Interview met Rage

Interview met Rage

Het Duitse Rage is een instituut. Vooral in eigen land is de degelijke metal van het trio rond zanger, bassist Peavy een vaste waarde. Viel op de voorgaande platen een licht progressieve inslag te bespeuren, het nieuwe 21 is weer recht voor zijn raap. Een gesprek met de relatieve nieuweling, drummer André Hilgers.

rage andre

Gefeliciteerd, met studioalbum nummer 21, simpelweg 21 genoemd. Bevat 21 een bepaald thema of krijgt de luisteraar gewoon 11 lekkere power thrash-tracks voorgeschoteld?

Er is dit keer geen concept en ook geen rode draad tussen de nummers zoals dat op voorgaande albums nu en dan wel het geval was. Ook wilden we minder orkestrale stukken in de muziek verwerken. Gewoon een lekkere knaller die ons terugbrengt naar de basis van waaruit Rage ooit onder de vlag van Avenger begon. Uiteraard hebben we nog wel wat materiaal geschreven dat geschikt is voor een meer orkestraal album. Dat album hopen wij aan het eind van dit jaar uit te brengen zodat liefhebbers van onze meer bombastische kant ook aan hun trekken komen. Maar met 21 proberen wij vooral de liefhebbers van ons oude werk tevreden te stellen.

Dat is dan behoorlijk gelukt. Waar haalt een band als Rage die alle trends wel heeft meegemaakt in de afgelopen 25 jaar de energie en inspiratie vandaan om stug door te gaan?

In de eerste plaats houden wij ervan om muziek te maken en daarmee onze fans te bedienen. Omdat wij veel oefenen komen de ideeën vanzelf. Het is dan ook niet zo dat wij er bewust voor moeten gaan zitten om nummers te schrijven. Tijdens het repeteren probeer je altijd wel wat nieuws. Uiteindelijk resulteert dat in een album. Op het voorgaande album, Strings To A Web stond bijvoorbeeld de Empty Hollow-suite. De basis daarvan ontstaat ook gewoon in de oefenruimte. Uiteindelijk ga je daarmee aan de slag en dat levert dan zo’n nummer op. Dat zijn de dingen die het voor ons interessant maken om door te gaan. 21 daarentegen is zoals gezegd weer meer rechttoe rechtaan. Dat was niet gepland, maar kwam zo uit. Rage heeft vele gezichten…

rage band

Heeft Rage, na zoveel jaar in het vak te zitten, nog wensen? Zijn er doelen die de band op korte termijn nog wil halen, bijvoorbeeld met het nieuwe album?

Lastig aan te geven. Weet je wat het is. Je maakt een plaat, neemt hem op en brengt hem op. Wij hopen dat het de fans bevalt en dan ga je optreden in de hoop dat je daarmee weer nieuwe fans aan de band bindt. We spelen in ieder geval veel shows dit jaar. Echte doelen hebben wij onszelf niet gesteld. Het komt zoals het komt.

Oké, maar wat maakt 21 in dat geval nog interessant voor de fans. Bijvoorbeeld voor de Rage-adept die alle voorgaande 20 albums al in het rek heeft staan?

Pfoeh, dat is lastig aan te geven. Rage is een band die bekend staat om zijn vaste koers. Daarvan wordt slechts door middel van nuances afgeweken. Op de nieuwe plaat zitten ook weer een aantal nieuwigheden die bij nadere beluistering wel opvallen. Zo heeft Peavy een aantal nieuwe elementen aan zijn zang toegevoegd. Dat valt mij althans op. Maar goed, uiteindelijk is 21 gewoon de nieuwe en deze keer lekker harde Rage.

In 2009 hebben jullie aan het Duitse songfestival meegedaan met het nummer Gib Dich Nicht Auf, een nummer in jullie moerstaal. Hebben jullie plannen om een volledig album op te nemen in het Duits?

Daar kan ik kort over zijn: dat zal niet gebeuren.

Verdien je met Rage je brood?

Yep, het is mijn dagelijkse werk. Daarnaast heb ik een kleine drumschool waar ik als de tijd het toelaat lesgeef. Mijn vrije tijd probeer ik echter zoveel mogelijk met mijn familie door te brengen.

In Nederland kijken wekelijks miljoenen mensen naar talentenjachten als The Voice, Popstars, The Winner Is… en wat al dies meer zij. In Duitsland zijn vergelijkbare formats op de televisie. Hoe kijk je daar als muzikant tegenaan?

Tja. Niet, eerlijk gezegd (lacht). Ik kijk er simpelweg niet naar. Wat ik ervan gezien heb is dat het saai is. Het heeft nauwelijks iets met muziek te maken. Ik loop er met een grote boog omheen. Het frustreert mij overigens niet dat de tv-talentjes meer aandacht krijgen dan wij. Ik weet dat het niets te maken heeft met muziekbusiness, maar dat het slechts tv-entertainment is.

In het verleden heeft Rage het podium gedeeld met verschillende gasten (Hansi Kursch, Eric Fish). Zijn er nog artiesten waar jij het podium mee zou willen delen?

Klopt. Met name op festivals is dat leuk om te doen. Wat ik persoonlijk nog wel eens zou willen is om met een band uit een heel ander genre en met een heel ander publiek op de planken staan. Alter Bridge lijkt mij wel wat.

Lezte Gedanken?

Dank voor het interview en koop die cd!

Links:

Interview met Rage

Interview met Rage



Rage is al bijna twintig jaar een constante factor in de Duitse metalscene. Ingrijpende bezettingswisselingen leidden er toe dat de line-up tot slechts drie man werd gereduceerd. Rage liet zich er echter niet onder krijgen, en kwam sterker dan ooit uit de strijd. In oktober verschijnt het gloednieuwe Soundchaser. Tijd dus voor een telefonisch onderhoud met (een overigens weinig spraakzame) bassist/zanger/bandleider Peavy Wagner.



Rage - Peter 'Peavy' Wagner



Hoe lang hebben jullie aan het Soundchaser-album gewerkt?



Net na Unity zijn we begonnen met het creeëren van ideeën. Afgelopen februari zijn we dan alle drie bij elkaar gekomen om de ideeen uit te wisselen en om te oefenen, tot we uiteindelijk tien nummers hadden. In april en mei zijn we dan zes weken lang de studio in gegaan om de boel op te nemen en te mixen.



En hoe ging het schrijfproces; was het makkelijk om nieuw materiaal te schrijven?



Ja. Dit ging het simpelste in lange tijd. Zoals ik zei zat alles binnen vijf dagen in kannen en kruiken. We hadden aan het eind van de sessies zelfs materiaal over!



Jullie zijn inmiddels natuurlijk ook beter op elkaar ingespeeld.



Zeker, en dit is nog maar het begin!



Soundchaser klinkt qua geluid veel positiever en open dan de vorige albums.



Ik denk dat we sowieso betere ideeën hadden, en uiteindelijk ook betere songs dan voorheen.



Soundchaser is een concept-album. Kun je in het kort vertellen waar het over gaat, en hoe kwam je op het verhaal?



Soundchaser is de naam voor een mechanisch/menselijk hybride wezen, die in de jaren tachtig onze album-hoezen sierde. Ik had in mijn hoofd al jaren een verhaal zitten over dit wezen, en dat verhaal was geinspireerd door H.P. Lovecraft, een 19e-eeuwe horror-auteur. Uiteindelijk werd dat verhaal steeds gedetailleerder en hebben we besloten er een concept-album van te maken, over de ondergang van het laatst overgebleven exemplaar.



Is een concept-album moeilijker om te schrijver dan een normaal album?



Jazeker. Het belangrijkste verschil is dat je vooraf precies moet weten wat je wilt gaan doen, en hoe je dat gaat aanpakken. Tekstueel moeten alle songs elkaar ook precies opvolgen, en dus de muziek ook. Je kunt naderhand namelijk niet meer met songs gaan schuiven omdat de muzikale volgorde je niet meer aanstaat.



Andi Deris (Helloween) doet wat gastvocalen op Soundchaser. Hoe zijn jullie erbij gekomen om hem te vragen?



Dat ging eigenlijk spontaan. We namen de plaat namelijk op in zijn studio op Tenerife. Er zat één bepaald nummer op tussen wat hem erg aansprak, en toen hebben we hem gevraagd erop te zingen. Lachend: Er zit dus geen diepere gedachte achter!



Is Human Metal bedoeld als een echte heavy metal-hymne, of is dat gewoon toeval?



Dat is gewoon toeval, denk ik. Er zit daar een stuk in het verhaal waar de machinale Soundchaser er naar verlangt een mens te zijn. Het zou echter goed kunnen werken als metal-hymne



Secrets in a Weird World; is die song geïnspireerd door een bekend klassiek thema? Het klinkt namelijk erg bekend in de oren.



Victor (Smolski, gitaar) heeft het geschreven, maar ik weet niet of hij zich door een bepaald muzikaal thema heeft laten inspireren. Wellicht dat de reden dat het erg bekend voorkomt het gebruik van diverse standaard-melodieen, en logisch opvolgende akkoorden zijn. Ik weet het niet.



Is War of Worlds een metafoor voor de huidige situatie in de wereld?



Zeker. Het is tevens het enige politiek beladen nummer op de gehele cd, en is dan ook opgedragen aan de zogenaamde “oorlogs-helden” als Bush en Blair (grinnikt).



Rage



Ik las in de bio dat het twintig jaar geleden is dat Rage is opgericht?



Rage is inderdaad in 1983 opgericht, maar de eerste tekenen van leven hebben we pas in ’94 gegeven, dus we zullen het ook volgend jaar pas vieren. Waarschijnlijk met een best-of cd of een DVD of iets dergelijks.



Is er veel veranderd in die twintig jaar?



Natuurlijk is er veel veranderd; twintig jaar is dan ook een lange tijd. Er zijn veel bands bij gekomen of verdwenen, en vooral de jaren negentig zijn voor de hele scene erg moeilijk geweest. Maar het belangrijkste is dat de scene nog steeds bestaat, en bovendien springlevend is.



Dan ben ik door mijn vragen heen. Bedankt voor dit interview.



Graag gedaan. Hopelijk komen we jou en je lezers snel tegen tijdens onze tour!



De Rage website: http://www.rage-on.de/