Interview Gorath
In oktober van het vorige jaar wisten de Belgen van Gorath me zeer positief te verrassen met het album The Fourth Era. Het aanbod om concullega redactielid bij een ander webzine, tevens het brein achter Gorath, F. Dupont aan een paar vragen te onderwerpen liet ik daarom ook niet aan me voorbij gaan.
Allereerst mijn complimenten voor het album The Fourth Era! Ik ben er erg positief over (wat ook wel duidelijk was in mijn review).
Dank.
Hoe denk je zelf over het eindresultaat? Waren er dingen waarvan je achteraf denkt dat het beter had gekund?
Ik ben erg tevreden over The Fourth Era. Mijn uitgangspunt was Elite te overtreffen op elk vlak. Dat was niet zo moeilijk omdat ik niet helemaal tevreden was over dat album. Muzikaal is het nieuwe album veel sterker dan het voorgaande en tevens lyriek en artwork hebben meer inhoud en diepgang. Waar vroeger de teksten me niet interesseerden, heb ik er speciaal veel aandacht aan geschonken deze keer. Uiteraard zijn er bepaalde zaken die beter kunnen. Over het gitaargeluid, zang en balans ben ik erg tevreden. Bepaalde klanken van de drums klinken echter nog te mechanisch en ook de blastbeats komen niet altijd even natuurlijk over. Er is ook een bepaald stuk waar mijn eigen zang me wat irriteert. Maar over het algemeen ben ik erg tevreden. Al zal de volgende release dit album moeten overtreffen.
Hoe waren de andere reacties op het album?
Ze zijn haast allemaal unaniem positief. Ik denk dat het totaalpakket een erg goede indruk nalaat. Je moet niet muzikaal begaafd zijn om te merken dat er veel moeite in The Fourth Era gestopt is. Ik wist op voorhand dat er sterke nummers op stonden. Het doet me goed dat het harde werk beloond wordt op dergelijke manier.
Op welke vlakken is The Fourth Era anders dan het vorige album Elite?
Het geluid is stukken beter. De drumsound is enorm verbeterd. Er is een foutloze mastering gebeurd en mijn stem is niet meer zo cheesy als ten tijde van Elite. Iedere release gaat gepaard met een leerproces en uit alle voorgaande fouten trek je de conclusies om het nadien beter te doen. Elite bevatte ook een hele resem demosongs, die ik overigens wel goed vind, maar niet representatief zijn voor de Gorath-sound. Waar op Elite een grote knipoog naar Satyricon en konsoorten ging, heeft The Fourth Era een grotere eigenheid – Zonder de traditionele black metalelementen te verloochenen.
Als onderwerp heb je de eeuwenoude Maya 2012-theorie gekozen. Kan je in het kort uitleggen wat dit inhoudt?
Als je de Maya’s hun kalender omzet naar westerse normen, stopt deze in december 2012. Voor de Maya’s is dat een keerpunt in hun beschaving en zal de mens een gouden tijdperk tegemoet gaan. Ze baseerden veel van hun godsdienstige kennis op kosmologische waarnemingen, waarvan we nu nog niet alles bevatten. Ze hadden zo een spirituele kijk op het leven dat dit tegenwoordig haast ondenkbaar is. Zo gaat Xibalba Be over de ondergrond, de hel van de Maya’s. Er wordt beschreven dat het sterrenbeeld van de zwaan een valse zon in haar bek draagt. Die zon staat in de ondergrond bekend al een kwaadaardige demon. Eeuwen later ontdekken astrologen dat op die plek waar de zon zich in dat sterrenbeeld bevindt, zich een zwart gat genesteld heeft. Prachtig toch? Aan die 2012-cultuur hangen zoveel legendes en linken naar vandaag. Iedere religie heeft het over het einde van de wereld. Een nieuwe ijstijd staat de komende jaren voor de deur. We zullen in Europa het klimaat van Alaska krijgen en ik geloof dat dit zelfs zal gebeuren voor 2012. Een gouden tijdperk voor de mens moet eerst het grootschalige kwade van de mens verdrijven en dit kan enkel door natuurlijke uitroeiing van de vergane mensheid. Ik denk dat we het daar allemaal mee eens zijn.
Hoe heb je dit onderwerp terug laten komen in de muziek?
Niet, want de muziek staat los van de teksten en visa versa. Ik kan de Maya geschiedenis niet muzikaal integreren. Ik ben geen Indiaan en ken niks van hun muzikale achtergrond. The Fourth Era is een mix van legendes en wetenschappelijke bevindingen. Voor het instrumentale Descending The Realm had ik graag originele muziek van de Maya’s gehad. Een Mexicaanse vriend is plaatselijk zelfs op zoek gegaan, maar het was niet zo simpel allemaal en uiteindelijk is het er niet van gekomen. Je kunt Gorath niet vergelijken met een band als Orphaned Land, die hun lyriek ook thematisch in hun muziek vast leggen.
Is het moeilijk om songteksten te schrijven over zo’n onderwerp? En wat voor inspiratiebronnen gebruik je hier zoal voor?
Neen, iets wat je fascineert gaat haast vanzelf. Ik heb wel een erg moeilijk wetenschappelijk boek gelezen en die informatie aangevuld met relevante gegevens gevonden op het internet. Ik moet wel toegeven dat ik me door sommige stukken van het boek heb moeten worstelen want het wetenschappelijke aspect stond erg hoog aangeschreven. Maar eens aan een songtekst werd begonnen, was hij ook snel gereed.
Doe je ook inspiratie op uit andere bands, op zowel muzikaal en tekstueel vlak?
Als reviewer kom ik constant in contact met nieuwe bands en het moet lukken dat ik meestal ook de originele en innoverende bands opzoek. Zo hebben bands als Deathspell Omega (het latere werk) en Gojira een grote impact op me gehad de laatste tijd. Misschien hoor je niet veel terug van Gojira in de muziek van Gorath, maar ik heb erg veel bewondering over hoe zij hun songs opbouwen. Waar meeste bands rekenen op een uitstekende melodie, krachtige baslijn of hevige drums – Doet Gojira iets wat niet vaak in metal terug komt. Net als in klassieke muziek weten de heren rond mastermind Joe Duplantier hun muziek zo vorm te geven dat een enorme opbouw steeds werkt naar een climax, tot op het hypnotiserende toe. Maar ik ben wel van de mening dat je van extreme muziek moet houden om extreme muziek te maken. Ik snap dan ook niet goed naar muzikanten die zeggen niet naar death metal te luisteren, maar toch dergelijke muziek maken. Staat je hart dan op de juiste plaats? Tekstueel ben ik erg beïnvloed door het merendeel van de hedendaagse black metal scene. Ik wil vooral niet zulke teksten schrijven. Ik geloof dat je moet doen wat echt is. Bands die zichzelf een figuurlijk masker opzetten – Krijgen bij mij niet veel appreciatie. Als je over satanisme zingt of destructieve black metal maakt, hoort zich dat te uiten in je levensstijl. Zoals destijds de moorden en kerkbranden in Noorwegen. Dat is black metal. Ikzelf volg die ideologie niet op die manier en ben helemaal mezelf in wat ik doe. Van Gorath zal je ook geen satanische teksten of platvloerse haatboodschappen moeten verwachten.
Waarom heb je ervoor gekozen om het nummer Buried By Time And Dust als bonusnummer op de cd te zetten? In de review was ik hier niet zo heel erg over te spreken. Is het een soort eerbetoon of meer omdat je het passend voor het album vond?
De vorige keer heb ik een Britney Spears song in een modern black metal jasje gegoten. Ik houd van covers die niet helemaal hetzelfde klinken als het origineel. Maar uitzondering bevestigt de regel. Vandaar de Mayhem-cover. Ik zie De Mysteriis Dom Satanas ook als een pioniersschijf in de black metalwereld. Nog steeds klinkt de release niet gedateerd en Attila‘s zang blijft fenomenaal. Zoals hij uit de maat zingt op dat album. Ik kan het hem niet nadoen. Blijkbaar zijn over dat nummer de meningen wat verdeeld, want een Amerikaanse recensent vond de cover juist de kers op de taart. Oorspronkelijk was het de bedoeling om de song als hidden track op de cd te zetten, zonder veel aankondiging errond. Maar in de persfabriek ging wat mis en werd het nummer na de andere nummers geplaatst, in plaats van voor het allereerste nummer. Trouwens, op Buried By Time And Dust doet Roel van Ill Fares The Land de guestvocals.
Je bent ook actief in andere bands, waaronder Theudho die ook niet stilgezeten hebben de laatste tijd. Heb je niet soms het idee wel erg veel muzikale hooi aan je vork te nemen aangezien je ook nog eens het grote brein achter Gorath bent?
Je vergeet Mahlstr¢m, P:407 en een clandestien nieuw project. Daarbuiten schrijf ik ook al enkele jaren voor jullie collega’s van Vampire Magazine en heb ik ook nog een baan, vriendin en huishouden. Je kunt gerust stellen dat ik me niet verveel! Creatief schrijf ik enkel maar muziek voor Gorath en P:407. De andere bands zijn vooral plug and play. Voor Theudho leer ik de songs thuis, rijd naar de andere kant van Vlaanderen, repeteer een keer met de kerels en doe een optreden. Laatst hebben we in een uitverkochte Biebob gespeeld met Korpiklaani. Voorlopig kan alles gemakkelijk gepland worden, al staat mijn agenda aardig vol. Als je wat graag doet, is dat geen probleem om er intensief bezig mee te zijn. Ik heb ondertussen al een twintigtal minuten nieuw materiaal gereed voor het komende album dat waarschijnlijk ook op Descent Productions zal verschijnen.
Gaan er in de nabije toekomst optredens van Gorath zijn?
Ja, we zijn twee korte mini tours aan het organiseren en tevens enkele losse optredens. Hopelijk kan ik binnenkort enkele data bekend maken. Maar Gorath is niet van plan veel optredens te spelen en zo het gebeuren wat exclusief houden. Daarbij is het ook niet altijd gemakkelijk om alle leden van de band vrij te hebben. De sessie leden zijn actief in Aborted, Leng Tch’E, Panchrysia en Suhrim. Allen internationale bands die net een nieuw album uit hebben. Ook zij zullen op tour gaan met hun bands, in combinatie met het werk voor Gorath. Er zullen zeker Nederlandse dates gepland staan.
Tot slot, wat kunnen we verder van Gorath verwachten in de nabije toekomst?
Ik ben al een tijdje in blijde verwachting van de vinylversie van Elite; maar er zijn wat complicaties bij het Duitse Fog Of The Apocalypse dat de plaat zou uitbrengen. Een Russisch label gaat ook beide demo’s heruitbrengen op een digipack om vooral de Oost-Europese markt aan te vallen. En hopelijk is binnenkort ook de videoclip voor Sagittarius gereed, to be unleashed upon mankind!
Bedankt voor je tijd en veel succes nog toegewenst in de muziek!
Bedankt voor je interesse en support.
Links: