nummer uit en pakken we een ander.
Wat zijn de uitdagingen die gepaard gaan met het doen van een tour met een productie van deze omvang?
De setlist is altijd een uitdaging want Sabaton heeft veel nummers en veel albums geschreven. En we hebben niet een of twee nummers die mensen graag willen horen. We hebben veel nummers helemaal tot aan een top dertig die nog steeds populair zijn. Zoveel nummers kunnen wij niet iedere avond spelen. Dat zou niet werken. We zouden ze op de cruise kunnen spelen, maar niet bij de rest. Daarnaast zijn er nog andere uitdagingen, zoals gezond blijven. Het is natuurlijk veeleisend om iedere avond voor al deze mensen op te treden. Er was een tijd waarbij we er niks om gaven en gingen feesten na iedere show. Dat werkt nu niet meer, om op stap te gaan met veel mensen. Om vervolgens verkouden te worden of om koorts of de griep te krijgen. Dan wordt het een lastig iets om een show te doen. We hebben hoge verwachtingen van onszelf. We voelen dat we altijd op het hoogste niveau willen presteren. En dat betekent dat we voorzichtig moeten zijn met sommige dingen.
In 2019 hebben jullie een speciale 20-jarig jubileumshow gegeven op Wacken. Een van de dingen die me het meest is bij gebleven van dat optreden is de speech die je gaf toen je het tweede podium betrad en toen je vertelde over je droom. Zou je me iets meer kunnen vertellen over die droom en over hoe je er voor gewerkt hebt om die droom werkelijkheid te laten worden?
Als jonge band heb je allerlei ideeën. Dan sta je te ergens te repeteren op een plek waar je gitaarversterker niet fatsoenlijk werkt en waar de elektriciteit het niet goed doet. Het klinkt nergens naar als je dan gaat spelen. Maar je hebt dan wel al het beeld in je hoofd dat je op een dag een grote band bent en optreed voor veel mensen. Dat is waar je dan over droomt. In het begin waren we heel hard aan het proberen. Maar alles veranderden toen we het nummer Primo Victoria maakten. Toen ging ik er nog meer in geloven dat we onze droom werkelijkheid konden maken. Ik was altijd iedereen aan het aanmoedigen en aan het vertellen dat als we hard voor werken dat het ons uiteindelijk zou lukken. En uiteindelijk is dat dus ook gelukt.
Heb je tegenwoordig nog steeds nieuwe dromen die je hoopt ooit werkelijkheid te kunnen laten worden?
Ja, al hebben we wel al veel dromen waar kunnen maken. Er waren veel “hoge bergen die beklommen moesten worden”. Wacken was er daar één van. Maar ik denk dat Sweden Rock Festival de hoogte was. Dat is waar we vroeger rondhingen toen we net begonnen met de band. Dat was de grootste show die je kon doen in Zweden. Op de eerste editie van Sweden Rock Festival ontmoette ik een van de organisatoren van het festival. Ik gaf hem onze demo en zei: “Op een dag gaan wij dit festival headlinen”. Waarop hij antwoordde dat dat nooit zou gaan gebeuren. “Denk je dat je mij een demo kunt geven en dan kunt denken dat je ooit zo goed zal worden dat je kunt gaan headlinen?” Ik geloof daar in, zei ik. Diezelfde man was daar toen we op een zaterdagavond het Sweden Rock Festival afsloten. Dus dat was mijn grootste berg die ik kon beklimmen. Dus als je me vraagt of er nog andere grote shows zijn waar je naar uit kijkt, we hebben het al gedaan en dat voelt best wel goed. Stel, ik zou er morgen ineens niet meer zijn. Dan heb ik de hoogste berg beklommen die ik kon beklimmen. Natuurlijk is Wacken een groter festival en zijn nog grotere podiums daarbuiten. Maar Sweden Rock Festival was voor mij de grootste.
Dat betekent niet dat we geen dromen meer over hebben. We hebben er nog genoeg. Wanneer je een band start wil je spelen, daarna wil je blijven spelen. Dus je moet het op een bepaalde manier werkend zien te krijgen want je hebt rekeningen die je moet betalen. Dan moet je het laten groeien. Dus ons belangrijkste droom nu is om nooit meer iets anders te hoeven doen voor de rest van ons leven. Dat is nu onze droom. Om Sabaton levend te houden tot we sterven.
Eerder dit jaar, op 4 maart, kwam het nieuwe album genaamd The War To End All Wars uit. Dat was ook het moment dat de oorlog tussen Rusland en Oekraïne begon. Wat ging er op dat moment door jullie heen? Hebben jullie het overwogen om de release van het album uit te stellen aangezien het onderwerp gevoelig kon liggen op dat moment?
Nou… Er waren veel rare dingen aan de hand toen we het album uitbrachten. Er waren veel annuleringen van marketingstrategieën en advertenties voor ons album. Ik begrijp het wel en we hebben het geaccepteerd. Als mensen niet geassocieerd willen worden met oorlog en verhalen over oorlog in die tijd, kan ik dat begrijpen. Maar bij een aantal ben ik hier tegenin gegaan omdat ik nog steeds denk dat je je niet terugtrekt uit die deal. Je moet ons ook compenseren als we veel geld uit geven aan een marketing campagne als je je er uiteindelijk van terugtrekt. Ik had een vriendelijke discussie met iemand van een van de grootste platformen in de wereld. Die vertelde me dat ik me over een paar jaar gelukkig zou lachen omdat we in een of andere top tien lijst van slechtst getimede releases ooit terecht zouden zijn gekomen. Waarop ik mijzelf afvroeg hoe dat ik me hier ooit goed door zou gaan voelen. Je neemt heel de reclamecampagne weg voor een album waar we jaren aan gewerkt hebben. Je neemt ons geld aan omdat je je werk niet doet om vervolgens te zeggen dat ik over tien jaar troost zal vinden omdat we op een of andere stomme lijst zullen staan. Bedankt, maar nee dank je.
Zo waren er veel dingen. Op de dag dat het album uit kwam hadden we een signeersessie in Engeland die niet was gepromoot. In de winkel hadden ze ons weggestopt in een hoekje. Aan de andere kant waren er ook veel mensen die ons de schuld gaven. “Hoe kun je in deze tijden een album uitbrengen?” Ja, alsof we dit niet al jaren geleden hadden gepland. Het spijt me, maar wij wisten ook niet dat dit er aan zat te komen. We hebben al lang geleden een plan gemaakt om een album te schrijven over de Eerste Wereldoorlog. De huidige gebeurtenissen van vandaag hebben natuurlijk niets met ons te maken. Er is voor ons ook geen mogelijkheid om een album release af te zeggen. Zo werkt het niet. Je kunt geen album terugtrekken. Dus al met al denk ik dat we geconfronteerd werden met een aanval van mensen die ons aanvielen zonder de regels te kennen. En daar kunnen we tegen, want het zijn tenslotte alleen maar mensen die de regels niet kennen.
Heel erg bedankt voor dit interview en tot snel op de Sabaton Cruise!
Ja, dat gaat leuk worden. En ook volgend jaar in de lente als we naar Amsterdam komen. Het is een lange tocht die we hebben afgelegd hebben. Onlangs zat ik nog te kijken naar de eerste headline show die we in Nederland gedaan hebben. Ik weet nog dat daar een geluidslimiet was die zo hoog, of laag was dat je ons bijna niet kon horen spelen. Daar waren toen zo weinig mensen. Dertig man of zoiets.
Weet je toevallig nog waar dat was?
Dat was in Helmond als ik het goed heb.
Dat is tien kilometer hier vandaan, haha.
Dat was in een club genaamd Plato tijdens de Attero Dominatus tour in 2006. We hadden daar een optreden met een Duitse band genaamd Custard. Daarnaast hadden we ook iets geleerd. Ik stelde voor dat we een optreden in Nederland moesten toevoegen aan de tour omdat ik dacht dat we veel fans hadden. We kregen altijd veel mails van Nederlanders in vergelijking met de hoeveelheid Duitsers die ons mailde. Daarom dacht ik dat we toen net zo groot, of misschien nog wel groter waren in Nederland dan dat we toen in Duitsland waren. Daarom stelde ik voor om een optreden te doen in Nederland. Dit was in de tijd voordat er statistieken waren. De enige statistieken die ik had waren e-mails. Toen realiseerde ik mij vrij snel dat Nederlanders, zeker in die tijd, veel spraakzamer waren, meer uit keken naar sociale interacties en beter waren in Engelse communicatie. Dat was ook de reden waarom we meer mails kregen uit Nederland dan uit Duitsland. Omdat we langs kwamen en een show speelden realiseerde we ons ook dat we niet zo populair waren in Nederland in 2006 als dat we hoopte. Maar we hebben nooit opgegeven, zijn altijd terug blijven komen en hebben veel goede tijd gehad in Nederland. Nu staan we over een paar maanden in de Ziggo Dome die bijna is uitverkocht. Dat is echt fantastisch! Van die kleine zaal met dertig man in Helmond tien kilometer van jou vandaan naar een uit verkochte Ziggo Dome. Dat is een heel erg lang pad om te bewandelen, maar het is een gestaag pad naar boven geweest en het voelt geweldig. Het gaat fantastisch zijn!
Ik ben heel benieuwd waar jullie volgend jaar mee gaan komen.
Het zal een goede show worden. Daar ben ik absoluut zeker van!
Daar heb ik geen twijfels over. Heel erg bedankt en hopelijk tot snel!
Bedankt en nog een fijne dag.
Links: