Interview met Hate
Hate is een heuse favoriet in Villa Alfvoet, de stulp van uw trouwe dienaar. De Poolse deathallo’s met industriële inslag hebben hun plaats veroverd in de metalen onderwereld, vooral dankzij hun voorlaatste langspeler Anaclasis. Morphosis moet daar een succesvol verlengstuk aan gaan breien, en hoe die plaat tot stand is gekomen, dat wou ik wel eens vragen aan zanger Adam The First Sinner, tevens de grijze materie van de band.
Hail Hate! Hoe is jullie gemoedstoestand momenteel?
Hail! Alles is gewoonweg perfect!
Bezig geweest de laatste tijd?
Ja, zoals altijd, We werken nu aan het script van een tweede videoclip van het Morphosis album. In december wordt die geschoten. We zijn ook in onderhandeling met enkele booking-agentschappen om op regelmatige basis een Europese Tour te houden. Hopelijk kunnen we binnenkort onze koffers gaan pakken.
Morphosis is precies een jaar na de geboorte van mijn zoon gereleased. Bedankt voor het verjaardagscadeautje. Opnieuw, typisch Hate, een messcherpe sound die alles aan stukken scheurt. Applaus!
Erg bedankt voor je woorden. We zijn ook behoorlijk tevreden over het album en hoe het tot stand gekomen is. Het is goed onthaald door de pers en de metalheads. Na de première hebben we verschillende Europese festivallen afgewerkt, de clip voor Threnodity gemaakt en nu ook het album in Zuid-Amerika uitgebracht, alsook in de VS. Ik vind dat we heel wat vooruitgang gemaakt hebben met Morphosis ja.
Na Anaclasis hebben jullie ook heel wat getourd. Desondanks klinken de klanken op het nieuwe album onaangetast. Never change a winning sound?
Ja, zeker. Morphosis is een stylistische verderzetting van Anaclasis, dat is ook merkbaar in de titels van de albums, dat is doelbewust zo.
We hebben weer een groot aantal synthetische geluiden gebruikt die sommige gedeelten versterken, vooral de refreinen, die er voor zorgen dat de atmosfeer verhoogt.
Op de achtergrond hoor je continu obscure geluiden, deze geven de muziek meer diepte,
Een extra dimensie als het ware.
Bij een vergelijkende studie van de twee albums kun je opmerken dat er een grotere variëteit aan tempo’s aanwezig is op Morphosis, en ook meer verscheidenheid in stijlen.
Er zijn drie tragere tracks, maar diegene met blasts zijn de snelste die we ooit opgenomen hebben. De drums staan hierin centraal. Ik moet zeggen dat Hexen zijn spel absoluut onmenselijk goed was, volledig in zijn eigen stijl door het hele album heen. We hebben er resoluut voor gekozen alles te laten zoals het opgenomen is en zo weinig mogelijk de edit-knop te misbruiken. Alles zo naturel mogelijk. Qua productie is het een duidelijke stap voorwaarts. Moeilijk te omschrijven, maar er zit meer “leven” in. Niet alleen organischer, ook virieler. De unieke atmosfeer van de gitaar- en ambientlijnen is een punt waar we trots op zijn.
Ik ben er zeker van dat dit het beste werk van Hate tot nu toe is.
Ondanks die nieuwe klanken, die atmosferische soundscapes, zullen er toch mensen zijn die Morphosis aanzien als een herhalingsoefening van Anaclasis. Stoort je dat?
Nee, helemaal niet. We wilden het thema van Anaclasis verderzetten, verder ontwikkelen, er een nieuwe dimensie aan toevoegen. De composities zijn erg verschillend van die op Anaclasis. Minder gedwongen en evenwichtiger zeg maar.
De industriële stukken waren deels aanwezig, maar de ambient samples in combinatie met de gitaarlijnen geven het album ditmaal een duisterder atmosfeer. Dat is zoals je al kunt gemerkt hebben, een belangrijk aspect geworden in onze stijl.
Dat is zeer zeker het geval, alleen hebben metalheads niet altijd die aspecten in de gaten. Jullie wel dus. Komt dat omdat jij bijvoorbeeld ook fan bent van elektronische muziek? Industrial, en ambient dus, en misschien ook breakcore of psychedelische, experimentele kunst? Of klassieke muziek, wat ik toch ook terughoor in Hate.
Industrial heeft me altijd begeesterd. Vooral Nine Inch Nails. De inspiratie zit bijna bij mij ingebakken dus! En ja hoor, klassieke muziek, heb je goed gezien. Muzikanten als
Shostakovich, Penderecki of Lutoslawski doen mij veel. Dezer dagen luister ik grotendeels non-metal muziek, daar krijg ik ook de meeste inspiratie van.
Nochtans is er genoeg aanbod uit jullie regio aan death metal. Zelfs boven Vader’s Litany, Decapitated’s Nihility en Lost
Soul’s Chaostream, is Anaclasis mijn all time favoriete Poolse death
metal album. Misschien zelfs overall! Anaclasis wordt bijna overal beschouwd als een meesterwerk. Gaf dat geen extra stress?
Nee, om het te zeggen zoals het is, we hebben gewerkt zonder stress.
Dankzij de lange lijn aan de ingang van Party San 2006 en het cancellen van de laatste tour in Europa (met alle perikelen van dien), heb ik jullie nog nooit live aan het werk kunnen zien. Wanneer komen jullie terug naar de Benelux?
Wel, op 10 november komen we naar een klein festivalletje in Jumet in België met de naam Hell Metal. Deze zomer speelden we ook al in België op het Metal Mean festival. Daar hadden we veel enthousiaste reacties, prachtige dagen waren dat. Daarnaast deden we ook Neurotic Death Fest aan in Nederland. Dat was als trio, want onze gitarist Destroyer had enkele weken daarvoor zijn hand gebroken op de Russiantour. Dat was niet ons sterkste optreden dus, maar wel sympathieke lui daar.
Als we op regelmatige basis een Eurotour gaan houden, dan zitten België en Nederland uiteraard bij. Dat is evident!
Hate maakte de dvd The Litanies Of Satan in 2004. Al plannen voor een volgende interactieve (live-)schijf?
Nog niet nee, maar het idée komt steeds vaker in gedachten. Misschien dat we na de volgende langspeler een DVD opnemen met nummers van dan drie laatste cds.
Eén van mijn favoriete quotes van Hate is Embrace the darkness in yourself. Zijn jullie filosofische zielen? Hoe is jullie beeld van de mensheid?
De teksten zijn eerder filosofisch en occult dan bijvoorbeeld satanisch. Ze zijn niet
voordehandliggend of makkelijk interpreteerbaar. De basis is een dynamische filosofie die zich strekt over onze geschiedenis, de wiskunde, wetenschap en transcendentie. De benadering ligt vooral in de opvatting dat alles wat bestaat beweegt, of verandering ondervindt. Achter deze “chaos” die we niet kunnen controleren en amper kunnen vatten, zit een Omega, kosmische oneindigheid, het ultieme. De wereld lijkt dan wel chaotisch, er is een diepere betekenis.
Deze ontdekt men alleen op individueel niveau. Noties van die queeste zitten vervat in de teksten van Anaclasis en Morphosis. Het merendeel daarvan gaat over de zoektocht naar de diepere betekenis van begrippen als pijn, dood, wanhoop, tristesse, overleving, superioriteit ten opzichte van jezelf. Vooral op individueel niveau. Als je het hebt over de mensheid dan kan ik je meedelen dat ik het overgrote deel ervan waardeloos afval vind.
De meeste mensen leven niet, ze vegeteren. Als planten, zonder zich af te vragen wat ze hier überhaupt lopen te doen. Ofwel volgen ze valse profeten, ofwel hebben ze zelfs geen betekenis in hun eigen leven.
Ik begrijp wel dat je die bewuste quote vermeldt overigens. Als het op “darkness” aankomt, dan is dat geen slechte zaak. Het universum bestaat uit 99% uit duisternis, dus als je de betekenis van je eigen bestaan wil ontdekken, is de duisternis een goede plaats om te vertrekken.
Waar haal je dit soort van opvattingen? Vooral de occulte werken? De realiteit? Of zoals Nile van National Geographic?
Dat varieert per album. Ik lees relatief veel. Ik bekijk veel op tv ja, en ik luister naar een massa aan artiesten. Daar haal ik veel inspiratie uit. Als artiest moet je open-minded zijn, nieuwsgierig en zelfs verlicht (ook in de duisternis).
Op een bepaald punt kan je niet verder inspiratie uit jezelf halen.
Muziekgewijs ben ikzelf wild van Dead Can Dance, Diamanda Galas, Nine
Inch Nails, Y Front etc. Daarnaast is het niet 24/24 inspiratie zoeken weet je.
AC/DC passeert ook wel de revue. En Mayhem natuurlijk.
Als beginnende metalhead startte het met AC/DC en later W.A.S.P., Slayer, Venom, Death, Terrorrizer, Mayhem etc. Ik mag dan wel inspiratie halen uit non-metalbands, tijdens het ontwikkelen van nieuwe Hate-tracks komt alle aggresie, brutaliteit, en ongenadigheid weer opborrelen.
Het Christendom is al dikwijls aangerand door Hate. Polen is een erg Christelijk-geïnfecteerd land, vrij voordehandliggend dus dat je die beschimpt langs alle kanten. Is het Christendom nog steeds de grootste bedreiging voor lichaam en geest? Hoe bekijk je de Islam bijvoorbeeld?
Ik verwerp elke vorm van religie, in de eerste plaats het Christendom.
De dwang tot geloof in doctrine en dogma… kun je niet combineren met zelfreflectie en zelfbewustzijn. Je stopt met voor jezelf te denken en geeft je rationeel vermogen uit handen. Je wordt gemakkelijk en neemt gemakkelijke antwoorden, ongenuanceerd en eindig, van een kerk of goeroe. Je wordt een dogmatische dummie met tunnelvisie, in de handen van je spitituele leider. Het leidt sommigen in extremisme, niet in het minst de gefrustreerden en de onverzadigden. Voor mij symboliseert Hate vrijheid, los van verblindende systemen,
, dogma’s en oppervlakkige filosofiën met pasklare antwoorden. De enige filosofie die
acceptabel is voor mij is de dynamische filosofie die vrij alomvattend is.
Stof om over na te denken dus. Veel Poolse bands zijn populair in de Benelux
Mijn laatste ontdekking is Demogorgon. Heb je een tip voor de liefhebbbers die we nog niet kennen? Waar je zelf in speelt eventueel.
Hier kan ik niet goed op antwoorden. Ik ben niet erg te vinden voor Poolse metal. Er zijn wel meer en meer bands hier die verschillende metalstromingen volgen, niet alleen black of death. De scene groeit en in het Westen maken ze naam.
Welke zijn je favoriete recente cd’s?
Nine Inch Nails – The Slip
Mayhem – Ordo Ad Chao
Diamanda Galas – Defixiones, Will and Testament (niet echt recent, maar zeker het vermelden waard)
Nog een woordje voor de fans?
Weet dat we jullie kant uitkomen dit jaar om “the Fire ov Hate” te verspreiden. Mis de gig in Jumet niet! Hails! en bedankt voor jullie support en overtuiging!
Hate for world domination!
Mijn stem heb je alvast!
Links: