In de lokale ondergrond dwalen meerdere mensen en illustere figuren rond. Zo ook in de onderbuik van de Nederlandse black metal. Schavot is een nieuwe band bestaande uit één lid die deze onderbuik en ondergrond erg goed kent. We kennen hem (Floris) van zijn werk in bands als Asgrauw maar ook Sagenland en zeker van Meslamtaea. Nu leert hij ons kennismaken met zijn nieuwste geesteskind, Schavot. Steengoede, melodieuze black metal van het onzuiverste water, zo zou ik het omschrijven. Tijd dus om de grondlegger van Schavot op het kapblok te leggen, spreekwoordelijk dan toch…
Schavot is nieuw, weliswaar relatief. Als je kijkt wat je zelf al bracht met bands als Asgrauw en Meslamtaea, bijvoorbeeld. Vanwaar de drang om toch nog iets anders te brengen? Hoe borrelde dit idee op?
Als eerste bedankt voor het interview! Al langer liep ik met de gedachte om een éénmansproject op te zetten met een snelle, sfeervolle ‘second wave blackmetalsound’. De tijd was echter nog niet rijp vanwege andere (muzikale) prioriteiten. Toen kwam de pandemie. Het isolement zorgde bij mij en bij enkele personen om me heen voor een enorme creatieve flow. Het jarenlange plan om een nieuwe Sagenland-plaat op te nemen werd eindelijk uitgevoerd. Een nieuwe Meslamtaea-plaat werd ingeblikt en ook mijn band Asgrauw is de studio ingedoken. Nog steeds bleek het creatieve kruitvat een smeulend lont te hebben. Schavot kwam uit het niets. Onaangekondigd. Bam! Opeens was het er.
Er wordt voor de muziek een link gelegd met bands als het grote Obtained Enslavement, Mactätus of het magistrale Emperor. Maar waar ligt voor jouw persoonlijk de muzikale link?
Ze zeggen dat muziek uit je pubertijd in het geheugen blijft gegrift. Bij mij is dat metal van zo rond de periode ’94-’98. Vooral de black metal uit die tijd heeft grote impact gehad. Natuurlijk sprak het hele gebeuren dat zich in Noorwegen afspeelde tot de verbeelding. Ik zocht naar bands met een bepaalde mystieke sfeer. Snijdende riffs, furieuze blastbeats en schelle krijsen. Muziek waarvan je gedachten afdwaalden naar een desolaat landschap. Bands als Ulver, Dimmu Borgir en Emperor waren hier sterk in. Keyboards werden in die tijd door de diehards verafschuwd maar ik vond het gaaf, mits subtiel toegepast. Schavot put uit die bronnen van de glorieuze jaren ’90. Sommigen zeggen dat die zijn opgedroogd. Ik denk van niet.
De gitaarthema’s en melodielijnen zijn van een uitmuntende kwaliteit en bijten zich vast in je gehoorgang. Hoe komen deze tot stand? Waar ligt de inspiratie anders dan in je andere bands?
Het is niet zo dat ik muziek luister om inspiratie te krijgen. Ideeën melden zich eigenlijk juist op momenten van stilte. Wanneer ik aan het wegdwalen ben in m’n gedachten, gebeurt het vaak dat ik opeens een sprint moet trekken naar de studio op zolder. Voorop staat de sfeer. Zonder sfeer geen muziek. Anders dan bij Meslamtaea, schuwde ik voor Schavot de clichés niet. Ook zijn composities verder gestript dan wat men van mij misschien gewend is. Zonder simplistisch te worden uiteraard. De kwaliteitsdrempel ligt wat dat betreft hoog en er belandt veel in de prullenbak. Ik wil alleen maar muziek maken die ik zelf graag wil horen. De muziek voor Schavot kwam eigenlijk heel spontaan.
Dat is niet geheel juist. De opname en mix geschiedde op digitale wijze met hulp van het programma Cubase. Dat werkt voor mij handig en snel en biedt tal van mogelijkheden. Ik neem alle instrumenten zelf op en begin vaak met een click van waaruit ik de gitaren, bas, drums, keyboard en zang opbouw tot een geheel. De afwerking van de mix (mastering) is wél analoog uitgevoerd. Dit is gedaan door goede vriend Arjan van de Tuianti studio, waarmee ik al vaak heb gewerkt (onder andere voor Sagenland). Hij stelde voor om eens geen digitale plug-ins te gebruiken maar traditionele buizenapparatuur. Dit bleek enorm warm te klinken en de compressie klinkt erg prettig en analoog. Het is echt een vak apart!
Je lijkt een duizendpoot te zijn. Ook voor dit album nam je grotendeels alles op je. Hoe kwam de samenwerking dan weer tot stand met de heer Prenger betreffende het artwork? Kan je ons laten weten wat voor jou essentieel in het artwork diende verwerkt te worden?
Alle muziek, de opnames en mix zijn in eigen beheer gedaan. Net als de fotografie en de lay-out. Het bandlogo is gedaan door Viral Design. Ik heb interesse in mensen die op creatief vlak actief bezig zijn en Johan Prenger volgde ik al een tijdje op sociale media. Hij maakt schilderijen met een vaak duistere sfeer, afgewerkt met baroklijsten. Het viel me op dat Johan vaak thema’s schildert die bij de teksten van Schavot passen. Bovendien doet zijn werk me erg aan dat van Kris Verwimp denken: een artiest die menig klassiek blackmetalalbum van een hoes heeft voorzien. Ik nam contact op met Johan en hij reageerde gelijk enthousiast! Na het doornemen van wat teksten kwam hij met het idee om de Jufferboom te schilderen. Een oude beuk waar een “Witte Wief” in huist. Het resultaat is waanzinnig geworden!
Er wordt gesproken over een link met mythische figuren, eerder folkloristische verhalen, als het basisfundament voor de teksten, klopt dit? Kan je hier wat meer diepgang aan geven?
De moderne mens is ontzettend ver verwijderd van zichzelf en van de natuur. Op één of andere manier draaien al mijn teksten om dat thema. Bij Meslamtaea uit zich dat in uiterst negatieve, apocalyptische thema’s. Een pikzwart toekomstbeeld zonder enige hoop. Bij de muziek van Schavot past dit niet. Dat klinkt veel meer trots en krachtig. Daarom koos ik voor volksverhalen, die veelal gaan over het eenvoudige leven van vroeger, bijgeloof en de mystieke en verraderlijke natuur. Vertellingen over dwaallichten, de Jufferboom of Huttenkloas spreken niet alleen tot de verbeelding, maar lenen zich ook goed voor teksten.
Ik volg het Nederlandse Void Wanderer Productions sinds het begin en de eigenaar is een goede vriend. Het label is gericht op vooral felle black metal en black n’ roll en heeft een aantal mooie bands op het rooster. Zelf ben ik gecharmeerd door Tyhjä, Adversarius en Teitan. We laten elkaar regelmatig muziek horen. Zonder dat hij wist dat het een project van mij was, kwam er een track langs van wat later Schavot zou heten. Hij riep gelijk: “Wat is dit? Dit moet op Void!!” Dat kon geregeld worden! Void Wanderer werkt hard voor zijn bands en het label gaat als een speer. Void werkt veel samen met WAR Productions uit Portugal en zo geschiedde het dat er op 1 oktober een fraaie digipack cd ligt.
Ondertussen kwam ik in gesprek met het Belgische Rabauw, dat na het horen van wat losse geluidsfragmenten spontaan een vinyl uitgave voorstelde! Als vinylfreak zei ik daar geen ‘nee’ tegen en deze zwarte plak moet ergens komende winter uitkomen.
Kunnen we andere zaken nog verwachten van Schavot of stopt het bij één plaat? Zit er nog ergens iets vast wat eruit moet en op een volgende plaat zal verschijnen? Met dezelfde insteek en thematiek?
Zodra de wintermaanden voor de deur staan wordt er weer meer tijd in de studio doorgebracht. De kans dat Schavot‘s debuut tevens een afscheidsplaat is, acht ik klein! De huidige insteek en thematiek is me op zich goed bevallen. Maar vooraf denk ik er niet teveel over na en het komt zoals het komt.
Een liveoptreden zit dat in de planning? En zo ja, hoe zou je dit concreet aanpakken betreffende presentatie op podium? De bovenstaande elementen spreken immers op één of andere manier wel tot de verbeelding.
Schavot‘s muziek is zeker geschikt om live te brengen. Maar het samenstellen van een live line-up en repeteren kost te veel tijd en energie en ik geef op dit moment meer prioriteit aan studiowerk. Met Asgrauw zijn we overigens wel klaar om weer op de planken te staan!
Vaak raken bandleden helemaal bezeten door de muziek die ze maken doch ergens moet er toch ook iets anders zijn wat je kan boeien. Waar verlies jij nog wel eens uren tijd aan?
Bezeten is het goede woord inderdaad! Tijds het creatieve proces kan ik me helemaal verliezen in de muziek. De rest van de wereld bestaat dan even niet. Zo ongeveer alles wat ik in de vrije tijd doe draait om creatieve expressie en alles wat ik doe gebeurt met tweehonderd procent toewijding. Tijd is mijn grootste vijand.
Heeft “het gemaskerde jaar” buiten tijd misschien om muziek te schrijven nog iets anders gebracht? Heeft dit bijzondere jaar je nog andere zaken geleerd?
De frustratie is omgezet in inspiratie en dit heeft een hoop muziek opgeleverd! Verder heeft de pandemie weinig positiefs gebracht. Het heeft een wig in de samenleving gedreven en het wordt er allemaal niet gezelliger op.
Nog laatste woorden?
Het is altijd afwachten hoe een album ontvangen wordt, en zeker bij een volledig nieuwe naam. Schavot is tot mijn verrassing waanzinnig goed opgepakt en daarvoor wil ik iedereen bedanken! Support de scene!
Links: