Interview Paul van Berlo (Into The Grave)

Interview Paul van Berlo (Into The Grave)

Op 12 en 13 augustus vind in Leeuwarden weer het Into The Grave festival plaats. Voor het eerst in de korte historie zal het een tweedaags festival zijn met een line-up om van te smullen. Paul van Berlo, een van de organisatoren, vertelt hieronder de achtergrond van Into The Grave.

Bedankt dat je even de tijd neemt voor Zware Metalen. Het zal wel een drukke tijd voor je zijn zo vlak voor het festival. Hoeveel uur slaap je per nacht?

Dat valt best mee. Ik slaap goed, soms wat korter, maar dat komt meer doordat het biertje ’s avonds goed smaakt en de kinderen ’s morgens weer vroeg wakker zijn. Niet echt rock ’n roll, haha.

Er zijn in deze periode meerdere festivals. Ervaar je daar concurrentie van? Of is het juist een voordeel, omdat er veel bands enigszins in de buurt zijn?

Beide. Ik denk dat Into the Grave inmiddels een vaste waarde is geworden voor veel mensen die niet ver willen reizen voor een festival. Maar qua aanbod is het juist een voordeel, omdat er inderdaad veel bands beschikbaar zijn. Tegelijkertijd is dat ook weer concurrentie, want we proberen Into The Grave altijd een beetje exclusief te laten zijn en dat wordt dan wel lastig(er).

Into The Grave vindt al jaren plaats op een plein in de binnenstad van Leeuwarden. Blijft het festival ook de komende jaren op deze locatie?

Wat ons betreft wel. Ik vind de locatie ideaal en we hebben geen behoefte om groter te worden. We hebben het festival dit jaar al uitgebreid van een naar twee dagen en dat zal in de toekomst wel zo blijven. Leeuwarden is inmiddels gewend aan Into The Grave midden in de stad en vele ondernemers varen er wel bij. Dus ik denk dat we daar lekker blijven zitten.

Nadeel hiervan is dat qua bezoekersaantallen de groei er wel uit lijkt te zijn. Of vergis ik me?

Vorig jaar waren we (redelijk onverwacht) uitverkocht. Ook dit jaar zullen we op of rond het maximum aantal bezoekers zitten, simpelweg omdat er niet meer mensen op het terrein passen. Maar voor ons is dat geen reden om naar een ander terrein te gaan. We vinden alles tussen vijf- en pak hem beet achtduizend bezoekers een prima aantal.

Zou je, als je de kans had, naar een groter terrein willen gaan? Weiland genoeg in Friesland, zou je zeggen.

Nee dus, of het terrein moet echt heel geschikt zijn, bijvoorbeeld omdat we toch groter willen worden of met meerdere podia willen werken, maar dat is op dit moment helemaal geen sprake van.

De terrassen, eettentjes en hotels zijn vol tijdens het festival. De plaatselijke horeca zal er wel blij mee zijn?

Ja, voor een aantal ondernemers is het de topdag van het jaar. Dat is alleen maar mooi. Op die manier hou je ook bij de omwonenden draagvlak voor zo’n festival op die locatie.

Into The Grave duurt voor het eerst twee dagen. Welke keuze lag daaraan ten grondslag?

We hadden het programma voor zaterdag al helemaal rond toen Slayer beschikbaar bleek te zijn. Dat is wel een band die we graag een keer op Into The Grave willen hebben, dus toen kwam de vrijdag in beeld waar we de afgelopen jaren steeds CityRock hadden. Omdat Slayer op CityRock wel een beetje raar was, hebben we besloten er twee dagen Into The Grave van te maken en CityRock een eigen weekend te geven. Dat is nu dus ook een tweedaags festival op 2 en 3 september.

Zijn er, behalve dat het festival nu twee dagen duurt, nog andere wijzigingen ten opzichte van vorig jaar? Ik neem aan dat je ieder jaar wel iets aan verbeterpunten meeneemt?

Vorig jaar was het behoorlijk druk op het plein, dus we hebben het plein iets groter gemaakt. De markt is nu niet meer achterin op het gras maar aan de zijkant bij het gemeentehuis en er is een derde bar bijgekomen, juist op dat gras. Er is ook een extra sanitaire voorziening, zodat er op twee plekken naar de roep der natuur kan worden geluisterd (voor de mannen dan).

Niets ten nadele van vorige edities, maar er staan dit jaar een paar zeer grote bands op de bill. Was het makkelijk om ze te boeken?

De line-up van Into The Grave heeft een zeer natuurlijke groei gekend. Qua bandbudget is het festival ten opzichte van de eerste editie meer dan vertienvoudigd. Omdat je als festival steeds meer ‘naam’ krijgt en ook de bands en boekers tevreden zijn, weten zij je makkelijker te vinden en kun je inderdaad ook makkelijker ‘grote’ bands boeken. Maar ik had al een paar jaar lopen zeuren dat Slayer weer eens naar het noorden moest komen, dus misschien dat die boodschap ook heeft meegeholpen, haha.

Into The Grave

Er staan daarentegen weinig bands uit de lage landen geprogrammeerd. Alleen Evil Invaders uit België. Wat vind je van de stelling dat een festival ook regionaal talent een kans moet geven?

.

We hebben dat tot nu toe ieder jaar gedaan, onder andere via een bandbattle waarbij de openingsplek te winnen viel. Maar het aanbod was de laatste jaren zo gering dat we samen met Dokk’em Open Air besloten hebben daarmee te stoppen. Als je maar een podium hebt, neemt de kwaliteit van de bands toe naarmate je als festival groeit. Dan moet je uitkijken dat het verschil tussen een regionale band en de rest van het programma niet te groot wordt. Als je meerdere podia hebt op je festival, is het makkelijker wat plekken te reserveren voor regionaal/nationaal talent of wat te experimenteren.

Hoe is het gelukt de ticketprijs relatief laag te houden?

De insteek is altijd geweest een laagdrempelig festival te houden. Dat is prima gelukt, in ieder geval totdat Slayer om de hoek kwam. De zaterdag is immers nog steeds maar vijftien euro. Maar voor Slayer konden we die prijs niet vasthouden. Als je ziet dat hun clubshows dik boven de vijftig euro kosten, is onze prijs van 35 euro voor die vrijdag ook nog erg laag. Zeker als je ziet welk ‘voorprogramma’ ze hebben. Maar met de toename van het bandbudget is ook een stijging van de ticketprijs onvermijdelijk, maar vergeleken met andere festivals zitten we nog steeds laag en dat willen we zo houden.

Welke band staat er na al die jaren nog steeds op je lijstje?

Bands als Metallica en Iron Maiden passen simpelweg niet op het plein. Maar er zijn nog genoeg bands die ik er graag zou zien staan. Municipal Waste en Suicidal Tendencies probeer ik bijvoorbeeld al jaren te krijgen. Maar ook Amon Amarth en Gojira staan hoog.

Kun je zelf een beetje genieten van het festival of ben je alleen maar aan het werk die dag? Is er een band waarvan je van tevoren zegt: wat er ook gebeurt, die moet en zal ik zien? Of gaat het meeste van de muziek langs je heen?

We (mede-organisator Tjerk Maas en ik) proberen het zo te regelen dat we geen ‘taak’ hebben op het festival. We zijn gastheer, dus vangen bands en gasten op, lopen ook over het terrein om met bezoekers te praten en proberen inderdaad ook wat van de bands mee te pikken, maar dat lukt niet altijd, omdat we soms toch wat moeten doen. Toch zijn er zeker bepaalde bands die ik echt wil zien (en ik weet dat dat voor Tjerk ook geldt). Zo kijk ik op Into The Grave op vrijdag echt uit naar de optredens van Gruesome, Vektor en natuurlijk Slayer. Op zaterdag wil ik Voivod en Exodus niet missen.

Veel festivals moeten tegenwoordig voldoen aan allerlei geluidsnormen. Er mag maximaal 103 decibel klinken. Heeft Into The Grave daar last van?

We hebben er geen ‘last’ van. Dezelfde regels gelden voor iedereen en dus ook voor ons. Er geldt een maximum aan het aantal decibels op bepaalde meetpunten en dat wordt streng in de gaten gehouden. Tot nu toe hebben we nog ieder jaar binnen die maxima weten te opereren, dus dat gaat goed.

Vorig jaar werd Stonehenge halverwege het festival afgelast in verband met extreem weer. Treffen jullie daarom (extra) voorzorgsmaatregelen?

Tegen extreem weer kun je je nauwelijks wapenen. Als organisators zien we dat er de laatste jaren steeds vaker van die plotselinge, extreme omstandigheden zijn en dat baart ons natuurlijk zorgen. Mede daardoor zijn de veiligheidseisen rondom evenementen de laatste jaren steeds strenger geworden, want veiligheid staat natuurlijk voorop. Al moet ik zeggen dat sommige eisen wel heel vergezocht lijken. We krijgen de vergunning pas als we aan alle eisen voldoen en daarbij horen veilige constructies, ontruimingsplannen en vluchtroutes. Dat heeft het organiseren van een festival niet echt makkelijker of leuker gemaakt.

Wil je ten slotte nog iets kwijt waar ik niet naar heb gevraagd? Jij hebt het laatste woord:

We hopen op een mooie editie, met goede optredens en veel bekenden waar we een biertje mee kunnen drinken.

Links: