Zeromancer – Orchestra Of Knives

Zo, blijkbaar heb ik acht jaar geleden al een review gemaakt van een Zeromancer-album. Bye-Bye Borderline was dat, niet meteen mijn favoriete plaat van deze Noorse band. Sinds 1999 maken de heren electro/rock/gothic/EBM/synthpop, dit Orchestra Of Knives is album nummer zeven. Vooral de eerste drie albums konden mij bekoren, met als hoogtepunt Eurotrash, gevolgd door Clone Your Lover. Beetje geil, beetje fout, beetje flirten met de dood, met erotiek, met drugs… met alles wat de realiteit helpt doorslikken wanneer je een dansende electrogothrocker bent met een metalen randje en je daarbij als man zijnde graag make-up draagt.

Alles wat volgde na de drie eerste album werd weeïg, minder edgy, minder clever in zijn teksten. Nu is er Orchestra Of Knives, met liedjes die niet meteen inspireren. Industrial, electro/sytnthpop, EBM… het is toch allemaal wat afgezwakt tot iets wat doet denken aan jaren tachtig alternatieve rock en new wave genre Depeche Mode, met een vleugje HIM. De zang van Alex Møklebust pik je eruit uit de duizend, de muziek klinkt enorm organisch (voor een zogenaamde electro-band) en zelfs radiovriendelijk. De nummers zijn steeds meer weemoedig – bijna romantisch – en minder passief-agressief, waardoor de energie en pit er bijna volledig uit is. Dit album past ideaal als soundtrack voor een gothic catwalk, waarbij je de poppy meerwaarde niet ver moet zoeken in de traditionele songopbouw zonder tempowissels. Het album luistert behoorlijk makkelijk weg, niemand zal er zich storen wanneer je dit opzet na 19:00 uur. En ja, er wordt wel eens een vloekwoord gebruikt, maar echt gevaarlijk of donker wordt het nooit.

Zeromancer heeft opnieuw een loungy (ik val in herhaling) album gemaakt zonder hits, zonder punch, zonder echt te experimenteren. Ze jammen enkele nummers in elkaar die op zich wel goed in elkaar zitten, maar het doet me allemaal vrij weinig. Dat neemt niet weg dat het een heel erg eerlijk album is, vol gevoel, dat zeker in de smaak zou vallen bij muziekliefhebbers die het graag poppy en toegankelijk hebben, maar voor wie het toch ook een beetje alternatief en weemoedig mag zijn.

Score:

70/100

Label:

Trisol Music Group, 2021

Tracklisting:

01. Testimonial
02. Damned Le Monde
03. Transparency
04. Mourners
05. Birthday
06. Terminal Love
07. Worth Less Than Deutsche Marks To Me
08. Orchestra Of Knives
09. Stand On Ceremony
10. San Zero

Line-up:

  • Alex Møklebust – Keel
  • Kim Ljung – Bas, Keel
  • Norald Ronthi – Drums
  • Per-Olav Wiik – Gitaar
  • Lorry Kristiansen – Keyboard

Links: