Zo, blijkbaar heb ik acht jaar geleden al een review gemaakt van een Zeromancer-album. Bye-Bye Borderline was dat, niet meteen mijn favoriete plaat van deze Noorse band. Sinds 1999 maken de heren electro/rock/gothic/EBM/synthpop, dit Orchestra Of Knives is album nummer zeven. Vooral de eerste drie albums konden mij bekoren, met als hoogtepunt Eurotrash, gevolgd door Clone Your Lover. Beetje geil, beetje fout, beetje flirten met de dood, met erotiek, met drugs… met alles wat de realiteit helpt doorslikken wanneer je een dansende electrogothrocker bent met een metalen randje en je daarbij als man zijnde graag make-up draagt.
Zeromancer heeft opnieuw een loungy (ik val in herhaling) album gemaakt zonder hits, zonder punch, zonder echt te experimenteren. Ze jammen enkele nummers in elkaar die op zich wel goed in elkaar zitten, maar het doet me allemaal vrij weinig. Dat neemt niet weg dat het een heel erg eerlijk album is, vol gevoel, dat zeker in de smaak zou vallen bij muziekliefhebbers die het graag poppy en toegankelijk hebben, maar voor wie het toch ook een beetje alternatief en weemoedig mag zijn.
Score:
70/100
Label:
Trisol Music Group, 2021
Tracklisting:
01. Testimonial
02. Damned Le Monde
03. Transparency
04. Mourners
05. Birthday
06. Terminal Love
07. Worth Less Than Deutsche Marks To Me
08. Orchestra Of Knives
09. Stand On Ceremony
10. San Zero
Line-up:
- Alex Møklebust – Keel
- Kim Ljung – Bas, Keel
- Norald Ronthi – Drums
- Per-Olav Wiik – Gitaar
- Lorry Kristiansen – Keyboard
Links: