Interview met Morbus Chron
Het Zweedse gezelschap genaamd Morbus Chron bracht in februari het fantastische Sweven uit met een erg eigenzinnige sound in de positieve zin. Reden genoeg voor een interview met drummer Adam Lindmark waarin hij de Morbus Chron-sound beschrijft en onder andere vertelt over het concept van Sweven en het touren.
Hoe gaat het ermee vandaag?
Dit is Adam, de drummer van Morbus Chron en het gaat gewoon goed met mij vandaag!
Sweven is nu een maand uit, wat zijn je gevoelens bij de reacties van de critici en de fans?
We zijn heel blij met de manier waarop Sweven ontvangen is door de fans, critici, pers en de platenmaatschappij. In de oefenruimte hebben we vaak grappend gezegd dat Sweven ervoor ging zorgen dat de fans van het oude werk niet blij zouden zijn, maar hier hebben wij weinig van gemerkt tot nu toe.
Hoe zou je Morbus Chron omschrijven aan iemand die jullie muziek nog niet heeft beluisterd, maar er wel benieuwd naar is?
Morbus Chron is een deathmetal band die, op zijn nieuwe album, zich heeft ontdaan van de barrières die een ”genre” soms met zich mee brengt. We hebben onszelf muziek laten schrijven met akoestische, progressieve, spookachtige en griezelige invloeden en hebben het geïntegreerd in onze onverwoestbare liefde voor de meer klassieke elementen van deathmetal.
Sweven klinkt erg progressief en kleurrijk. Zijn dit karakteristieken waar je rekening mee houdt tijdens het maken van muziek of is het iets natuurlijks?
Wij voelen dat we veel meer kunnen als we de progressieve en kleurrijke invloeden in de muziek brengen, maar er was geen plan voor het album dat zei: ”Laten we een progressief album maken.”, het is gewoon het materiaal dat op een natuurlijke manier tot stand kwam door Robert (Andersson, gitarist/zanger van Morbus Chron) toen hij de songs aan het schrijven was.
Heeft Sweven een concept, en zo ja, kun je het uitleggen?
De gedachte achter Sweven is dat het het beste als een geheel ervaren kan worden: de teksten, het artwork en de muziek samen. Het concept gaat over dromen en het verlaten van de realiteit. Sweven heeft een rode draad door het geheel en daarom is het moeilijk om echt een nummer apart uit zijn context te halen.
Ik las dat jullie er voor hebben gezorgd dat je niet door andere muziek werd beïnvloed tijdens het maken van Sweven, maar wat zijn je invloeden als band of individuele muzikanten, mensen die er voor hebben gezorgd dat je op het huidige niveau van musiceren bent gekomen?
Zoals je al zegt hebben we onze invloeden achterwege gelaten die wij zo natuurgetrouw mogelijk volgden op het oude materiaal. We hebben natuurlijk een brede muzikale achtergrond en het varieert veel per bandlid. Een aantal bandleden komen meer van een rock ‘n’ roll achtergrond, terwijl anderen gelijk met deathmetal zijn begonnen. Het is soms erg moeilijk om de muziek in de auto te kiezen terwijl we onderweg naar een optreden zijn, maar er zijn overeenkomsten. Autopsy, Metallica en Danzig is voor iedereen een goede keuze.
Het geluid van Sweven is erg puur, authentiek en warm door de productie van Fred Estby (onder andere ex-drummer van Dismember). Wat waren je redenen om met hem te werken?
We besloten om weer met Fred te werken na A Saunter Through the Shroud (een EP uit 2012) waar we allemaal heel erg blij mee waren. Fred is geweldig om mee te werken en hij weet precies waar het bij ons om gaat. Hij weet dat wij niet voor een brute metalproductie gaan met getriggerde drums en de distortionpedalen tot het maximum. We hebben opnames uit de oefenruimte naar Fred gestuurd voor de opnames in de studio en zo had hij echt een duidelijk idee waar wij mee bezig waren en vanuit daar ging het van een leien dakje. Hij is erg geduldig in de studio, maar hij kan je zeker weten ook vertellen wanneer een take niet goed genoeg is en dat soort zaken. Nog een geweldig iets over Fred is dat hij een gerenommeerde metalproducer en drummer is, maar hij spreekt niet alleen maar in metaltermen. Als je hem bijvoorbeeld een referentie naar een progressieve rockband uit de jaren ’70 geeft, weet hij nog steeds precies waar je het over hebt en daar vanuit kan hij weer verder werken.
Het artwork van Sweven is ongelofelijk mooi, een van de mooiste hoezen die ik in een hele tijd heb gezien en het representeert echt de sfeer van het album. De hoes is gemaakt door Raul Gonzales, heb je hem volledige creatieve vrijheid gegeven of heb je hem van te voren ideeën gegeven om mee te werken?
Ja, Raul heeft echt fantastisch werk afgeleverd met het artwork van Sweven! We werken al sinds het eerste album samen met hem en daar zijn we heel erg blij mee. Hij heeft niet alleen de hoes gemaakt, ook nog eens illustraties voor iedere track op het album, twaalf in totaal! Het is een fantastische manier om het album te beleven: het artwork bekijken terwijl je de muziek aan het beluisteren bent.
We hebben hem voordat de opnames in de studio begonnen de opnames uit de oefenruimte gestuurd en deze heeft hij als inspiratie gebruikt voor zijn tekeningen. Er is een beetje contact aan te pas gekomen en het uitwisselen van ideeën, maar hij sloeg eigenlijk gelijk de spijker op zijn kop.
Ik heb echt het gevoel dat de vocalen van secundair belang zijn op Sweven, het zijn echo’s die woorden geven in de dromerige muziek. Zijn de vocalen pas na het schrijven van de instrumentale stukken van toepassing of zijn ze bij het gehele schrijfproces betrokken?
Robert schrijft eerst de muziek met de bedoeling om het zo veel mogelijk op zichzelf te laten spreken. Hij zegt altijd dat hij nooit vocalen zal toevoegen aan een gedeelte als hij het niet nodig vindt en hij plaatst nooit zomaar vocalen om ruimte in de muziek te vullen. Ik vind dat het echt een geweldig effect geeft op het album, de vocalen komen iedere keer uit het niets en zetten je iedere keer op het verkeerde been en je schrikt je helemaal kapot.
Is Morbus Chron een band die het liefst in de studio werkt om geluiden te verkennen of spelen jullie liever live?
We zijn niet een band die 200 dagen per jaar tourt. Het maken van Sweven was een lang proces: schrijven, oefenen en opnemen, maar het was het allemaal waard aangezien we allemaal zo blij zijn met het eindresultaat. Een aantal leden in de band speelt liever live dan anderen en er staan meer optredens op de planning om mensen te laten zien waar Sweven voor staat.
Jullie gaan touren met At the Gates en Triptykon aan het eind van 2014, twee zwaargewichten in de metal. Hoe zijn jullie betrokken geraakt bij deze tour?
Ja, de At the Gates-tour met Triptykon gaat geweldig worden! We zijn vereerd om deel uit te maken van deze tour en kijken er naar uit om voor wat grotere zalen te spelen. Het aanbod kwam binnen via Century Media: Tomas Lindberg van At the Gates vroeg specifiek naar ons en of we zin hadden in de tour. Dat is natuurlijk heel erg motiverend.
Gaan jullie nog oude nummers spelen tijdens live-optredens of wordt er compleet gefocust op het materiaal van Sweven?
Tijdens de shows die we sinds de release van Sweven hebben gespeeld hebben we een gemengde setlist, we spelen materiaal van iedere stap uit onze muzikale carrière: de demo’s, Sleepers in the Rift, A Saunter Through the Shroud en natuurlijk Sweven. Vanaf nu gaat de focus meer liggen op Sweven, al zullen er wel een aantal oude nummers gespeeld worden.
Hoe zijn jullie eigenlijk terecht gekomen bij Century Media?
We kregen een aanbod van Century Media nadat Jerry van Detest Records daar ging werken en ons gelijk tipte. Na wat onderhandelingen hadden we een deal rond die geweldig was voor beide partijen en we zijn er tot nu toe heel erg blij mee.
Sweven bevat ingewikkelde riffs en de kern is nog steeds deathmetal voor mij, maar de sfeer van het album als geheel is heel ontspannen en past helemaal niet bij metal en ik hou daar van. Luisteren jullie veel naar niet-metal bands, en zo ja, welke?
Zeker weten. Zoals ik al eerder zei komen we van verschillende muzikale achtergronden die zowat naar ieder genre gaan waarbij een elektrische gitaar in het spel is. Er zijn teveel bands om te noemen, maar ik ben opgegroeid met bands als The Hellacopters en ik weet dat de anderen ook een hele brede muzieksmaak hebben die ver weg gaat van de deathmetal waar we vooral mee geassocieerd worden. Dat is waarschijnlijk waarom Morbus Chron klinkt zoals het nu is, iedereen brengt zijn eigen muzikale persoonlijkheid met zich mee en ieder instrument kleurt de muziek op zijn eigen muzikale manier.
Is er nog iets dat je tegen onze lezers wil zeggen?
Rising van Rainbow is een geweldig album!
Daar kan ik het alleen maar mee eens zijn. Bedankt voor het beantwoorden van de vragen en voor het maken van zo’n geweldig album!
Links: