Interview met Månegarm

Deze maand had Little Devil in Tilburg best een aardig programma klaarstaan. De laatste plaat van de heren van Månegarm klonk als hemelse muziek in de oren, dus kon ik het niet laten om even wat vragen af te vuren voor het concert van de heren begon. Aangezien Little Devil niet erg groot is, gebeurde dit letterlijk tussen pot en pint. Gitarist Markus en drummer Jacob stonden me, kort maar krachtig, te woord.

Dag heren. Dit jaar vieren jullie je twintigjarig bestaan en dat werd tijdens deze tour al in de verf gezet. Ik zag een verjaardagstaart verschijnen. Hoe smaakte ze?

Marcus: Verschrikkelijk eigenlijk… Ik denk dat het een van de organisatoren in Praag was die ons die taart had gemaakt, maar dus echt niet te eten.

Kende je de man? Is dit eigenlijk een tour waarbij jullie op nieuwe plekken spelen, of zijn dit locaties die jullie bekend zijn?

Marcus: De meeste plekken zijn nieuw voor ons. Buiten Dynamo in Zwitserland en Escape in Wenen zijn het allemaal nieuwe locaties. Het Ragnarok Festival op zaterdag in Lichtenfels was wel erg fijn.

Zo’n folkfeestjes doorheen de week vormen wel een goede indicatie om vast te stellen of folk al dan niet nog leeft in Europa. Leeft folk nog?

Marcus: Ja absoluut. Je merkt zelfs op maandagen en dinsdagen, of op een dag als vandaag, dat er heel wat mensen komen opdagen om ons aan het werk te zien.

Hebben jullie deze tour wat tijd om interessante dingen te doen overdag? Ik zag op Facebook al wel wat foto’s passeren…

Jacob: Het hangt er een beetje van af waar we die dag spelen. Als het in het centrum van een interessante stad is, dan gaan we zeker eens rond. Het hangt er ook gewoon van af wat we allemaal nog moeten doen, want we hebben wel een vrij druk rooster. Gisteren hadden we bijvoorbeeld wel wat tijd over, maar vandaag was het veel te druk. Ik wist ook niet meteen wat we echt konden doen in Tilburg.

Daar kan ik ook niet echt over meepraten. Ik kom uit België, daar is bijvoorbeeld wel heel wat te zien in steden als Gent of Brugge.

Marcus: We willen echt nog wel eens in België spelen. Een aantal jaar geleden waren we vaste gasten in Biebob, toen speelden we daar elk jaar. Dat gebeurt nu al een tijd niet meer, geen idee waarom…

Eens polsen bij Bob dan. Wat ik me altijd wel afgevraagd heb: zijn folkmetalbands van nature geïnteresseerd in allerhande folkverhalen die ook buiten het eigen gebied gaan? Ik zag foto’s van jullie in Krakau in de buurt van de grot en de draak. Interesseren die verhalen jullie als band?

Marcus: (lacht) Sommigen onder ons zijn daar erg in geïnteresseerd, ja. (Iedereen aan tafel wijst naar Jacob)

Jacob: Ja ik ben echt wel geïnteresseerd in geschiedenis (lacht). Op dit moment schrijf ik ook mijn masterthesis geschiedenis en dat maakt ook dat ik altijd wil weten hoe de vork in de steel zit. Enerzijds ben ik erg bezig met Scandinavische geschiedenis en mythologie, maar anderzijds zoek ik in alle landen die we bezoeken ook altijd wel wat op over de geschiedenis en folklore. Ik ben een beetje een geschiedenisnerd dus…

Wel, ik ben ook historicus, dus dan hebben we dezelfde hobby. Waarover gaat je thesis?

Jacob: Over religieuze misdaden gedurende de oorlogen aan het begin van de achttiende eeuw.

Religie, misdaden en folklore. Misschien heb je dan al wel gehoord van de Bokkenrijders? Je bent nu ongeveer in hun gebied. Roversbendes in de achttiende eeuw in deze streek, die volgens de volksverhalen op bokken in de lucht reden en een pact hadden met de duivel?

Jacob: Ah, daar heb ik al van gehoord! Doet me denken aan bepaalde bendes die we ook kunnen situeren in Duitsland in de zestiende eeuw. Ik wist dat die bendes in de achttiende eeuw bestonden, maar ik wist niet dat we zo dicht bij de plek waren waar ze vervolgd werden. Interessant!

Maar we zullen het nu maar even hebben over de muziek (Marcus lacht opgelucht). Na al die jaren en zeven andere platen is er uiteindelijk een selftitled release. Waarom die keuze?

Marcus: Dat is eigenlijk ter ere van ons twintigjarig bestaan. We wilden ook een album afleveren dat een mix was van metal en akoestiek. Toen ontstond dat idee om er een selftitled album van te maken.

Ik deed ook de review van deze plaat en ik voelde echt een breuk. Zo kreeg ik ook een Metallica-gevoel bij jullie selftitled keuze, omdat The Black Album een nieuw tijdperk inluidde. Niet dat Månegarm compleet anders klinkt, maar het klinkt allemaal iets minder donker en iets steviger. Jullie nieuwste clip geeft het goede voorbeeld. Kan je je daarin vinden, in die woorden?

Marcus: Ja, dat kan wel kloppen. Dit keer heeft Erik de muziek geschreven en dat heeft een ander effect dan wanneer Jonas riffs schrijft. Bij Jonas klinkt het vaak wat donkerder. Dit keer zaten we een lange tijd in onze eigen studio en werkten we een lange tijd aan de melodieën en harmonie op de nieuwe plaat. Ook aan de zangpartijen hebben we hard gewerkt.

Het bevalt mij in elk geval enorm en dan luidt uiteraard de vraag of jullie deze schrijfstijl gaan aanhouden, die mix tussen power en akoestiek. Houden jullie veel van verandering binnen jullie muziek? Hopen dat het dan uiteraard geen St. Anger wordt binnen vijf of tien jaar.

Marcus: Ik vind dat we wel groeien als muzikanten bij elk album, maar we denken er niet echt over na om met iets nieuws te komen. Wat bij ons opkomt, nemen we op en we zien wel wat er komt.

En dit keer kwam er duidelijk heel wat meer folk aan bod, wat ik echt schitterend vond, want ik ben een immense Urminnes Hävd-fan. Blijven jullie deze balans behouden?

Marcus: Wellicht zijn er op de volgende plaat weer heel wat minder folknummers te vinden, maar we zien wel. Misschien maken we gewoon nog wel eens een volledig akoestische plaat in de toekomst.

Dat zou echt fijn zijn. Gaan we vandaag ook wat akoestische tracks te horen krijgen? Is Umer erbij?

Marcus: Nu hebben we een meisje genaamd Ellinor, die de zang op de nieuwe plaat ook verzorgde. Ze is er vandaag echter niet bij. We doen wel twee akoestische nummers, maar die staan niet op het laatste album. Ze stammen uit de periode van Dödsfärd ongeveer, denk ik. Op de releaseshow in Stockholm hebben we wel enkele van de nieuwe akoestische nummers gebracht.

Goed, tot slot nog even polsen wat er de volgende maanden gaat gebeuren. Binnen enkele dagen zijn jullie weer in Zweden en we zien Månegarm pas terug met de zomerfestivals. Wat kunnen we verwachten in tussentijd? Misschien hebben jullie na het bezoek aan Duitsland en Nederland wel plots zin om een brouwerij te beginnen en Amon Amarth achterna te gaan? Of is mede nog steeds meer folk?

Jacob: Mede is ook goed hoor, maar ik ben meer een bierfan.

Marcus: (kijkt naar zijn bier) Ja, bier is goed hoor. Anders een donker bier ofzo? Bedankt voor het interview!

Links:

• Månegarm
• Månegarm Facebook
• Napalm Records

Interview met Månegarm

Het Zweedse Månegarm heeft met hun nieuwe album Vargstenen voor het eerst de Zweedse hitlijsten gehaald. En gelukkig had drummer/zanger Erik Grawsjö de tijd om over de nieuwe ontwikkelingen binnen Månegarm te praten!

Netjes hoor, Erik, om gelijk de Zweedse hitlijsten binnen vallen. Van harte!
Ja, dat klopt. Heel erg bedankt!

Dit is dus de eerste keer dat jullie een plekje in een hitlijst in eigen land halen toch?
Inderdaad. Dit is de eerste keer dat we in Zweden in een hitlijst staan. Dus dit voelt helemaal geweldig!

Mijn Zweeds is nogal roestig op dit moment. Maar toch lijkt het me duidelijk dat Vargstenen een concept album is. Waar gaat het precies over?
Vargstenen is inderdaad een concept album. Het gaat over een man die op zoek is naar zijn ‘wolvenziel’. Onze voorouders geloofden dat iedereen een ‘geest van bescherming’ bij zich droeg. Deze geest werd vaak afgebeeld in de vorm van een dier. De hoofdpersoon in Vargstenen is zijn ‘geest van bescherming’ die de vorm van een wolf heeft kwijt, want deze is gestolen. In het kort is het dus een verhaal over een man die zijn gestolen wolvenziel terug moet krijgen omdat hij zonder zal sterven.

Interessant verhaal dus. Waarom is Vargstenen volgens jou beter dan het vorige album Vredes Tid?
Eigenlijk is dat aan de luisteraars om te beslissen. Maar ik denk zelf dat Vargstenen beter is omdat elk nummer iets speciaals heeft en daardoor de CD bijzonder maakt. Maar ik denk ook dat Vargstenen geen zwak punt heeft waarbij de CD gaat vervelen. En de variatie van de stemmen is iets wat ik persoonlijk erg mooi vindt.

Is het vaak niet lastig voor je om te drummen en te brullen op hetzelfde moment?
Nou, ondertussen ben ik er aan gewend geraakt want ik doe dit alweer een tijdje. In het begin was het natuurlijk moeilijk, maar nu heb ik het geleerd. Maar je hebt wel een topconditie nodig; snelle blasbeats en dubbele bass en dan ook nog zingen of brullen. Dat is soms erg uitputtend.

Black Lodge, jullie nieuwe label, noemt jullie ‘ the new stars of the viking metal heaven‘. Wat vinden jullie daarvan?
Ja, als er zo over je gesproken wordt is dat natuurlijk helemaal te gek. Toen ik deze zin voor het eerst las, toen las ik ‘new stars’, maar we doen dit al sinds we begonnen zijn in 1995. We zien onszelf niet als een nieuwe band in dit genre. Maar aan de andere kant we zijn een stuk succesvoller geweest de afgelopen jaren dus misschien dat het ‘new stars’ wel een beetje klopt. Ach, wie kan het wat schelen, het is mooie reclame, haha!

Tegenwoordig komen de viking metalbands als paddestoelen uit de grond. Wat denk jij van de vikingmetal van nu?
Ik luister niet echt vaak naar viking metal dus ik kan niet echt zeggen wat ik er van vindt. Op festivals zien en horen we andere viking metalbands genoeg, maar je kunt niet echt een oordeel scheppen over iets dat je maar één keer hebt gezien. Sommige bands lijken goed, anderen simpelweg niet.

Wat zijn volgens jou belangrijke elementen in de viking metal muziek?
Sterke en pakkende melodieën zijn erg belangrijk in de viking metal. Maar ook gevarieerde nummers met een gevarieerd geluid. En dat is terug te vinden in Månegarm dacht ik zo. Folk instrumenten als violen, fluiten en dergelijke hebben ook wel een belangrijk plekje. Want dat is wat het anders maakt dan ‘gewone’ metal.

Dus niet gewoon zang, gitaar, drums en bassgitaar?
Dat is gewoon niet ons ding en ik vind het vaak zelfs een beetje saai. Ik vind dat je het interessant moet maken voor de luisteraar.

Jullie zijn naar het label Black Lodge verhuist. Black Lodge lijkt wel HET label voor de Zweedse bands. Wie heeft er contact gelegd?
Black Lodge heeft zelf contact met ons gelegd.

Zijn jullie er blij mee?
Ja, we zijn er erg blij mee. Black Lodge steunt ons heel erg en ze vangen ons gewoon heel goed op!

Er zijn weinig optredens van Månegarm dit jaar. Gaat er niet iets meer gebeuren?
We hebben Metal Mean in België nog en we hebben onlangs drie concerten in Nederland en België gepland, in Zwolle, Den Bosch en Vosselaar. En in 2008 willen we een drieweekse tour door Europa doen.

Wil jij nog iets kwijt?
Jazeker, luister ons nieuwe album Vargstenen! Die is nu overal verkrijgbaar in de winkels en die wil je echt niet missen!! En bezoek onze concerten een keer!

Links:

• Månegarm
• Black Lodge

Interview met Månegarm

Onlangs besprak ik het nieuwe album van Månegarm: Vredens Tid (Review). Een schitterend album en een band die toch wel mag worden beschouwd als een van de betere viking metal bands die onze planeet rijk is. Hoog tijd voor een gesprek met drummer/zanger Erik Grawsiö zou ik zeggen…

Hallo Zweden! De lage landen hier. Ten eerste wou ik je feliciteren met jullie nieuwe album Vredens Tid. In mijn review heb ik het al jullie beste album tot nu toe genoemd. Kun je het daar mee eens zijn?

Heel erg bedankt, ik ben erg blij dat je het nieuwe album goed vindt! Wij vinden Vredens Tid zelf ook ons beste werk tot nu toe. We hebben harder gewerkt en de nummers zijn in onze ogen een stuk completer dan ons vorige werk. Ons doel is, en is het altijd geweest, om steeds betere platen te maken en we zouden erg teleurgesteld zijn als ons dat niet zou lukken.

Ik vind de grootste stap voorwaarts t.o.v. bijvoorbeeld Dödsfärd dat jullie meer tijd voor het arrangeren van de nummers genomen lijken te hebben. Is dat waar?

Ja, dat is waar inderdaad. We hebben veel meer tijd gestoken in het componeren en arrangeren van de nummers dan we op onze andere albums gedaan hebben. We hadden veel goede ideeën wat betreft de viool en de vrouwelijke vocalen bijvoorbeeld, dus moesten we gedisciplineerd zijn en alles vantevoren arrangeren zodat we in de studio niets zouden vergeten.

Denk je dat jullie zichzelf weer kunnen overtreffen op een volgend album?

Ja natuurlijk! We moeten wel!!! We zijn niet tevreden met een gemiddeld album. We willen dat ons volgende album nóg beter wordt dan Vredens Tid en met het nieuwe material waar we momenteel druk mee bezig zijn zal dit volgens mij ook geen probleem zijn!

Ik begreep dat jullie eerste demo’s niet veel labels hebben bereikt, wat vooral te wijten zou zijn geweest aan jullie nogal passieve instelling destijds (correct me if I’m wrong). Zijn jullie nog steeds diezelfde luie varkens die jullie destijds waren…?

Onze eerste demo Vargaresa heeft inderdaad weinig labels bereikt. Ik denk dat we destijds inderdaad behoorlijk lui waren dus die demo was eigenlijk voor niks. Onze tweede demo aan de andere kant hebben we gestuurd naar een enorme hoop labels en zodoende hebben wij ons platencontract gescoord. Tegenwoordig zijn we veel productiever. We hebben geleerd dat voor niets de zon opgaat. Als je wilt slagen dan moet je daar voor werken.

Zijn jullie blij met het feit dat de demo’s Ur Nattvindar en Vargaresa eerder dit jaar opnieuw gereleased zijn op één cd? Zijn jullie nog steeds trots op deze opnames?

We vonden deze release een erg gaaf idee, aangezien veel mensen deze opnames waarschijnlijk nog nooit gehoord hebben. Ik denk dat dit idée goed is uitgepakt. Of ik nog steeds trots ben op deze opnames? Ach, ik zal het wel moeten zijn denk ik. Dit is hoe Månegarm klonk in die tijd. Voor demo-opnames klinken ze erg goed vind ik.

Ur Nattvindar was de eerste opname, waar jullie violen als extra instrument gebruikten. Tegenwoordig heeft het een behoorlijk prominente plaats in jullie typische sound. Hoe kwamen jullie in de eerste plaats op het idee om dit instrument in jullie muziek te gebruiken?

Ik kan me niet echt herinneren hoe of wanneer we met dit idee aankwamen, maar een góed idee was het zeker! Ik geloof dat het onze goede vriend Jonny Wranning was (die de vocalen deed op die demo), die een vriend had, die iemand kende die de viool bespeelde. Toen hebben we met hem (Janne Liljeqvist) contact opgenomen, waarna hij ons compleet verbaasde met zijn spel! Sinds die tijd is de viool een erg belangrijk onderdeel van de Månegarm sound.

Hoe kijk je terug op de band vanaf het prille begin tot nu? Als je iets helemaal over mocht doen, wat zou dat dan zijn?

Ik denk dat we behoorlijk tevreden kunnen zijn met onze carrière tot nu toe. We hebben vier full-length albums uitgebracht welke grotendeels erg goede reviews hebben gekregen. Met Dödsfärd (2003) zijn we qua populariteit gegroeid en alles verliep beter en beter. Met ons nieuwe album Vredens Tid denk ik dat we onze muziek nog verder hebben ontwikkeld. Het laatste jaar is ons beste jaar tot nu toe geweest aangezien we op verschillende grote festivals hebben gespeeld en natuurlijk vanwege de release van ons nieuwe album. Ik denk dat de toekomst grote dingen voor Månegarm in petto heeft. We zullen proberen onze muziek nog verder te ontwikkelen en hopelijk zullen we in de toekomst nog succesvoller te zijn.

Vind je dat jullie gegroeid zijn als muzikanten?

Ja dat denk ik wel. Als ik de oudere albums vergelijk met de nieuwe, dan hoor ik een groot, groot verschil. Niet alleen qua muziekstijl, maar ook wat betreft de manier waarop we onze muziek spelen, de manier waarop we onze instrumenten beheersen. Tegenwoordig stoppen we ook veel meer “ziel” in onze muziek dan we ooit deden.

Hoe schrijven jullie de muziek? En hoe ontwikkelt het zich tot een volledig nummer?

Jonas (Almqvist, gitaar, red.) en ik schrijven de nummers voor Månegarm. Soms schrijven we muziek samen, maar grotendeels komt Jonas met een gitaarriff, waarna ik melodieën ga schrijven voor gitaar, viool of vrouwelijke vocalen bijvoorbeeld. Dan leren we het nummer aan de rest van de band en dan is het tijd om te repeteren!!

Hebben jullie nog steeds zoveel lol tijdens het schrijven van nummers en tijdens het oefenen als dat misschien vroeger het geval was? Of werken jullie nou professioneler; benaderen jullie de muziek tegenwoordig wat serieuzer misschien?

We zijn véél professioneler tegewoordig, maar we zijn nooit saai geworden daardoor. Ik vind dat we nog steeds zoveel lol hebben als dat we een paar jaar geleden hadden!

Het vervolg op pagina II…