Interview Stronghold
Het Utrechtse Stronghold timmert sinds 1998 gestaag aan de metal-weg en lijkt dankzij een krachtige live performance een steeds grotere schare fans aan zich te binden. Na afloop van een concert dat de band onlangs in Zwolle gaf, sprak ik met de twee, erg spraakzame, gitaristen.
Hoe is Stronghold ontstaan?
Lang geleden, in 1998, besloten we om een bandje te beginnen, gewoon voor de lol. Leuke dingen doen en daarnaast muziek spelen. Na wat line-up wisselingen klikte het uiteindelijk. Pas sinds een jaar of 5 geleden werd het wat serieuzer. We repeteerden met het doel meer optredens te krijgen. En door optredens te doen kregen we ook weer nieuwe optredens. Uiteindelijk stapte de toenmalige bassist eruit omdat hij het tempo niet meer bij kon benen. Toen hadden we wel al onze tweede demo Coming Terror opgenomen. Van onze eerste demo spelen we tegenwoordig eigenlijk alleen nog het nummer Emptiness. Maar goed, toen moesten we op zoek naar een nieuwe bassist en bassisten zijn schaars. We merkten dat elke bassist óf al een stuk of zes bands had óf gewoon niet erg goed was. En omdat we ondertussen al best wel goed op elkaar in gespeeld waren geraakt, wilden we eigenlijk wel een bassist die goed mee kon komen met de muziek. En toen kregen we een mailtje van Guillaume uit Frankrijk, die wel met ons mee wilde spelen. Tijdens een repetitie was hij komen kijken en had gelijk drie nummers meegespeeld waarbij hij voor 90% gewoon goed zat met wat hij speelde. Hij heeft daarna onze hele set in een week ingestudeerd en is met ons het podium opgegaan. In elk geval tot hij weer terug naar frankrijk gaat is hij onze vaste bassist, wat waarschijnlijk tot december zal zijn. Tot die tijd klikt het prima en loopt het lekker, maar we zijn dus nog steeds op zoek naar een nieuwe vaste bassist.
Volgens de informatie op jullie website heeft elk bandlid binnen Stronghold (vanzelfsprekend) z’n eigen muzikale achtergrond. Wat zijn de invloeden cq inspiratiebronnen van de verschillende bandleden?
De zanger is wel heel erg death-metal geörienteerd, hij is de meest death-metal minnende figuur binnen onze band. De drummer heeft toch meer met powermetal, heavy metal en oude thrash metal, Maarten houdt van In Flames, Metallica, Paradise Lost, zeg maar melodieuze death tot belachelijke grindcore. Meestal moet het wel een beetje melodie hebben, behalve in het geval van grindcore natuurlijk. Guillaume houdt ook erg van melodieuze death metal maar ook van niet-metal als Jamiroquai. Zelf hou ik meer van die ouwe lullen-shit zoals Alice Cooper, en ook dingen als Nevermore, Illdisposed, de eerste plaat van Machinehead, Slayer…
Het gebeurt ook vaak dat we naar een bepaald concert zijn geweest van een band als Kreator, en dan zitten we een week later in de oefenruimte en dan poepen we er opeens allemaal Kreator-riffs uit. Wij denken zelf dat je gewoon heel moeilijk origineel kunt zijn ik ben zelf van mening dat bijna alles al een keer geprobeerd is of je moet het al echt tot in het extreme trekken. Wij schrijven gewoon nummers zodat het ook nog een beetje luisterbaar is. Veel bands gebruiken veel dissonanten, een band als Cephalic Carnage heeft daar bijvoorbeeld een handje van, en dat vind ik gewoon geen mooie muziek.
Hoe verloopt het schrijfproces binnen de band?
We werken op twee manieren, Maarten of ik komen met een idee en van daaruit werken we verder of het gebeurt tijdens het jammen, iemand begint met iets en we zijn een beetje aan het spelen en dan denken we ‘Oh, dit is vet!’ en dan komt het er eigenlijk altijd op neer dat er van het originele stuk of idee maar één riffje over blijft. En meestal klinkt het gewoon als Stronghold. Soms zit je gewoon vast en dan vraag je aan de drummer ‘Wat zou jij hier achteraan zetten?’ en dan begint hij iets te drummen en daar spelen wij dan iets overheen, of we vragen het aan de zanger en die zegt dan ‘Ja, hier moet een blastbeat!’ en dan zeggen wij ‘Neehee!’, want dat zegt ie namelijk altijd en dan proberen we eerst honderd andere dingen en dan wordt het uiteindelijk toch een blastbeat.
We schrijven tegenwoordig iets meer met het oog op het hele liedje. Iets meer durven om open te spelen, weet je, dat je thuis iets verzint en dan speel je dat op gitaar en dan denk je ‘Jezus, dit is saai, dit zuigt!’ en dat ga ik dan helemaal vol pompen, weet je wel, met duizend noten en dan speel je het in de repetitieruimte en dan is het echt een brei en bagger en kom je uiteindelijk toch weer bij iets simpelers uit. Omdat we al zo lang samen spelen en we toch goeie vrienden zijn die samen uit gaan en zo, daarom klikt het ook zo dat je elkaar zo goed aanvoelt en daarom klinkt het gewoon als ons.
Guillaume is slechts een tijdelijke versterking voor de baspartijen. Zijn er al opties voor een nieuwe, vaste, bassist?
Nee, eigenlijk niet. We hebben wel al een heleboel lijntjes uitgegooid, we hebben in ieder geval een iemand gehad die het niet trok. We hebben wel wat opties geprobeerd zonder succes, en toen kwam Guillaume, maar verder is er nog niemand serieus ‘in the picture’, dus mochten er mensen interesse hebben, bel of mail ons.
Jullie hebben al samen gespeeld met grotere bands als Flesh Made Sin, Pleurisy, Nuclear Assault en Altar. Helpt dit soort optredens jullie beduidend verder als band?
Het maakt natuurlijk wel verschil als je met een wat grotere band speelt, er komen meer en andere mensen kijken. Die mensen kennen ook weer mensen, dus qua netwerk is dat heel handig. Plus, als je met een grotere band speelt weet je gewoon dat je moet presteren en een vette show neer moet zetten en natuurlijk triggert je dat. En het is natuurlijk ook gewoon leuk om met een grotere band te spelen.
Maar ook met onbekende bands lopen er mensen rond die je niet kent en het is gewoon gezellig. Je maakt gewoon vrienden, je hebt bands die ergens optredens en dan bellen ze je als ze nog een band nodig hebben.
Wat vinden jullie van optredens in zalen als dit in Nederland en de vaak nogal afwachtende houding van het publiek?
Het is inderdaad waar, in Nederland heeft het publiek gewoon een afwachtende houding, maar je hebt ook uitzonderingen zoals bijvoorbeeld Dordrecht, waar er gewoon 150 man op een neer staan te gaan. Natuurlijk is het gaver, wanneer het publiek meedoet, dan worden wij er ook door getriggerd, maar als het publiek niet meedoet, dan staan we er tóch, als wij het naar onze zin hebben maakt het niet uit of er niemand staat of niemand enthousiast is. En zelfs dan krijg je na afloop nog we complimenten van mensen die het vet vonden en dat is heel leuk.
Tot slot, in 2003 is jullie laatste wapenfeit op cd uitgekomen. Wat zijn de plannen voor de toekomst? Komt er nog weer een nieuwe cd aan?
We hebben vandaag drie nieuwe nummers gespeeld en er staan zowieso twee nummers erg in de steigers en de planning is om aan het eind van dit jaar de studio in te gaan. We hebben nu wat meer geld, dus ik denk dat de nieuwe cd qua productie beter zal zijn en we zijn natuurlijk als muzikant ook vooruit gegaan, dus wij denken dat de nieuwe cd op alle fronten een vooruitgang zal zijn ten opzichte van de voorgaande cd.
Verder willen we natuurlijk veel optreden. Een cd uit hebben is natuurlijk top en het is heel gaaf, maar de optredens zijn toch waar je voor gaat, we willen graag meer, betere gigs en als we wat meer betaald zouden krijgen zou ook fijn zijn. Maar ook in een klein hol als in Bunnik kan het ook zomaar ineens heel gezellig worden, terwijl er bijvoorbeeld in Nijmegen hooguit drie man aan de bar staan.
Bedankt voor jullie tijd en veel succes met de band.
Link: