Interview For Selena and Sin
For Selena and Sin is een splinternieuwe band uit Finland. De band bedient de luisteraar van gothic metal met zangeres en hier en daar een mannelijke grunt. Meer van hetzelfde dus, of toch nog interessant in de overvolle gothic-vijver? We vroegen het bassist Teemu.
Voor de onwetenden onder ons: kun je in het kort vertellen wie jullie zijn, waar jullie vandaan komen en hoe de band tot stand is gekomen?
For Selena and Sin komt uit Finland, met de diverse bandleden voornamelijk in centraal Finland woonachtig. Ik ben de enige die wat verder weg woont van de rest, in het zuid-westen. De band is in 2004 opgericht toen Pasi en ik een band wilden oprichten die muzikaal zou verschillen van de bands waar we tot die tijd in hebben gespeeld. Toen hebben we dus een band opgericht met vrouwelijke vocalen en een atmosferische inslag, en inmiddels ligt onze eerste plaat, Overdosed On You, in de winkels.
Steekt er een bepaalde betekenis achter de toch wat ongebruikelijke bandnaam?
Het idee voor die naam komt eigenlijk van onze oorspronkelijke vocalist. Selena is een variant van Selene, de godin van de maan, terwijl Sin haar mannelijke tegenhanger is. Persoonlijk ben ik erg gesteld op deze bandnaam, juist omdat hij wat eigenaardig is. Het enige probleem wat ik er mee heb is de lengte er van; het is geen bandnaam die na één keer horen blijft hangen.
Kun je me iets vertellen over het opnameproces en de tijd die jullie in de studio doorbrachten?
Dat opnameproces was voor ons een hele interessante tijd. Voor de meeste van ons was het sowieso de eerste keer dat er in een professionele studio opgenomen werd, dus dat is uiteraard een spannende aangelegenheid. We hebben het voor elkaar gekregen de songs vrij snel te schrijven, zodat we nog alle tijd hadden om in de details te steken en het materiaal net dat beetje extra te geven. Vooral het opnemen van de vocalen heeft er veel tijd in beslag genomen. Dit komt, naast het feit dat er simpelweg veel vocalen op de plaat staan, ook doordat Annika op dat moment net nieuw was in de band en we haar ook de nodige tijd wilden gunnen bekend te raken met het materiaal.
Zoals heel veel collega’s in het genre maakt ook For Selena and Sin gothic metal met vrouwelijke vocalen en een mannelijke grunt. Ben je niet bang dat de concurrentie te groot is en jullie in die vijver als kleine vis niet meer opvallen?
Die grunts vallen anders alleszins mee. We hebben ze slechts aan het einde van één song gebruikt, dus ik denk dat het volstaat als we zeggen dat we alleen vrouwelijke vocalen hebben. Ten tweede doen we niet erg veel moeite om ons van de concurrentie te onderscheiden. We proberen slechts goede songs te schrijven die gevoelens losweken bij de luisteraar en bovendien een geheel eigen geluid laten zien. Wat ik altijd wel vreemd vind is dat er veel kritiek komt op ‘weer een band met een vrouwelijke vocalist’ en dat er over de zoveelste band die gewoon een zanger in de gelederen heeft met geen woord gerept wordt. Dat betekent volgens mij dat vrouwen nog steeds een wat uitzonderlijke positie innemen binnen de metalscene.
Waar putten jullie de inspiratie uit?
We luisteren naar een heel breed scala aan artiesten, dus dat is lastig te zeggen. Wel denk ik dat de bands met wie we vergeleken worden, zoals The Gathering, Katatonia en Theatre of Tragedy van een niet te onderschatten invloed zijn geweest.
Waar gaan jullie songs tekstueel gezien over?
De rode draad in onze teksten bestaat uit verdriet, melancholie en wanhoop. Hoewel de onderwerpen per song natuurlijk verschillen zijn dit wel de drie elementen die alle nummers tekstueel met elkaar verbindt. De teksten zijn voornamelijk door Mika geschreven, dus helaas kan ik er niet al te diep op ingaan.
For Selena and Sin is de zoveelste prima band uit Finland; zit er iets in het water bij jullie waardoor de mensen muzikaler zijn, of is er een andere verklaring?
Haha, ik heb werkelijk geen idee! Misschien hebben Finnen niet genoeg leuke hobby’s waardoor ze maar iets in de muziek gaan doen. Misschien komt het omdat je niets voorstelt bij ons als je Smoke on the Water niet kunt spelen op gitaar, haha! Iemand zou daar eens serieus research naar moeten doen.
Hoe zijn jullie in contact gekomen met Mascot Records?
We hebben onze Draining-demo naar alle interessante maatschappijen gestuurd, waarna we een aantal deals kregen aangeboden. Aan het eind van de rit was het aanbod van Mascot simpelweg het best. Hun contact binnen de rest van Europa is groot, dus dat is positief voor de band.
Wat zijn de plannen voor de komende tijd? Gaan jullie op tour om het nieuwe album te promoten of zijn jullie al druk bezig met nieuwe songs?
Op het moment proberen we gewoon zoveel mogelijk optredens te doen. Hopelijk ook in de rest van Europa. Maar, ik kan je vertellen dat we óók al zijn begonnen met het schrijven van songs voor het volgende album, dus die tweede plaat zal ook wel niet heel erg lang op zich laten wachten. Het is natuurlijk koffiedik kijken, plannen zijn er namelijk om veranderd te worden.
Bedankt voor je tijd; de laatste woorden zijn voor jou.
Heel erg bedankt voor dit interview. Ik wil de lezers vragen de vooroordelen terzijde te leggen wat betreft typische gothic metalbands en zelf te beoordelen of onze muziek je aanstaat of niet. Luister maar eens naar de samples op onze MySpace of bekijk onze muziekvideo; je zult er geen spijt van hebben!
Links: