Metal en Spiritualiteit: een interview met Justin St. Vincent (Music and Spirituality)

Metal en Spiritualiteit: een interview met Justin St. Vincent (Music and Spirituality)

Spiritualiteit. Spiritualiteit heeft in de breedste zin te maken met zaken die de geest (Latijn spiritus) betreffen. Het woord wordt op vele manieren gebruikt en kan te maken hebben met religie of bovennatuurlijke krachten, maar de nadruk ligt op de persoonlijke innerlijke ervaring. Aldus Wikipedia. Justin St. Vincent is er al zijn ganse leven mee bezig. In de serie The Spiritual Significance of Music kon het metalgenre natuurlijk niet ontbreken. Bands als My Dying Bride, Enslaved, Enthroned, Gorgoroth, Striborg, Malevolent Creation, The Locust, Dragonforce, Cannibal Corpse, Napalm Death, Esoteric en Samael, samen met vele anderen, deden hun inbreng. Deze heer wou ik wel eens spreken.

JSJ

Dag Justin. Bedankt om dit interview af te staan. Kun je ons wat vertellen over jezelf? Je bent in grote mate geïnteresseerd in muziek, maar niet specifiek in metalmuziek. Klopt dat?

Eerst en vooral, erg bedankt voor deze kans om The Spiritual Significance of Music te kunnen duiden aan jullie publiek.
Mijn naam is Justin St. Vincent, redacteur bij Xtreme Music, en van de portfolio series betreffende Music and Spirituality.
Ik ben geboren in Auckland, Nieuw-Zeeland, opgegroeid in Hong Kong, ik studeerde in het Verenigd Koninkrijk, en reis de wereld rond om andere culturen te ervaren en te beleven, om ze te absorberen.
Vooral de omkadering en het bestaan van geloof in al zijn vormen en facetten over gans de wereld exploreren is mijn grootste interesse. Mijn passies combineren, zijnde muziek en spiritualiteit, maar ook mensen en reizen, dat is mijn bestaan.

Je beluistert wel metalmuziek neem ik aan.

Ik beluister erg graag metalmuziek, en ik heb een grote affiniteit en appreciatie voor alle muziekvormen eigenlijk, vooral avant-garde, experimentele en creatieve muziek. Muziek is een sterke immer aanwezige kracht in mijn leven, een kracht waarvan ik geloof dat het een grote invloed is en een nog grotere impact kan hebben op vele mensen in het dagelijkse leven. Verkennen, opzoeken, ontdekken… The Spiritual Significance of Music is een reis die me een overvloed aan bemoediging geeft in dit leven. Mijn wens is dat we allen iets nieuws kunnen opsteken door het doorgronden van de raakvlakken tussen muziek en spiritualiteit, hoe klein of groot dat ook moge zijn. Ik hoop dat men geïnspireerd raakt door The Spiritual Significance of Music, of in grotere mate dan dat voorheen het geval was.

De “St.” in uw naam, is dat “Saint”? Misschien een voorbestemde link met spiritualiteit?

Justin St. Vincent is de Engelse vertaling van mijn echte naam: Justin Sanvicens. Net zoals je San Francisco en Saint Francis hebt. Gedurende de loop van het project vond ik “St. Vincent” steeds sterker klinkend, en makkelijker uit te spreken voor vele mensen.
Natuurlijk werkt het ook wel in je voordeel wanneer een serie boeken maakt over muziek en spiritualiteit inderdaad.

In dit werk geef je metalband de kans te verklaren wat hun muziek met spiritualiteit te maken heeft. Iedere band/bandlid geeft zijn visie vervolgens weer in een kort “verhaal”. Was dit concept een bewuste keuze?

vsj

Ik hou van alle bands die hebben deelgenomen, en aangezien hun verhalen zo intens zijn, heb ik ze niet in een andere vorm proberen gieten dan hoe ze bij mij terecht kwamen. Hun verhalen zijn op basis van persoonlijke ervaringen geschreven, en dat kwam her en der terug. Er was geen uniforme werkvorm, het mondde gewoon zo uit. De trend herhaalde ik dan ook bij de enkele uitzonderingen om een ruggengraat te vormen doorheen het werk. Uiteindelijk kregen de artiesten een blanco formulier met de vraag hun visie neer te pennen. Eén bepaald antwoord, geschreven door Todd Smith, vocalist in Dog Fashion Disco, bleef me het langst bij. Het was zo diepgaand, en ook totaal verschillend en verfrissend ten opzichte van de meeste bands. Dit is absoluut een aanrader om te lezen, maar de andere natuurlijk ook. Vele verhalen zijn zowel hartverwarmend als inspirerend.
Ook enkele bands zelf hebben nadien de bewustmaking- en wording opgenomen in hun werk, in teksten en credits bijvoorbeeld, ook in The Christian Edition.

Vele artiesten spraken in hun visie over muziek alsof het een middel, een “medium” is. Dat medium maakt het dan mogelijk om een hoger niveau te bereiken. Zowel op vlak van communicatie als spiritualiteit. Dit “hoger niveau” kan zowel naar buiten (God, bovennatuurlijkheid, …) als naar binnen zijn (onderbewustzijn, einfühlung, …). Zijn deze referenties naar het binnenin en buitenuit zaken die je ook in andere genres herkent?

Alle muziekstijlen resoneren met de menselijke geest. Dit is een innerlijke ervaring veroorzaakt door uiterlijke stimuli. De hogere of andere vorm van bewustzijn is een piek, gevoeld naar aanleiding van een andere/hogere vorm van communicatie. Muziek heeft de metafysica van het innerlijke met als gevolg een fysiologisch, tastbaar effect op het uiterlijke lichaam. In ben menig maal zelf in extase geweest, resonantie ontvangen gedurende diepgaande piekmomenten. Dit vindt plaats wanneer je lichaam, geest en “spirit” samenkomen op eenzelfde moment. Dit is een absoluut een intense ervaring, die je kunt voelen wanneer je muziek creëert en ervaart.

Nochtans is spiritualiteit een woord dat menig persoon asocieert met religie en New Age-achtige overtuigingen. Vele black en death metalbands zijn sterk gekant tegen dergelijke zaken. Had dat volgens jou een invloed op de antwoorden van muzikanten uit deze genres?

“Spirituality” is veel “gebruiksvriendelijker” dan “religie”, gelukkig maar. Maar de twee zijn ook zeer verschillende zaken.
Religie vereist bepaalde vastgelegde rechten en rites, gebaseerd op culturele en traditionele praktijken. Dat vormt dan een referentiekader van normen en waarden. Van geloofsbelijdenissen, ethische zaken, doctrines, dogma’s, ideologieën, moraliteiten, … waarden en normen, kort samengevat.
Deze principes zijn nodig in de “expressie” van de menselijke ervaring, als brug tussen mensen.
Niet alleen voor het intermenselijke, voor velen ook naar het Goddelijke, of naar “hogere waarden”. Een weg naar vrede, herkenning, een onontkenbaar verlangen naar rechtvaardigheid of om volgens de leer van een God te leven. Hier moet ik wel absoluut vermelden dat vele destructieve onmenselijkheden zijn gepleegd in de naam van een hogere leer, een God, een religie. Je kent de geschiedenis van de mens wel, en iedere generatie krijgt die mee. Ik geloof dat spiritualiteit hoop biedt. Liefde als je wil. Spiritualiteit biedt liefde. Liefde komt niet voor als een natuurlijk fenomeen, het is geen eigenschap van het lichaam an sich. De bron wordt beschreven als “spiritualiteit”. Spiritualiteit is dus eigenlijk ook de voedingsbron die religies en overtuigingen de kracht gaf uitgevoerd te kunnen worden. De heilige teksten zijn niets waard zonder de spiritualiteit in de mens. Spiritualiteit is de basis voor tolerantie en open-mindedheid, niet de uitvoering van de geloofssystemen. En ja, er zullen altijd wel conflicten en verschillen zijn tussen mensen, enkelingen, groepen, … maar openheid over de beginselen vormt context, begrip, en uiteindelijk ook appreciatie. Drie zaken komen steeds terug in alle genres in de serie The Spiritual Significance of Music: “faith, music and prayer”.

“Prayer” klinkt behoorlijk provocerend ten opzichte van metal vind ik persoonlijk, ook al is het een heel erg breed begrip. Jij werd waarschijnlijk ook niet gespaard om dergelijke begrippen.

Ik werd constant uitgedaagd en geïnspireerd door alle antwoorden in de serie, maar vast en zeker tijdens de Metal editie. Vele van de diepste en intelligentste antwoorden kreeg ik van metalmuzikanten. New Age en religieus-denkenden komen hier lijnrecht tegenover een selectie van death en black metalmuzikanten te staan. Spiritualiteit kadert alles in matrix van normen en waarden, en ik vond het echt mateloos interessant wat metalmuzikanten me allemaal voorschotelden. Ontnuchterende, provocerende visioenen waar je niet achteloos kunt overheen lezen. De reden waarom ik absoluut metal in de serie wou opnemen is om de lezers ook een blik wou gunnen in deze wereld van muziek gelinkt aan demonologie, bezetenheid, magie, mysticisme, Satanisme, het occulte, het Heidense en hekserij. Metal Edition heeft een behoorlijk inzicht weergegeven in deze wereld, en dat voorzag het project ook een sterk tegenlicht ten opzichte van de Christian Edition.

Voor ons is dat niet echt een verrassing natuurlijk, het perspectief van waaruit vele metalartiesten hun antwoord schreven. Wie iets kent van metal zal dat kunnen beamen. Jij was ook voorbereid, maar ben je desalniettemin nog verrast van de antwoorden?

Absoluut, constant zelfs. In positieve zin hoor. Iedere maand las ik zaken waarbij ik regelmatig even moest gaan zitten. Diepgaande reacties, vanuit persoonlijke ervaringen geschreven, met een enorme openheid. In totaal toch een dikke 500 interviews hoor, en nadat ze gepubliceerd werden heb ik er een groot deel online gezet, vrij te lezen dus via Xtreme Music. Natuurlijk zijn er bij metalbands veel terugkerende thematieken, maar nadat de muzikanten mijn filosofie, mijn visie op spiritualiteit begrepen (waar ze ook bijzonder verrast door waren), drukten ze zich volledig uit in PICTURES.

PICTURES?

Inderdaad. The Spiritual Significance of Music: Pursuing Passion, Initiating Intention, Cultivating Community, Touching Transcendence, Underscoring Unity, Receiving Resonance, Experiencing Ecstasy, and Sourcing Spirituality.

Waren er bands die weigerden mee te werken?

Een kleine minderheid. Soms omwille van praktische redenen (opnames, toeren, tijdsgebrek, …), sommigen ook omwille van persoonlijke redenen. Sommigen wilden hun innerlijke ervaringen niet meedelen met de buitenwereld en komen hier ook voor uit. Dat is hun recht natuurlijk.

xtreme
Kende je alle bands vanuit muzikaal opzicht, of heb je ze allemaal beluisterd? Werd je keuze beïnvloedt door de muziek op zich?

Ik heb me gefocused op bands die een uniek perspectief hebben ten opzichte van The Spiritual Significance of Music.
Zeker voor de Metal Edition nam ik er dan ook bands uit die vooral qua naam refereerden naar spiritualiteit. Niet toevallig zijn er bijdrages van bands als Angelcorpse, Blackmass, Dawn Of Azazel, Eyehategod, Faith No More, Metal Church, Paths Of Possession, Resurrection, Soulburner, Tarot of Witches Sabbath.

Maar je kende ze niet allemaal?

Veel bands die deelnamen bewonder en beluister ik. Velen ben ik ook beginnen luisteren. Doch, eerlijk, 90% van alle bands kende ik niet. Als je het mij vraagt dan zit er ook naar metalfans toe, zelfs puur muzikaal,
veel ongekend talent in de Metal Edition.
En niet alleen black- en death metal natuurlijk.
Er is doom metal, gothic metal, heavy metal, industrial metal,
progressive metal, alternative-rock, avant-rock en hardcore-punk bands.

En wat is eigenlijk de bedoeling van zo breed te gaan?

Mijn objectief is om het ‘s werelds breedste werk te creëren rond muziek en spiritualiteit. Concreet betekent dat dat we tegen december 2010 online 1000 interviews zullen staan hebben.
Iedere maand contacteer ik een honderdtal bands, en ook na het interview volg ik de band op om te zien of er “spirituele” gevolgen zijn,
in de zin van quotes of credits.
En uit respect voor de band komt er ook een biografie bij in de uitgegeven exemplaren.

Dus dit interview komt ook online bij jullie

Dat klopt ja

Man, hoe lang ben je zo al bezig aan dit project?

Drie jaar. Maar het is zo progressief dat het zo totaal niet aanvoelt. Het is begonnen na het zien van Ebba Jahn’s Rising Tones Cross,
gerereleased op dvd in 2005 door FilmPals,
omdat die documentaire net twintig jaar oud geworden was.
Rising Tones Cross belichtte de New Yorkse avant-jazz
scene begin 1980.
Het behandelde complexe improvisatie
tijdens live optredens.
Om een lang verhaal kort te maken: een belangrijke conclusie van de film was dat avant-garde muziek
een platform kan zijn voor het bewustzijn van de mens. Daar stond ik perplex van, muziek als spirituele expressie?

En daar ging je meteen in mee?

In het begin geloofde ik daar niet in.
“Is there more to music than meets the ear”?
Daar startte de zoektocht.
Ik kwam in contact met
Faith No More, Mr. Bungle, Fantomas, Naked City, en
Secret Chiefs 3,
en steeds verder en verder de metal wereld binnen.
Ik startte met een radioprogramma rond avant-garde muziek,
vier jaar lang, maar besliste dan om de wereld in te trekken.
Live concerten, en dan in contact komen met fans en artiesten.
En zo kwam stilaan The Spiritual Significance of Music
tot stand.

En we wensen u er nog veel succes mee.

Links: