Interview Anneke van Giersbergen
Anneke van Giersbergen toert momenteel samen met de IJslandse band Árstíðir door Nederland . Op zondag 20 maart doet ze daarbij de Harmonie in Leeuwarden aan. Uw redacteur van dienst reisde af naar de Friesche hoofdstad voor een gesprek over de huidige cd Verloren Verleden en Anneke’s muzikale toekomst. De live-foto’s bij dit interview zijn van Bullet Ray.
Hallo Anneke. Hoe gaat het?
Goed! We spelen vanavond in Leeuwarden, dat is voor mij een reis van twee en een half uur. Maar dat is best te doen hoor. Ik heb net lekker gegeten, de toer gaat erg goed, dus ik ben blij.
Je bent momenteel bezig met een theatertour ter promotie van je nieuwste album Verloren Verleden. De begeleidingsband is Árstíðir. Hoe ben je met hen in contact gekomen?
In 2013 heb ik getoerd met Pain Of Salvation en Árstíðir maakte ook deel uit van die toer. Ik deed toen alleen akoestische stukken. Ik vond Árstíðir op die toer geweldig en wilde graag een keer iets samen met hen doen. Een tijdje geleden wilde ik graag een klassieke plaat maken en heb toen contact met ze opgenomen.
Waar en onder welke omstandigheden is Verloren Verleden opgenomen?
Alle muziek is in IJsland , waar Árstíðir vandaan komt, opgenomen. Zij hebben daar een eigen ruimte waar ze ook op kunnen nemen. Een gedeelte is daar ook opgenomen maar voor de drums en piano hebben we in IJsland een studio gehuurd. Deze grote instrumenten klinken daar gewoon beter. Ik ben een week in IJsland geweest en heb elke dag twaalf uur gewerkt. Helaas heb ik daardoor weinig van het land zelf kunnen zien.
Alle muziek was dus al opgenomen toen jij je partijen in mocht zingen?
Klopt, alles stond er al op toen ik aankwam. Dit is gewoon zo gelopen. Het zijn stuk voor stuk goede muzikanten en ze hadden alles al gearrangeerd. Het was verder niet nodig dat ik me daar mee bemoeide.
Je speelt zelf ook piano en gitaar. Heb je zelf meegespeeld op dit album of het overwogen?
Nee, dat was niet aan de orde. Zoals ik zei, het zijn goede muzikanten. Árstíðir heeft twee gitaristen en een pianist dus het was niet nodig dat ik ook nog iets inspeelde.
Hoe heb je de nummers op Verloren Verleden uitgezocht?
Ik had een aantal nummers in mijn hoofd die ik graag wilde opnemen. Dit waren nummers die ik al vanuit mijn jeugd kende. In alle nummers zit een gevoel van melancholie en heimwee. Thijl Beckand heeft me geholpen bij de definitieve keuze. Hij weet heel veel van klassieke muziek en kan, ook door zijn T.V.-programma, een brug slaan tussen een jong en een oud publiek. Binnen een middag waren we er uit. Dat was erg snel en kwam ook omdat ik al had nagedacht over de nummers die ik erop wilde hebben.
Het Dorp van Wim Sonneveld is een verrassende keuze….
Dit nummer gaat over je verleden, waar je vandaan komt en jeugdherinneringen. Er zit ook een melancholieke feel in. Net als bij de rest van de nummers trouwens. Het Dorp past daar dus eigenlijk wel bij.
Dit verklaart ook de titel van de cd neem ik aan.
Ja. Doordat we aan de slag gingen met deze nummers, kwam de titel als vanzelf boven drijven. Toen we de nummers bij elkaar zochten, kwamen we hierop. Met “we” bedoel ik mezelf en mijn man (en tevens manager) Rob. Hij is altijd nauw betrokken en voor deze plaat was dat niet anders.
Speel je vanavond ook nummers uit je solocarrière?
Ja. We spelen de plaat helemaal. Maar hij duurt maar veertig minuten en we willen wel een avondvullend programma bieden. We spelen dus ook werk van mezelf en ook van Árstíðir. Daarnaast spelen we ook een nummer van Anathema, dat we eerder al deden toen we samen op toer waren. En ik praat ook veel tussen de nummers door. Ik probeer wat grapjes te maken want we willen natuurlijk niet dat iedereen huilend het theater verlaat, haha. Het is niet zo dat het een ingestudeerd praatje is maar ik weet waar ik het over wil hebben. Dat geeft me ook houvast. Verder ligt het een beetje aan de avond. Een paar weken geleden speelden we bijvoorbeeld in Zwolle. Daar zat iemand in het publiek die zijn kind mee had genomen. Dat kind zat nogal te wiebelen. Ik vroeg of ze moest plassen en dat was ook zo. Ik heb haar dat maar even laten doen. Ik vind dat dit ook gewoon moet kunnen. Ik merk dat, vooral de mensen die me kennen uit de metalscene, heel voorzichtig en rustig in het theater gaan zitten en nauwelijks adem durven te halen. Ik wil ze graag op hun gemak stellen. Het ligt er ook aan waar we in Nederland spelen. Elk publiek is natuurlijk anders en dat maakt dat het geen routine wordt.
Het is vandaag precies een jaar geleden dat The Gentle Storm uitkwam. Is er al (zicht op) een vervolg?
The Gentle Storm hoeft wat mij betreft niet eenmalig te zijn. Ik vond het leuk om met Arjan samen te werken. Het succes dat het opleverde was groot en het zou jammer zijn als het hierbij blijft. Wij zijn beiden alweer met nieuw werk bezig. Van mij mag er best even overheen gaan voordat er weer nieuw werk verschijnt. Als je snel met nieuw werk komt, denken mensen als snel “oh, daar zijn ze weer”. Wanneer het even duurt, houd je de mensen hongerig. Ik ben nu bezig met het maken van een heavy plaat, daarop spelen dezelfde muzikanten mee die ook tijdens de liveshows van The Gentle Storm meededen. Ik wil graag een heavy, progplaat maken. Ik werk nu samen met Esa Holopainen, de gitarist van Amorphis. Die plaat moet ergens in 2017 uitkomen. Na deze akoestische plaat ben ik wel toe aan weer een heavy plaat. Ik release redelijk snel achter elkaar. Mijn platenmaatschappij zei me even rust te nemen na deze plaat, maar ik ben erg enthousiast. Ook van mijn boeker kreeg ik te horen dat ik best even rust mag nemen. Ik heb daarom begin 2017 een maandje vrijaf genomen. Ik ben eigenlijk nooit vrij. Op vakantie verveel ik me vrij snel. Het toeren en opnemen volgt elkaar snel op en dat bevalt me wel. Maar mijn lichaam geeft aan dat het ook wel even toe is aan rust. Ik kan me er daarom nu ook beter aan overgeven. Maar ik moet ook leven van de muziek en ben daarom nu aan het sparen.
Welke mensen komen er op deze theatertoer af? Wie zitten er zoal in de zaal tijdens deze theatertoer?
Dat zijn metalheads, soms met hun kinderen, maar ook vrouwen van 75 jaar. Ik vertel tussen de nummers door dat ik uit de metalscene kom. Veel mensen uit de laatste categorie weten dat niet. Ik zie dat er tijdens deze tournee twee werelden samen komen. Beiden genieten op dezelfde manier van muziek. Dat komt denk ik ook doordat er veel overeenkomsten zijn tussen metal en klassiek. Beide behandelen soms zware thema’s en er zit veel melancholie in beide soorten muziek. Ik merk ook dat sommige mensen uit de klassieke hoek mijn huidige werk helemaal niets vinden. Vooral de puristen onder hen, van die mensen die zeggen: “zo heeft Mozart het niet bedoeld”. Maar ja, puristen heb je onder de metalheads ook.
Je zingt al vrij lang, toch lijkt je stem niet achteruit te gaan. Hoe onderhoud je je stem en hoe bereid je je voor op een concert?
Ik zing al 25 jaar professioneel. Maar eigenlijk maak ik al muziek zolang als ik me kan herinneren. Ik heb eigenlijk altijd slecht voor mezelf gezorgd: slecht eten en te weinig slapen. Operazangeressen doen veel om hun stem en lichaam in vorm te houden. Ik heb dat nooit gedaan. Ik heb gelukkig de gave om goed te kunnen zingen. Maar ik word natuurlijk wel ouder en mijn stem dus ook. Ik heb het geluk dat mijn stem er goed onder blijft. Mijn stem is in de loop der jaren wel iets veranderd qua karakter. En ik ben van een sopraan naar een mezzosopraan gegaan.
Je hebt met veel mensen samengewerkt, waaronder enkele grote namen. Er staat vast nog een op je verlanglijstje?
Ik zou graag nog eens met Mike Patton (o.a. Faith No More, Mr. Bungle en Fantômas-CS) zingen. Zeker de begintijd van Faith No More kan ik erg waarderen. Verder zie ik wel wat er op mijn pad komt. Ik heb niet zoveel te wensen over wat dat aangaat. Oh ja, Chino van Deftones misschien. Ik vind zijn performance waanzinnig . En ook met de harpiste Lavinia Meijer zou ik weleens willen werken. Zij werkt ook met mensen van buiten haar eigen (klassieke) wereld. Zij is laatst naar een show van mij en Árstíðir komen kijken. Ze kwam na afloop naar me toe en vertelde me dat ze wel eens samen wil werken. Zij vindt de combinatie van klassiek en metal ook erg leuk.
We houden een traditie in ere en geven jou het laatste woord:
Ik hoop dat ik met dit project een brug heb kunnen slaan tussen het metalpubliek en het klassieke publiek. Ik vind het superleuk om te doen en geniet ervan als metalfans het oppakken. Ik had er van tevoren niet zo over nagedacht hoe de reacties zouden zijn. Die verbazen me echt! Dat is ook de kracht van muziek. Ik verzin iets en als het dan wordt opgepakt is dat echt superleuk. Ik ben hierin slechts een boodschapper.
Links: