‘Een heerlijke hobby’. Zo noemt Jan-Chris de Koeijer het heropgerichte Gorefest. Met het nieuwe album La Muerte in het vooruitzicht, geeft de sympathieke zanger/bassist een toelichting op de come back van wat ooit Nederlands bekendste metal band was.
‘Voor mij begon het Gorefest avontuur opnieuw, toen Transmission Records (Epica, After Forever) onze oude albums opnieuw wilde uitbrengen’, vertelt Jan–Chris. ‘Ze boden ons 20.000 euro voor de muziekrechten. Ik vond het een leuk idee dat onze CD’s weer op markt komen. Het leverde nog geld op ook, dus waarom niet?’
‘Maar terwijl ik daar over aan het nadenken was, moest ik ook vaak aan gitarist Boudewijn denken. Ik had hem al zes jaar niet gesproken. Wij konden destijds totaal niet met elkaar communiceren, en mede daardoor is Gorefest op een hele vervelende manier geëindigd; er is eigenlijk nooit een woord over gesproken.’
‘Ik merkte de behoefte om dingen met hem uit te praten. Toen ging ineens de telefoon. Het was Boudewijn. Dat voelde heel goed, juist omdat ik ook aan hem had zitten denken. We hebben toen afgesproken en met een paar biertjes erbij de lucht geklaard tussen ons. Tijdens dat gesprek is meteen het woord reünie gevallen.’
Kicken
‘Daarna is het eigenlijk heel snel gegaan. We hebben een ruimte geboekt in Goes om de oude nummers weer eens te spelen. Drummer Ed en gitarist Frank waren er meteen voor in. Maar we waren onze nummers voor de helft vergeten, waardoor we steeds stilvielen. Toen kwam men al gauw met nieuwe riffs aanzetten en hebben we zelfs hele stukken gecomponeerd! Het openingsnummer van de nieuwe CD is voor de helft geschreven tijdens die eerste sessie.’
‘Het was gewoon kicken om weer samen te spelen. En dat was heel belangrijk. Frank verwoordde het mooi. Hij zei: ‘Als iemand toen een slechte dag had gehad, was het hele feest niet doorgegaan’. En dat klopt ook. Het klikte meteen weer. Als dat gevoel had ontbroken, waren we er niet mee doorgegaan.’
Underground
Toen Gorefest rond 1990 begon, waren oude death metal bands als Pestilence, Death en Carcass actief. ‘De goeie ouwe tijd’, zegt Jan–Chris. Ik weet nog wel dat we de kans kregen om vijf Nederlandse data voor Carcass te openen. Dat vonden we echt een super. Daar had ik desnoods duizend gulden per optreden voor willen betalen! Mede door die tour zijn we behoorlijk bekend geworden in de underground scene.’
Niet veel later zou Gorefest de underground ontstijgen. Voor een metal band was Gorefest redelijk bekend onder een breed Nederlands publiek. Ze stonden in De Volkskrant, De Telegraaf, Nieuwe Revue, kwamen op TV bij de VPRO. Veel aandacht ging uit naar de charismatische Jan-Chris. ‘Ik werd zelfs gevraagd voor panels en forums. En politiek partijen hebben geprobeerd me in te lijven. Ja, dat was leuk al die aandacht, ik vond dat wel lachen allemaal. Maar ik was altijd blij als ik weer terug in Goes was.’
Solo project
Met het vierde album Soul Survivor onderging de Zeeuwse band een radicale stijlverandering; ze verruilden metal voor 70’s rock. Veel fans haakten verontwaardigd af. Gorefest leverde nog één album af en ging vervolgens ter ziele.
In een interview op Voice from the Darkside zegt gitarist Frank dat Soul Survivor een solo project was van Boudewijn en Ed, en dat het achteraf gezien niet onder de naam Gorefest had moeten worden uitgebracht. ‘Dat ben ik met hem eens’, zegt Jan-Chris over de uitspraak van zijn bandgenoot. ‘De blues en jaren zeventig-invloeden waren Boudewijn’s ding. Wij hadden op dat moment geen creatieve ideeën om daar tegenover te stellen, dus zijn we er in meegegaan. Helaas zijn veel mensen afgehaakt door Soul Survivor. Zo is het nu eenmaal gelopen…’
‘Het nadeel van die hele Soul Survivor-discussie vind ik wel dat Boudewijn de hele tijd afgeschilderd wordt als de 70’s rock man. Maar hij heeft nog veel meer muzikale kanten. Man, hij heeft voor de nieuwe plaat de hardste stukken aangeleverd!’
Beestachtige riffs
De titel van de nieuwe plaat La Muerte, suggereert dat de muzikale koers richting death metal gaat. Maar volgens Jan-Chris is dat niet zo bedoeld. ‘De titel is er pas later bijgekomen. Het is bovendien nauwelijks een death metal-plaat te noemen. Wel een erg heavy plaat. Verwacht harde gitaren en beukende drums. Er staan in ieder geval vier snelle nummers op, met daarin ook blastbeats! Een lekkere grunt, geweldig gitaarwerk… We waren in een heavy mood!’
‘Weet je wie ook een groot deel van de nummers heeft geschreven? Onze drummer Ed Warby! Hij had een tijdje daarvoor een gitaar gekregen voor zijn verjaardag. Maar hij is zo muzikaal, dus binnen de kortste keren kon hij gitaar spelen en heeft hij een zootje beestachtige riffs bedacht. Daar hebben we vervolgens met z’n allen aan gesleuteld. Op deze wijze zijn vijf nummers ontstaan.’
Lekker relaxed
De terugkeer van Gorefest beleefde een vliegende start met optredens op diverse grote zomerfestivals. Daaruit blijkt dat de band nog steeds op de faam van vroeger kan steunen. ‘We hebben blijkbaar nog krediet’, beaamt Jan-Cris. ‘En dat heeft ons behoorlijk verrast. We hebben in het verleden platen uitgebracht waar mensen niks mee konden. Dus het was afwachten hoe de reacties zouden zijn.’
‘We hopen natuurlijk dat het een succes wordt, maar hebben weinig verwachtingen. We zien wel. We gaan er heel onbevangen en relaxed mee om. We hebben allemaal een goeie baan, we hoeven het niet voor het geld te doen. Er is totaal geen druk. ‘
‘Ook met touren gaan we heel relaxed doen. Oke, we doen begin volgend jaar een Europese headline tour van 38 dagen. Maar daarna zien we wel. Op deze manier willen we met Gorefest bezig zijn. Lekker ontspannen. Goeie albums opnemen en leuke live shows spelen. ‘
La Muerte komt op 18 oktober a.s. uit via Nuclear Blast.
Links:
Gorefest homepage
Nuclear Blast