Ambitie, hard werken, vallen en weer opstaan. De mannen van Majestica weten heel goed wat dit inhoudt, en kunnen vandaag hiervan de vruchten plukken. Hun gloednieuwe kerstalbum A Christmas Carol bewijst dat zij, en voornamelijk frontman en gitarist Tommy Johansson, precies weten hoe je een bom van een powermetalalbum neerlegt. Het beluisteren hiervan is een ervaring op zich, en heeft geen verdere visualisatie nodig. Het ene moment zweef je door een prachtig kerstlandschap met blije kerstelfen, het andere moment worden de vrolijke kerstmelodieën omgezet in mineur en hoor je de geesten van Ebenezer Scrooge aan de deur bonken. Door filmmuziek geïnspireerd, wist deze band zich wel het thema uit te kiezen. Ik had het privilege om te spreken met Tommy, die trouwens ook instaat voor het betere gitaarwerk bij Sabaton.
Goed dank je. Redelijk moe wel. Met de release die eraan komt is er nog veel werk, het zijn volle dagen en late avonden. We zijn nu vooral nog bezig met het uitwerken van de nodige merchandising en online activiteiten om de lancering te ondersteunen. Tijdsintensief, maar wel leuk.
Hoe heb jij het bizarre jaar 2020 doorgemaakt?
Ik was vooral thuis, zoals de meesten. Maar ik heb natuurlijk intensief aan het nieuwe album geschreven. Daarnaast gaf ik ook gitaarlessen op skype, en die gingen héél goed. Maar de meeste tijd ging uit naar het schrijven van de muziek en vooropnames. Ik heb hier een kleine studio, en elk idee dat ik heb neem ik onmiddellijk op. Zodra we in de studio gaan is eigenlijk het grootste werk dan gedaan. De orkestratie is klaar, gitaarlijnen en baslijnen zitten eigenlijk al in de vingers en de drum-structuren liggen vast. De finale opname verloopt dan heel vlot en efficiënt.
Je speelt gitaar, piano, je zingt… en speelt ook drums?
Ja ik speel ook drums. Als tiener heb ik ooit iemand op straat ontmoet die zei: ‘Als je een goede songwriter wil worden, leer dan ook drummen.’ En dan heb ik gedaan. Ik ging een uur vroeger naar elke repetitie om op de drums te oefenen, of ik bleef een uur langer. Maar ik drumde vooral veel in de lucht, waar ik ook was, of op de keukentafel, tot grote frustratie van mijn ouders.
Ja, drummers doen dat. Nu we het toch over je jeugdjaren hebben, ik ben al zo vrij geweest wat onderzoek te doen, en heb ontdekt dat je 33 jaar bent nu. Dat wil zeggen dat je heel jong bent beginnen musiceren?
Ik was negen jaar. Mijn vader liet me Out in the fields horen van Gary Moore. En toen wist ik dat ik ooit ook zó goed gitaar zou willen kunnen spelen. Op mijn vijftiende hoorde ik Sebastian Bach zingen, en toen besloot ik dat ooit ook zo goed zou willen kunnen zingen :). Nadien begon ik me meer en meer in muziek te verdiepen en leerde ik ook andere instrumenten spelen, zoals piano. Uiteindelijk heeft mijn opleiding muziekcompositie me aan een contract geholpen, voor mijn toenmalige band Reinxeed (nu Majestica). Ik heb een tijd gewerkt voor datzelfde label en ben zelfs even radiopresentator geweest. In 2012 werd ik benaderd door Sabaton, met de vraag gitarist te worden en daarvoor heb ik toen bedankt. Ik wilde er namelijk volledig voor gaan met Reinxeed. Maar op een gegeven moment ben ik opgebrand. Ik heb toen alle concerten en festivals geannuleerd, ik ben naar huis gegaan en heb mijn gitaar aan de kant gezet voor zes maanden.
Dat klinkt inderdaad als een heel intensieve periode, die dan blijkbaar tot een fatale hamerslag heeft geleid. Hoe ben je daar weer onderuit gekropen?
In 2014 zijn we stilaan weer muziek beginnen schrijven voor Above the Sky en zodra dit zo goed als rond was contacteerde Sabaton me opnieuw met dezelfde vraag, waar ik toen wèl op ben ingegaan. In 2019, kort nadat ons Majestica-album Above the sky uitkwam, kreeg ik het idee om een kerstalbum te maken. Heel de band was enthousiast en we zijn er volledig voor gegaan, zoals nooit tevoren. Hard werk, maar super leuk om te doen, en het resultaat is er!
Die vervelende periode waar je over sprak, heb je daar iets uit geleerd?
Ja ik heb iets heel belangrijk geleerd, namelijk ‘nee’ zeggen. Ik werd serieus onder druk gezet op dat moment, met onmogelijke deadlines, waar je niet onderuit kunt omdat je een contract hebt. Op een gegeven moment begon ik zelfs te begrijpen waarom sommige muzikanten naar drugs grijpen. Ik heb het gelukkig nooit gedaan. Maar dan word je op een dag wakker en denk je, ‘nee hier stopt het’. Ik had bijna mijn gitaar verkocht. Maar ik heb het niet gedaan. Samengevat: gezondheid komt eerst.
Dat is een feit. Terug naar een ander topic. Los van Gary Moore, door welke muziek laat jij je vooral inspireren?
Gary Moore luister ik nog dagelijks. Maar als je mijn Spotify-lijst bekijkt zal je er meer symfonieën en filmmuziek tegenkomen, dan power metal. Ik luister voornamelijk naar Hans Zimmer, John Williams en Alan Silvestri. Het zou ook supercool zijn om ooit samen met één van deze genieën iets te componeren, of met Michael Kiske (Helloween) of Tobias Sammet (Edguy) natuurlijk.
Omdat ik van Kerstmis houd. Het is de enige tijd in het jaar dat je je nog als een klein kind mag voelen. Of je nu oud bent of jong, een brave huisvader of een stoere biker, kerst is voor veel mensen een periode van blijdschap, gezelligheid en uitkijken naar de cadeautjes onder de boom. En naast die kinderlijke blijheid krijgen ook veel mensen een gevoel van bezinning rond deze periode. Datzelfde gevoel ook met muziek te kunnen verspreiden, is iets wat ik altijd heb willen doen. Muziek draait om emotie, hoe je het ook draait of keert.
Ik heb het album nu al een aantal keer beluisterd en je slaagt wel degelijk in je opzet. Er gebeurt enorm veel in één nummer, niet alleen technisch maar ook qua stemming. De energie switcht van een blij Disneyland-gevoel, naar een brandende kerstboom, tot het verjagen van geesten en volgens grote opluchting. Maar vooral heel, erg veel power die daarachter schuilt. Wat is het proces hierachter?
Inderdaad, het bepalen van de stemming is de eerste stap. Ghost of Marley bijvoorbeeld moest duister klinken. Maar ook kerstachtig. Dus zijn we op zoek gegaan naar een gepast kerstlied, dat we hebben omgezet in mineur en waarvan we vervolgens de zanglijnen hebben vertraagd. Het tempo in muziek heeft namelijk een heel sterke invloed op de stemming. Maar alles komt tot stand door heel veel experimenteren. Dit doe ik trouwens ook niet helemaal alleen. Ik leg de basis maar de andere bandleden geven hun input zodat het geheel als Majestica gaat klinken.
Een kerstalbum heeft wel als nadeel dat het heel erg gebonden is aan één periode in het jaar. Die periode is binnen een maand alweer gedaan. Wil dat zeggen dat je dit album niet live zal kunnen brengen?
Dat is inderdaad het risico, maar gelukkig hebben we ook nog onze andere albums :). We kunnen dus perfect enkele kerstnummers toevoegen aan een set tijdens een zomerconcert.
Over ‘live’ gesproken, wat zijn de plannen voor 2021?
Het ‘plan’ is om op te treden. Maar je weet hoe het deze dagen gaat met plannen. We staan op de line-up van Graspop bijvoorbeeld. Het valt nog te bezien of de huidige contactbeperking van 8 personen maximum (in Zweden) zal opgetrokken worden tot 60.000 personen in 6 maanden tijd. Ik weet het niet zo. Maar laten we hopen van wel!
En gelukkig komt kerstmis elk jaar terug. Heel erg bedankt voor je tijd, ongelooflijk veel succes gewenst met jullie nieuwe album, en zalig kerstfeest! Of in het Zweeds: ‘God Jul’…of zoiets 🙂
Links: