Hoewel Advent, het debuut van de Griekse blackmetalband Arkhangelsk, pas laat in 2019 aan de buitenwereld werd getoond, wist de plaat toch nog de zesde plek in mijn Jaarlijst te behalen. 14 en 15 februari wordt het album gepresenteerd in Nederland, met optredens in Musicon in Den Haag en tijdens Doc’s BlackFest III in Willemeen. Hoogste tijd voor een gesprek met bandleider/zanger/gitarist Leonidas Mindrinos.
Hoe is Arkhangelsk ontstaan en wat is de achtergrond van de naam?
Ik ben de band samen met bassist Angelos Kritsotakis in het najaar van 2015 begonnen. We waren vastbesloten om black metal te spelen en we hebben hand gewerkt om onze interpretatie daarvan tot leven te brengen. In 2016 kwam onze eerste EP uit: Arkhangelsk. Daarna zijn Vasilis Kranos op zang en gitaar en drummer Giorgos Filippou erbij gekomen. De bandnaam was een idee van Angelos. Het representeert de metafysische aanraking die in onze muziek zit en is ook een plaats in het noorden van Rusland waar het bijna altijd vriest.
Waarom kwam het geweldige Advent pas eind vorig jaar uit als jullie al sinds 2015 actief zijn.
En daarvoor waren we al actief in andere blackmetalprojecten! De afgelopen jaren zijn we bezig geweest met het perfectioneren van ons geluid en om te komen tot wat uiteindelijk Advent is geworden. De EP was slechts de eerste stap, het kostte veel tijd en moeite om het album te laten klinken zoals het klinkt.
Advent wordt uitgegeven door een Nederlands label: Doc-Records. Hoe komen jullie daar nou bij terecht?
Dat is wel een leuk verhaal. Alwin van Doc-Records zag ons samen met zijn band onze allereerste liveshow spelen toen hij op een festival in Athene was. Ik herinner me dat hij op de soundcheck iets in het Nederlands schreeuwde en ik kon niet zeggen of hij ons vervloekte of ons leuk vond. Bleek dat hij ons leuk vond, want hij vroeg ons om op BlackFest 2018 te spelen met onder andere Rotting Christ, Carach Angren en vele andere geweldige bands. Sindsdien hebben we nauw contact. Hij is een geweldige kerel en hij steunde ons vanaf het begin.
Arkhangelsk bestaat uit muzikanten die al ervaring hadden opgedaan in de scene. Klinkt Advent daarom zo volwassen, vooral voor een debuutalbum? En beschouw je Arkhangelsk als de som van alle vorige bands?
Nou, er is zeker ervaring in de band, maar het geluid van Advent is een som van verschillende dingen. Het is in ieder geval de ervaring van andere opnames, andere componeerprocessen en andere bandrelaties in het verleden die ertoe hebben geleid dat we weten wat we moeten doen én vermijden. In die zin zou je kunnen zeggen dat Arkhangelsk iets heeft van de vorige bands, maar dan meer in termen van ervaring, niet zozeer qua geluid.
De opnames van Advent hebben lang geduurd. Had dat het voordeel dat je genoeg tijd had voor de details? De plaat klinkt extreem gevarieerd.
Oh ja! We hebben de dingen gedaan zoals we ze wilden. We hebben in het begin veel geëxperimenteerd om een geluid te vinden dat natuurlijk en toch zwaar zou zijn. Veel instrumenten, versterkers, microfoons, pickups, bekkens en dergelijke namen deel aan dat proces. Nadat we alles hadden opgenomen, kostte het veel tijd om het perfecte eindgeluid te vinden. Veel hadden erg veel bestanden met de naam ‘Advent.finalmaster.finalfinalfinal * randomnumber * in onze e-mails totdat we iets kregen dat we erg leuk vonden. En dat was slechts de opname! Het componeren was een ander ingewikkeld proces.
Kun je iets vertellen over het onderliggende thema van Advent? Als ik de teksten lees, lijkt het erop dat ze goed doordacht zijn.
Dank je. Alle nummers vertellen een verhaal over leven en dood. Het is een reis van wanhoop naar hoop, van dood naar transformatie. Elk deel van elk nummer is de stap van een grote reis. De teksten worden verbeeld door middel van de muziek en de muziek weer door de teksten om uiteindelijk een gevoel van katharsis (‘reiniging’ -red.) achter te laten.
Advent is een grote stap vooruit vergeleken met de EP. Wat hebben jullie anders gedaan na de release? Wat hebben jullie geleerd?
De EP was de eerste poging om onze ideeën en invloeden te temmen. Het was ruw en ongecompliceerd en dat was ook de bedoeling. Advent is ons eerste album en de totstandkoming was een heel moeilijk en heel ander proces. Het creëren ervan was een reis voor ons, want gedurende de drie jaar dat we eraan hebben gewerkt, evolueerden wij ook mee. Sommige nummers zijn gemaakt in de laatste maanden, anderen waren er al vanaf het begin. Iedereen liet een deel van zijn ziel achter om het album te laten klinken zoals het is. Eén van de dingen die we anders hebben gedaan dan bij de opnames van de EP, is dat we geprobeerd hebben het te laten voelen als één nummer verdeeld in verschillende bijdragen die samen een geheel vormen. Zo willen we het ook live gaan uitvoeren, als een ritueel.
Welke bands vormen de inspiratie voor Arkhangelsk? Je hebt eerder Where Dead Angels Lie van Dissection opgenomen, dus dat lijkt een voor de hand liggende bron?
De inspiratie is alles wat een donker perspectief heeft. Persoonlijk heb ik bij het schrijven van muziek of teksten een ‘beeld’ in mijn hoofd. Een foto kan een verhaal vertellen. Soms als ik een foto zie of een gedicht lees, is het alsof ik de lucht ruik, de kou voel, wanhoop ervaar. Muziek is slechts een medium. Black metal kan vele vormen hebben. Het openingsnummer van Advent is bijvoorbeeld geïnspireerd op het gedicht De Woestenij van T.S. Eliot. Toen ik het gedicht las voelde ik me zo grimmig, zo verdrietig, dat ik me begon voor te stellen hoe een lied dat daarover gaat zou moeten klinken. Onze inspiratie komt van bands met een sterke sfeer in hun muziek. Bands als Emperor, Paradise Lost, Dark Tranquility, Thorns en bands uit andere genres die die zwarte sfeer hebben. Dissection is daar natuurlijk een van.
Griekenland heeft een rijke traditie van black metalbands. Jullie staan op een mooie lijst met onder andere Rotting Christ, Septicflesh en Varathron. Hoe komt het dat zoveel van zulke geweldige bands uit één land komen? En hebben de bands veel contact met elkaar?
We zijn echt trots op de Griekse blackmetalscene. Geweldige muziek, geweldige bands en geweldige mensen die voor elkaar opkomen. Ik weet niet waarom we zo’n blackmetaltraditie hebben om eerlijk te zijn. Het kan in het water zitten zijn of het feit dat religie echt diep in het leven van de gemiddelde Griek zit. Black metal is daar een reactie op, denk ik. Voor mij was het altijd de atmosfeer van black metal die me betoverde.
Zijn er nog steeds Griekse pareltjes die we hier in West-Europa nog niet hebben ontdekt?
Er zijn zeker veel bands die uitblinken in het genre. Hail Spirit Noir is een echt progressieve band die de moeite waard is om eens uit te zoeken. Unholy Ritual heeft veel energie en Empire of the Moon is één van de beste traditionele Griekse blackmetalbands in de underground.
Wat zijn de plannen van Arkhangelsk nu? Nederland kan jullie op 14 en 15 februari graag zien. Maar daarna?
Daarna willen we ons album graag presenteren in onze geboortestad Athene en andere plaatsen, maar er is nog niets officieel. En als alles rondom Advent weer een beetje tot rust is gekomen, gaan we aan de opvolger werken. Ik ben erg benieuwd wat daar weer uitkomt
Wat is toch zo mooi aan het maken van black metal?
Nou, black metal is voor mij muziek die gecombineerd kan worden met vele andere kunstvormen en daarom is het nog steeds relevant. Het geeft de vrijheid om een gevoel uit te drukken dat zowel somber als woedend is. En het belangrijkste is de sfeer!
Voor Arkhangelsk in Musicon in Den Haag en tijdens Doc’s BlackFest III in Willemeen in Arnhem zijn nog tickets verkrijgbaar. Zelf horen hoe Advent klinkt? Zware Metalen geeft cd’s weg!
Links: