Nexion is een blackmetalband die via Avantgarde Music in het midden van het jaar 2020 Seven Oracles aan ons presenteerde. Het werd meteen duidelijk dat de wisselwerking tussen de Amerikaanse zanger Josh en de andere Ijslandse bandleden een schot in de zwarte roos was. Tijd dus om één van deze heren aan de tand te voelen. Zanger Josh blijkt een erg belezen, sterk wetenschappelijk onderbouwde man te zijn die de vragen van onderstaande meer dan begeesterd beantwoordde.
De afgelopen maanden kwamen er heel wat releases uit IJsland. Je zou dus kunnen zeggen dat de voedingsbodem daar ideaal is voor bands. Wat maakt Nexion in die context uniek, hoe plaats je je als band tussen de andere bands?
Op zich een moeilijke vraag, doch ook weer niet. Het is zo dat Nexion muziek maakt om zichzelf uit te drukken en niet om uniek te zijn, noch als band noch als persoon. Heel wat bands proberen op de één of andere manier uniek te zijn, maar in essentie gaat het om expressie. Soms houdt het je ook gewoon tegen, je band op een bepaalde manier te willen laten klinken of willen duwen in een bepaald genre. Je moet niet imiteren, niet kopiëren, je moet jezelf blijven en je moet je als band uitdrukken op die manier die je het best ligt. Met Nexion brengen we een zeker gevoel, een zekere passie, een zekere boodschap over en dat is hetgeen dat je als luisteraar moet oppikken. Je moet de duisternis, de woede, de bitterheid die we uitsturen oppikken. Als onze muziek, onze boodschap op één of andere manier jouw leven als luisteraar ook wat diepte geeft, of je je in je zoektocht daarnaartoe helpt, dan zijn we geslaagd als band.
Heel juist, het is vooral het overbrengen van een boodschap dat essentieel is. Een boodschap die ook deels door bandleden en hun achtergrond kan ingekleurd worden. Zo weten we dat Nexion niet “een volledig IJslandse” band is. Hoe kan je alzo die boodschap inkleuren, invullen? Hoe werkt dit als internationale band?
Echt “internationaal” zijn we niet. We hebben alle vijf gedurende lange tijd in dezelfde stad gewoond en zo voelden we dezelfde energie, chemie om te kunnen bijdragen aan de sound van Nexion. Op zich zal het wel één of andere invloed gehad hebben, het feit dat ik geen Ijslander ben, ik ben er echter toch nog niet helemaal achtergekomen hoe of onder welke vorm. Wel hebben we bewust gekozen om alle teksten in het Engels te brengen. Dit geeft ons meer ruimte om te spelen met woorden, zinnen afkomstig uit bepaalde teksten omtrent religie, filosofie of mythologie. Op zich zijn we nu wel weer wat meer internationaal dan in het begin: ik ben immers recentelijk naar Noorwegen verhuisd.
Zo, weer verhuisd! Goed om weten. Zoek je expliciet deze al verwilderde regio’s in de wereld op dan? Je komt immers uit de Adirondack-wilderness, ja toch? Heeft dit invloed op je als persoon? Of als muzikant?
Inderdaad een mooie verwijzing. Ik kom inderdaad uit die wildernis, de regio Adirondack. Zwijg me over New York city, fuck it. Er is daar enkel de uitgestrekte leegte, daar is echt niks. Als je wat vooruit wil in het leven moet je echt niet in die wildernis blijven. Dat is ook de reden waarom ik er ben weggegaan, meer dan een decade geleden. Intussen heeft de tijd me ook veranderd, wat niet onlogisch is als je internationaal op pad bent. Eigenlijk heeft mijn verblijf in IJsland, maar ook in Noorwegen, mij de mogelijkheid gegeven met mensen te werken, met artiesten, kunstenaars die ik waarschijnlijk anders nooit was tegengekomen. En dit zelfs los van Nexion. Scandinavië op zich heeft me die mogelijkheid gegeven. Was ik in mijn geboorteregio gebleven, dan was daar helemaal niks van terecht gekomen en dus heeft het me toch gevormd tot hoe ik nu ben.
Zo ben je als persoon gevormd, zo heeft dit ook invloed op ontwikkelingen binnen de band. Hoe maken jullie muziek, nu je opnieuw buiten IJsland woont? Maken jullie gebruik van de elektronische snelweg of komen jullie toch frequent samen om muziek echt samen te maken, zoals het volgens mij zou moeten?
Elke band werkt natuurlijk anders. Wij hebben altijd op dezelfde manier gewerkt. Eens er een nummer of delen van een nummer klaar zijn, dan wordt dit naar de andere bandleden doorgestuurd. Je kan dan luisteren wanneer je wil, becommentariëren. Het zijn de gitaristen die het geraamte uitschrijven, het vervolgens over en weer sturen naar de drummer en bassist en zo groeit het nummer verder uit. Ik lever het thema aan, geef aan met welk gevoel dit moet gebracht worden en hoe de compositie zich daar naar kan oriënteren. Ik laat hen weten waar ik veranderingen zou willen zien, waar ik de teksten zou kunnen plaatsen en op het moment dat het nummer klaar is, plak ik er ook effectief de teksten in. Elk nummer maakt ook deel uit van een geheel: het geheel van een album.
In die context zijn jullie er erg goed in geslaagd om een album als Seven Oracles te schrijven. Echt een muzikaal en tekstueel meesterwerk! Kan je ons wat toelichting geven omtrent het hoofdthema?
Bedankt! Elk album dat we maken is als een nieuw en ander hoofdstuk, een nieuw en ander boek als je wil. Alles dient in een breder vertelsel, verhaal geïnterpreteerd te worden. Ik kies ervoor om niet alles van naaldje tot draadje uit te leggen. Laat het verhaal zich maar vertellen, laat het zichzelf maar leven. De albumhoes is hier een goed hulpmiddel bij. Heel specifieke vragen kan je me gerust apart doorsturen (lacht).
Klopt! Ik zoek inderdaad uit welke technieken het best passen op welk stuk van het nummer. Vandaar ook het gebruik ervan op The Spirit Of Black Earth. Zelf vind ik de cleane bijdrage op Sanctum Amentiae het meest prominent. Ik hou er wel van om te experimenteren met verschillende technieken. We zijn momenteel ook bezig met het schrijven van nieuwe nummers: daar zal je ook verschillende technieken kunnen horen. Het kriebelt immers al een tijdje om bepaalde varianten te gebruiken.
Je sprak al over de prominente rol van de vocalen in Sanctum Amentiae. Welk nummer op het album krijgt jouw voorkeur?
Sanctum Amentiae, maar misschien meer nog The Last Messiah. De reden hiertoe is de tekst die ik erbij geschreven heb en de manier waarop ik deze heb ingezongen. Alles in één keer, geen andere takes, gewoon zo gehouden. Alles zat er immers in, ik had me helemaal gegeven. Dat is wat ik ook tegen de producer zei: niks veranderen, geen andere opnames meer, zo houden. Dat maakt het op een bepaalde manier wel een speciaal nummer. Sanctum Amentiae is echter ook een speciaal nummer voor me, voor ons. We hebben er lang mee geworsteld, er verschillende versies van gemaakt en uiteindelijk is het in zijn huidige vorm toch een erg sterk nummer geworden, waar ik toch wel trots op ben.
Als je dit alles zo vertelt, lijkt het me logisch dat een cover kiezen voor het album of het artwork in zijn geheel, toch ook een essentieel element is, niet?
Inderdaad, dat is eveneens een erg belangrijk element. Dat is de reden waarom we zo intens met Jose (Jose Gabriel Alegría Sabogal, nvdr) samenwerken. Wij twee hebben uren zitten filosoferen, praten, ideeën uitwisselen, brainstormen om tot het juiste artwork te komen. Zijn ideeën hebben ook in omgekeerde richting op de muziek een zekere invloed gehad. Elk album is een coherent verhaal, één geheel. Dit moet zo ook tot uiting komen in het artwork. De teksten, de muziek, het artwork, alles moet een deel vormen binnen een groter geheel. Daarom steken we ook zo veel tijd in het afleveren van goede kwaliteit voor elke release. Ook voor vinyls.
Het album is uit, maar zoals voor vele andere bands heeft Covid-19 roet in het eten gegooid. Geen of weinig live-optredens om de plaat te promoten. Stel je voor dat alles weer terug bij het oude zou zijn, wat zou je dan als eerste terug doen?
Tja, heel dit jaar is als het ware verloren gegaan, voorbij gegaan. We hadden heel wat optredens gepland, een tour etc. met zelfs de mogelijkheid om in 2021 nog breder te gaan… Nu is er helemaal niks. We hebben zelfs nog geen moeite gedaan om een releaseparty op poten te zetten. De kans is immers groot dat deze zou afgelast worden. Hopelijk als de restricties weer zijn gaan liggen, kunnen we er weer met frisse moed tegenaan.
Misschien kunnen we er ook de voordelen van zien, van zo een isolatie? Werken jullie misschien op dit eigenste moment aan nieuw materiaal?
We zijn er inderdaad mee bezig. Daarnaast zorgt heel die pandemie toch wel voor heel wat afleiding. Er zijn hier en daar wel wat muzikale en tekstuele ideeën, maar nog allemaal te weinig concreet. Het gaat in ieder geval geen Seven Oracles 2.0 worden. We zijn er van overtuigd dat we het muzikale landschap nog wat breder kunnen verkennen. Ik ga er in ieder geval tekstueel weer een nieuwe laag bovenop draperen, op ons eigen verhaal. Cosmogenesis, de EP, was in wezen het begin, het startpunt. Het reflecteert het mythische, het kosmische, de cirkel van het leven. Seven Oracles bracht de wetenschap en kennis over het natuurlijk existentialisme. Het derde boek brengt op zijn beurt dan weer iets anders. Ik heb wat ideeën, maar het hangt af van de muziek welk idee ik verder ga uitwerken.
Bedankt Josh om ons wat inzage te geven in datgene wat speelt binnen Nexion. Wat kan je onze lezers nog meegeven als laatste boodschap?
Het is echt wel geweldig om te horen hoe fans de muziek appreciëren en beleven. We zouden onze dankbaarheid in levende lijve willen tonen en we kijken dan ook als band uit naar dat moment waarop we Seven Oracles live kunnen brengen!
Links: