Eén van Neerlands oudste deathmetalbands, Pentacle, heeft eind vorig jaar een flinke tour door Europa afgerond. Tegelijkertijd kwam er de split met het legendarische Sadistic Intent uit. Het laatste album dateert echter al uit 2005. Hoog tijd dus voor een gesprek met vocalist/bassist Wannes Gubbels (vocalist/bassist)! De vragen van dit interview zijn opgesteld in samenwerking met Niels de Kok.
De Firestorms Over Europe–tour, samen met Ares Kingdom, is inmiddels afgelopen. Wat vond je ervan? Wat waren de hoogtepunten van deze tour?
Het was een fantastische ervaring. Het hoogtepunt was toch wel het contact met Ares Kingdom. Ik ken Chuck al vele jaren, dus persoonlijk keken wij enorm naar deze tour uit. Al was het maar om de vele gesprekken die wij zouden gaan voeren (en dat hebben wij ook gedaan). Ares Kingdom was verschillende malen onze support tijdens de tour in de Verenigde Staten, dus we wisten dat het wel goed zou komen. Echter, dat was niet te vergelijken met deze ervaring. Zelden heeft het zo goed geklikt met een andere band als tijdens deze tour. Ik zal je alle inside stories maar besparen, maar ik kan je vertellen dat de stemming er uitermate goed in zat en dat de onderlinge steun optimaal was. Het was voor Pentacle een eer om met Ares Kingdom te mogen touren! Muzikaal vullen beide bands elkaar goed aan. Beiden zijn gebaseerd op de jaren tachtig, maar het resultaat is toch net even wat anders. Dat geeft een optreden een mooie afwisseling. Het is in ieder geval niet zo dat je twee keer dezelfde band op het podium ziet en hoort.
Als ik naar de optredens zelf kijk, kan ik oprecht zeggen dat beide bands elke avond prima hebben gepresteerd. Het vuur zat er elke keer in. Natuurlijk was het ene optreden intensiever dan het andere, maar dat heeft veel met de publieksreactie te maken. Als je voor een enthousiaste zaal staat, is het optreden net even wat feller. Logisch, zowel de bands als het publiek bereiken een ander niveau als er genoeg energie in de lucht zit. Zoals het publiek in Parijs op Ares Kingdom reageerde… Dat doet een muzikant meer dan goed! De opkomst was wisselend, maar het publiek dat er was, was in ieder geval enthousiast. Het publiek voor bands als Ares Kingdom en Pentacle is select, dus beperkt. Hier komen geen massa’s op af. Daar moet je realistisch in zijn, maar diegene die komen, zijn wel echte fans en dat is natuurlijk geweldig. Optredens als Torino (Italië) of Zurich (Zwitserland) waren intens. Het is toch wel apart om te het publiek aan de lichtbalken te zien hangen, hahaha! In ieder geval hadden beide bands bij (bijna) elk optreden een dankbaar publiek en dat is een mooi gegeven. Natuurlijk is het hard werken en weinig slaap (gemiddeld vier/vijf uur per nacht), maar daar wen je snel aan. Verder hebben we veel oude bekenden weer gezien en nieuwe vrienden gemaakt. Dankzij Daniel van Killtown Bookings is een oude droom werkelijkheid geworden. Ik ben in ieder geval erg dankbaar voor deze ervaring.
De afgelopen tour ging heel Europa door. De tour hiervoor was door Chili. Veel bands geven aan dat het gemiddelde Zuid-Amerikaanse publiek veel harder los gaat dan hier in Europa. Was dat ook bij jullie het geval? Hoe spiegel je dit aan de publieksreactie met de recente Europese tour?
Ware maniacs heb je overal. Het is inderdaad zo dat het zuidelijk bloed veel temperament bevat. De optredens in Chili waren erg geslaagd, mede door het enthousiaste publiek. Vooral tijdens het optreden in Valdivia heb ik het nodige bloed zien vloeien, hehe… De toewijding is groot en dat is ook te merken. Veel fans leven hun Metal daar letterlijk en dragen dit ook uit. Maar ik kan mij ons optreden tijdens het CHAOS Ritval festival (Zwitserland) vorig jaar maar al te goed herinneren. Daar ging het dak er compleet af. Het was niet duidelijk of de microfoonstandaard het einde van het optreden zou halen. De ontvangst was uitermate goed. Ik vind het lastig om publiek te vergelijken. Op de tour was het publiek in Wenen (Oostenrijk) en Wondelgem (België) erg statisch, maar ik geloof wel dat de Oostenrijkers het meest lawaai na de nummers maakten. In Polen moesten de dranghekken er aan geloven. In Italië gaat het publiek over het algemeen ook goed los. Sommige mensen luisteren nu eenmaal aandachtig, terwijl anderen de muziek meer fysiek ervaren. Als bandlid vind ik de laatste reactie natuurlijk het mooiste om te zien, maar persoonlijk ga ik ook niet bij elk optreden uit mijn dak. Dat hangt ook van de band af. Er is in deze zin ook geen goed of fout, maar ik weet wel dat als ik een enthousiast publiek voor mijn neus heb, ik ook meer energie krijg en uitstraal op het podium. Maar dat zal voor veel bands hetzelfde zijn.
Het moge duidelijk zijn dat Pentacle goed bevriend is met Ares Kingdom. Met welke bevriende band(s) zou je nog wel eens willen touren? Zou je ook op tour willen gaan met bands die je vooraf niet goed kent en zo ja, met welke band(s)?
Het is voor ons erg belangrijk met de juiste bands op te treden. Dat maakt de totale evaring voor zowel ons als het publiek meer intens. Ik geloof dat als je gelijkgezinde bands samen laat optreden, de atmosfeer gewoon een stuk beter is en dat merkt het publiek ook. Ik bedoel niet dat de bands in elkaars muzikale verlengde moeten liggen, maar eerder dezelfde houding/achtergrond of concept. Mooi voorbeeld: Cruciamentum, Dead Congregation, Necros Christos en Pentacle. Dat was destijds een prima bil in Oberhausen, Duitsland. Allemaal bekenden van elkaar en met dezelfde passie voor muziek en teksten bezig. Ik probeer ook altijd bands aan te dragen die op één of andere manier goed bij ons passen, persoonlijk en muzikaal. Zo heb ik voor het laatste optreden in Koblenz Outrage voorgedragen. Dat is een band die bestaat sinds mid jaren tachtig. Die brengt nog steeds erg gave releases uit, maar is nog steeds erg onbekend. Als ik Outrage op deze manier kan steunen, dan doe ik dat graag.
Bands waar ik mee zou willen touren? Eens nadenken… Sadistic Intent, Mortem, Incantation, Deströyer 666, Desaster, Necros Christos, Nifelheim, Headhunter D.C.… Maar dat zijn allemaal bekenden van ons. Als je het hebt over grotere bands… Venom Inc., Morbid Angel, Triptykon, Vader, Infernäl Mäjesty… Zeker bands met de juiste achtergrond. Het lijkt mij interessant om het eens op een hoger niveau te proberen. Om eens te kijken hoe dat functioneert, maar ik pas er absoluut voor om als openingsband voor zo’n package op te moeten treden. Je kent dat wel: de zaal is net vijf minuten open en de eerste band staat al te spelen. Kansloos en verspilde moeite. Nee, dan liever gewoon een gaaf underground optreden met drie bands. Dat is vaak toch veel intiemer en intens, en dat heb ik liever. Dat is ook de essentie van Pentacle, dus het past gewoon beter bij ons.
Pentacle lijkt de afgelopen jaren drukker dan ooit tevoren, met flink wat nationale en nog veel meer internationale optredens. Hoe denk je dat het komt dat de band nu veel meer aandacht krijgt?
Geen idee. Toeval? Ik kan je daar geen goed antwoord op geven. Het enige wat ik weet,is dat Pentacle een vaste waarde in de underground scene is en dat veel mensen dat weten te waarderen. We klinken niet als een doorsnee deathmetalband, dus het biedt wat afwisseling op een affiche. En hoewel we zeker niet de meest strakke band op deze aardkloot zijn, brengen wij onze muziek met overtuiging. Er is niets gemaakt aan Pentacle. Dit is 200% authentiek en niets anders. Geen hype of wat dan ook. Muziek rechtstreeks uit het hart. Dat zal menigeen aanspreken.
Onlangs kwam eindelijk de split met Sadistic Intent uit (Pentacle’s deel is halverwege 2012 al opgenomen). Hoe is de samenwerking verlopen? Weet je of Sadistic Intent meteen gebruik heeft gemaakt om wat materiaal voor het langverwachte debuutalbum op te nemen? Met welke band zou je ooit nog een split willen uitbrengen?
Het is een uitermate langzaam proces geweest. Het originele idee stamt uit 2001, dus dat zegt genoeg. Sinds 2011 hebben we daadwerkelijk aan de release gewerkt, maar toen heeft het nog de nodige jaren gekost. De release zou oorspronkelijk na de split vinyl releases met Eternal Solstice en Mortem in 2014 uit moeten komen, maar er was een flinke vertraging vanuit Sadistic Intent, waardoor deze planning geen doorgang kon vinden. De Five Candles Burning Red MCD had na de vinyl releases uit moeten komen, maar toen de tour door de Verenigde Staten in aantocht was, heb ik besloten om deze release naar voren te halen. Dit om een nieuwe plaat live te kunnen promoten. Toen de tour met Ares Kingdom in zicht kwam, heb ik veel druk uitgeoefend om de split 12” op tijd uit te krijgen. Het was de perfecte timing: zowel Pentacle als Sadistic Intent zouden door Europa gaan touren, dus dit was een geweldige gelegenheid om deze release te promoten. Als ik het pistool niet op de borst had gezet, was de release vast en zeker nog niet uit, hahaha! Eigenlijk zou Bill Metoyer de nummers van Sadistic Intent hebben moeten mixen en masteren, maar omdat hij met Lizzy Borden bezig was, bleef dit maar liggen. Op een gegeven moment heb ik tegen de jongens gezegd dat de nummers binnen vier dagen aangeleverd moesten worden. Na veel “Ja, maar…” is het dan eindelijk gelukt en kan iedereen genieten van het vinyl. Het heeft flink wat bloed, zweet en tranen gekost (en vooral heel veel geduld), maar ik ben erg blij dat het dan eindelijk is gelukt. Sadistic Intent is een geweldige band en ik ben trots dat we samen een plaat hebben gemaakt. Bij dezen ook een dankbetuiging aan Costa en Iron Pegasus Records voor zijn hulp. Hij heeft er uiteindelijk voor gezorgd dat beide bands de plaat tijdig in handen kregen. Dankzij Costa is de release werkelijkheid geworden.
De hoes van Five Candles… was eigenlijk het artwork voor de split met Sadistic Intent. Deze drie hoezen (splits met Eternal Solstice, Mortem en MCD) vormen samen een drieluik. Deze had als poster bij de Pentacle/Sadistic Intent split uit moeten komen, maar gezien het nieuwe artwork had dat geen zin meer, dus heb ik het idee laten varen. Het huidige artwork van de kant van Sadistic Intent was oorspronkelijk de voorkant voor beide bands, maar nadat ik de eerste schetsen onder ogen kreeg, besloot ik voor een andere aanpak. Begrijp mij niet verkeerd, het is een toffe hoes, maar het past absoluut niet bij een band als Pentacle. Ons tekstuele concept wijkt nogal af van dat van Sadistic Intent. Het sluit niet aan bij de identiteit van de band en eerlijk gezegd is dit thema enorm uitgekauwd. Voor mij persoonlijk heeft het amper tot geen impact meer. Goed, ieder het zijne, dus vandaar nam ik weer contact op met Manuel Tinnemans om artwork voor onze kant te laten maken. Manuel heeft praktisch al ons artwork gedaan (behalve The Fifth Moon), dus het lag voor de hand om weer met hem in zee te gaan. Ik moet zeggen, het is een fantastisch werk geworden. Het is de derde hoes met als thema Operation Chariot (de reguliere LP/CD en de PD) en elke hoes was weer anders. Hoewel elke versie zijn plaats in de Pentacle-galerij heeft gekregen, is dit een prima afsluiting van het concept. Zoals met elke hoes zit er enorm veel symboliek in verwerkt en vooral het klassieke karakter van het artwork spreekt mij enorm aan. Geen digitale bewerking of wat dan ook. Ouderwets puntjes zetten. Echt een stuk ambachtelijk werk.
Nee, Sadistic Intent heeft verder geen nieuwe nummers opgenomen. Schijnbaar ben ik ergens tijdens de tour in Polen verkeerd begrepen, want ik zag allerlei uitspraken van mij online die niet kloppen. Deze twee nummers zijn de enige nummers die zijn opgenomen. Op The Second Coming mag je nog even wachten. Jammer, maar helaas.
Goede vraag. Tja, het moet in ieder geval een band zijn die goed bij Pentacle past. Het is een open deur, maar een split met Ares Kingdom zou een mooi idee zijn. Kunnen we gelijk weer een tour inplannen om die release te promoten. Verder sta ik altijd voor het idee open, maar zoals gezegd, het moet een band zijn die bij ons past. Daar ben ik best kritisch op.
Wat is Pentacle, nu de tour is afgelopen en alle nummers die voor splits bedoeld waren allemaal zijn uitgebracht, van plan? Op jullie Facebook-pagina was eind april te zien dat er muziek geschreven werd…
We zijn destijds inderdaad bezig geweest met het schrijven van nieuw materiaal. Er is één nieuw nummer gecomponeerd, maar dat is alleen het gitaarwerk. Er zijn nog geen drums aan te pas gekomen. Verder hebben we nog een boel losse riffs geschreven, maar dat was het dan. Toen kwam de zomervakantie en daarna moesten we weer flink aan de gang met optredens in Duitsland, Roemeniëen Tsjechië, en de Europese tour. Van nieuwe nummers schrijven kwam helemaal niets. Na ons laatste optreden met Outrage hebben we de koppen weer eens bij elkaar gestoken om te bepalen wat te doen. We zijn nu weer bezig met het schrijven van nieuwe nummers. De eerste sessies hebben weer plaatsgevonden en laten we eens afwachten wat de toekomst ons gaat brengen. Ik hoop echt van harte dat er het nodige geschikte materiaal geschreven gaat worden. We hebben geen specifiek formaat voor ogen. Het kan een 7” EP/12” maxi of mini/LP worden. Alles is mogelijk, maar het hangt af van het aantal nieuwe nummers dat we weten te schrijven. Hebben we inspiratie, dan kan het een LP worden. Is dit niet het, dan wordt het een split 7” EP. Wel hoop ik dat het nu eens echt vooruit gaat. Het schrijven van nieuw materiaal is het meest frustrerende onderdeel van de band geworden en dat vind ik een zeer spijtige ontwikkeling. Het is ondertussen wel duidelijk dat wij een band zijn met een beperkt muzikaal concept waar wij absoluut trouw aan blijven.
Echter, het is belangrijk om te groeien en het maximale eruit zien te halen. Ik wil mezelf niet herhalen. Natuurlijk hebben wij onze stijlelementen, maar ik pas ervoor om telkens dezelfde plaat uit te brengen. Dat werkt wellicht prima voor andere bands, maar dat is mijn eer te na. Dit is een erg belangrijk onderdeel van de band voor mij. Ik vond het destijds altijd erg jammer als bands zichzelf gingen herhalen. Sommigen bleven boeiend voor mij, anderen niet. Of je hebt bands die de focus verleggen. Voor elke band is er een (technisch) plafond en wat doe je dan? Perfect voorbeeld is voor mij nog altijd Metallica. Wat moet je doen na …And Justice for All? Nog langere nummers schrijven? Dat werkt niet, dus er komt een omslag. Dat zie je bij veel bands. Iedereen kent die platen wel: Into the Pandemonium, Gothic, Testimony of the Ancients, Renewal, Promise, Heartwork, Hammerheart, šlágry, Hating Life, Passage, Sick, Amok, Symphony Masses, Soul Surviver, Grin, Chaos A.D., Wolverine Blues, Sommigen zie je al ver van te voren aankomen, anderen zijn een complete verrassing. Bepaalde platen ontwikkelen zich tot ware klassiekers, anderen worden genegeerd.
Goed, ik dwaal ontzettend af. Terug naar Pentacle. De komende tijd zal toekomstbepalend worden. Als blijkt dat er geen geschikt materiaal meer uit onze vingers komt, moeten wij ons serieus achter de oren krabben over de toekomst van de band. Als het creatieve element is uitgedoofd, heeft de band geen bestaansrecht meer voor mij. Het is leuk en aardig om oude nummers te blijven spelen, maar ik heb geen behoefte om op oude eer te teren. Als we niet meer in staat zijn nummers te schrijven van een gewenst niveau, is het einde oefening. Kwaliteit staat hoog in het vaandel en daar wordt niet van afgeweken. Dat doel hebben wij ons in 1989 gesteld: als de groei uit de band is, houdt het voor ons op. Ik wil geen slap aftreksel van het origineel worden. Dat heb ik bij veel bands gezien en dat gaat bij ons niet gebeuren.
De vijf nieuwste nummers zijn allemaal als split met andere bands uitgekomen. Maakt het uit of je nummers voor een split, een EP of een album schrijft?
De manier waarop wij nummers schrijven is over het algemeen relatief spontaan. Een nummer komt zoals het komt. Het maakt weinig uit wat soort release het gaat worden. Ik vind het lastig om een nummer een bepaalde kant op te sturen, zoals bijvoorbeeld een langzaam nummer. Dat wilde ik destijds erg graag voor Under the Black Cross, maar ik kreeg het niet voor elkaar. In sommige gevallen lukt dat aardig, maar over het algemeen wijst de muziek zich vanzelf. Ik heb vaak een idee welke kant ik op wil, maar uiteindelijk klinkt het in de meeste gevallen toch weer anders. Op een gegeven moment voel ik wanneer een nummer af is of niet.
Ik wist dat ik voor deze opnamesessie vijf nummers nodig had en daar heb ik naartoe gewerkt. Ergens heb ik in mijn achterhoofd wel rekening gehouden met onze partners in crime. Voor de split met Mortem wilde ik een agressief nummer hebben, terwijl de nummers die wij gingen gebruiken voor de release met Eternal Solstice best wat langzamer mochten zijn. Een soort balans,als het ware. Voor deze twee releases ben ik in mijn opzet geslaagd. Voor de split met Sadistic Intent ben ik nog steeds aan het twijfelen of mijn insteek is gelukt. Niet dat het verder nog nut heeft, want de plaat is al uit, maar vanwege de lange vertraging heb ik meer tijd gehad om hierover na te denken. Hier is de balans naar mijn mening niet helemaal naar wens, maar goed, daar is verder niets aan te doen. Ik heb genoeg tijd gehad om eventueel met een andere oplossing aan te komen, maar dat is niet gelukt.
Wat zijn de verdelingen binnen de band als het om schrijven van muziek gaat? Op een aantal nummers van de compilatie Five Candles Burning Red heeft Alex een bijdrage geleverd. Is dat nu weer zo? Ook Mike, gitarist van het eerste uur, speelt – na een tijd een armblessure gehad te hebben – weer mee met de band. Schrijft hij ook mee aan nieuw werk, of is daar geen sprake van?
De verdeelsleutel ligt voornamelijk bij Alex en mij. Mike komt ook met nieuwe riffs aan, maar Alex en ik schrijven toch wel het meeste materiaal. Voor Five Candles… was dat een natuurlijke ontwikkeling, omdat Mike niet actief was, dus hebben wij de vijf nummers met zijn tweeën gecomponeerd. Voor Under the Black Cross/Archaic Undead Fury schreef Mike twee riffs en dat was het dan. De inbreng van Mike is door de loop der jaren erg gedaald. Natuurlijk heeft zijn blessure daar aan bijgedragen, maar ook voor Mike is het lastig om met nieuw materiaal aan te komen. Inspiratie is tanende. Alex heeft die rol overgenomen en heeft veel prima riffs geschreven die erg welkom zijn. Voor het nieuwe materiaal hebben Alex en ik weer het meeste gecomponeerd. Voor de rest is het afwachten hoe het zich gaat ontwikkelen. Mike is in ieder geval van harte welkom om nieuw spul aan te leveren. We repeteren in ieder geval altijd met z’n drieën (Mike, Alex en ik), dus hopelijk is dit een vruchtbare samenstelling.
Pentacle schrijft praktisch alle muziek zelf, maar voor Under the Black Cross (2005) schreef Chuck Keller (Ares Kingdom) een nummer (namelijk (Storming Through) A Hail of Steel). Zou je nog een keer andere muzikanten voor Pentacle laten schrijven? Als je één iemand mocht kiezen om een Pentacle-nummer te laten schrijven, wie zou dat zijn en waarom?
Nee, dat zal ik niet meer doen. Ik vond het destijds een erg interessante ervaring, maar het is nu al een keer gedaan, dus is er geen reden meer voor om het nogmaals uit te laten voeren. Het idee om Chuck te vragen was destijds erg spontaan en het resultaat mag er zeer zeker zijn, maar ik heb toch een ander beeld van het Pentacle. Ik heb altijd gevonden dat Storming eerder op de eerste Soulburn-plaat thuishoort, dan op Under the Black Cross. Het nummer klinkt erg afwijkend van ons eigen materiaal, waardoor het eerder aanvoelt als een cover, dan een eigen nummer. Aan de andere kant geeft het de plaat een extra dimensie. Meer afwisseling en dat is natuurlijk welkom. Maar zoals gezegd, er is geen reden om het trucje nog een keer te herhalen.
Als het dan toch zou gebeuren, ben ik benieuwd wat een Tom G. Warrior zou schrijven. Waarom lijkt mij nogal duidelijk. Ik denk dat Mike Torrao’s stijl ook wel bij die van Pentacle zal passen. Verder zou ik Anton Reisenegger en Jon DePlachett vragen om een bijdrage te leveren. Al deze gitaristen hebben een grote invloed op ons geluid gehad, dus het zou interessant zijn om de insteek eens om te draaien. Ik ben in ieder geval erg benieuwd waar de heren mee aan zouden komen!
Een belangrijk onderdeel van het oudere werk van Pentacle is het gebruik van occulte thema’s in de teksten. Sinds Under the Black Crosszijn er andere thema’s (Tweede Wereldoorlog) ingeslopen, die ook op Five Candles Burning Red terug te vinden zijn. Hoe is die omslag tot stand gekomen en hoe komt het dat nummers als Ritual and Darkness as One beide werelden lijken te combineren? Is dit bewust gedaan?
Op Ancient Death is het thema Tweede Wereldoorlog al te vinden, namelijk het nummer Immolated in Flames. De teksten zijn erg geïnspireerd door Sven Hassel, maar ook in de kern van Prophet of Perdition komt dit globale thema terug. Echter, meer bedekt en symbolisch. Toen ik begon met het schrijven van de teksten voor de plaat die later Under the Black Cross en de 10” die Archaic Undead Fury zou gaan heten, liep ik al snel tegen mijn eigen beperkingen aan. Ik heb in mijn oude teksten altijd heel veel symboliek verwerkt, maar schijnbaar in dien mate dat ik mezelf ging herhalen. Ik bleef maar proberen, maar ik had geen geschikte thema’s voor ogen. Ook de spontane opzet werkte niet. Ik bleef maar in cirkels rondgaan en de frustratie werd groter en groter.
Op een gegeven avond stond ik in mijn huiskamer na te denken onder het mom van “Wat moet ik nu doen?”. Ik draaide me om en keek naar mijn collectie Tweede Wereldoorlogboeken. Daar was het antwoord. Waarom niet? De teksten op The Fifth Moon of …Rides the Moonstorm zijn net zo’n groot onderdeel van mijn persoonlijkheid als mijn interesse voor de Tweede Wereldoorlog. Je moet namelijk weten dat dit thema echt in mijn bloed zit. Vanaf het moment dat ik bewust op deze planeet rondloop, ben ik bezig met de Tweede Wereldoorlog. Vraag mij niet waar dit vandaan komt, want ik kan je hierop geen antwoord geven. Ik heb het aan mijn ouders gevraagd of het wellicht een film of een verhaal vanuit de familie was, maar dat schijnt niet het geval te zijn. Hoe dan ook, uit dit thema haalde ik de inspiratie voor de platen Under the Black Cross (Operation Chariot) en Archaic Undead Fury (Operation Mercury).
Voor Five Candles burning Red wilde ik weer teruggaan naar het originele concept, namelijk occulte teksten. Ik ben er namelijk van overtuigd dat occulte teksten het best bij Death Metal passen. Gore is aardig, maar voor mij werkt dat alleen maar bij platen als Season of the Dead, Scream Bloody Gore, Horrified en Severed Survival. Verder vind ik het niet interessant en al helemaal niet voor Pentacle. Er waren ook andere bands die steeds meer de Tweede Wereldoorlog als thema gingen gebruiken en dat voelde niet lekker aan. Het is natuurlijk niet zo, maar het voelde alsof ze er met mijn idee vandoor gingen. Een gevoelskwestie dus. Verder is deze thematiek natuurlijk redelijk gemakkelijk te gebruiken. Uiteindelijk ben je aan het recyclen, want ik kan (gelukkig) niet uit eigen ervaring putten. Je pakt een boek, film of documentaire en daar ga je. Dat maakte het voor mij toch wat goedkoop, want het ging hier niet over mijzelf, maar over de gebeurtenissen van anderen.
Dus terug naar de basis. Als eerste kwam ik met de titels en daarna wilde ik aan de teksten beginnen. Helaas, complete flashback. Ik kreeg niets uit mijn vingers. Weer hetzelfde verhaal als destijds bij Under the Black Cross. Wat een teleurstelling… Wat dan? Zowel het concept voor Under the Black Cross als Archaic Undead Fury waren destijds niet afgerond. De thema’s die ik heb gebruikt voor deze releases laten zich niet vangen in een x-aantal nummers. Hier lag dus nog een mogelijkheid en daar heb ik gebruik van gemaakt. De nummers Five Candles burning Red, The Bloodless Eye en Four Poisoned Tongues, Four Poisoned Arrows hebben Operation Mercury als thema, terwijl Ritual and Darkness as One en Pillars of Black Flames over Operation Chariot gaan. Zo heb ik beide thema’s zo goed en zo kwaad als mogelijk kunnen afsluiten. Ergens geen optimale situatie, maar een geschikt alternatief. Maar al met al was het een compromis en niet geheel bevredigend. Het heeft in ieder geval wel weer voor een flink aantal geslaagde hoezen gezorgd (splits met Eternal Solstice/Mortem/Sadistic Intent). Het begeleidende artwork voor het Five Candles Burning Red–shirt is voor mij persoonlijk het beste uit twee werelden: een occulte insteek met als thema de Tweede Wereldoorlog. Alleen jammer dat niemand herkent wat het nu voorstelt. Wellicht beter zo. Dat maakt het nog meer… occult, haha!
Pentacle is niet vies van covers (o.a. Hellhammer, Pentagram (Chile), Death, Possessed en Necrovore zijn al onder handen genomen). Toch worden jullie zelf bijna nooit gecoverd – ik ken eigenlijk alleen Desaster’s versie van A Serpent in Blood Red. Van welke artiest zou je een cover van jullie eigen repetoire willen horen en van welk nummer?
Ik weet dat Black Beast uit Chile Black at Heart heeft gespeeld, maar ik heb de versie nooit gehoord. Nee, over het algemeen worden alleen populaire bands gecoverd. Dat zegt al genoeg over onze status, hahaha! Pfff, moeilijke vraag. Dan kom ik toch weer bij het antwoord op de vraag wie ik allemaal een nummer voor Pentacle zou laten schrijven uit. Ik zou het erg interessant vinden als deze heren een nummer van ons zouden coveren en er dan een eigen versie van maken. Laten we vooral Jeff Mantas niet vergeten. Welk nummer? Ik heb echt geen idee. Dat mogen ze van mij helemaal zelf bepalen. Wellicht heb jij een voorkeur? (Niels: Ares Kingdom – Into Fiery Jaws, Antal: Blasphemy – Immolated in Flames).
Is het voor Pentacle een realistisch idee om ooit een album vol covers, zoals Ares Kingdom’s Veneration of Acheron’s Tribute to the Devil’s Music, uit te brengen? Realistisch of niet, stel dat Pentacle een album met covers uitbrengt. Hoe zou de ideale tracklist er volgens jou uitzien?
Er zijn een aantal platen in deze vorm die ik graag mag draaien: Vader’s Future of the Past II, Napalm Death’s Leaders not Followers I & II en inderdaad Ares Kingdom’s Veneration. Voor zover ik mij kan herinneren was Order From Chaos’ Plateau of Invincibility de eerste release die deze richting op ging (binnen de extreme metal dan). Geweldige plaat trouwens. Zelf heb ik er weleens aan gedacht om een Dutch Assault te creëren. Een plaat met democovers van Nederlandse bands zoals Delirium, Sempiternal Deathreign, Pestilence, Dead End, Inferno, Mourning, Lethargy, Swazafix, NecroSchizma, etc. Dat lijkt mij erg interessant om te doen, maar het zal een boel tijd kosten. De nummers zouden wij dan flink aanpakken om er eigen versies van te maken. Het origineel kun je toch nooit overtreffen, dus kun je er maar beter een toffe eigen versie van maken, niet?
Als je het over een internationale tribute plaat hebt, zou dit een mooie tracklisting zijn en dan heb je gelijk een aardig idee waar onze invloeden liggen:
- Samhain – Plague of Messiah
- Celtic Frost – Journey into Fear
- Necrophagia – Terminal Vision
- Mantas – Power of Darkness
- Death – Summoned to Die
- Treblinka – Mould in Hell
- Hellhammer – Buried and Forgotten of Satanic Rites
- Venom – In Nomine Satanas of Possessed
- Messiah – Future Aggressor
- Possessed – Tribulation
- Massacre – Perpetual Domination of Infestation of Death
Pentacle’s invloeden zijn overduidelijk en door de jaren heen nooit veranderd (en gelukkig maar!). Toch hebben jullie een hele eigen stijl en is wat ons betreft Pentacle uniek. Welke band zou volgens jou het meest in de buurt komen van hoe Pentacle klinkt?
Uniek? Dat is een mooi compliment, maar het voelt dubbel aan. Weliswaar beschouw ik Pentacle als een band met een eigen sfeer, maar wij zijn verre van origineel. Dat maakt an sich natuurlijk weinig uit, want we hebben er nooit naar gestreefd om ’s werelds meest originele band te zijn. Dat is met ons muzikale concept een onbereikbaar doel. Hoe je het ook wendt of keert, in onze stijl is alles al gedaan en dat geldt natuurlijk ook voor een band als Pentacle. Dat is ook meteen het kruis dat wij moeten dragen. Maar goed, als je mij vraagt om Pentacle met hedendaagse bands te vergelijken, moet ik je een antwoord schuldig blijven. Ten tijde van The Fifth Moon of …Rides the Moonstorm was Crimson Relic een interessante band om Pentacle mee te vergelijken, maar voor ons latere werk gaat dat niet meer op. Ik voel mij erg verwant aan bands als Mortem, Sadistic Intent of Ares Kingdom, maar dat is eerder omdat al deze bands dezelfde basis/oorsprong hebben. Muzikaal lijkt Pentacle op geen van de genoemde bands en andersom net zo min. Ik zou het verder echt niet weten. Dit voelt voor mij erg paradoxaal aan. Aan de ene kant zijn wij verre van origineel, maar aan de andere kant kun je ons amper met een hedendaagse band vergelijken. Zijn we dan toch uniek? Wat vind je zelf? (Antal: Een unaniem “Ja!”.) Welke band lijkt op Pentacle? Als schatbewaarder weet ik dat de inspiratie door bands als Pentagram (Chile), Necrovore, Possessed en Celtic Frost van onze muziek afdruipt, maar zelfs dat hebben velen absoluut niet in de gaten. Waarschijnlijk weten wij onze invloeden goed te verbergen, haha!
Steeds meer jonge bands lijken een soort kopie van een andere band te zijn (denk aan de talloze bands die klinken als Cannibal Corpse, Entombed of Incantation). Hoe kijk je hier tegenaan? Bespeur je dat Pentacle een stempel achterlaat op andere, jongere bands?
Laten we eerlijk zijn: als je old school death metal wilt spelen, is het wel erg lastig om nog iets origineels neer te zetten. Natuurlijk zijn er bands die er een eigen twist aan weten te geven en daar heb ik veel respect voor, maar in principe is toch (praktisch) alles al gedaan? Als je een traditionele band bent die niet wil experimenteren, dan zit je automatisch aan een x-aantal stijlelementen vast. Deze vorm van death metal is nu eenmaal beperkt, met alle gevolgen van dien. Persoonlijk zit ik niet op de zoveelste clone te wachten. Ik grijp liever terug naar de originele platen, alhoewel er af en toe een tribute band tussenzit die wel heel erg goed zijn best doet. Kijk, hoe je het wendt of keert, uiteindelijk gaat het erom dat een band zijn eigen muziek té gek vindt. Of ze dan als Autopsy, Morbid Angel, Asphyx, Obituary, Immolation, etc. klinken, dat maakt in principe toch niet uit. Muziek is een uitingsvorm en iedereen doet dat op zijn/haar eigen manier. Als je het maar uit overtuiging doet en niet omdat het populair/in is. Het gaat er om dat je je passie in muziek kunt stoppen en daar zijn uitermate veel vormen van.
Tja, in de bredere context maakt dit verschijnsel de scene er natuurlijk niet interessanter op. De kwaliteit is vaak van een goed niveau, maar de originaliteit blijft ver achterwege. Ik denk dat dit element voor veel bands niet eens zo interessant is. Als ze maar muziek kunnen maken die ze zelf tof vinden en waar ze hun energie in kwijt kunnen. Voor Pentacle geldt dit ook. We hebben er nooit naar gestreefd om de meest originele band te worden. Met ons concept ging en gaat dat ook niet. Als je als doel voor ogen hebt om een soort eerbetoon voor een muzikale stroming te zijn, dan weet je wat je te wachten staat. Goed, ondanks dat onze invloeden overduidelijk zijn, ben ik ervan overtuigd dat wij verre van een tribute band zijn. Sommige hedendaagse bands klinken wel heel erg identiek aan hun voorbeelden en dat is ergens wel begrijpelijk. Neem nu een band als Entombed. Als jij een enorme fan van Left Hand Path bent en graag nog nieuwe muziek in deze stijl wilt horen, kan ik mij best voorstellen dat je een band opstart om deze stijl voor te zetten. Als het ware bouw je dan op zo’n plaat verder. Dat heeft er onder andere mee te maken dat Entombed zelf een andere richting is ingeslagen. Misschien heeft deze ontwikkeling ook te maken met het gegeven jongere bands een bepaalde ontwikkeling in de extreme metal niet bewust hebben meegemaakt en juist daardoor naar deze tijd verlangen. Vergeet niet, elke generatie heeft zijn eigen helden.
Sommige mensen hunkeren nog steeds naar de oude stijl en pakken dit op. Sommigen weten hier een eigen draai aan te geven, anderen niet, maar ergens is de basis hetzelfde en dat geldt ook voor een band als Pentacle. Onze basis ligt ook bij platen als Seven Churches/Beyond the Gates, Morbid Tales/Emperor’s Return/To Mega Therion, At War with Satan, Apocalyptic Raids, Scream Bloody Gore, Season of the Dead, etc. Van daaruit zijn wij verder gegaan. Dat geldt voor elke band, groot of klein. Je begint bij je persoonlijke helden en ontwikkelt je verder. In welke mate is weer afhankelijk van elke afzonderlijke band. Sommige bands blijven dicht bij hun oorsprongen, anderen ontwikkelen een compleet eigen geluid. Beter/slechter? Dat bepaalt iedereen (fan en band) voor zichzelf. Ik zoek in ieder geval een bepaalde overtuiging in een band. Als ze dan niet super origineel zijn, maar de muziek brengen met passie, dan ben je bij mij al heel ver op het goede pad. Toch blijf ik erbij dat mijn persoonlijke klassiekers niet te overtreffen vallen. Dus hoeveel bands (bijvoorbeeld) een Autopsy ook als invloed hebben, voor mij blijven Severed Survival en Mental Funeral ongeëvenaard. Daar kan niets overheen.
Nee, eigenlijk niet. Natuurlijk noemen bepaalde bands ons weleens in interviews, maar ik denk niet dat wij muzikaal een (grote) invloed hebben op bands. Ik kan mij natuurlijk vergissen en ik ben bij lange na niet op de hoogte van wat alle bands doen en laten, maar volgens mij is het beperkt. De enige band waarvan ik het mij kan herinneren is Necros Christos. Dat was een erg mooi compliment. Natuurlijk klinkt die band absoluut niet zoals Pentacle of omgekeerd. Echter, het is fantastisch om te horen dat zo’n prima band als Necros Christos ons als invloed noemt. Verder denk ik eerder dat het om een spirituele invloed gaat. Je weet wel: geen compromissen sluiten, geloven in je eigen doel, niet afwijken van je pad, etc. Wie op de hoogte is van onze geschiedenis sinds 1989 weet dat Pentacle een enorm standvastige band is. Ondanks alle ups en downs blijven wij trouw aan ons originele concept. Ik kan mij voorstellen dat deze houding een voorbeeldfunctie kan hebben.
Het is zonde dat Pentacle niet meer aandacht krijgt, aandacht die meer dan verdiend is. Is er, nu death metal al een aantal jaar weer ‘hip’ is, geen groter label dat interesse heeft getoond in de band? Van de andere kant bekeken: Pentacle is al jaren de ultieme underground band. Vind je het fijn om in die positie te vertoeven of zou je liever op grotere schaal mensen bereiken?
Om heel eerlijk met jou te zijn, Pentacle heeft niet de kwaliteiten om op een grotere schaal te opereren. Dit klinkt negatief, maar ik zie dit eerder als een vorm van realisme. Hier is onze muziek niet voor gemaakt. We maken een achterhaalde vorm van death metal die niet makkelijk toegankelijk is (schijnbaar…) en daar is geen groot publiek voor. Natuurlijk hebben we onze schare van liefhebbers, maar het is een beperkt aantal mensen. Dat is altijd al geweest en dat zal niet veranderen. Er valt geen hitfactor in onze muziek te bespeuren en onze nummers hebben nu eenmaal tijd nodig om aan te wennen. Ons materiaal moet voor de meeste luisteraars rijpen en heeft de nodige luisterbeurten nodig voordat ze doorhebben wat er allemaal gebeurd. Blijkbaar zijn we toch té hectisch of onconventioneel om makkelijk opgepakt te worden. In deze tijd van een verminderde aandachtsspanne is dat zeker geen pré.
Verder geloof ik niet dat wij aan een tijdschema kunnen voldoen. De meeste labels zitten toch met een planning en dat is voor Pentacle een heikel thema. We kunnen nu eenmaal niet muziek op commando schrijven en zijn daarom lastig in te plannen. Het komt zoals het komt. Dat is prima voor een underground band, maar op een hoger niveau komen er toch wel andere zaken bij kijken.
Eén ding is in ieder geval duidelijk: Pentacle is geen populaire band, dus daarom mede niet interessant voor een groter label. Die gaan toch (mede) voor de populariteit en dan ben je bij ons aan het verkeerde adres. In de laatste jaren heeft alleen Listenable Records aangeklopt, maar ik heb ze duidelijk gemaakt dat wij niet de geschikte band voor hen Met alle respect voor het label, maar het is geen match voor ons. Onze filosofie past niet bij een label als Listenable Records. Nee, dan veel liever Costa en Iron Pegasus Records. Ondanks de beperkingen van een eenmanslabel is Iron Pegasus een prima label voor ons. De distributie/promotie zou wat uitgebreider mogen zijn, maar Costa bereikt ons publiek uiteindelijk altijd wel. Ik heb verder alleen maar lof voor hem. Hij is erg toegewijd en ondersteunt ons altijd daar waar mogelijk. Zijn instelling past erg goed bij die van Pentacle. En kijk eens naar alle té gekke releases die hij heeft gedaan van bands als Sabbat (JAP), Mortem, Impiety, Zemial, Massacre, Deströyer 666, Mayhemic Truth, Poison (GER), Beherit, Desaster, Slaughter (CAN), R.U. Dead?, Messiah, Eurynomos (hehehe…), Unholy Lust, Megiddo (CAN), Sadistic Intent, Agatus, Hadez, Dolmen, Sathanas, After Death, Force of Darkness, Ripper, etc. Dat zijn toch geweldige releases? Ik voel mij vereerd om via een label als Iron Pegasus platen uit te mogen brengen.
Menigeen zal dit wellicht niet begrijpen, maar ik ga veel liever in zee met Costa dan een groot label. Ik ben nu eenmaal geen persoon voor een groter label. Ik heb in het verleden het een en ander meegemaakt en ondanks dat er absoluut niet negatiefs valt te vertellen over het betreffende label (want ze deden hun werk erg goed…), past het niet bij mij als persoon en muzikant. Daarvoor ben ik téveel verankerd in de underground en daar voel ik mij goed bij. Daar hoort Pentacle ook thuis. Natuurlijk snijdt het mes aan twee kanten. Als ik eerlijk ben, zou het mooi zijn als de band meer bekend zou zijn. Een stuk erkenning voor het harde werk, als het ware. Maar door verschillende factoren is dat niet het geval en ik geloof ook niet dat dat in de toekomst zal veranderen. Ach, weet je. We zijn met Pentacle begonnen om muziek te maken die wij zelf goed vinden. We hebben altijd geweten dat wij het niet zouden gaan maken. Dat is ook nooit ons doel geweest. We hebben altijd in onze muziek geloofd. Wars van alle trends… Ancient Death Metal… Dat was én is nog altijd ons ding en van dat pad zullen we dan ook nooit, maar dan ook nooit afwijken. Dat kan ik je in ieder geval beloven!
Als afsluiting hierbij een quote van Ryan van Blasphemy: “I personally think that the status that PENTACLE has is great! Only for actual DIE HARDS! There aren’t any wimps, fence sitters, tourist metallers, etc. into PENTACLE. It seems as only the people passionate about the metal underground support you guys!” Is dat niet een geweldig compliment en iets om trots op te zijn?
Iedereen die jou ook maar een beetje kent, weet dat je één van de allergrootste metalfanaten op de wereld bent. Welke nieuwe bands en/of releases zou je de lezers van ZwareMetalen.com willen aanbevelen?
Niet alles is even nieuw, maar releases die ik op dit moment vaak draai zijn:
- Mortem – Deinós Nekrómantis LP/CD
- Eurynomos – The Singles Trilogy CD
- Merciless Death (POL) – Holocaust LP
- Death Worship – Extermination Mass promo cassette
- Infernäl Mäjesty – Nigrescent Years of Chaos LP
- Vader – Future of the Past II – Hell in the East LP
- Sadistic Noise – 11A 666 CD
- Armageddon (POL) – Invisible Circle LP
- Ares Kingdom – The Unburiable Dead LP
- Bestial Warlust – Storming Bestial Legions CD
- Deathcult – Beast of Faith CD
- Slaughter (POL) – Into the Darkness CD
- Uttertomb – Advance Tracks
Ontzettend bedankt voor dit interview, het laatste woord is aan jou!
Hartelijk dank voor de steun! Ik stel het zeer op prijs. Keep the flame burning!
DON’T FORGET THE ANCIENT FEELING…IT STILL RULES!!!
Links: