Interview Temple Of Baal
De Fransozen van Temple Of Baal mogen gezien worden als een van de belangrijkste en meest invloedrijke bands uit dat land als het om blackmetal gaat. De vijfde cd komt er binnenkort aan. Tijd dus om Amduscias (zanger en gitarist) eens aan de tand te voelen.
Gefeliciteerd met jullie vijfde volledige cd. Was het een zware bevalling? Hoe verliep het schrijf- en opnameproces?
Nee, we ondervonden geen problemen tijdens het opnemen. We gingen ook deze keer naar de Hybreed Studio’s vlakbij Parijs. We hebben daar al eerder opgenomen. Degene die ons opnam, Andrew Guillotin, kent ons ondertussen wel omdat wel daar al opnemen vanaf de Lightslaying Rituals-cd. Wat betreft het schrijfproces: we begonnen direct nadat Verses Of Fire uitkwam aan het uitwerken van nieuwe nummers. De komst van Saroth, die Alastor verving, gaf de band nieuwe energie. Hij is een andere persoonlijkheid en nu ik het nieuwe album terug luister hoor ik dat hij zijn uiterste best heeft gedaan. Hij levert nieuwe arrangementen aan en heeft meegeholpen met het schrijfproces. Ik ben altijd de belangrijkste schrijver geweest in Temple Of Baal, maar dit keer hoor je, meer dan ooit, terug dat het een collectief geheel is geworden. Iedereen draagt ideeën aan en helpt mee aan de composities. Dat verrijkt onze muziek.
Mysterium klinkt weer lekker smerig. Hoe is deze stijl en dito sound tot stand gekomen?
Onze stijl is een mix van verschillende invloeden die teruggrijpen op onze tienerjaren. De belangrijkste bouwsteen voor de muziek van Temple Of Baal is blackmetal uit de jaren negentig. Toen ik in 1994 Darkthrone ontdekte, veranderde dat mijn leven compleet. En vanaf dat moment was er geen houden aan! Maar daarvoor luisterden we al naar thrash- en heavy metal en natuurlijk werden we geraakt door de deathmetal die aan het eind van de jaren tachtig opkwam. We zijn ook beïnvloed door de deathmetal uit Florida en Zweden. Dat verklaart volgens mij ons geluid. Wij gaan voor dat grote, dikke gitaargeluid in tegenstelling tot de meeste blackmetalbands. Maar blackmetal is wel onze voornaamste invloed bij het schrijven van de nummers. Dat is duidelijk te merken aan de atmsofeer in de nummers. Wat de productie aangaat willen we een organisch geluid. We gebruiken daarvoor buizenversterkers en echte drums, geen triggers. Voor de basgitaar kiezen we een zwaar vervormd geluid dat we expres hard zetten in de mix. Misschien komt daar het smerige geluid vandaan.
Verklaar de titel van deze cd eens.
Mysterium gaat over de mysteries van het geloof. Voor mij is blackmetal religieuze muziek in die zin dat het een manifestatie is van het geloof. Ik noem dit een mysterie omdat, als je mij vraagt om uit te leggen waar ik precies in geloof en hoe dat er uit ziet, ik dat verrekt moeilijk vind om uit te leggen. Ik kan het moeilijk in woorden beschrijven. Ik heb daarom geprobeerd het in muziek om te zetten voor dit album. Het is aan de luisteraar zelf om die te interpreteren. Ik geef de precieze betekenis niet weg. Ik zeg ook niet dat ik het zelf precies begrijp. Ik geef een wat wazige visie en dan moet de luisteraar maar zien wat hij ervan kan maken. Het gaat hier over religie en dat moet volgens mij altijd iets persoonlijks zijn. Zelfs als het gaat om zoiets als kunst.
Jullie teksten gaan over anti-chistelijke onderwerpen. Correct? Magna Gloria Tua en Dictum Ignis zijn Latijnse titels. Verklaar ze eens.
‘Magna Gloria Tua’ betekent ‘Uw machtige glorie’ en ‘Dictum Ignis’ is ‘Het woord van vuur’. De teksten op Mysterium zijn niet ergens tegen gericht, niet direct tenminste. Het is veel implicieter, behalve in Hosanna waarin de drie grote religies worden aangevallen. Ik richt me niet specifiek op het christendom, waarvan ik trouwens denk dat het een uitstervende religie is. Waar ik woon gaan alleen oude mensen naar de kerk, een enkele keer gaan hun kleinkinderen mee maar er gaan absoluut geen jongvolwassenen meer naar de kerk. Het overgrote deel van de teksten op Mysterium gaat over mijn eigen religie en mijn visie waarin Lucifer een boodschapper van kennis is en over verschillende meditaties. Ik zet mezelf niet meer als tegenstander neer. In plaats daarvan ontwikkel en ontdek ik mijn eigen spiritualiteit. Ik ga daarin steeds dieper en, geloof me, er zijn zoveel vertakkingen dat dit me ongelooflijk veel inspiratie geeft in het leven.
Wat vind je zelf het grootste verschil tussen Verses Of Fire en Mysterium?
Voor mij is Mysterium een logisch vervolg op Versus Of Fire. We hebben ons wat meer toegelegd op de atmosferische kant binnen het schrijven van de nummers. Het is nog steeds wel bruut en agressief maar vooral vanwege de lengte van de nummers kunnen we op Mysterium wat meer sfeer brengen. De centrale thema’s van Mysterium (religie en aanbidding) vereisten lange nummers. We nemen de tijd om te werken aan de atmsofeer in de riffs en werken toe naar een climax, soms zelfs meerdere per nummer. Dat is veel vooruitstrevender dan wat we voorheen deden. We sloegen deze richting op Versus Of Fire al in (bijvoorbeeld in een nummer als Walls Of Fire) en zijn wat dat betreft nu nog meer de diepte in gegaan.
Mysterium komt opnieuw uit bij Agonia Records. Tevreden met dit label? En is jullie contract nu ten einde?
We hebben opnieuw een deal voor twee albums bij Agonia Records en moeten er hierna nog een maken. We zullen wel zien wat er daarna gebeurt. Eerlijk gezegd is het contract met Agonia best goed en zal het moeilijk zijn daar een volgende keer overheen te gaan. Ik ga hier niet alle details op tafel leggen maar we zijn erg bevoorrecht, zeker als je kijkt naar andere bands op dit label. Daarnaast vinden de mensen die bij Agonia werken onze muziek erg goed, ze zijn zelf fan van Temple Of Baal en ik weet dat ze volledig achter onze muziek staan. Daarom krijgen we ook wereldwijde steun. Dit is onze derde cd die op Agonia uitkomt, we werken al zes jaar met hen samen en dat zegt veel vind ik.
Jullie gaan al bijna twintig jaar mee. Toch lijkt een plek in de marge jullie deel. Jullie touren bijvoorbeeld (nog) niet als headliner. Hoe verklaar je dat?
Feit is dat we, vanwege het leven wat we buiten de band om hebben en ons werk, niet in staat zijn om langere tijd te toeren. Voor ons is het belangrijk dat we meer live spelen en op die manier groeien. En er zijn nog steeds landen waar we niet hebben gespeeld, hoewel we wel meer speelden nadat Versus Of Fire uitkwam. We hebben in Duitsland, Finland, Oostenrijk en Zwitserland gespeeld. Ook als headlinner maar dat waren vooral op zichzelf staande optredens. Mogelijk gaan we nadat Mysterium uit is wel op toer door Europa maar er is wat dat betreft nog niets bevestigd. Eerlijk gezegd ben ik ook wel tevreden met onze plek in de undergroundscene. Ik zou het natuurlijk niet erg vinden om nog meer te groeien maar we zijn daar niet obsessief mee bezig. We proberen naar ons beste kunnen onze muziek te schrijven en dat is volgens mij het belangrijkste. Als alles vandaag op zou houden dan kan ik met trots terugkijken op mijn muzikale carriere.
Hoe is het gesteld met de Franse blackmetalscene? Hebben jullie bijvoorbeeld contact met andere bands?
Ja, zeker. We spelen uiteraard met de grotere namen uit de Franse scene: Hell Militia, Antaeus, Aosoth, The Order Of Appolyon en Arkhon Infaustus. Ik speel ook nog in Bran Barr. Je zou ons kunnen kennen, als je van folkmetal houdt tenminste. Verder hebben we met Temple Of Baal contact en zijn bevriend met Svart Crown, Glorior Belli (die beiden ook op Agonia Records zitten), Merrimack en Malhkebre waarmee we regelmatig hebben gespeeld. We delen ook dezelfde religieuze ideeën over blackmetal en satanisme. Een andere band die ik wil noemen is Sektarism, zij bestaat deels uit leden van Malhkebre. Zij zijn vooral live erg interessant.
Ben je liever in de studio of speel je liever live?
Ik vind het allebei gaaf om te doen. Optreden is een logisch gevolg nadat je een cd hebt opgenomen natuurlijk. Het een kan niet zonder het ander. Toen ik nog jonger was, moesten bands wel optreden om erkenning te krijgen. Er waren bijna geen studiobands, behalve Bathory natuurlijk, maar de meeste bands toerden en moesten hun stinkende best doen. Voor mij is dat nog steeds zo. Ik kan ook wel respect opbrengen voor een blackmetalstudioproject, er zitten enkele erg goede tussen, maar Temple Of Baal is een live-band en kan niet zonder optreden. Van de andere kant houd ik er erg van om in de studio te zijn. Werken aan het juiste gitaargeluid (net als een schilder die de juiste kleuren zoekt) en het zien groeien van het album is fantastisch en artistiek gezien erg bevredigend.
Jullie stonden op enkele festivals. Prefereer je een festival- of clubshow?
Ik houd van beiden. Maar als je in een club staat, is het pubiek natuurlijk veel dichterbij en dan ontstaat iets tussen de band en het publiek wat erg intens is. De sfeer is vaak ook wilder en agressiever. Ik ga al naar undergroundoptredens sinds ik een puber ben en ik heb erg interessante bands gezien. Het spelen in een club ligt dan ook dichter bij mijn undergroundachtergrond. Maar ook van het spelen op een festival geniet ik. Het is alleen anders, er is veel meer afstand tussen de band en het publiek. Door met Temple Of Baal op festivals te spelen bereiken we een hoop mensen die anders nooit van ons gehoord hadden omdat ze nooit naar een clubshow gaan. Daardoor groeit ons publiek. Het maakt ons eigenlijk niet uit of we voor twaalfduizend of voor vijftig man staan te spelen. Je moet gewoon 200% geven!
Is er een nummer van Mysterium waar je echt naar uitkijkt om dat live te gaan spelen omdat je weet dat de fans er helemaal los op zullen gaan?
Volgens mij gaat Hosanna het live erg goed doen, het is een nummer om op te headbangen of compleet op los te gaan in de pit. We hebben Divine Scythe ook al een paar keer live gespeeld en dat leverde erg goede reacties op. Ik heb veel zin om All In Your Name live te spelen vanwege het gevoel van aanbidding en devotie dat er in zit.
Ik krijg de indruk dat de satanische ideologie niet zozeer een image is voor Temple Of Baal maar dat jullie dit, buiten de band om, ook aanhangen.
Het is nog veel meer dan dat. Ik omschrijf het zelf als een religie, een mystieke ervaring met gene zijde en iets wat me altijd bezig houdt zelfs in de meest luxueuze omstandigheden. Er zijn ook momenten waarop ik me overgeef aan meditatieve en rituele ervaringen. Het verschilt niet veel van hoe een christen zijn geloof beleidt, alleen is ons geloof er een zonder dogma’s. En wij laten ons niet leiden door een boek of wetten die we moeten gehoorzamen. Er bestaan natuurlijk wel boeken over deze onderwerpen, erg interessante zelfs. Ik lees die ook wel maar ik haal er altijd uit wat bij me past en laat de rest voor wat het is. Dit is mijn versie van religie en spiritualiteit. Volgens mij zou het ook zo perssonlijk mogelijk moeten zijn zodat ieder individu het leven kan leiden dat het beste bij hem past.
Jullie hebben het geluk gehad voor enkele grote bands te mogen openen. Heb je tijdens zo’n tour ook echt contact met mekaar? Welke momenten zijn je bijgebleven, zowel in positieve als negatieve zin.
We hebben erg goed contact met sommige bands, zoals Archgoat, Horna, Sargeist en Watain. Details daarover vind ik niet nodig. Houd het er maar op dat we er dezelfde visies op nahouden wat blackmetal aangaat. Ik heb geen slechte herinneringen aan dingen die gebeurd zijn met een bepaalde band. Ik probeer me te focussen op de positieve dingen die we hebben meegemaakt. Na een optreden kan er wel eens gefeest worden en dan gaat het er soms ruig aan toe maar volgens mij is dat bij elke band wel zo. Tijdens het Motocultor hadden we vorig jaar een bijzondere ervaring: Behemoth was haar apparatuur kwijt geraakt op het vliegveld en we hadden ze wat spullen van ons geleend. De meest dierbare ervaringen hebben we opgedaan toen we in contact kwamen met bands die we al sinds de vroege jaren negentig volgen. Het leidde tot diepe en interessante gesprekken over blackmetalmuziek in het algemeen en spirituele opvattingen.
Wat vind je van de hedendaage blackmetal scene? Volg je die nog en welke bands verdienen het om opgemerkt te worden door een groter publiek?
Ja, die volg ik zeker nog. Acherontas en Devathorn uit Griekenland, Devouring Star uit Finland, Sheol uit Groot-Brittanië en Fides Inversa uit Italië verdienen zeker meer aandacht. .
Wat verwacht je van Mystium en welke (muzikale of persoonlijke) doelen heb je nog?
Op dit moment zijn we net begonnen met de promotie van het album. Het album is nog niet uit dus we moeten nog even afwachten en zien dan wel wat er gebeurt. Ik hoop in ieder geval dat we meer op kunnen treden dan vorig jaar en ook op plekken waar we nog niet eerder zijn geweest. De geestelijke reis zal zeker doorgaan totdat het onvermijdelijke gebeurt en we uiteindelijk in het vuur terecht komen.
En dan is het laatste woord zoals altijd aan jou:
Bedankt voor dit interview. Kijk op onze Facebook- en twitterpagina voor de laatste nieuwtjes. Er komen shows in Duitslnd en andere Europese landen aan. We staan in ieder geval op het Fall Of Summer-festival in september. We hopen jullie daar te zien. De zegeningen van de Heer van de Kennis en Dood. AMSG.
Links: