Interview met Slechtvalk
Slechtvalk’s nieuwste welp (A Forlorn Throne) is kortgeleden op de muziekmarkt losgelaten, en legt zeker geen windeieren. Het niveau ligt hoog en het geheel doet, hoe vreemd dat ook klinkt, zeer internationaal aan. De hoogste tijd voor een interview met zanger en gitarist Shamgar!
Allereerst gefeliciteerd met, dit wat mij betreft, sterke en overtuigende nieuwe album!
Bedankt, we zijn erg trots op de nieuwe plaat en zijn benieuwd wat de toekomst voor ons in petto heeft.
Jullie gaan al een tijdje mee (1999) en zijn dus gerust ervaren muzikanten te noemen. Hoe gaan jullie te werk om een nieuwe plaat te schrijven?
Doorgaans schrijft één van ons een opzet voor een nummer. Als er voldoende materiaal is om mee te oefenen of inbreng van de andere muzikanten gewenst is om eventuele gaten op te vullen, neemt deze persoon het nummer mee naar de oefensessie, waar we vervolgens beginnen met het oefenen van de basis. Gaandeweg ontstaan dan ideeën op het gebied van wijzigingen in het ritme en bijvoorbeeld een tweede melodielijn op gitaar of juist keyboard, afhankelijk van welk instrument we besluiten de eerste melodie mee te spelen. Ohtar en ik buigen ons vervolgens op melodieën voor mogelijke cleane zanglijnen en ritmes voor krijs- en gruntgedeeltes. Soms hebben we tijdens het schijfproces al direct een idee voor een tekst, soms komt dat pas later, als we uiteindelijk toch besluiten een conceptalbum te willen maken en bepaalde tekstuele gaten moeten opvullen. Aanvankelijk hadden we voor A Forlorn Throne geen conceptalbum in gedachte. Ik wilde graag een hoop ellende van me afschrijven (Desolate en Forsaken) en wat losse achtergrondverhalen met betrekking tot onze voorgaande conceptalbums schrijven. Uiteindelijk bleek dat mijn eigen persoonlijke situatie toch wel aardig overeenkwam met het beeld dat ik had van één van de personages uit The War that Plagues the Lands en besloot die dan toch te combineren. Zodoende is A Forlorn Throne alsnog een conceptalbum geworden.
Al met al werkt dit voor ons het beste als een persoon al een ruwe opzet klaar heeft en we als band vervolgens de puntjes op de i beginnen te zetten.
Is de manier van schrijven in vergelijking tot het prille begin van Slechtvalk nog noemenswaardig veranderd?
Eigenlijk is onze manier van schrijven nauwelijks veranderd. In het begin had ik veel nummers thuis al klaar liggen die we vervolgens als band gingen oefenen en dat doen we vandaag de dag nog steeds, al ben ik uiteraard niet de enige meer die nummers schrijft. Het enige verschil is dat de overige bandleden meer zijn gaan meedenken over hoe we meer afwisseling in kunnen bouwen. Ritmische passages waren in het verleden nooit mijn sterkste punt en daarin zijn Grimbold (drums) en Seraph (gitaar) erg waardevol gebleken, waardoor ik zelf ook weer nieuwe ideeën krijg. We hebben wel eens geprobeerd om nummers van het begin af als band op te bouwen, maar uiteindelijk kostte dit veel meer tijd en hadden de nummers de neiging om een opeenstapeling van riffs te worden, zonder onderlinge samenhang. Nu hebben we uiteraard ook een aantal nummers die veel verschillende riffs bevatten, maar die lopen nu vloeiend in elkaar over.
Er is een overstap gemaakt naar een nieuw label (Whirlwind), is dit één van de oorzaken voor de subtiele muzikale koersverandering?
Nee, tegen de tijd dat we in contact kwamen met Whirlwind waren de meeste nummers van A Forlorn Throne al grotendeels af. We hadden echter label-backup nodig om de nummers in een kwalitatief goede studio op te nemen, aangezien we voor een self-release te weinig middelen hadden. Whirlwind heeft ons geheel vrij gelaten in de verdere invulling van het concept, volgorde van nummers en de keuze voor welke artiest de cover-artwork zou maken.
Is jullie stijlverandering een geleidelijke zaak geweest, of een abrupte verandering? Waar zijn deze veranderingen door beïnvloed?
Na At the Dawn of War ben ik zelf een periode nummers gaan schrijven met een hoger ‘viking’/folk-gehalte. Niet ieder van ons is echter een fervente viking/folk metal-fan en toen ik door persoonlijke psychische omstandigheden mijn interesse verloor in echte folk metal en we door het vertrek van onze sopraan Fionnghuala de gelegenheid hadden om juist weer de extremen op te zoeken, deden we dat dan ook. In de periode na het vertrek van Fionnghuala besloten we om weer terug te grijpen op onze black metal-roots en wilden we met onze volgende cd echt een vuist maken om een einde te maken aan al dat gezever rond het imago van Slechtvalk.
Zijn jullie geheel tevreden over het nieuwste album of blijft er muzikaal nog iets te wensen over?
We zijn erg tevreden over de nieuwe cd, maar als artiest wil je toch altijd jezelf verbeteren en zijn er altijd wel dingen waar je de volgende keer extra aandacht aan wil besteden. Bij onze voorgaande cd’s hadden we wel eens het idee dat nummers op plaat minder goed uit de verf kwamen dan we van te voren hadden gewild. Dat is nu veel minder, mede dankzij het feit dat we bij A Forlorn Throne hebben gewerkt met mensen die echt verstand hebben van metal, waar we bij onze vorige cd’s het moesten doen met mensen die zich normaal gesproken bezighielden met stevige rock of hoogstens metalcore.
Wat zijn jullie eigen favoriete tracks op dit album?
We zijn erg tevreden over elk nummer van het nieuwe album anders hadden we die er uiteraard niet op gezet, maar Forsaken, Divided by Malice, Allegiance, Enthroned en Vengeance of a Scorned King zijn nummers die we graag luisteren en spelen. Nummers als Desolate en Towards the Dawn zijn al wat ouder en hebben we vaker gespeeld, waardoor de nieuwere nummers uiteraard meer aantrekkingskracht hebben.
Op A Forlorn Throne hoor ik veel knipogen naar grote namen in zowel de black- als death metal-scene. Wat luisteren jullie zoal in jullie vrije tijd?
Ikzelf luister niet zoveel muziek, eigenlijk alleen als ik onderweg ben. Ik ben zelf erg te spreken over Immortal, Amon Amarth, Empyrium, Dawn, Månegarm en oude Dark Funeral, dus die invloeden zijn vanzelfsprekend terug te horen. Grimbold en Seraph luisteren veel naar Opeth, Immortal, Naglfar en Dimmu Borgir enzo. Premnath luistert naar van alles van Behemoth en Dark Funeral tot meer symfonische metalstijlen. Ohtar luistert de laatste jaren vooral naar jaren ’70 muziek, maar blijft een groot fan van oude Borknagar en Enslaved. Aangezien ik de meeste muziek schrijf voor Slechtvalk en nogal van variatie hou, laat ik me beïnvloeden door verschillende bands om uit eindelijk zelf iets nieuws te creëren, met hier en daar een doelbewuste knipoog, maar dan toch op onze eigen manier gespeeld.
Zouden jullie wat uit kunnen weiden over het tekstuele thema van A Forlorn Throne?
The War that Plagues the Lands was onze eerste album met een verhaallijn en heb daarvoor m’n eigen fantasiewereld verzonnen, een beetje in lijn van Tolkien’s Midden-Aarde. Alle teksten op onze latere albums zijn gesitueerd in deze wereld. Zo verhaalt At the Dawn of War over de oude gloriedagen van de legeraanvoerder die in The War that Plagues the Lands de dood vond. A Forlorn Throne grijpt deels terug op de geschiedenis van de getormenteerde persoon die in The War that Plagues the Lands het ontzielde lichaam van de gesneuvelde legeraanvoerder vindt, op wie ik een groot deel van m’n eigen psychische problemen heb geprojecteerd. Ook beschrijft A Forlorn Throne de persoonlijke tragedie van de koning van het rijk, die door zijn vijand beroofd is van zijn geliefde en er vervolgens achter komt dat zij inmiddels volledig in de ban is geraakt van hem. Als de koning uiteindelijk haar hart heeft terugveroverd komt al zijn opgekropte verdriet en wraakzucht tot een ontlading in Vengeance of a Scorned King.
Omdat de fantasiewereld die ik heb gecreëerd aardig groot is geworden, zijn er veel achterliggende verhaallijnen die nu niet aan het licht komen. Daarom heb ik me voorgenomen om een boek te gaan schrijven over die wereld. Het algemene thema van A Forlorn Throne gaat grotendeels over mijn eigen worsteling met suïcidale gedachten, waarbij ik me de ene keer voelde als iemand die zijn eigen ondergang aan zichzelf heeft te danken door het maken van verkeerde ondoordachte keuzes in het verleden (Tamers of the Seas), terwijl ik me de andere keer weer een machteloze speelbal voel zoals de vrouw in Divided by Malice en Bewailed.
Hoe zijn de reacties van de liefhebbers/luisteraars naar jullie toe op het nieuwe album?
Na wat wisselende reacties op onze vorige albums en een lange periode zonder het uitbrengen van een plaat, wilden we met A Forlorn Throne ons terug op de kaart zetten als zijnde een belangrijke speler in de scene. Daarom zijn we ook naar Zweden gegaan om met Johan Örnborg en Jens Borgen samen te werken. Afgaande op de reacties die we tot nu toe hebben ontvangen op onze nieuwe cd is dat ook gelukt. Nu is het een kwestie van de juiste optredens krijgen en ons daar te bewijzen.
Er is kortgeleden wat ophef geweest over het debacle rond Enslaved, wiens management jullie weigerden als voorprogramma van de bovengenoemde band. Dit alles in verband met (onterechte) berichten dat jullie het christelijke geloof zouden prediken tijdens optredens. Heeft Enslaved nog een persoonlijke reactie gegeven op het gebeuren?
We hadden nadien nog contact gezocht met het management van Enslaved om onze situatie toe te lichten, waarop we vervolgens een vaag mailtje kregen waarin het management zich weer van geen kwaad bewust was, terwijl hun eerdere mail richting de Kade en de Nederlandse promotor toch duidelijk een ander geluid liet horen. We hebben geen idee of de bandleden van Enslaved zelf op de hoogte zijn van de gebeurtenissen en we willen dit daarom ook liever achter ons laten. Misschien dat we Enslaved nog wel eens tegenkomen op een festival en na een potje bier alsnog besluiten samen nog eens een package te vormen.
Het geloof, dat overigens op huidige releases niet gepropageerd wordt in de teksten leidt zoals in het geval hierboven nogal eens tot heftig negatieve reacties. Jullie zullen ondertussen wel een olifantenhuid moeten hebben! Krijgen jullie ook wel eens positieve reacties op dat gebied?
We krijgen inderdaad regelmatig nogal eens wat kritiek vanuit de scene, maar we proberen ons daar weinig van aan te trekken, omdat we geen zin hebben om ons zelf in bochten te moeten wringen om weer aan bepaalde regels te moeten voldoen. Als artiest zou je juist boven die wij-zij mentaliteit moeten staan. Gelukkig zijn er ook velen die respect tonen voor het feit dat we onze eigen weg proberen te gaan en ons niet dingen laten opdringen door mensen die overtuigd zijn van hun eigen waarheid en dat koste wat het kost willen opleggen aan anderen. Het getuigt van weinig respect voor de opvattingen van de ander als iedereen de ene monoloog na de andere op elkaar af vuurt. Ik heb zelf ervaren hoe frustrerend dat kan zijn voor zowel de verzender als de ontvanger en daarom willen wij als band iedereen zelf de ruimte geven om eigen keuzes te maken in het leven en hopen dat anderen ons ook de ruimte geven om te genieten van metal.
Krijgen jullie wel eens commentaar of kritiek vanuit de christelijke hoek dat jullie muziek kwaadaardige herrie zou zijn en niet gecombineerd zou kunnen worden met het geloof?
De christelijke hoek is net zo verdeeld als de hoeveelheid mensen zich daar in bevinden. Sommigen vinden metal, maar ook rock of alles wat niet in bepaalde kerk-toonladders is geschreven kwaadaardige herrie (al waren er vroeger ook groeperingen die kerkorgels duivelse instrumenten vonden), maar daar hebben ze alleen maar zichzelf mee. Wij hebben daar eigenlijk geen boodschap aan. Vermoeiender zijn christenen die vinden dat wij juist moeten gaan evangeliseren en bepaalde cliché teksten moeten schrijven, waar we zelf niet eens achter kunnen staan, omdat we soms zelf met teveel vragen rondlopen. We zijn geen propaganda-instrument voor één of andere religieuze groepering. Laat ze zelf maar wat aanrommelen en iets uitbrengen.
Als jullie een samenwerking aan konden gaan met welke (al dan niet dode of gestopte) artiest of band dan ook, met wie zou dit zijn? Wat voor muzikale stijl zou dit voortbrengen?
We zijn allemaal een groot fan van Simen “ICS Vortex” Hestnæs en hebben veel ideëen voor zijn stijl van zingen. Voor een studio-opname kan zo’n samenwerking nog wel goed komen, maar live wordt het toch wat lastiger, omdat Simen echt een eigen karakteristieke stijl heeft en dat ga je echt missen als Simen er live niet bij is. Ook zou een combinatie met Opeth een interessante mix van psychedelische death en melancholisch/epische black kunnen opleveren.
Ik neem aan dat jullie allereerst op (de promotionele) tour gaan, maar wat zijn de plannen voor daarna?
We zijn momenteel al bezig met het schrijven van nieuwe nummers en we hopen aan het eind van dit jaar te kunnen bepalen of we rond het derde kwartaal van 2011 weer de studio in kunnen. We moeten dan wel weer kijken onder welke vlag we dat doen, aangezien we met Whirlwind enkel een deal hadden voor de nieuwe cd A Forlorn Throne en de verzamel cd An Era of Bloodshed. Misschien gaan we opnieuw shoppen bij andere labels of gaan we verder praten met Whirlwind, maar daar hebben we het onderling nog niet over gehad.
Hebben jullie aan het Zware Metalen-publiek nog iets te melden, dat je bij het beantwoorden van de vragen niet kwijt kon?
In het verleden heb ik alleen maar azijnpissende reacties gezien op Zware Metalen op alles wat met Slechtvalk te maken heeft, maar de laatste tijd hoor ik toch vaker meer positieve geluiden en dat is best kick.
Bedankt voor het bereidwillig beantwoorden van de vragen en veel succes met de promotie van het nieuwe werk! Ik hoop jullie spoedig nog eens live te gaan aanschouwen.
Links: