Eerder dit jaar onderwierpen we op de burelen van Zware Metalen het meest recente album van de Zwitserse blackened folkmetalband Morgarten aan een verhoor. Cry of the Lost bleekeen hard, maar toch toegankelijk album dat welverdiend 85 punten kreegt gekregen. Nu concerten en festivals weer mondjesmaat in zicht komen, kan de muziek uit dit album ook voor een breder publiek gespeeld worden. Zo meldt Morgarten zich met Cry of the Lost vrijdag 5 november tijdens het Brainstorm Festival in Gigant te Apeldoorn. Vooruitlopend op het optreden kreeg Zware Metalen de kans de leden van Morgarten te interviewen. Ruben Van Der Linden ging als albumreviewer de uitdaging aan.
Heren, hoe zijn jullie de jaren sinds debuutplaat Risen to Fight uit 2015 doorgekomen?
We hebben Cry of the Lost geschreven, ons recente album. Dit heeft ons, nu wij de laatste tijd bijna niet op hebben kunnen treden, een doel gegeven, iets om naartoe te werken. Ik denk dat het heeft voorkomen dat wij alles op pauze moesten zetten.
Kunnen jullie beschrijven hoe het is om een album uit te brengen tijdens een pandemie?
Verwarrend! We hebben de releasedatum verscheidene keren uit moeten stellen, wat erg frustrerend was. Juist omdat we er heel erg naar uitkeken om Cry of the Lost met iedereen te delen! Maar ik denk dat de vertraging ons op de een of andere manier ook een dienst heeft bewezen, want hierdoor hadden we de mogelijkheid de tijd te nemen om alle details uit te werken en de release beter voor te bereiden. Aan de andere kant was het wel een beetje een teleurstelling dat wij geen feest konden organiseren op de dag van de release. Echter, niet meer dan een maand later konden we wel een concert organiseren en dat was een groot succes.
Wie of wat straalt Morgarten voor jullie uit?
Ik denk dat het niet gemakkelijk is ons te classificeren. Al zijn er elementen die vergelijkbaar zijn met Ensiferum en Eluveitie. Andere elementen zijn weer vergelijkbaar met Dimmu Borgir of – om een band van Nederlandse bodem te noemen – Slechtvalk. In ons geluid is ook inspiratie uit Equilibrium en Wintersun te horen.
Hoe is jullie muzikale stijl, een mix van black en folk metal, ontstaan?
Ik denk dat het door de jaren heen tot stand is gekomen. We hebben nooit actief geprobeerd specifiek als iets te klinken en hadden geen vaste lijn om te volgen. We zijn gewoon gaan componeren met de elementen die wij leuk vonden en hebben hierin een wereld gebouwd die tot ons sprak. Toen wij de band oprichtten zagen wij al snel dat het ons niet veel goeds zou doen een rol te spelen of om te proberen als iemand anders te klinken. Wij zeggen nu altijd tegen onszelf: ‘Als wij er een kick van krijgen, dan moeten andere mensen het ook wel waarderen.’.
Wat was de voornaamste kracht achter het formeren van de band?
Ik zou zeggen dat de voornaamste kracht oorspronkelijk vriendschap was, naast het verlangen om – simpel gezegd – gewoon samen muziek te maken. En sinds de formatie in 2005 is er niets in de samenstelling van de band veranderd, we doen het al die tijd al met z’n vijfen.
Na de formatie van Morgarten duurde het tien jaar om het debuutalbum af te maken. Hoe kwam dat?
Haha ja, het heeft best een lange tijd geduurd, dat is waar. Eigenlijk, toen wij de band oprichtten, waren wij tussen de dertien en vijftien jaar oud en alleen drummer Joël bespeelde zijn instrument al. Het heeft dus meerdere jaren gekost om het spelen van de instrumenten en het componeren te leren. En, eerlijkgezegd, zijn wij te perfectionistisch om snel te zijn…
Hoe zouden jullie de ontwikkeling van jullie geluid, van het debuut tot nu, beschrijven?
In het begin waren we meer gefocust op black metal, maar door de jaren heen zijn we meer geraffineerd geworden met synthesizer arrangementen. Ook hebben we meer ritmische elementen en meer delen met zuivere zang toegevoegd.
Het is waar dat we graag een verhaal vertellen door middel van onze nummers. Op Cry of the Lost, hebben we een verhaal geschreven gebaseerd op verschillende gebeurtenissen en daar zijn vervolgens de nummers weer op gebaseerd. Het verhaal is een reflectie van een wereld die wij waarderen met waardes die wij van belang vinden, dus de nummers bevatten ook deze elementen. Het bredere idee voor het verhaal achter het album is het resultaat van overleg tussen alle bandleden. Zo is ook het idee ontstaan om de mythe van Arnold von Winkelried als basis te nemen.
Kunnen jullie meer uitweiden over wie Arnold von Winkelried was?
Hij is een legendarische held uit de Zwitserse geschiedenis, hoewel sommige specialisten stellen dat hij echt heeft bestaan. Tijdens de Slag om Sempach in 1386, tussen de troepen van Leopold III van Habsburg – het huidige Oostenrijk – en de bondgenoten van het huidige Zwitserland, zou Von Winkelried zichzelf voor de vijandige lansen hebben geworpen om hun linies te breken. Dit zou de Zwitserse overwinning mogelijk hebben gemaakt. Men zegt dat hij, alvorens zichzelf op te offeren, heeft gevraagd zorg te dragen voor zijn vrouw en kinderen. Anderen stellen weer dat hij geschreeuwd zou hebben: ‘Wie is die idioot die mij geduwd heeft?!’, haha…
Hebben jullie al enige ideeën wat of wie het onderwerp gaat zijn voor jullie volgende album?
Nee, nog niet. Het is niet onmogelijk dat we een vervolg gaan doen op het verhaal achter Cry of the Lost, maar er is nog niets onderweg.
Waarom is het zo belangrijk voor jullie om wat betreft thematiek op Zwitsers erfgoed te focussen?
Ik geloof dat het meer met ons resoneert dan als wij inspiratie uit, bijvoorbeeld, de Noorse mythologie zouden halen. Simpelweg omdat de Zwisterse historische gebeurtenissen in onze omgeving plaats hebben gevonden en de identiteit hebben gevormd achter het Zwitserland van vandaag de dag. Maar aan de andere kant ontlenen wij slechts inspiratie uit een klein deel en het grootste deel van ons werk heeft weinig te doen met Zwitserland.
Zou je zeggen dat jullie muziek politiek gemotiveerd is?
Nee, geen politieke motivatie. Er is regelmatig aan ons gevraagd of wij nationalistische motivatie hebben, maar dat is zeker niet het geval. We houden van ons land, we zijn patriottisch, maar niets meer dan dat.
Hoe zou je de metalscene in Zwitserland beschrijven?
De metalscene is in Zwitserland niet zo ontwikkeld zoals in de noordelijke landen, maar er is zeker een groot aantal bands dat, naar mijn mening, meer erkenning verdient op internationaal niveau.
Hoe zien jullie het komende, of resterende, festivalseizoen tegemoet? Hoe voelen jullie je daarbij?
Gemengd… Het is erg ingewikkeld om festivals te spelen, aangezien de 2020 en 2021 line-ups veelal zijn uitgesteld tot 2022. We proberen om positief te blijven en zeggen dat we de goede kant op gaan, maar het is ook waar dat wij ons zorgen maken dat overheden terugkrabbelen en de restricties weer van kracht zullen gaan.
5 en 6 november is het Brainstorm Festival in Gigant in Apeldoorn. Kijken jullie er naar uit om er te spelen?
Zeker weten! Het is het komende evenement waar we denk ik het meest naar uitkijken! We hebben in 2015 ook op het festival gespeeld en hebben fantastische herinneringen van het warme welkom van het publiek en van het festivalpersoneel. We kijken er ook erg naar uit om ons nieuwe album in Nederland te presenteren!
Nog resterende dingen om te delen met de lezers van Zware Metalen of de bezoekers van het Brainstorm Festival?
We willen iedereen bedanken voor de steun, maar ook vooral de metalscene als geheel. Bijna iedereen in deze scene is een vrijwilliger en heeft hierom het afgelopen anderhalf jaar geen financiële input gehad… We willen jullie hierom meer dan ooit aanjagen om naar concerten en festivals te gaan en de muziek van de bands te kopen.
Koop je tickets voor Brainstorm Festival!
Links: