Russkaja heeft een nieuwe plaat en onder andere Wacken en Castlefest hebben het nieuwe feestje van deze Oostenrijkse band al meegemaakt. Ik belde gitarist Engel een week na de release even op om te horen hoe het geweest was.
Dag Engel. Jullie plaat kwam ergens vorige week uit en jullie presenteerden die op Wacken Open Air, maar dat weekend ook op het Nederlandse Castlefest. Hoe ging het?
Het was fijn! We hebben op Wacken wat nieuw materiaal gespeeld en het publiek leek er prima haar weg in te vinden. Erg cool dus!
Jullie clip van Alive is er nu ook. De dansbeat is weer even wat anders. Wie verzint zoiets?
Dat was het idee van Georgij. We schrijven beiden de nummers en dit was een nummer dat ik geschreven had. Toen zei hij dat er precies iets ontbrak. Even later kwam ik aan in onze thuisstudio en hij zei me: ‘Engel, dit moet je gewoon eens horen…’ Ik was eerst wat skeptisch, maar toen ik het de tweede keer hoorde zei ik gewoon: ‘Cool, dit moeten we doen!’
Dit album heet Kosmopoliturbo en dat heeft wellicht niets met de cocktail of het magazine te maken. Hoe komt het dat er op deze plaat zoveel culturen naar boven komen? Gebeurde dit ‘On The Road’, zoals het eerste lied doet vermoeden?
Dat idee is er altijd wel geweest, maar dit keer wilden we iets verder gaan. Georgij en ik waren bezig met de lay-out en we waren het aan het zoeken in de stijl van een spaghetti western, zoals wij dat noemen. Adriano Celentano, Paolo Conte en andere namen binnen Franse en Italiaanse pop zaten in ons hoofd. Toen zei Georgij dat zijn vrouw vloeiend Italiaans spreekt, dus dat we wel een Italiaans nummer zouden kunnen maken. Het internationale is dus iets verder gegroeid, we zijn een stap verder gegaan, maar dat culturele is altijd wel aanwezig geweest.
Jullie zijn nog een behoorlijk stapje verder gegaan met jullie referentie aan Japan. Hebben jullie dat gedaan op basis van persoonlijke interesses of ervaringen?
Het is gebaseerd op onze wens om naar het oosten te gaan. We hebben op YouTube een paar Japanse kinderen ontdekt die gewoon onze nummers aan het coveren waren. Ze postten een twintigtal minuten in een club in Japan, waar ze een aantal nummers van ons gespeeld hadden. Deze gasten moeten dus echt wel gek zijn. Het zou gewoon cool zijn om daar op een dag eens naartoe te gaan, zeker als ze al gek zijn.
Waarover zingt hij dan? Hij gebruikt wat Japanse woorden.
Hij groet de mensen. Hij zegt ‘Hello Japan’ en (onverstaanbaar Russisch), wat ook gewoon ‘Hello Japan’ betekent. Het is dus niets meer dan een nummer waarin we hen vragen om ons uit te nodigen.
Hopen dat ze het begrijpen dan. Daar zit wat meer rock in, maar over het algemeen is dit wel een erg experimenteel plaatje. Wat vind jij ervan?
Ik denk twee dingen. Enerzijds is het experimenteler, want we zijn niet enkel op vlak van de thematiek een stapje verder gegaan. Anderzijds is het niet afgenomen op vlak van catchiness. De plaat klinkt dus diverser, maar ik vind dat het zelfs aanstekelijker klinkt dan onze voorgaande platen.
De autotune op Still in Love draagt wel bij tot die catchiness. Hebben jullie je geamuseerd daarmee?
(zonder pauze en dolenthousiast) Oh ja! (lacht) Ik schreef dat nummer en in de preproductie zong ik ook zelf op dat nummer. Gewoon omdat ik op dat moment ook de gitaren, bas en drum erop plaats en dat het op die manier af was. Op dat nummer had ik meteen de melodie, akkoorden en zelfs tekst gevonden. Ik zong het toen ik wat aan het spelen was met de autotune en ik was per ongeluk iets te ver gegaan. Dat liet ik horen aan Georgij en ik zei hem dat we dat wel konden weghalen als hij het zou inzingen. Hij zei gewoon: ‘Nee, dat laten we erop staan! Dat klinkt geweldig.’
Mare Mare is dan weer iets anders. Daar hebben jullie ook een clip van, maar het is dit keer geen energiek nummer. Vanwaar die keuze? Omwille van de taal?
We denken daar niet echt over na. Het fijnste aan deze band is dat we softe en zware of energieke nummers gewoon mixen. Daar zit nooit een idee achter. Het is ook niet omdat het nu plots een Italiaans nummer was, want op Energia! stond ook het nummer Violina Mia, wat een mix was van Duits en Italiaans. Dit is gewoon anders omdat het een volledig nummer in het Italiaans is.
Spaans is ook weer van de partij. Misschien wel in een nummer dat het meest essentiële is op vlak van de lyrics, want jullie spreken over het feit dat muziek jullie religie is. Is het omdat Spaans een universele taal is, of doet die cultuur jullie gewoon iets?
Het is vooral omdat Georgij erg goed Spaans spreekt, want toen hij opgroeide in de Sovjet-Unie, kreeg hij Spaans op school. Daarnaast houden we ook gewoon van dat land en van de cultuur. Als we daar naartoe gaan is het altijd lekker warm en zonnig.
Mijn probleem is dat ze daar altijd zo laat eten. Ik merkte het nummer Chef Du Cuisine op. Betekent dat dat de Franse keuken jullie voorkeur heeft?
Het lied gaat meer over het werken in de keuken, en het gebruiken van al het materiaal. Een kok die net als een dj alles gebruikt en er zijn eigen kunstwerk mee maakt. We eten wel heel wat dingen graag, maar als ik er een keuken moet uitpikken, dan wordt het toch de Italiaanse. Om onze Spaanse fans niet teleur te stellen: Gazpacho is geweldig!
Wordt de diversiteit van deze nieuwe plaat ook duidelijk live, of ligt de focus op de ‘energia’?
We gaan proberen om zoveel mogelijk nieuwe songs te brengen, en het zo divers mogelijk te maken. Ik vind dat een live-show zowel mensen moet kunnen wakkerschudden, als dat het mensen in vervoering moet brengen met rustigere momenten. Dan komt de energie nadien beter uit de verf. Mare Mare zit er op die manier tussen, maar zeker ook Hello Japan. Dat zat er vorig weekend ook bij en dat lijkt het publiek ook fijn te vinden. Kom dus gewoon langs en dan drinken we samen wat vodka’s!
Links: