Als jong jochie rolde ik in de heavy metal via cassettebandjes van Helloween, Venom en Saxon. Ik heb die dingen letterlijk grijs gedraaid en toen bij Zware Metalen de vraag binnenkwam wie Biff Byford wilde interviewen was deze jongen er als de kippen bij. Hieronder kun je lezen wat Biff, een zeer aimabele man, te zeggen heeft over het nieuwe album Thunderbolt.
Hallo Biff, hoe spendeer je je dagen op dit moment? Veel interviews denk ik?
Klopt, maar na deze doe ik er nog een met iemand uit India en dan ben ik klaar voor vandaag.
Ik kreeg de kans naar jullie volgende release (Thunderbolt) te luisteren via een beveiligde stream. Kort daarvoor luisterde ik naar een ander album en toen ik Thunderbolt opzette moest ik het volume naar beneden draaien om nog iets van mijn trommelvliezen heel te laten. Wat een productie heeft dit album meegekregen!
Je volume zachter zetten als je naar metal luister is nooit een goed idee, haha. Wij zijn er zelf ook behoorlijk tevreden over. Andy Sneap heeft geweldig werk afgeleverd. Hij heeft onze voorgaande twee albums (Battering Ram en Sacrifice) ook gedaan. Hij vroeg of hij Thunderbolt ook weer onder handen mocht nemen en wie zijn wij dan om “nee” tegen hem te zeggen.
Hoe verliep het schrijfproces voor Thunderbolt? Waren er veranderingen ten opzichte van voorgaande albums?
Het verliep vrijwel op dezelfde manier als Battering Ram en Sacrifice. Nibbs (Carter-CS), onze basgitarist, kwam met ideeën en daar gingen we vervolgens mee aan de slag. De muziek, melodieën en harmonieën zijn dus door ons als band verder uitgewerkt. Soms was er al een vrij duidelijk frame voor een nummer en soms werkten we er meer als band aan. Het ligt er ook aan of Nibbs zijn dag heeft. Soms levert hij een compleet nummer aan en soms moet er nog wat aan gewerkt worden. Iedereen binnen Saxon werkt mee aan het schrijfproces maar Nibbs is soms gewoon wat sneller, haha. Het bevalt me wel om aanvankelijk met een persoon samen te werken aan nieuwe nummers. Het lukt dan beter om gefocust aan een nummer te werken in plaats van aan een deel van een nummer of een gitaarriff. Maar het schrijfproces is bij Saxon altijd wel vrij open en flexibel. Iedereen kan zijn steentje bijdragen.
Dus als ik het goed begrijp is de muziek er eerst en dan wordt de tekst geschreven?
Nee, dat is niet altijd het geval. Bij sommige nummers was de tekst er voor de muziek. Bij het nummer Sniper bijvoorbeeld. Ik heb, nadat de muziek geschreven was, de tekst wel opnieuw gearrangeerd. We bekijken per nummer wat werkt. Ik ben de enige die de vocalen doet binnen Saxon en de teksten schrijft. Ik heb daarom wel altijd het laatste woord op het gebied van de vocalen en teksten.
Het nummer They Played Rock’n’ Roll is uiteraard een ode aan Motörhead.
Klopt, we hebben er ook een video voor gemaakt. Het nummer speelt zich in 1979 af toen ons eerste album uit was en we voor het eerst op toer waren. Dat was met Motörhead op hun Bomber-toer. Over die periode gaat het nummer. We liepen al met het idee rond hier een nummer over te maken toen Lemmy nog onder ons was. Helaas zijn hij en Eddy ons nu ontvallen. Maar we wilden dus al een tijd een nummer over onze eerste ontmoetingen met Lemmy en Motörhead maken en het is inderdaad een tribuut geworden.
Ook muzikaal doet het me sterk aan Motörhead denken.
Ik snap wat je bedoelt, dat was ook de bedoeling. Vooral de eerste riff is er een die Lemmy geschreven zou kunnen hebben. Het is een goede mix tussen Motörhead en Saxon. Dat stond me in ieder geval voor ogen. Ik denk dat Nibbs daar goed werk heeft afgeleverd.
Een ander opvallend nummer is Predator vanwege de grunts die erin zitten. Wie is daarvoor verantwoordelijk?
Johan Hegg van Amon Amarth. Wij houden van hun viking metal. De demo heb ik zelf ingezongen en vervolgens naar Amon Amarth gestuurd. Hij was onze eerste keus om dit nummer in te zingen. Johan heeft het nummer in Zweden ingezongen. Misschien komt het nummer als een verrassing voor sommige mensen maar we houden er niet van om voorspelbaar te zijn. Er zitten wat moderne riffs in maar het refrein en de brug zijn in de klassieke rockstijl. Ik ben zelf erg tevreden met het resultaat.
De nummers op Thunderbolt zijn vrij snel qua tempo. Was dat een bewuste keuze of iets dat spontaan ontstond?
Sons Of Odin is het langzaamste nummer op Thunderbolt maar het komt niet in de buurt van een ballade. Het klopt dat het redelijk snelle nummers zijn. Het is gewoon zo gelopen. Ik had ook geen teksten die bij een ballade zouden passen. Alle nummers hebben veel energie en kracht in zich en daar past een sneller tempo beter bij. Als we een ballade schrijven dan kiezen we meestal een meer heavy nummer als je begrijpt wat ik bedoel.
Jullie zijn uiteraard niet meer de jongsten maar gaan toch nog steeds op toer. Doe je tegenwoordig iets anders om je voor te bereiden?
Ja, ik rijd elke dag ruim tien kilometer op mijn fiets en ben op dieet.
(Biff laat een kleine pauze vallen en zegt met iets van spijt in zijn stem:)
Vroeger hoefde je dat allemaal niet te doen. Het zou veel makkelijker zijn als ik op het podium gewoon stil zou staan en zou zingen in plaats van de hele tijd over het podium te rennen. We bereiden ons fysiek en emotioneel voor want het is best een lange toer. We beginnen in februari en in november zit het er pas op. We moeten dus in goede conditie zijn voordat we op toer gaan want als we eenmaal onderweg zijn, is er weinig tijd om aan de conditie te werken. Behalve de tijd die je op het podium staat, beweeg je weinig. En daarna vinden we het leuk om na de show een biertje met onze fans te drinken…
Beleef je nog steeds plezier aan het toeren?
Ja, maar het ligt eraan wat je er zelf van maakt. Doug (Scarratt-CS) en ik gaan vaak wat winkelen, wat rondkijken in de stad waar we spelen en de toerist uithangen. We spelen ook in Midden-Amerika met Judas Priest en daar is het altijd goed toeven. We gaan ook naar Australië, Nieuw-Zeeland en Japan dus het is echt een wereldtoer waarbij we op veel leuke plekken gaan spelen. We gaan ook naar China en zijn bezig om naar India te gaan. Daar kijken we erg naar uit. We zouden een paar jaar geleden al eens in India spelen maar dat werd toen afgelast. Hopelijk gaat het deze keer wel door.
Diamond Head gaat mee op het eerste deel van deze tour.
Klopt, samen met Rock Goddess. Onze manager en ik hebben hen uitgenodigd om ons voorprogramma te doen. Diamond Head is de laatste jaren goed bezig en Rock Goddess toert te weinig. Volgens mij hebben we met deze bands een leuke package. Het tweede deel van deze toer brengt ons naar Amerika en daar toeren we met Judas Priest. We doen het in Amerika nog steeds goed net als de bands die daar met ons spelen dus het wordt een geweldige, maar wel lange, toer. Onze laatste drie albums deden het erg goed daar. Het is te gek dat we nog steeds voor onze oude fans spelen en tegelijkertijd zien dat er ook jonge mensen naar onze optredens komen. De oudere fans hebben onze klassiekers al zo vaak gehoord dat ze liever nieuw werk horen terwijl de jongere fans juist voor de klassiekers komen.
Het lijkt me lastig om een setlist te maken.
Wat denk je zelf… Het is onmogelijk om een setlist te maken waarbij je iedereen tevreden stelt. We stellen deze trouwens pas definitief een dag of twee voor het begin van de toer vast. Tijdens de toer willen we de setlist ook nog weleens bijstellen.
Staat er een nummer op Thunderbolt waarvan je niet kunt wachten deze live te kunnen spelen?
Nee, niet echt. We schreven Thunderbolt nummer voor nummer en behandelden ze echt als aparte nummers. Daarna stelden we pas het album samen. Toen we bij dit stadium aankwamen, waren de nummers echt af. Elk nummer heeft dus wel iets speciaals en een bepaalde betekenis voor ons. Dat was op Battering Ram ook al het geval en het beviel ons goed. We proberen nog steeds een zo goed mogelijk album af te leveren waarbij alles klopt: de nummers, productie en alles eromheen. Als het lukt om dat te realiseren dan heb je een speciaal album. Volgens mij is dat ons nu ook weer gelukt en is elk nummer interessant en onderhoudend.
We hebben het al even over de nabije toekomst gehad. Ik vroeg me af: nu het laatste originele bandlid van Motörhead is overleden en Slayer net heeft aangekondigd aan de laatste toer te beginnen…
We gaan niet met pensioen als je dat bedoelt. We hebben onze carrière niet voor de lange termijn uitgestippeld maar zijn nog niet van plan te stoppen. We genieten van de successen die we nog steeds mee mogen maken. Onze slogan is nog steeds: Never Surrender.
Oké, het zit erop wat mij betreft. Bedankt voor je tijd. Wil je nog iets toevoegen?
Saxon komt eraan! Het wordt het jaar van de Thunderbolt. Hopelijk blijven onze fans in ons geloven en zien we jullie live.
Links: