Interview met Crimson Falls

Ter gelegenheid van hun nieuwe cd Downpours of Dissaproval zat Zwaremetalen een hele poos geleden samen met Kristof Damen, gitarist en ouderdomsdeken van Crimson Falls. De Kempense band is één van de vaste namen van de Vlaamse metalscène en klinkt op zijn derde langspeler volwassener dan ooit. De hoogste tijd voor een interview vonden we.

CF

Kristof, we hebben vier jaar op Downpours of Dissaproval moeten wachten, waarom heeft het zo lang geduurd?

Wel, het had zeker sneller gekund, maar we hebben verschillende line-upwissels moeten doorvoeren. De zoektocht naar een drummer is moeizaam verlopen, we hebben verschillende malen opgetreden met interimdrummers, voor we dan met Youri eindelijk weer een vaste drummer hadden. In de hele periode sinds Fragments of Awareness zijn we wel nummers blijven schrijven, maar zonder deadlines en zonder veel richting, waardoor het lang duurde voor we ons volledig op het album hebben “gesmeten”.

In 2013 zijn jullie dan uiteindelijk de studio in getrokken en is het album op vier weken ingeblikt, dat is dan toch redelijk vlot gegaan?

Toen we in de studio aan de slag zijn gegaan waren de nummers grotendeels af. Er is toen aan de details gesleuteld, maar het grootste werk was achter de rug. We hebben natuurlijk geen vier weken non stop in de studio’s doorgebracht, dus het is inderdaad redelijk vlot gegaan.

Hoe komt een Crimson Falls-nummer tot stand?

Dat is bij ons een echt groepsgebeuren. De gitaristen (Kristof zelf en Jeroen Foré, nvdr) leggen de basis, maar heel de groep geeft nadien feedback. Iedereen krijgt zijn zeg. Een belangrijke stap is ook het ‘vermenselijken’ van wat ik met de drumcomputer opstel, want dat moet voor Youri natuurlijk wel haalbaar zijn. Sowieso hebben we tijdens heel de periode wanneer we intensief aan de nummers hebben geschreven bijzonder veel gerepeteerd. Zo hadden we een maandelijks repetieweekend, en dat gedurende een half jaar, zodat er echt wel intensief aan de nummers kon worden gewerkt.

Laat ons het dan over het eigenlijke album hebben. De teksten bijvoorbeeld, Crimson Falls is immers bekend voor heel persoonlijke en geëngageerde teksten. Zien we doorheen deze teksten de band of de schrijver aan het werk?

Sowieso weten natuurlijk al onze fans wat ze van ons mogen verwachten. Ik schrijf alle teksten zelf en ook mijn bandmates weten welke richting ik uit ga. Ze krijgen de teksten natuurlijk steeds op voorhand te zien, maar voorlopig hebben ze nog nooit gevraagd om enige aanpassing. Ik schrijf natuurlijk wel over persoonlijke zaken, maar dan wel over dingen waar veel mensen zich goed mee zullen kunnen identificeren.

Iets wat me opviel was dat het album veel gevarieerder klinkt dan Fragments of Awareness. Er zijn bijvoorbeeld gang shouts te horen!

Klopt, maar ik denk dat het duidelijk is dat de typische Crimson Falls-sound wel nog duidelijk herkenbaar is. De hardcoreroots van mezelf en Wim (Jacobs, zanger, nvdr) klinken inderdaad wel regelmatig door. Wim komt uit de West-Vlaamse H8000 scene, een band die hij niet helemaal heeft doorgeknipt. Bovendien waren de gang shouts op With All Due Respect van het vorige album bijzonder catchy en zeker live een groot succes, we voelden dat we hier zeker op konden terugkomen.

Maar een nummer als Culture of Cancellations…?

Dat is een echt love it or hate it nummer geworden. De hiphop-passages zijn pas redelijk laat toegevoegd en er is veel discussie aan vooraf gegaan. We wisten dat het altijd mensen voor de borst zou stuiten, maar er is zeker voldoende metal op het album te vinden om ook hen tevreden te stellen. We hadden de gemengde reacties wel verwacht, maar dat leek ons geen reden om er van af te zien.

Ondertussen hebben jullie al wat optredens achter de rug, hoe wordt het nieuwe werk onthaald?

Heel positief. We gebruiken onze samples en effecten nu ook live. Ons spel is veel strakker geworden dankzij het gebruik van oortjes tijdens de show. Aan de oudere nummers is wel nog wat werk, om ze op hetzelfde niveau te krijgen.

Ondertussen kan je toch stellen dat jullie een vaste waarde zijn in de Belgische scene, maar net als In-Quest doen jullie het zonder label, kan je dat eens uitleggen?

Voor Crimson Falls is het een bewuste keuze van het zonder label te doen. Sowieso zijn de grote labels voor een band als wij te hoog gegrepen en vele kleine labels hebben het moeilijk. Wij zijn sowieso steeds een DIY-band geweest en we wilden geen energie verspillen aan het zoeken naar een label. Enkel voor de fysieke distributie worden we ondersteund door Total Deathcore.

Welke doelen stellen jullie jezelf dan naar de toekomst toe?

Het is een moeilijke periode in België, de scene zit momenteel niet bepaald op haar top. Wat de toekomst zal brengen is dan ook moeilijk te voorspellen. Wat natuurlijk niet betekent dat we niet ambitieus zijn. Kansen krijgen op enkele zomerfestivals bijvoorbeeld, opnieuw shows spelen in Nederland, Luxemburg en Duitsland. Sowieso zijn er praktische zaken waar we rekening mee moeten houden, met een gezin thuis kan je niet halsoverkop op tournee vertrekken. Bovendien worden concerten ook steeds vaker een DIY gebeuren, want de concurrentie is groot.

Hoe kijk je voorlopig terug op twaalf jaar Crimson Falls?

Sowieso heel positief. Ik ben altijd positief geweest over wat we tot nu toe hebben bereikt. Het DIY aspect van Crimson Falls heeft altijd veel respect opgeleverd van fans en andere bands. Het blijft hard werken, maar het is het echt wel waard. Ik kan iedereen dan ook slechts op het hart drukken om kun lokale scene te onderstenen, naar concerten te komen en te investeren in metal!

Links:

Interview met Crimson Falls

Crimson Falls

Na een goed gevallen release bij ZM kregen we de kans om eens te babbelen met gitarist Kristof. Een kans om eens wat meer te weten te komen over Crimson Falls en hun plannen en motieven. Een kijkje in de keuken van deze Vlaamse deathmetalcore band.



Hoe loopt het nu met Crimson Falls als band bezigheden?

Het loopt momenteel super met de band! Momenteel zijn we vooral bezig met de promotie van de nieuwe cd, het spelen van shows en natuurlijk met repeteren. Er zijn altijd wel dingen die gedaan moeten worden in of rond de band en zo krijgen we onze tijd mooi vol.De afgelopen 2 à 3 jaar waren in elk geval heel druk en ook nu zijn we nog volop bezig met Crimson Falls. Geen probleem natuurlijk; dat is wat we willen en plezier aan beleven. We spenderen eigelijk alle vrije tijd die we naast ons privé-leven en werk hebben in de band.

Het is nu zo goed als twee maanden dat The True Face Of Human Nature uitkwam, hebben jullie een goed gevoel over hoe de cd is ontvangen? Wat was ongeveer de gemiddelde feedback voor de cd?

De reacties op de nieuwe cd The True Face Of Human Nature waren totnogtoe super! We zijn dus zeer tevreden. We hebben op heel wat vlakken vooruitgang weten te maken en het doet ons veel plezier om die evolutie te zien resulteren in een hele reeks positieve reviews. 95% van de reviews varieert van gematigd positief tot ‘super’, dus het gaat onze verwachtingen te boven. We krijgen momenteel ook heel wat shows aangeboden en aanvragen voor interviews.

Wat was er nou precies aan de hand met bassist Maarten? Heeft dat niet een ander gevoel gegeven aan de plaat nu jullie Sven Janssen op de bas hebben?

Het ging allemaal zeer snel met Maarten. In de eerste helft van 2006 voelden we aan dat zijn motivatie geleidelijk aan verdween. We wilden hier echter niet te veel bij stilstaan en hoopten dat alles wel in orde zou komen. Uiteindelijk gebeurde dan toch het onvermijdelijke en nam Maarten de beslissing om uit Crimson Falls te stappen. Door een polsblessure kon hij het tempo van de band niet meer aan, aangezien die blessure hem verhinderde om voldoende te repeteren. We konden zijn keuze dus zeker begrijpen. Zijn opstappen kwam voor ons echter wel op een heel ongelegen moment aangezien we toen net met de opnames van de nieuwe cd begonnen waren. In de studio kwamen we dan in contact met Sven Janssens, de vroegere bassist van Axamenta & Batallion en momenteel actief bij Unleash The Fury. We vroegen hem of hij interesse had om onze cd in te spelen en hij zag dat onmiddellijk zitten. We mogen wel zeggen dat hij op heel korte tijd een fantastische prestatie heeft neergezet. Zijn inbreng heeft waarschijnlijk inderdaad en een ander gevoel gegeven aan de plaat dan met Maarten, maar dan in positieve zin. Sven is echter niet onze vaste nieuwe bassist, hij speelde enkel op de cd met ons mee. Voor de live shows werden we een tijdje uit de nood geholpen door Kristof Taveirne van Spoil Engine. Hij speelde met ons op de shows in augustus en september. Ondertussen hebben we met Crimson Falls gelukkig een nieuwe, vaste bassist gevonden in Tom Trancez (ex-I Witness). Tom is sinds eind september 2006 bij ons. Hij is een geweldige bassist en vast en zeker een versterking voor Crimson Falls. We kijken er dan ook naar uit om samen met hem aan nieuw materiaal te werken.


Crimson Falls II

Welk genre zou je Crimson Falls zelf in scharen aangezien jullie ergens rond zweven tussen hardcore en (melodic) death metal? Aangezien er overal verschillende termen voor jullie stijl staan.

Wanneer mensen ons om een stijlomschrijving voor onze muziek vragen, noemen we het zelf meestal deathMETALcore. We combineren invloeden uit verschillende subgenres in onze muziek zoals melodic Swedish death/thrash, metalcore en brute Amerikaanse death metal, dus het ligt daar ergens tussen denk ik. We lazen inderdaad al verschillende stijlomschrijvingen voor onze muziek, dus het blijkt inderdaad moeilijk om een definitieve noemer op Crimson Falls te kleven, iets wat we zelf enkel maar positief vinden. In reviews voor het nieuwe album werden we ook al vergeleken met heel wat verschillende en uiteenlopende bands: All Shall Perish, Aborted, Burning Skies, Maroon, Terror, Napalm Death, Obituary, Fear Factory, In-Quest, At The Gates, Morbid Angel, Meshuggah, Lamb Of God, Immolation, Nasum… Iedereen in de band luistert naar metal. Je hebt vele subgenres (death, black, thrash, core, enz…) die vallen onder deze noemer en elk lid van Crimson Falls heeft zo wel zijn persoonlijke voorkeur voor één van deze subgenres. We vinden het belangrijk dat iedereen vanuit zijn invalshoek zijn steentje kan bijdragen bij het schrijven van de nummers. We hebben hierover zeker veel nagedacht en gepraat. De conclusie is dus dat we ons niet beperken tot één enkele stijl. Het is veel interessanter en het vormt een grotere uitdaging om zoveel mogelijk stijlen te combineren en op die manier aan een eigen geluid te bouwen. Uiteindelijk hebben we onze stijl wel gevonden denk ik en ondanks onze verschillen voelen we er ons allemaal goed bij en dat vinden we nog steeds het belangrijkste.

Welk soort publiek trekken jullie meer aan? Zien jullie nou meer headbangers met lange haren die ‘SLEEEJEEUUURRR” roepen of moshers die in het wilde weg rond slaan en trappen?

Beide eigelijk, het hangt er een beetje vanaf op welk soort show we spelen, welke andere bands er geprogrammeerd staan, wie de organisator is, etc… Op sommige shows zien we ook meer en meer een gevarieerd publiek opduiken dus dat is ook wel cool.We hebben altijd shows gespeeld in beide scenes, we hebben invloeden uit beide stijlen en we voelen ons in beide scenes thuis, welkom en geapprecieerd. Dit is iets dat vrij natuurlijk is ontstaan en we hopen het zo te houden! De meeste leden in Crimson Falls hebben hun roots in de hardcore/metalcore scene en speelden vroeger ook in metalcore bands. We luisteren allen echter ook al jaren naar metalbands en onze muzikale voorkeur schoof ook in die richting op. Daardoor kan je invloeden uit beide stijlen in onze muziek terughoren.. Ik denk dat er meer en meer bands zoals ons aan het opkomen zijn die een gelijkaardige achtergrond als ons hebben en in beide scenes hun plaats hebben. In België denk ik dan aan bands als Asethry, Days Of Betrayal, Moker, Fatal Recoil, Omerta, etc…

Jullie cd boekje heeft naast de lyrics ook bij ieder nummer een verklaring van de tekst en inspiratie voor de tekst, kan je wat meer vertellen over de boodschap die jullie met de teksten vertellen?

We laten heel uiteenlopende onderwerpen aan bod komen in onze teksten. De voornaamste boodschap die we willen meegeven is een boodschap van vrijheid, zelfvertrouwen, je dromen volgen en hard werken voor waar je in gelooft. Dit thema vind je terug in de teksten van Erase All Fear en Four Slaves, Four Struggles. Daarnaast handelen verschillende teksten over actuele onderwerpen als mobbing (Book Of Memories), computerverslaving (Controle Alt Delete) of terrorisme (Martyr vs. Terrorist). En van tijd tot tijd schrijf ik ook eens een meer persoonlijke tekst als Poetry For The Scum om bepaalde gevoelens van me af te schrijven. Die teksten zijn een belangrijk onderdeel van Crimson Falls. We werken er niet alleen aan om onze muziek, geluid en shows zo goed mogelijk te maken. Ook qua teksten willen we iets te vertellen hebben. Dit uit zich in het booklet van de nieuwe cd in de commentaren die we aan elke tekst toevoegden.

Hebben jullie nog grootse plannen voor de toekomst?

We willen met Crimson Falls in de eerste plaats natuurlijk zoveel mogelijk shows spelen. We vinden het super om het podium te beklimmen en live te spelen. We proberen zo meer en meer mensen te bereiken en de naam van onze band verder op te bouwen. De afgelopen twee jaar speelden we heel wat shows in Vlaanderen. Onze ambitie is om nu ook te spelen in streken waar we nog niet of niet zo vaak speelden. We denken hierbij in de eerste plaats aan Wallonië en onze buurlanden Nederland, Duitsland, Luxemburg en Frankrijk. We werken er volop aan om die ambitie te verwezenlijken. Maar natuurlijk zullen we ook in Vlaanderen volop blijven spelen. Verder willen we als band en muzikanten blijven groeien en verbeteren. We willen blijven evolueren en nieuwe nummers schrijven. Het werken aan nieuwe nummers is dus ook één van onze prioriteiten voor 2007.

Nog iets wat je wil zeggen als afsluiter?

Eerst en vooral natuurlijk bedankt voor dit interview! We hopen dat veel van je lezers onze muziek eens zullen checken. Hiervoor kunnen ze steeds terecht op onze myspace account waarop twee nummers van het nieuwe album te vinden zijn: www.myspace.com/crimsonfalls. Verder zullen we dit jaar nog heel wat shows spelen, dus kom ons zeker eens live checken. Mosh it up, bang your head and horns up!

Pics by Cindy Frey

Links