Niet dat er een wedstrijd werd georganiseerd, maar mocht die er zijn, dan benoem ik Ars Veneficium tot één van de meest gedreven en gepassioneerde blackmetalbands van België. Frontman S. laat zijn onheilig vuur ook buiten de band branden en dus lieten we ons licht nog eens schijnen over de activiteiten van hem en bandlid Ronarg, zeker gezien het feit dat het nieuwe Ars Veneficium album Usurpation Of The Seven het erg goed doet.
Dag S., hoe gaat het met je. Ziek thuis?
S.: Dag Bart, Hier alles rustig en toch in rep en roer. Zoals je waarschijnlijk wel kunt vermoeden. Ziek thuis? Thuis wel, ziek niet bepaald. (lacht)
Jullie tweede Ars Veneficium album Usurpation Of The Seven is nu een maand uit, hoe waren de eerste reacties?
S.: Dat is correct, de tijd vliegt vooruit als je er zo op terugblikt. De eerste reacties zijn tot nu toe allemaal zeer positief om eerlijk te zijn. We hebben enkel nog maar goede reviews en feedback gekregen tot zo ver, dus we mogen zeker en vast niet klagen.
Ik hoor opnieuw heel veel furieuze Finse en Zweedse melodische black terug uit de tweede helft van de jaren negentig, wat geen verrassing is natuurlijk. Waar haalde je zelf de mosterd voor deze nieuwe maaltijd?
S.: Ik denk dat ik deze vraag best over laat aan Ronarg, vermits hij de instrumentale stukken schrijft, waarbij ik enkel hier en daar verbeteringen toevoeg (indien die nodig zijn).
Ronarg: Scandinavische black metal heeft altijd een grote invloed gehad op onze muziek. Bijvoorbeeld bands als Gorgoroth, Satyricon, 1349, maar ook Sargeist en Behexen. Het Zweedse kantje in onze muziek is misschien toe te schrijven aan onze drummer Norgameus, die zo snel drumt dat mensen ons vaak vergelijken met bands als Marduk. Daarnaast hebben we ons gebaseerd op elementen die we in de vorige releases al naar voor gebracht hebben. Zo is bijvoorbeeld het nummer In Sin, Bred by Madness gebaseerd op het nummer The Hour Approaches van onze oorspronkelijke EP. De laatste grote invloed is klassieke muziek. Vandaar de vele, door elkaar lopende gitaarlijnen.
Het was een zeer interessante zoektocht naar een methode om al deze elementen met elkaar te combineren op een manier waar wij als band ons goed bij voelen. Daarom dat we gekozen hebben voor een iets zuiverder productie. Of dit als geheel geslaagd is laat ik over aan de luisteraar. Naar onze mening is er natuurlijk altijd ruimte voor verbetering.
Wie zijn die zeven schepsels die de hoes bevolken?
S.: Ik wou voor ons tweede album graag een conceptalbum uitbrengen met een bepaald onderwerp dat mij zeer nauw ligt, vooral omdat ik er veel over opzoek en over lees. De zeven schepsels waren “god” zijn zeven favoriete engelen die hij uit zijn paradijs heeft verwijderd en naar de onderwereld heeft “verdoemd” waar zij de Seven Princes Of Hell werden. Deze zeven worden dus ook gezien als de zeven demonen die over de onderwereld heersen en elk van hen staat gelijk aan één van onze zeven zonden (in het christelijke geloof). En vermits ik een verschrikkelijke hekel heb aan monotheïsme en het dagelijkse bestaan van de mensheid (hoe bedorven wij leven) vond ik dit wel een zeer toepasselijk onderwerp om zo mijn afschuw te laten schijnen op onze leefgewoontes en religieuze keuzes.
Elk nummer op Usurpation Of The Seven, buiten Hymns Of Chaos – de intro – en 7 (instrumentaal nummer), is dus een ode aan elk van deze demonen die in ons leven/heersen, waarbij ik de slechte kant in de mens oproep en verheerlijk door middel van de zeven zondes.
De Luiaard Heerst is een nummer met een Nederlandse titel. Waarom heb je het op de Waalse landgenoten gemunt? Of heb ik het verkeerd voor?
S.: Dit was eigenlijk een onverwachte twist voor mijzelf, voornamelijk omdat ik het eigenlijk nooit zag zitten om in het Vlaams te zingen. Maar toen ik dit nummer aan het doornemen was, kreeg ik een bepaald gevoel waarbij ik een speech en clean vocalen hoorde. Toen ik daarna mijn teksten aan het schrijven was en deze stukken eerst in het Engels had geprobeerd, maar niet echt tevreden was met het resultaat, begon ik alternatieven af te wegen. Toen dacht ik: wat als ik voor dit nummer misschien deze stukken in het Nederlands zou doen om toch een speciaal gevoel te creëren, maar ook dit werkte uiteindelijk niet voor mij.
Uiteindelijk kwam ik met het idee om V. Priest te vragen als gast vocalist om deze coupletten in te zingen in het Grieks (zijn taal) – vooral omdat het nummer The Legacy Of Tiamat (door Acherontas) één van men favoriete nummers is – en vervolgens mijn scream vocalen in het Nederlands te doen. Bij deze creëerde ik in mijn hoofd direct het gewenste effect dat ik zocht voor dit nummer.
Nu de tekst zelf heeft niets met onze Waalse kant van het land te maken, hoewel ik je vergelijking er wel in snap (lacht). Maar je hebt het dus inderdaad verkeerd voor. De Luiaard, of in het Engels The Sloth, staat in de hiërarchie van de demonen bekend als Belphegor en het nummer is dus een ode aan één van de zeven zondes zoals eerder vermeld. Waarom zo’n nadruk leggen op dit nummer kun je dan vragen? Wel, dit is omdat ik dagelijks te maken heb met de ultieme luiheid van mensen en ik stoor mij daar enorm aan, vandaar De Luiaard Heerst.
Begrepen! Ben jij als frontman de alleenheerser bij Ars Veneficium, of hoe zit dat precies? Jullie hebben namelijk best wel een hele stabiele line-up!
S.: Ik zie mij niet bepaald als een “alleenheerser” vermits ik en Ronarg de hervorming van de band samen zijn gestart en wij beiden evenveel bijdragen aan de band (hij de muziek, ik gedeeltelijk de muziek en alle andere bijkomende dingen). Je zou misschien wel kunnen zeggen dat ik de drijvende kracht ben achter de band omdat ik alle andere taken op mij neem om zo alles in goede banen te leiden (denk aan repetities, opnames, management, bookings…).
Dit wil echter niet zeggen dat ik alleen alle eer krijg, ik zie het gewoon als een “taakverdeling”. En de rest van de band is natuurlijk ook niet onbelangrijk, vermits wij zonder hen niet kunnen repeteren, optreden of onze muziek kunnen opnemen, dus hun deel in de band is zeker van hoge waarde voor mij en Ronarg. Vandaar dat we hen ook als volwaardige bandleden beschouwen.
Hoe kijk je tegenwoordig terug naar het eerste Ars Veneficium werk, naar de EP The Abyss bijvoorbeeld.
S.: Gho, als ik terugblik merk ik gewoon een hele vooruitgang in de manier hoe we nu onze nummers componeren en ook weliswaar opnemen. Onze EP The Abyss was zeker en vast niet slecht maar komt helemaal niet in de buurt van ons laatste werk, wat ergens natuurlijk wel weer mooi is. Zo zie je juist de progressie en groei in onze muziek, hoe deze zich opbouwt bij elke nieuwe plaat die we uitbrengen. Wat ik persoonlijk wel iets moois vind.
Ronarg: Ook is het vroegere werk gemaakt met een volledig andere line-up. Deze is halverwege het schrijven van het eerste full album helemaal verandert. We repeteerden toen ook meer en speelden het eerste het beste wat in ons opkwam. Er was meer improvisatie. We waren ook niet zeker over welke kant de band uit moest. Hierdoor klinkt veel van het eerdere werk naar mijn mening zeer eclectisch.
De productie van het eerdere werk kon ook beter. Maar dat zijn natuurlijk kinderziektes. Het nieuwe album hangt iets beter aan elkaar maar ik heb het gevoel dat we er nog niet volledig zijn.
Naast Ars Veneficium speel je nog bij een aantal andere bands, hoe staat het daar mee? Alle focus op Ars Veneficium?
S.: Ik ben in het verleden redelijk actief geweest met een aantal studioprojecten. Deze heb ik echter in 2012/2013 – denk ik – bijna allemaal ontbonden omdat ik mij vooral wilde focussen op 1 actieve band waarmee ik ook kon repeteren en dergelijke en vooral omdat ik mijn focus wou richten op Immortal Frost Productons.
Deze dagen ligt de focus nog altijd vooral op Immortal Frost Productions en natuurlijk Ars Veneficium, vermits we best wel een actieve band zijn in de underground scene. Ik ben wel aan het praten met een paar jongens om misschien sommige van die studioprojecten terug wat leven in te blazen. Dus wie weet komt er in de toekomst wel weer iets op je bord terecht vanuit mijn richting.
Je hebt ook een eigen platenlabel, Immortal Frost Productions, met een pak releases op zijn naam. Wat is de filosofie van jouw label?
S.: Klopt, Immortal Frost Productions heeft ondertussen zo’n 50+ albums op CD uitgebracht en zo’n 15-tal op vinyl en dan nog eens bijhorende merchandise enzovoort. De filosofie achter Immortal Frost Productions is altijd mijn passie en drijfkracht geweest om kwalitatieve underground black metal te promoten door distributie en/of eventueel zelf uit te brengen. Dit is altijd mijn visie geweest met IFP. Helaas zijn er zoveel bands dat wij zelf heel veel moeten weigeren omdat we zelf gewoon niet de ruimte hebben om elke week een nieuw album op de markt te zetten.
Ik probeer natuurlijk ook wel een goed schema aan te houden zodat al onze releases evenveel aandacht krijgen en genoeg tijd om te ademen tussen de massa die er dagelijks uitkomt in de blackmetalscene en de rest van de metalscene in het algemeen. Ik vind dit veel belangrijker dan een waslijst aan albums uit te brengen die dan gewoon verdrinken tussen al de rest wat er beschikbaar wordt gemaakt door mijn collega’s.
Heb je nog een idee wat er allemaal rondgaat in de huidige metal scene? Wat is je favoriete metal plaat van 2020 so far?
S.: Ik denk dat ik wel redelijk up-to-date ben als ik het zo kan zeggen, vermits IFP zelf ook een online webstore heeft waar wij een redelijk groot aanbod te koop hebben staan van zo’n +/- 5000 verschillende producten buiten de IFP catalogus om. Dus ja, ik krijg continu veel nieuwe uitgebrachte albums en merchandise binnen van onze partners. Natuurlijk mis ik hier en daar wel wat dingen vermits ik ook niet alles kan volgen, dan zou ik heel de dag lang met niets anders meer bezig zijn denk ik (lacht).
Mijn favoriete plaat van 2020, als ik eentje moet kiezen uit de weinige die ik zelf al “volledig” heb gehoord, dan denk ik toch dat ik voor The Ones from Hell zou gaan van Necrowretch uit Frankrijk. Misschien ook omdat hun muziek ergens dezelfde destructieve aanpak heeft als Ars Veneficium. Ik hou wel van bands die niet de standaard saaie blackmetalsongstructuur aanhouden. Een beetje diversiteit in dit genre kan geen kwaad, als het maar goed uitgevoerd is.
Je draait al een tijdje mee in de blackmetalgoegemeente ondertussen. Wat houdt er bij jou de vlam knetterend en de passie laaiend voor dit muziekgenre?
S.: Ondertussen al zo’n 16-17 jaar… Zoals eerder gezegd, tijd vliegt (lacht). Wat mij op mijn pad houdt en waarom mijn passie zo gedreven is? Ik denk dat ik daar maar één simpel antwoord op kan geven en dat is dat black metal mijn leven is. Zonder deze muziek zou ik niet de persoon zijn die ik nu ben. Black metal heeft mij van jongs af aan bijgestaan en geholpen en heeft mij uiteindelijk gevormd tot de persoon met wie je nu praat.
Eerlijk, ik denk als ik ooit doof word of deze muziek mij ontnomen wordt, dat ik letterlijk in een zwart gat val en/of zot word, zo diep gaat mijn passie en liefde voor dit bepaalde muziekgenre.
Nooit last gehad van “metaalmoeheid”?
S.: Ik luister eigenlijk zeer weinig naar metal in het algemeen hoor. Ik luister voornamelijk naar black metal (omdat hier mijn passie ligt) en daarnaast heel veel classics zoals bijna alles tussen de 60’s tot 90’s in heavy metal, glamour rock/metal, pop rock, pop, rock, AOR, hiphop…
Naar andere metalgenres luister ik zo goed als niet, zoals death metal, power metal, thrash metal… Alle grote bands waar iedereen zot van is in deze genres boeien mij echt niks en ik erger mij ook gewoon vaak aan het gedrag van de fans van deze bands. Je kent ze wel: ze lopen op elk festival te kloten met hun dronken gedrag. Met dat soort volk en scene wil ik liever niet geassocieerd worden.
Je hebt ook een booking agency. Je zult de huidige Corona-toestand best wel haten kan ik me inbeelden. Wat betekent dat voor je band, label en booking agency?
S.: Weer correct, sinds een aantal jaar heb ik IFP Bookings & Tour Management geopend als een dochterbedrijf van mijn record label Immortal Frost Productions. Vandaar ook de afkorting IFP in de naam van mijn booking agency. Het gehele Corona gedoe is een zeer zware klap op dit moment voor iedereen in de muziek business neem ik aan. Ik denk dat alle bands, agencies en record labels op dit moment enorm zware verliezen lijden hierdoor.
Voor mijn band heeft dit als gevolg gehad dat onze Album Release Tour in China en Album Release show op Dark Easter Metal Meeting beiden zijn afgezegd. Ook zijn de andere festivals waar we ons nieuw werk zouden presenteren aan het overwegen om de stekker eruit te trekken dit jaar. Wat natuurlijk jammer zou zijn, maar hoogstwaarschijnlijk de beste optie gezien de omstandigheden. Natuurlijk is dit voor Ars Veneficium wel zeer fataal vermits we net een nieuw album uit hebben en dit nu nergens kunnen promoten. Voor mijn booking agency heeft de coronacrisis een zware financiële klap uitgedeeld. Ik had in maart immers een 11-daagse Europese tour opstaan met Fen (UK) en Frostmoon Eclipse (IT), die ik dus na de eerste drie shows en zonder de Italianen heb moeten afzeggen vermits alle landen hun grenzen aan het sluiten waren. Hierdoor zijn we veel vooruit betaalde kosten kwijtgeraakt en daarbovenop wilden sommige promotors hun voorschot voor de tour shows teruggestort zien. Een situatie uit de duizend zoals je kunt zeggen.
Voor mijn record label is het echter nog zwaarder. IFP is heel afhankelijk van de festivals en voornamelijk de zomerfestivals. Tijdens de zomermaanden staan wij zo goed als elk weekend op een ander festival waar wij dus onze verkoop binnenhalen, maar ook waar wij de nodige promotie voor het label kunnen doen en mensen onze nieuwe releases aan het oog kunnen brengen net zozeer als de kwaliteit en visie van IFP en zo dus eventueel nieuwe online klanten kunnen aanwerven.
Ik ga ervan uit dat het festivalseizoen van 2020 volledig zal worden afgezegd, omwille van de simpele reden dat de mensheid de risico’s niet kan nemen om zulke events te laten doorgaan waar een massa aan mensen samenkomt. Mocht het toch doorgaan, zou dit uiterst dom en riskant zijn denk ik dan, en zouden mensen dan alsnog naar de festivals gaan en zelf het risico nemen? Dit zou een ultiem doemscenario worden in mijn ogen.
Nog een woordje voor onze lezers?
Bedankt voor dit interessante interview en een dikke merci aan iedereen die in deze tijden Immortal Frost Productions bijstaat! Wij zijn jullie meer dan dankbaar voor jullie steun. Jullie zijn de reden dat wij blijven bestaan!
Links: