Interview Distillator
De debuut cd van het uit Enschede afkomstge Distillator scoorde 87 punten. Naar aanleiding daarvan gaat Zware Metalen dieper in op de totstandkoming en de achtergronden van Revolutionary Cells in onderstaand interview.
Na een ep in 2013 nu een eerste volledige cd. Hoe voelt dat?
Het voelt erg goed! Hopelijk werpt al het harde werk z’n vruchten af in de nabije toekomst.
Was het een zware bevalling om Revolutionary Cells op te nemen?
We hebben veel strakke deadlines gezet. Om deze vervolgens allemaal te halen kostte aardig wat werk. Het album is opgenomen tussen december 2013 en juli 2014. We hebben alles uitgesmeerd over de avonduren en hielden hierdoor, naar ons idee, een frisser gehoor dan dat je alles achter elkaar zou opnemen. De gitaar-, bas- en zangpartijen waren relatief snel opgenomen in tegenstelling tot de drums. De drums die te horen zijn op dit album zijn nog ingespeeld door onze oude drummer (Angel Eater). Tijdens de opnames van het album kwam hij tot de conclusie dat zijn prioriteiten, op het gebied van het indelen van zijn vrije tijd, toch ergens anders lagen. Mede door dit en andere persoonlijke zaken, hebben de opnames wat langer geduurd dan gepland.
Het moeilijkste lijkt mij nog de energie die van de nummers uitgaat, vast te leggen in een cleane omgeving als een studio (met alleen de producer en zijn dove hond als referentiekader)?
We hebben deze keer voor een andere benadering gekozen dan normaal gesproken het geval is. Alle opnames zijn door onszelf gedaan in onze eigen studio. Op deze manier konden we alles in ons eigen tempo opnemen en zodoende de “feel” vastleggen die we voor ogen hadden. Dit werkte een stuk relaxter, dan met iemand naast je die je niet of nauwelijks kent. Dit hoor je, naar ons idee, ook terug op het album.
Tekstueel handelt Revolutionary Cells over geweld, en dan vooral de vraag waar dit geweld vandaag komt en hoe het kan dat mensen dit elkaar aandoen. Het lijkt me dat je aardig wat boeken en/of films hebt bekeken voor Revolutionary Cells?
Er is inderdaad aardig wat research werk aan vooraf gegaan, voordat we specifieke teksten op papier hebben gezet. Daarbij was er ook de wens van onze kant om het gehele album in een concept te gieten.
De meeste thrashbands zijn van het verheerlijken van geweld. Op het eerste oog lijkt dat bij jullie ook het geval (kogelriemen). Toch zetten jullie vraagtekens bij (het gebruik van) geweld en werpen jullie de vraag op wanneer geweld en agressie te rechtvaardigen zijn. Wanneer is dat voor jou zelf het geval? En is dat al eens gebeurd?
Wij verheerlijken geen enkele vorm van geweld, maar het is de harde waarheid dat op deze planeet gebeurd. De meeste mensen kijken de andere kant op, maar wij willen juist mensen confronteren en zorgen dat ze zelf een mening kunnen ontwikkelen over bepaalde kwesties. Wij staan verder neutraal in dit alles. De teksten die we schrijven gaan over gebeurtenissen van de afgelopen honderd jaar, maar zijn tegenwoordig nog steeds toepasbaar op hedendaagse geweldspraktijken.
Er staan weinig teksten op die ingaan tegen religie, een ander favoriet onderwerp in de thrash. Er is toch genoeg aan de hand op dat gebied: IS met haar bijna wekelijkse onthoofdingpraktijken, priesters die met hun poten (niet grappig bedoeld) aan kleine jongetjes zitten, enzovoort. Behalve Sacred Indoctrination lijken er geen nummers te handelen over dit onderwerp. Klopt dat? En zo ja, waarom geen teksten tegen religie?
We hebben inderdaad, met uitzondering van Sacred Indoctrination en Distinct Or Extinct (ontzuiling, in dit geval van het Christendom), geen teksten over religie. Hier is bewust voor gekozen, omdat het thema van het album meer omvat dan alleen religie.
Als jonge pikkies klinken jullie niet als de huidige generatie thrashmetalbands. Jullie grijpen terug op de eerste lichting, vooral Duitse, bands. Heeft dat te maken het feit dat jullie dicht bij de Duitse grens wonen?
Dat horen we inderdaad vaker, maar wij zijn vooral geïnspireerd door bands als Slayer (tot en met South of Heaven), Sepultura (Schizophrenia tot en met Arise) en Megadeth (tot en met Countdown To Extinction). Blijkbaar klinkt onze sound heel erg Duits, maar hier is niet bewust voor gekozen.
Vroeger had je in jullie thuisstad Enschede de E.H.B.O. (Enschedese Head Bangers Organisatie) Bestaan die eigenlijk nog?
Dat klopt. Wat wij ervan begrepen hebben, bestaat de organisatie tegenwoordig niet meer. Tot voor kort werd alleen de metal battle nog georganiseerd door hun.
Lukt om in Nederland optredens te krijgen of richten jullie je vooral op het buitenland?
We focussen ons voornamelijk op het buitenland (Duitsland, België en Zuid-Europa). Natuurlijk zijn we ook gewoon te boeken voor Nederlandse optredens.
Krijgen jullie vanuit het label steun om op tour te gaan met een grotere band? Hoe steunt het label jullie waar het gaat om promotie?
Empire Records is echt een cool label om mee samen te werken. Veel van onze wensen konden gewoon doorgang vinden en daarbij hebben we door dit label, in korte tijd, ook in België een groot netwerk opgebouwd. Verwacht dit jaar van ons nog een vette Europese tour en support shows!
Wat is jullie beste live-ervaring? En wat was de slechtste?
De beste live-ervaring was toch wel Ylivieska Open Air, Finland. Hier stonden duizend gestoorde dronken Finnen helemaal los te gaan. We speelden in een trailer waar we, zowel in het veld als aan de achterkant, toegeschreeuwd werden door een maniakale massa! De “slechtste” live-ervaring: Onze zanger is een keer in Duitsland, tijdens onze wilde show, van het podium gevallen. Gelukkig was er geen blijvende schade en een publiek die hem weer op het podium hielp.
Vertel eens een anekdote over iets wat voor of tijdens een optreden gebeurde?
We hadden een keer bij een optreden zo ontzettend veel muntjes ontvangen, dat we per persoon voor een half jaar drank in hadden geslagen in de vorm van blikjes Jim Beam/Cola. Waarvoor nog bedankt aan de organisator!
Live klinken jullie behoorlijk strak. Hoe vaak oefenen jullie per week?
Bedankt voor de mooie woorden. We repeteren iedere week één keer.
Stel, je krijgt de kans om met een gastmuzikant op te nemen. Wie wordt dat?
Jens Johansson (toetsen bij Stratovarius). Dit zou misschien wel een aparte draai kunnen geven aan de band. Ook te gek om hem bij Yngwie Malmsteen in 1989 te zien soleren op z’n keyboard!
Laatste woorden?
Ons nieuwe album Revolutionary Cells is nu te verkrijgen via de webshop op onze site op zowel vinyl, cd als tape met bijbehorende merchandise. Onze albumreleaseshows zullen plaatsvinden op de volgende data: 13 Maart in Atak (Enschede) en 27 Maart in Podium (Hoogeveen).
Links: