Interview met Be’lakor
Be’lakor wist velen te imponeren met het vorig jaar uitgebrachte Stone’s Reach. De combinatie van death metal met interessante melodieën en een aparte sfeer spraken me erg aan. Tijd voor een gesprekje met toetsenist Steve Merry. De vriendelijke Australiër gaf met plezier antwoord.
Hallo Steve! Hoe gaat het daar aan de andere kant van de aardbol?
Hallo! Zoals gewoonlijk is het hier in het begin van het jaar altijd enorm warm. Het is nu het heetste moment van de zomer. Met de band gaat het lekker. We zijn op dit moment bezig met het schrijven van wat nieuw materiaal. Dat is een plezierige en uitdagende taak.
Jullie hebben heel wat mensen uit de sokken geblazen met Stone’s Reach. Een 90/100 is natuurlijk niet niks! Zijn ze overal zo blij met jullie?
Bedankt! Ik ben blij dat het album zo goed bevalt. Over het algemeen zijn de reviews allemaal erg positief en dat zorgt voor een goed en opgelucht gevoel. Er waren ook wat negatieve reviews, maar het leeuwendeel heeft er met plezier naar geluisterd. Ook de fans, en dat is natuurlijk enorm belangrijk, schijnen het album ook erg goed te vinden!
Kun je me iets vertellen over hoe Stone’s Reach tot stand is gekomen?
Na de release van The Frail Tide begonnen we vrij snel weer met het schrijven van nieuwe muziek. We hadden al een paar heel interessante nummers klaarliggen die we naderhand nog wel voorzagen van de nodige aanpassingen. Al met al kostte het ons toch twee jaar om Stone’s Reach te schrijven en op te nemen. Sommige riffs waren zelfs al zo’n vijf jaar daarvoor geschreven! In januari 2009 gingen we naar Pennydrop Audio om het album op te nemen met Warren Hammond.
Warren is een zeer getalenteerd en ervaren engineer met een goed oor voor detail. Het opnameproces duurde twee maanden. Dit kwam ook doordat er wat pauzes ingelast werden in verband met het feit dat andere bands daar tussendoor ook hun ding moesten doen. Daarnaast was het toen dus ook enorm warm. Soms was het daar niet uit te houden, maar het is toch gelukt. We zijn erg blij met het uiteindelijke geluid.
Vrij snel na de release van Stone’s Reach kwamen jullie in contact met Kolony Records. Wat is er nu veranderd voor jullie?
Er zijn wat dingen veranderd maar niets ingrijpends. Kolony helpt ons om wat meer naam te maken in Europa en daar zijn we heel blij mee. Het zorgt voor een geleidelijke groei van de band. Kolony zorgt ervoor dat we weer een stapje verder zijn. Verder gaat alles gewoon zijn gangetje. Iedereen studeert of werkt naast de band, het zorgt dus nog niet voor ingrijpende veranderingen.
In mijn review noemde ik Be’lakor een kruisbestuiving tussen Opeth met Amon Amarth en een vleugje SepticFlesh. Ben je het daar mee eens en zou je daar nog andere bands bij voegen?
Ons geluid heeft inderdaad iets weg van Opeth en Amon Amarth, vooral vocaaltechnisch. SepticFlesh ken ik niet goed genoeg om daar iets zinnigs over te kunnen zeggen. Toen we in 2004 begonnen met muziek schrijven waren oude In Flames en Dark Tranquillity ook invloeden voor ons. Ik moet wel zeggen dat we sinds die tijd naar veel uiteenlopende muziek zijn gaan luisteren. Nu zijn de invloeden dus ook overal te zoeken. We hebben nu allemaal andere muzikale interesses en benaderen Be’lakor dus ook allemaal op een andere manier. We luisteren ook niet alleen naar metal hoor. Veel verschillende genres en wereldmuziek zorgen vandaag de dag voor Be’lakor‘s inspiratie.
Duidelijk. Hoe zijn de tourmogelijkheden voor een Australische band?
Het is vooral duur. Er zijn wel plannen en die zijn eigenlijk altijd aan de orde. Het moet wel allemaal goed geregeld zijn als we naar Europa gaan. Zo’n onderneming moet je goed aanpakken. We gaan niet naar Europa als we er niet het maximale uit kunnen halen. Daarnaast moet het gewoon te doen zijn. We willen zoveel mogelijk plaatsen aandoen en het moet financieel natuurlijk ook rendabel zijn.
Met welke bands zou je dan willen touren?
Als het aan mij was om een line-up samen te stellen voor een tour in Europa, zou ik het voornamelijk vanuit praktisch oogpunt regelen. Ik zou bands kiezen die ons bij jullie ook meer op de kaart zouden zetten. Neem Kalmah en Insomnium samen met ons. De liefhebbers van die bands zullen ons ook zeker waarderen, althans, dat is me verteld!
Een stukje geschiedenis. Hoe kijk je nu naar de tijd van The Frail Tide?
De releaseperiode van The Frail Tide was extreem spannend. Het was onze eerste release en we hadden ons nog nooit laten horen in de metalwereld. We wisten niet wat we moesten verwachten, hoe mensen zouden reageren en wat er allemaal zou gaan gebeuren. Toen de eerste review van The Frail Tide verscheen op het web, waren we verbaasd over het feit dat het allemaal zo positief was. We kregen wat naamsbekendheid en langzaamaan kregen we fans en liefhebbers. Meer en meer positieve reviews verschenen en ook die waren praktisch allemaal erg positief. We begonnen te geloven dat wat we deden goed was. Dit proces gaat hopelijk nog even door want wij zijn van plan om altijd goede platen uit te brengen. Natuurlijk moeten we uitkijken dat we niet steeds hetzelfde album uit blijven brengen. Hoe goed het dan ook mag zijn.
Jullie drummer, Jimmy Vanden Broeck, heeft niet bepaald een Australische naam. Vertel!
Jimmy heeft Belgisch bloed. Hij is overigens gewoon in Australië geboren en opgegroeid. Onze band is zeer multicultureel, net als heel het land eigenlijk. George heeft Griekse wortels, Shaun Hongaarse familieleden en John heeft Turks bloed door zijn aderen stromen. Mijn voorouders leven al generaties in Australië, maar komen oorspronkelijk uit het Verenigd Koninkrijk.
Zware Metalen is ook erg multicultureel, al zeg ik het zelf. Hoe doet een multicultureel land als Australië het op het gebied van (death) metal anno 2010? Heb je misschien nog lokale aanraders voor ons?
Er zijn heel wat geweldige Australische death metal-bands hier, veelal underground. Het land kent veel muzikale hoogtepunten, als je goed genoeg zoekt. Veel mensen kennen Psycroptic, die onlangs getekend hebben bij Nuclear Blast. Een andere aanrader vind ik Separatist van Tasmanië. Wil je er nog meer? Virgin Black, Voyager, Alchemist, Synthetic Breed, Ne Obliviscaris… allemaal bands die ik aan de lezers wil aanraden!
Bedankt! Terug naar Stone’s Reach. Heb je al specifieke plannen voor een nieuwe plaat? Hoe gaan jullie de lat hoog houden?
Nee, we hebben nog geen specifieke ideeën. Op dit moment zijn we bezig met de vraag of we doorgaan met waar we mee bezig zijn, of dat we de muziek als zijnde natuurlijk laten ontstaan. We zoeken dus een balans tussen spontaniteit en continuïteit. Ik hoop voor mezelf dat het volgende album wederom melodisch, catchy, melancholisch en onderbouwd is. Daarnaast moet het mensen aanspreken, het moet iets met ze doen, net als bij Stone’s Reach. Om dat te bereiken moet de muziek interessant blijven. We willen zo veel mogelijk mensen triggeren en dat lukt volgens ons door steeds creatief te blijven. Het is een uitdaging maar als we aan de kwalitatieve doelstellingen voldoen gaat het volgens mij weer lukken!
Jullie songteksten gaan voornamelijk over natuur en cultuur. Hoe komen jullie hiervoor aan inspiratie?
De songteksten ontstaan uit wat we zien, lezen, meemaken en ondervinden. Het zijn onze eigen interpretaties en we schrijven eigenlijk niet aan de hand van specifieke inspiratiebronnen. George schrijft vaak over mythologie, geschiedenis en folklore. Ik schrijf voornamelijk over natuurlijke zaken in combinatie met mijn eigen filosofie. Dat ligt mij beter.
Stone’s Reach ligt al even in de schappen. Wat staat jullie nu te doen?
Zoals ik zei is onze belangrijkste bezigheid het schrijven van muziek. Dit willen we zo goed als we kunnen uitvoeren! Daarnaast zijn we nog altijd in overleg over eventuele tourplannen zodat we vroeg of laat voor onze Europese fans wat shows kunnen doen!
Je bent meer dan welkom in ons land. Wat denkt een Australiër eigenlijk van ons kikkerlandje?
Ik ben eens in Nederland geweest. Jaren terug, toen ik nog kind was, met mijn familie. Wat me nog bijstaat zijn de dijken en de klompensleutelhanger die overigens nog steeds tussen de rest van mijn collectie sleutelhangers hangt. Ik zou graag nog eens terugkeren, en dan meer Europese landen bezoeken. De geschiedenis, omgeving, cultuur en architectuur spreken me enorm aan.
Hopelijk komt het er snel van. Ik ben nu door mijn vragen heen. Bedankt voor je antwoorden! De laatste woorden komen van down under.
Heel erg bedankt Martijn, je steunt ons hiermee. We kijken er naar uit om eens in Europa te spelen. Cheers voor onze fans uit Nederland!
…en Belgie natuurlijk.
Links: