Interview Deadhead
Deadhead is gewoon een thrashband en we hebben een bepaalde visie hoe thrash moet klinken. Naar mijn mening zijn de meeste thrashbands gewoon heavy metal bands met een paar snelle riffs…
Aldus Robbie Woning, die na de nodige oponthoud toch eindelijk even tijd had om na het verschijnen van Haatland enkele vragen van Zware Metalen te beantwoorden.
Zo, om maar meteen met de deur in huis te vallen. Vinden jullie dit nou niet een geval van geldklopperij? Nou moeten de Dead Head fans al voor de vierde keer sinds 1991 de beurs gaan trekken…..Nee, effe serieus, jullie zijn niet erg productief als het gaat om full length CD’s. Kun je dat verklaren?
Liever een keer in de zes jaar een goede CD dan elk jaar een matige. Kijk, zolang je bij je ouders op zolder woont of op kosten van de overheid leeft, kun je makkelijk de professionele muzikant uithangen. Maar als je niet tot het rijtje Slayer, Iron Maiden, Metallica gaat behoren, wordt dat op de lange termijn soms toch iets lastiger. Met leeftijd komen nu eenmaal bepaalde verantwoordelijkheden.
Na onze vorige CD Kill Division (1999) was ik allang blij dat we –weliswaar met Michel Dekker van TMDC op zang en bas- een reeks optredens konden doen. Op dat moment was het vooral belangrijk om een teken van leven af te geven. Medio 2002 zijn we vervolgens aan nieuw materiaal gaan werken. Dat kostte ook de nodige tijd. Dead Head bestaat uit diverse personen met een sterke persoonlijkheid. Het werkt uiteindelijk wel, maar het duurt lang voor iedereen tevreden is over de muziek. Ik moet zeggen dat de nummers na al dat bijschaven en herstructuren wel beter zijn geworden. In mijn ogen brengen tegenwoordig veel bands onder druk van ‘het festivalseizoen’ al muziek uit die feitelijk nog niet perfect is. Je krijgt dan van die CD’s met drie goede nummers en een stuk of acht nietszeggende vullertjes. Dat wilden wij niet, te meer omdat het alweer een tijd geleden was dat we iets hadden uitgebracht.
Bij het scoren van een nieuwe deal bleek het opnieuw een probleem dat wij niet de meest trendy muziek spelen. Geen gaye gothic, geen metalcore en geen nu death metal. Aan andere stijlen durven de meeste labels hun vingers tegenwoordig niet meer te branden. Een aantal labels, waaronder een paar grote, heeft een tijdje getwijfeld, maar uiteindelijk toch voor veiliger releases gekozen. Maar goed, inmiddels is de CD dan toch uitgekomen en krijgen we overal enorm goede reacties.
Haatland klinkt als een tiet. Ik zou zelfs durven beweren dat dit jullie eerste plaat met het perfecte Dead Head geluid is. Jullie zijn zelf ook tevreden met het eindresultaat?
Mixen is altijd een compromis tussen allerlei factoren. De drums staan er dit keer erg goed op en dat mocht ook wel eens. Hans is een coole en bijzondere thrashdrummer. Dat kwam er op vorige CD’s om diverse redenen wat minder uit. Haatland klinkt vet, duidelijk, agressief en dat zijn voor een thrash CD natuurlijk duidelijke pluspunten. Als je CD kut klinkt, nemen mensen tegenwoordig niet eens meer de moeite om naar je muziek te luisteren.
Voor het geluid was Jacob Hansen verantwoordelijk. Gaan jullie voor een eventuele volgende plaat weer gebruik van zijn diensten maken?
Geen idee. Zeker is dat Jacob ons livegeluid erg goed op CD heeft weten te vangen. Hij is supersnel met ProTools en maakt zich de muziek snel eigen. Toch denk ik dat we voor de afwisseling de volgende CD weer met iemand anders gaan maken.
Maarre…. waarom een Zuid Afrikaanse titel? Of is Haatland wellicht toch gewoon Nederlands… En wat is de betekenis van de titel..?
Geen betekenis. Het is de naam van een industrieterrein in onze thuisbasis Kampen. Vroeger was het een moerasachtig gebied. De klank van de titel sprak ons wel aan. Nederland is er de laatste jaren niet socialer en toleranter op geworden. Ons land is daarmee in feite ook een soort Haatland geworden. We hadden voor de CD ook een nummer getiteld Hateland opgenomen. Dat heeft de selectie niet gehaald, maar zal binnenkort nog op een EP of iets dergelijks uitkomen.
Als ik The Feast Begins At Dawn en Haatland achter elkaar beluister, mag ik gerust concluderen dat er aan jullie stijl echt helemaal niks is veranderd. Dit doen jullie gewoon met opzet neem ik aan?
Als je de vier originele bandleden van Dead Head bij elkaar zet, krijg je automatisch dat soort muziek. We hebben afzonderlijk van elkaar door de jaren heen ook wel andere stijlen gespeeld, maar Dead Head is gewoon een thrashband en we hebben een bepaalde visie hoe thrash moet klinken. Naar mijn mening zijn de meeste zogenaamde thrashbands gewoon heavy metalbands met een paar snelle riffs.
Wat onze koersvastheid betreft… Ik haat het zelf wanneer metalbands per CD een andere stijl volgen. Kijk bijvoorbeeld eens naar Sentenced. Dat was ooit een stoere, agressieve band, maar werd later een stel jammerende
gothic-mietjes. Zulke taferelen zul je bij ons nooit meemaken.
Thrash is volgens mij nog steeds een onterecht ondergewaardeerde stijl in
Nederland. We hebben Dead Head, Occult, Flesh Made Sin en daarna eigenlijk een groot gapend gat. Heb jij enig idee waarom death en black metal veel populairder stijlen zijn dan thrash? En ondervinden jullie daar ook hinder van in de vorm van minder verkopen en minder bezoekers tijdens concerten?
Black en death metal zijn extremere stijlen, de term ‘thrash’ heeft misschien een wat ouderwetse klank. Mensen willen het steeds extremer, dus dat verklaart al een hoop. Thrash is muziek voor de liefhebber geworden. Tegelijkertijd klinkt veel moderne death metal door alle digitale hulpmiddelen totaal niet ruig, terwijl thrashbands vaak een stuk rauwer klinken. Ik geloof niet dat de gemiddelde onbekende death of black band tegenwoordig meer CD’s verkoopt dan wij. Er is gewoon te veel op de markt en de meeste metalfans pikken alleen de krenten er nog uit.
Wat betreft optredens… Er komen minder mensen naar clubshows dan vroeger. Er zijn gewoon te veel alternatieven voor een concert gekomen: prachtige concertregistraties op DVD’s, de X Box 360 en alle coole games die daar bij horen, porno downloaden, weet ik veel…
De mensen hebben steeds minder geld en gaan alleen naar concerten die de moeite waard zijn. De truc is dus: spelen op plaatsen waar een hoop mensen komen kijken. Festivals, voorprogramma’s. Dan komen er mensen opdagen en is het tenminste enigszins zinvol om al die apparatuur in de bus te gaan laden.
Jullie instelling luidt; Er worden al teveel slechte platen uitgebracht. Wat zijn voor jou de topplaten van de afgelopen tijd en wat de meest ellendige baggerschijven?
Ik heb me een tijd lang afgevraagd of het nog wel zin had om met Deadhead een CD te maken. Kijk, je stopt een hoop tijd in het schrijven, arrangeren en opnemen van je muziek, maar met een paar honderd, grotendeels middelmatige releases per maand is de kans groot dat je CD totaal onopgemerkt blijft. De laatste jaren nam de stroom aan overbodige CD’s zulke absurde vormen aan dat we onze mening hebben herzien. Bij zo’n omvangrijke maandelijkse milieuvervuiling zouden een paar extra Dead Head CD’s er ook niet meer toe doen.
Ik ga geen namen noemen van bands die ‘ellendige baggerschijven’ hebben uitgebracht. Muziek is een kwestie van smaak en ik gun iedereen zijn lolletje. Neemt niet weg dat er veel muziek onder de noemer metal wordt verkocht die eigenlijk in strijd is met alle oorspronkelijke uitgangspunten van ‘ons’ genre.
Wat was destijds de reden van jullie veranderingen in de line up? Michiel Dekker van TMDC is een poosje frontman geweest, maar ik herinner me dat jullie ook heel erg kort een andere zanger hebben gehad waarvan ik de naam kwijt ben. Wie was dat en waarom heeft dat zo kort geduurd? En voelt het goed om nu weer in de oude vertrouwde line up inclusief originele drummer te spelen?
Onze drummer Hans is vroeger eens opgestapt omdat hij zijn HBO wilde afmaken. Ik ben blij dat hij terug is, omdat zijn stijl een essentieel onderdeel van ons geluid is. Hetzelfde geldt natuurlijk voor Tom, die ook een hele tijd uit de band is geweest. We hebben allemaal sterke persoonlijkheden en Tom is degene die het vaakst stelling neemt en sterker vast houdt aan zijn mening. Kijk, als je niet van de muziek vreet, dan moet je in elk geval lol in de band hebben. Dat we een tijd met andere zangers hebben gespeeld, was vooral een ego-kwestie. Ik wilde laten zien dat we het ook wel zonder Tom konden, maar uiteindelijk was spelen met Michiel Dekker en voormalig Pleurisy zanger Johan Wesdijk natuurlijk minder cool dan ‘the real thing’. We zijn dan ook erg blij dat Tom op Haatland weer gewoon van de partij was en dat iedereen er anno 2006 nog steeds zo fanatiek voor gaat.
Het moge duidelijk zijn dat jij een rasechte gitaarfetisjist bent. Hoeveel heb je er ondertussen? En als jullie live gaan spelen, kan je dan nog wel kiezen welke je meeneemt?
Ik heb zestien complete gitaren en nog wat brokstukken. Veel Amerikaanse BC Rich en ‘pointy guitars’ van Ibanez. Ik ben geen verwoede verzamelaar, maar koop gewoon af en toe een gitaar waarvan ik als tiener alleen de folder of speelgoedversie kon betalen. Live gebruik ik er maar een paar. Bespeelbaarheid, looks en kwaliteit zijn dan toch bepalend. Mijn Ibanez Destroyers zijn al tijden mijn favoriet.
Je staat zo nu en dan ook met Beyond Belief op het podium. Normaliter sta je als een bezetene de snelle nummers van Dead Head te spelen, en dan die vrij extreme overgang naar de nummers van Beyond Belief. Is het niet moeilijk dan om zo langzaam te spelen?
Beide bands spelen zelden samen. Van een omschakeling is meestal dus geen sprake. Het zijn gewoon verschillen bands met totaal verschillende stijlen en andere muzikanten. Ik hou van uitersten. Sloom spelen kan minstens zo cool en interessant zijn als snelle thrash. Het is sowieso wel humor dat we tegenwoordig bij Beyond Belief met Sjoerd Visch spelen, aangezien die in eerste instantie vooral bekend is geworden als blastbeat-specialist.
Okee dan. Wie heeft de woorden The White Crematorium van wie gejat?
Dat zijn woorden uit de tekst van Montana. De basis voor dat nummer stamt uit 1995 en we hebben het in januari 2004 voor Haatland opgenomen. Als er sindsdien iemand anders die woorden heeft gebruikt, dan zijn die dus van ons gejat. Verder commentaar zou een verspilling van printspace zijn.
Ennuh……..waar is al dat haar gebleven….?
Geen idee. Begin jaren negentig hadden we allemaal haar tot op onze reet. We zijn daar niet extra beroemd door geworden, of zo. Haar afknippen voor je carrière zuigt, maar ik kan me best voorstellen dat sommige mensen na 15 jaar hun kop kaal scheren. Er zijn tegenwoordig veel langharige bands die kut zijn en een hoop kortharige bands die erg cool klinken. So much voor je logica.
De beroemde laatste woorden. Brul maar raak zou ik zeggen……….
Bedankt voor het interview en hulde aan de mensen die tot hier gekomen zijn.
Links :