Diep verscholen in Den Haag, veel te ver van het Centraal Station, ligt een kleine oase voor de muziekliefhebber: Musicon. De locatie voor oefenruimtes, een bar met meer dan zestig bieren én… een podium. Daar meldden zich op een bloedhete maandagavond in juli de Finnen van Shade Empire, de Noren van Nordjevel en de Polen van Hate voor een paar fijne uurtjes extreme metal. Het anonieme schrijversduo Black Swan en Ghostwriter stond vooraan. Black Swan bekeek nauwkeurig de eerste twee bands, Ghostwriter de hoofdact. Fotograaf Ruben Verheul maakte de Zware Metalen-equipe compleet.
Het zeskoppige Finse Shade Empire schikt zich behendig op het podium van bescheiden afmeting. Het intro van Lecter (Welcome), afkomstig van de vijfde en vorig jaar verschenen langspeler Poetry of the Ill-Minded, vult langzaam een broeierig, maar ondanks de tropische temperaturen goed gevuld Musicon. De melodische black/death, in veel nummers aangevuld met een flinke dosis orkestratie, liggen goed in het gehoor. Al lijkt in sommige nummers de tere balans iets de verkeerde kant uit te slaan, waardoor de symfonische elementen naar de smaak van uw verslaggeefster ter plaatse net iets te veel de overhand krijgen. Er is namelijk ook nog een toetsenist die de nodige melodielijnen toevoegt aan de nummers.
Maar het valt niet te ontkennen dat de Finnen goed zijn in wat ze doen. Henry Hämäläinen heeft een krachtige grunt en een mooie, meer gepolijste, cleane zangstem waar hij moeiteloos tussen schakelt. De eerste helft van het optreden omvat vooral recent werk met Wanderer, Traveler of Unlight en Anti-Life Saviour. Daarna volgen nog een paar ‘golden oldies’ zoals Hämäläinen ze zelf noemt: Serpent-Angel, Ruins en Thy Scent.
We dalen een flink aantal treetjes op de ladder des duisternis zodra de heren van Nordjevel hun koelbloedige intrede doen. Het opperhoofd wordt opgesierd door een omgekeerd kruis op het voorhoofd en het nodige gewicht aan puntig metaal om de onderarmen. Ook de overige bandleden maken indruk met hun indringende corpse paint en dito blikken richting de zaal.
Wanneer het muzikale geweld losbarst ontbreken in eerste instantie de rauwe vocalen van frontman Doedsadmiral , maar dit hinderlijke euvel wordt gelukkig snel verholpen door een aansnellende roadie die een vervangende microfoon komt brengen. En dan is alles zoals het moet zijn: de blackmetalrazernij kan ongehinderd zijn weg zoeken in de ether. En met het vorderen van het optreden komt ook het venijn steeds beter uit de stem van Doedsadmiral. Muzikaal zit het allemaal al wel goed vanaf het begin. De aanwezigen wagen zich aan de eerste pit van vandaag en gaan ongegeneerd los voor het podium, waarbij ook de Noorse vlag nog even tevoorschijn komt tijdens het nummer Djevelen i nord. Nordjevel doet de aanwezigen tot slot uit hun blackmetalcoma ontwaken met een krachtdadige versie van Slayer‘s Raining Blood en stampt dan even stuurs als de band eerder het podium betrad, weer richting kleedkamer.
Hoofdact van de European Summer Invasion waar we vandaag getuige van zijn, is Hate. Het tiende album van het heerschap zanger/gitarist Adam the First Sinner, zijn kompaan achter het drumstel Pavulon en inhuurmuzikanten Domin (gitaar) en Apeiron (bas), heet Tremendum, kwam vorig jaar uit en bevestigde de plek van de Polen als subtopper in het genre. Hate is zo’n band in de categorie ‘fijn dat ze er zijn, zonder geweldig te zijn.’ Maar vanavond laat de band zich daar niet door weerhouden om er gelijk de beuk in te gooien.
Geopend wordt er uiteraard met Asuric Being van de laatste plaat en van daaruit stomen de Polen lekker door. Het opjutten van het publiek door Domin en Aperion had achterwege mogen blijven (we hoeven niet iedere seconde aangespoord te worden om onze vuisten in de lucht te steken), maar nemen we dan maar voor lief. Zeker als het fijne Erebos voorbij komt.
Musicon heeft er zin in vanavond. De zaal is lekker gevuld en is duidelijk vooral voor de Polen gekomen, want het enthousiasme is groot. Het nieuwe Path to Arkhen wordt lekker fel gespeeld, gevolgd door Valley of Darkness van de voorlaatste plaat Crvsade: Zero. Op zich prima, maar persoonlijk had ik liever Leviathan van dat album gehoord omdat dat juist een nummer is dat zich positief onderscheid tussen al het andere Hate-materiaal dat stiekem toch best wel veel op elkaar lijkt.
Vanavond maakt het enthousiasme en vakmanschap van de Polen het over de gehele linie mindere songmateriaal helemaal goed. De band speelt uitermate strak, alsof het vast van plan is Musicon kapot te spelen. Of dan in ieder geval de kerk naast dit pand. Er is geen tijd voor adempauzes, the First Sinner laat liever zijn muziek spreken dan het woord te nemen en daarmee zorgt de band voor een fijne afsluiting van de dag. Wel voor een snelle afsluiting, want een speeltijd van nog geen uur is wel wat aan de lage kant. Dan maar weer de Haagse buitenlucht in, die net zo warm en drukkend is als het klimaat van Musicon.
Foto’s:
Ruben Verheul (Wishful doing)
Datum en locatie:
16 juli 2018, Musicon, Den Haag
Link: