Interview met Suidakra
Enige tijd geleden bracht Suidakra
Crógacht uit, hun negende plaat alweer. Want voor wie het nog niet in de
gaten had: Suidakra timmert inmiddels zo’n vijftien jaar aan de weg. De
band permiteerde zich af en toe een uitstapje, maar muzikaal kwam men toch
altijd weer terug naar het basisgeluid: black/death metal met folk elementen. Of
was het pagan metal?
Laat ik je eerst maar eens feliciteren met die nieuwe plaat van je. Ik heb al
heel wat goeie reviews gezien van Crógacht.
Dankjewel. We zijn natuurlijk zelf ook erg blij met de aandacht die we krijgen
voor deze plaat. We zijn zelf van mening dat Crógacht echt een knaller is
en om dat dan bevestigd te zien, doet wel deugd ja. Op onze
MySpace kun je
alvast een reeks reviews lezen uit de internationale pers.
Kun je wat vertellen over het opnameproces van het nieuwe album?
Het album werd net als Command to Charge en Caledonia opgenomen in
de Gernhart Records Studio onder leiding van Martin Buchwalter. We zijn van
mening dat hij het beste in ons naar boven haalt, dus daar aan sleutelen zou
niet verstandig zijn. We hebben bijna een jaar aan deze plaat gewerkt in onze
oefenruimte en dat kun je er wel aan horen, denk ik. Bovendien waren de teksten
dit keer eerder klaar dan de muziek, waardoor ik mijn inspiratie rechtstreeks
uit de teksten kon halen.
Crógacht klinkt wat bombastischer en epischer dan het vorige. Was dat jullie
plan op voorhand?
Van een plan zou ik niet durven spreken. In principe laat ik mij gewoon
leiden door mijn eigen inspiratie, maar ik ga niet ontkennen dat ik in het
verleden kon vaststellen dat net die bombastische en epische elementen aanslaan
bij een groot deel van ons publiek.
Ik heb helaas nog geen teksten gelezen. Waarover gaat Crógacht?
De teksten zijn van de hand van Kris Verwimp, die ook ons artwork verzorgt. Het
concept van Crógacht handelt over de Ierse held Cuchulain. Het zou een te
lang verhaal zijn om alles nu uit de doeken te doen, maar geïnteresseerden
kunnen terecht op
onze
website waar het hele verhaal staat uitgelegd.
Tegenwoordig staat er een pagan metalband op elke straathoek. Is het niet
frustrerend dat sommige van die bands als een pijl de hoogte in schieten, terwijl
jullie toch al 15 jaar bezig zijn?
Ik zie Suidakra eigenlijk niet als een pagan metalband. Dat is inmiddels
zo’n holle term geworden. Tegenwoordig heeft alles wat met oude culturen te maken
heeft pagan. Ik zie ons ook niet als een onderdeel van een bepaalde scene,
behalve de metalscene dan. Suidakra is gewoon een black/death metalband
die af en toe folk elementen aangrijpt om het tekstuele concept muzikaal uit te
diepen. Ik ben dan ook helemaal niet gefrustreerd omwille van het succes van die
bands. Suidakra is een stuk extremer en extreme muziek verkoopt gewoon
minder.
Waarom verliet Marcel inmiddels voor de vierde keer de band?
Hij woont gewoon te ver van ons. Het was eerst de bedoeling dat hij wel nog
muziek zou bijdragen aan het nieuwe album, maar dat is er deze keer niet van
gekomen. Misschien doet hij dat in de toekomst wel weer, maar ik denk niet dat
hij nog eens voor een vijfde keer zal toetreden tot de band.
Ik dacht vroeger altijd dat Suidakra een soort van vrolijk
folk-metalbandje was, tot ik jullie aan het werk zag op Wacken. Dat was wel even
andere koek. Komt het vaak voor dat mensen jullie muziek anders inschatten door
het imago dat er rond hangt?
Dat begrijp ik wel. Aan de andere kant heb ik nooit beweerd dat we een
folk-metalband zijn, natuurlijk. Mensen denken bij folk meteen aan volksdansen
en dronken braspartijen. Hoewel we soms behoorlijk in de zuip vliegen, heeft dat
natuurlijk helemaal niks met onze muziek te maken. Ik ben vooral blij dat
inmiddels heel wat mensen ons ontdekt hebben en ons kunnen waarderen.
Sinds de release van Caledonia is er veel gebeurd met Suidakra.
Kunnen jullie het zelf nog allemaal bijbenen?
Voor mezelf is het wel zwaar. Ik ben immers ook de songschrijver van de band en
ik neem in principe alle beslissingen. De meeste druk komt dus op mij te liggen.
Voorlopig kunnen we het vele touren nog wel aan, ten minste ik krijg geen
signalen van de anderen dat er een probleem is. We gaan dus nog wel even door op
dit elan.
Er komen op al jullie platen tekstuele en muzikale elementen terug uit
verschillende Europese culturen. Zie je Suidakra in de toekomst ook
inspiratie bij niet-Europese culturen halen?
Moeilijke vraag. Strikt genomen kan het met Suidakra alle kanten uit. Ik
heb voor mezelf geen echte grenzen vastgelegd. Ik heb er alleen nog nooit over
nagedacht om ook niet-Europese elementen in onze muziek te stoppen. Ik zeg niet
dat het nooit zal gebeuren, maar op dit moment is dat in ieder geval nog niet
aan de orde. Maar pin me daar niet op vast, want wie weet doen we dat wel op een
volgende plaat.
Verder nog wat te melden?
We hopen jullie allemaal te zien op de zomerfestivals, waar we nadrukkelijk
aanwezig zullen zijn. Verder hebben we een videoclip opgenomen voor het nummer
Shattering Swords en die kun je bekijken op onze MySpace.
Dat gaan we zeker doen!
Links: