Wound Collector – Depravity

Neen, bij velen ligt Wound Collector niet in het bovenste schap. De Belgische death metal band pleegt regelmatig ontucht met een saxofoon en doet dat op dermate wijze dat menig extreme metal liefhebber een antipathie ontwikkelt jegens deze band. Ikzelf wist niet goed wat er van te maken. Al blijf ik vrij gunstig gestemd als het over Wound Collector gaat, zo viel ook te lezen ten tijde van Eternal Bloodcult. Deze nieuwe plaat is ondertussen een eeuwigheid oud en kreeg nog steeds geen review. Dat komt omdat ik telkens weer begon te twijfelen wat ik er over zou schrijven. Tot nu dus.

Saxofoon en death metal, daar zijn wij niet vies van. Sinds het pionierswerk van het Nederlandse Blind Justice dat in 1992 Sax And Violins uitbracht zit het goed met deze smakencombinatie. Wound Collector heeft deze culinaire aandoening ook in zijn DNA, zij het in een meer gepolariseerde vorm. De sax is prominent aanwezig en herleidt de anderen tot begeleidingsband, tot het moment waarom ze (een sax is vrouwelijk veronderstel ik) zich stil houdt. Eens het blaasinstrument rust kent, blaast de rest van het orkest vrij rechttoe rechtaan death metal door je ruiten heen. Het is allemaal relatief makkelijk te volgen, catchy zelfs, met hier en daar een iets complexere hook (genre Morbid Angel). Het soleerwerk is vooral afkomstig van de sax, die in feite als (extra) lead optreedt. Niet enkel een saxofoon wordt aangewend trouwens, er is ook ruimte voor prikkelend akoestisch snaarwerk en aanverwanten en cleane zang. De mix is gericht op transparantie, zodat de saxofoon natuurlijk netjes naar voor komt, iets wat resulteert in een sound die vooral technische death metal bands prefereren. In het geval van Wound Collector is het echter niet extreem technisch, zodat je mogelijk wat body mist in de stevige partijen, iets wat veel death metal bands doen om overtuigingskracht te creëren.

Geen eenvoudige plaat om te kunnen waarderen, omwille van de combinaties en de keuzes die de band maakt. Een identiteit heeft Wound Collector zeker, je weet meteen wat je in huis haalt. Geef het een kans zou ik zo zeggen, wie weet ligt het je wel. In vergelijking met het debuut Eternal Bloodcult is deze nieuwe gedifferentieerder, nog gewaagder en minder ‘Oosters’ en eerder avontuurlijk dan progressief. Kwestie van wat bijvoeglijke naamwoorden te droppen.

Score:

74/100

Label:

Eigen Beheer, 2020, 2020

Tracklisting:

1. Death by Guillotine
2. War and Slaughter
3. No God Without Terror
4. Seduced Into Depravity
5. Inherit the Crown
6. In Flanders Fields
7. Execution in Chaos
8. Royalty Achieved by War
9. The Merovingian Defeat

Line-up:

Guy Van Campenhout – Gitaar, keel
Peter Verdonck – Sax, keel
Nico Veroeven – Drums
Stijn Deldaele – Bas

Link: