Interview – Antimatter
Na het afleveren van 3 geweldige cd’s: Saviour, Live @K13, en hun laatste sublieme Lights Out (lees de recensie van Lights Out hier) werd het de redactie van Zware Metalen duidelijk
dat het tijd was geworden om Antimatter eens aan de tand te voelen. Via Prophecy Productions werd contact gelegd met Duncan Patterson
die zo vrij was om al mijn vragen te beantwoorden
Antimatter
Hoe zou je Antimatter willen omschrijven voor mensen die nog niks over jullie gehoord hebben?
Duncan Patterson (DP):Er bestaat denk ik niet echt een catergorie die ons kan beschrijven maar misschien kan dit volstaan: “dark experimental rock
with Pink Floyd and electronic influences”. Ik weet het niet.
Wie zijn de leden van Antimatter?
DP:Ikzelf en Mick Moss.
Voor mij klinkt Antimatter als een kruising tussen Anathema en Portishead-achtige donkere lounge muziek. Hoe zou je de muziek zelf
omschrijven?
DP:Dark experimental rock. Ik ben zelf niet echt een Portishead fan en ze beinvloeden onze muziek dan ook echt niet. En wat betreft
de Anathema invloeden; Ik kan wellicht beinvloed zijn door mijzelf, voor zover dat mogelijk is.
De muziek geeft de luisteraar zeer veel gevoelens en emoties. Hoe zou je denken dat de luisteraar zich voelt als hij naar jullie muziek luistert?
DP:Hopelijk triest en miserabel.
Duncan Patterson
Deze vraag zal al vast wel veel gesteld zijn en als je hem niet wilt beantwoorden is dat ook goed… maar hoe komt het dat je Anathema toen ter tijd
net na de release van Alternative 4 hebt verlaten? Op die plaat had je een dikke vinger in de pap wat betreft het geluid. Ik vraag dit eigenlijk omdat je
bij de live concerten nog steeds samenwerkt met Danny Cavanagh en ook Jamie Cavanagh is gast muzikant van tijd tot tijd op de Antimatter albums. En ook speel je
vele Anathema songs live.
DP:Het verlaten van Anathema is een lang verhaal. Eigenlijk komt het er op neer dat ik niet gelukkig was met de band. Het leek eigenlijk niet eens op een band, alleen Danny en ik
die songs aan het schrijven waren en de anderen die niet veel meer deden dan alleen maar de songs spelen. Ik was aan het twijfelen om Anathema te verlaten na Alternative 4, toen gebeurden er een aantal
dingen en ik koos ervoor om een nieuwe start te maken. Nou ja, dat probeerde ik tenminste, maar werd voor een tijdje tegen gehouden door enige ruggengraatloze klootzakken, maar dat is weer een ander verhaal.
Danny speelde inderdaad een paar gigs met ons afgelopen jaar en Jamie deed wat extra percussie op Lights Out. De Anathema songs die je noemt die we live spelen
zijn songs die ik zelf geschreven heb.
Op zowel Saviour als op Lights Out is er een grote rol weggelegd voor vrouwelijke vocalen, maar live zijn die niet aanwezig. Hoe komt dat?
DP:Live hebben we eigenlijk alleen nog maar acoustische sets ten gehore gebracht. Hayley Windsor is met ons mee gegaan naar Amerika en heeft aldaar wat backing vovals verzorgd.
Er bestaan geen regels voor hoe we onze songs spelen, zolang we er maar tevreden mee zijn. Zeker ook omdat we ze live eigenlijk alleen maar acoustisch spelen, dus het is zo ie zo al
anders dan op het album onafhankelijk van wie er zingt. Natuurlijk als we volledige live sets gaan spelen zullen we songs meer zoals de album tracks gaan spelen.
Dit leidt mij naar mijn volgende vraag: Saviour is meer gericht op de vrouwelijke vocalen, terwijl Lights Out je eigen vocalen meer naar de voorgrond komen. Is daar een reden voor?
DP:Dat kwam eigenlijk bij toeval zo. Wanneer we de songs schrijven hebben een idee hoe ze moeten klinken en wat voor vocalen daarbij horen. Mick zingt ook meer op Lights Out omdat zijn stem meer
geschikt is voor bepaalde nummers.
Mick Moss
Voor mij is het grootste verschil tussen Saviour en Lights Out dat
individuele songs. Kun je hier wat over zeggen?
DP:Hier ben ik het niet mee eens. Ik ben van mening dat beide albums een geheel zijn en voorzien zijn met een rode draad
In de song “In Stone” van het album Lights Out komt een stuk voor alwaar een soort van robot een toespraak houd over de natuur van de mensheid, wat erg confronterend is en je aan het denken zet (mij althans 🙂 ).
Waar kom dat vandaan?
DP:Het was een stuk wat Mick heeft geschreven en na wat ge-experimenteer met de synthesiser hebben we besloten om er een robot achtige stem van te maken. Eigenlijk was het gewoon wat software wat ik had en gebruikt heb.
Zijn er enige bands, boeken dan wel kunst die jullie muziek beinvloeden?
DP:Muzikaal ben ik, behalve dat ik graag dingen binnen de muziek wil doen die nog nooit gedaan zijn, beinvloed door Roger Waters.
Wat is je favoriete Antimatter song en waarom?
DP:Het hangt ervan af in wat voor bui ik ben. “Flowers” is een belangrijke song voor mij. Vooral tekstueel, omdat het gaat over die ruggengraatloze laffaards die mijn muziek en harde werken hebben misbruikt om er
geld aan te verdienen en zich superieur te voelen over andere mensen. De frustratie die ik hier over had moest ik op deze manier via de song uiten om het uit mijn hoofd te zetten.
Er zijn geruchten dat jullie al aan een nieuw derde studio album aan het werken zijn die begin volgend jaar uit zal moeten komen en dat dit album een volledig acoustisch album zal worden.
Kun je wat meer info hier over geven?
DP:Yeah, we zullen inderdaad een acoustisch album op gaan nemen in februari/maart 2004. We willen graag de dingen fris houden, zodat iedereen, onzelf inbegrepen, geinteresseerd blijft. meer kan ik niet zeggen.
Enige extra opmerkingen voor de fans in Nederland?
DP:We hebben een officiele nederlandstalige Antimatter site als iemand geinteresseerd is. we blijven de site updaten met nieuwe mp3s en nieuws.
Dank je wel voor dit interview en ik hoop Antimatter snel eens live te mogen aanschouwen.
DP:DP: Jij ook bedankt voor dit interview, Cheers!
Antimatter
Links:
officiele nederlandstalige Antimatter site
(Photo’s taken from www.antimatter.tk)