Interview met Sathanas
Het Amerikaanse Sathanas bracht onlangs haar negende cd uit. Ditmaal op het Doomentia label. De band werd opgericht in 1987 en bracht een jaar later Ripping Evil op vinyl uit (inmiddels een gewild collectors-item). Met een kleine break waarin de band op zijn gat lag, bestaat de band dus zo’n 28 jaar. Daarmee mag Sathanas gerust een veteraan genoemd worden. Toch bleef de grote doorbraak uit. O.a. doordat er problemen waren met platenmaatschappijen. Gitarist, vocalist en bandleider Paul Tucker beantwoordt voor Zware Metalen de vragen.
Jullie cd Worship The Devil is net uit. In het verleden wisselde de stijl van Sathanas nogal eens tussen death- en thrashmetal of een mix daarvan. Hoe zou je de huidige stijl omschrijven en wat zie je zelf als belangrijkste verschil met voorganger La Hora De Lucifer ?
Toen ik Worship The Devil schreef, had ik een blackened death-stijl voor ogen. Een beetje op de oude leest gestoeld. La Hora De Lucifer had meer thrash-invloeden naar mijn idee. De luisteraar moet zelf maar bepalen wat het belangrijkste verschil tussen deze twee albums is. Misschien is Worship The Devil wel donkerder en rauwer geworden in vergelijking met eerdere cd’s. Maar in feite is het nog steeds Sathanas .
Wie is verantwoordelijk voor het artwork? Heb je de artiest carte-blanche gegeven of had je er zelf nog enige invloed op?
We kozen ervoor om Juanjo Castellano uit Spanje voor het artwork te vragen. Volgens ons kon hij het beste vorm geven aan het idee wat we hadden: de klassieke uitbeelding van een vrouw die haar pasgeborene ruilt met de duivel voor aardse rijkdom en lust door haar naam in het zwarte boek der doden te schrijven.
Schrijf jij nog steeds de meeste teksten en muziek voor Sathanas ? Was het lastig om met nieuwe riffs op de proppen te komen?
Ik schrijf inderdaad nog steeds het leeuwendeel van de teksten en de muziek voor Sathanas. Maar af en toe komt een van de andere bandleden ook met een idee. We deden er dit keer wat langer over om de nummers te arrangeren. Het duurt sowieso langer om met catchy riffs voor de dag te komen. Ik denk dat we er wel in geslaagd zijn om een aantal nummers te schrijven die lekker in het gehoor liggen.
Voor Worhsip The Devil tekenden jullie bij Doomenia Records. Voor hoeveel cd’s?
We tekenden bij Doomentia voor een album. Als we wederzijds tevreden zijn, dan blijven we bij hen. Voor een beginnend label hebben zij al een aardige reputatie.
Sathanas heeft in het verleden verschillende labels gehad. Wat ging er mis? Wat heb je ervoor over om bij een groot label te tekenen?
Meestal gingen de labels waar we bij zaten ten onder aan financiële problemen. Hierdoor duurde het soms gewoonweg te lang voordat een album uit werd gebracht. Ik weet zeker dat alle grote labels wel eens van Sathanas hebben gehoord. Ik heb ze in de loop der jaren allemaal aangeschreven maar kreeg steeds dezelfde reactie: op dit moment hebben we geen interesse maar hou ons in de toekomst op de hoogte als jullie wat uit willen brengen.
De line-up van Sathanas is al heel wat jaren stabiel. Nooit de behoefte gehad om iets te veranderen? Een tweede gitarist of een losse zanger bijvoorbeeld zodat jij je meer op het gitaarspelen kan focussen?
Nee, het is moeilijk om serieuze en betrouwbare bandleden te vinden die dezelfde passie voor muziek hebben als wij. Daarnaast is de persoonlijke klik ook erg belangrijk. Een tijdje geleden hebben we wel gespeeld met het idee om te zoeken naar een zanger. Het idee dat ik me alleen hoef te focussen op gitaarspelen klinkt aanlokkelijk. Maar omdat ik de teksten schrijf, lijkt het ook het meest logisch dat ik ze zing. Daarnaast is het erg moeilijk om in onze regio een geschikte zanger te vinden.
Je zoon speelt drums. Heb je plannen voor een samenwerking met hem?
Het is een interessant idee om mijn zoon ergens bij te betrekken. Mogelijk is hij geschikt als ik ooit een side-project start. We hebben het er al eens samen over gehad. Hij heeft meer een blast-achtige stijl maar kan in principe alles spelen. We zullen zien of er ooit iets terecht komt van onze plannen.
Waardoor heb je je op tekstueel gebied laten inspireren voor Worship The Devil ?
Qua thematiek hebben we dit keer geput uit de dagen dat hekserij op zijn hoogtepunt was. Zeg maar de veertiende en vijftiende eeuw. De teksten gaan vooral over het aanbidden van de duivel en zwarte magie. Deze thema’s staan al jaren centraal in de muziek van Sathanas .
Tussen 1989 en 1993 stond Sathanas op non-actief en begon je Bathym. Toen je vervolgens Sathanas weer opstartte, werd Bathym in de koelkast gezet. Denk je er nog wel eens over na om Bathym nieuw leven in te blazen?
Bathym ontstond toen enkele toenmalige bandleden vertrokken naar Acheron. Qua stijl was Bathym meer een blackened speedband. Achteraf gezien was het een goede leerschool omdat ik in Bathym voor het eerst het gitaarspelen met zingen combineerde. Ik had graag een volledig Bathym-album uitgebracht. Dat lijkt me nog steeds een leuk idee. Maar het is lastig om de oude bandleden weer bij elkaar te krijgen. Ik zal ze nog eens polsen.
Jullie komen uit het westen van Pennsylvania. Is daar een metal-scene? Kun je daar optreden? En welke locale bands kun je ons aanbevelen?
Er zijn in Pittsburgh wel enkele plekken waar we kunnen spelen maar er is geen grote scene. Enkele bands uit deze regio zijn Derketa, Dethleham, Necrotherion en Disobey.
Sathanas betekent tegenstander in het Hebreeuws maar wordt vaak geassocieerd met de Satan. Heeft dit ooit voor problemen of opschudding gezorgd? Ervaar je bijvoorbeeld censuur?
Er hebben zich weleens wat dingetjes voorgedaan, bijvoorbeeld toen een firma onze T-shirts niet wilde drukken vanwege de naam. Maar je, er blijven nu eenmaal altijd van die religieuze fanatiekelingen die denken de wereld te kunnen redden van Satan. Daar haal ik juist inspiratie vandaan, het helpt me gemotiveerd te blijven en me te focussen op Sathanas’ muziek.
Je hebt een paar keer in Europa getourd. Wat zijn volgens jou de belangrijkste verschillen tussen optreden in Amerika en Europa?
Het grootste verschil is volgens mij het publiek. In Europa lijken zij de muziek meer te respecteren. Mensen reizen in Europa rustig een dag, soms per trein, om hun favoriete band te zien. Hier in Amerika zeuren ze al als ze een uur met de auto moeten reizen. Er is daarmee in mijn ogen in Europa veel meer respect voor muziek, vooral voor underground metal.
Hoop je na 28 jaar in de underground deathmetal-scene nog op de grote doorbraak? Wat wil je met Sathanas nog bereiken? Heb je nog dromen?
Als het ooit gebeurd, ‘tuurlijk. Maar toen ik Sathanas ooit oprichtte, kon ik niet vermoeden dat we ooit een album zouden maken, laat staan meerdere. Om maar helemaal te zwijgen van optreden in andere landen. Dat waren dus mooie ervaringen voor ons! Ik zou ooit nog wel eens in Zuid-Amerika willen touren. Maar opnieuw naar Europa gaan zou ook al mooi zijn. Als band heeft Sathanas nooit dromen gehad. Behalve misschien goede muziek uitbrengen waar de fans van genieten. En wij genieten op onze beurt van het spelen van onze muziek.
Laatste woorden?
Bedankt Clemens! Onze metalbroer uit Nederland: we hopen je snel weer te zien. Raise the flag of hell!!!
Links: