Witch Vomit – Funeral Sanctum

Vroeger keek ik veel naar basketbal toen dat nog live werd uitgezonden op een of andere sportzender. De jaren met Michael Jordan die met de Chicago Bulls de ene titel na de andere aaneen reeg. Op gegeven moment speelden ze tegen de Portland Trailblazers met en zekere Clyde Drexler in hun midden. Fantastisch team en ik heb veel waardering gekregen voor de mannen uit Portland. Nou komen er op metalgebied ook de nodige kwaliteitsteams uit die regionen en daar is het deathmetalgenootschap genaamd Witch Vomit er een van. Funeral Sanctum is de derde langspeler, waar men ook al drie EP’s uitbracht, en deze komt via 20 Buck Spin Records. De grote vraag is of dit een slamdunk is of niet.

Sinds 2012 bedient de band met de fantastische bandnaam Witch Vomit, hoe metal wil je het hebben, zich van smerige death metal. Na het debuut uitgebracht via Memento Mori uit Spanje zijn ze opgepikt door 20 Buck Spin en vaak is dat al een eerste indicatie dat we te maken hebben met kwaliteit. De voorgaande releases zijn dan ook overwegend goed ontvangen, zie ook hier de positieve recensie geschreven door collega Maud van de EP Abhorrent Rapture. De muziek van Witch Vomit is overwegend lomp en loodzwaar. Met een diepgewortelde doodsroggel van zanger Tempter die het zaakje vocaal opleukt. Het mooie van deze band vind ik echter dat achter die façade van doffe ellende veel moois schuilt. De band blijkt een meester te zijn in het hanteren van het gaspedaal. De snelheidsvariaties zijn talloos. Van langzame slepende bagger die aan doom metal grenst, schieten we heel gecontroleerd in de hogere versnellingen tot aan verdwaald blastwerk aan toe. Daarnaast horen we ook echt goed uitgedachte riffs die echt wel beklijven.

De kern van het repertoire van Witch Vomit is vanaf de eerste EP niet veranderd. En dat is hij ook niet op deze meest recente plaat Funeral Sanctum. Dezelfde ingrediënten van weleer zijn legio terug te vinden en tegelijkertijd merk je ook dat de band zichzelf heeft ontwikkeld. Ik vind de sound wat minder vuig en er lijkt meer ruimte voor gevoel in de nummers te liggen. Een sfeer van duisternis wordt bij tijd en wijle over je heen gegoten waarin donkere melodieën schuil gaan. Al meteen in den beginne te horen tijdens het intro Dying Embers. Het eerste echte nummer Endless Fall heeft dat typische Witch Vomit deathmetalgeluid met lekkere riffs. Verder is het een lekker uptempo nummer met plezierige afwisselingen. Bokzwaar uiteraard. Het valt me op dat de doomaspecten wat minder aanwezig zijn en dat de langzamere stukken net iets vlotter klinken, met veel ruimte voor gave riffs en jankende solo’s. Een teken van de eerder genoemde ontwikkeling zijn de nummers Blood Of Abomination en Dominion Of A Darkened Realm waar men zelfs een black metal tintje toelaat met riffs die naar eigen zeggen een Dissection-gevoel zouden kunnen oproepen. En laten we ook meteen het duistere en gevoelige instrumentale intermezzo Abject Silence even meenemen. Mooi en creepy rustpunt.

Een van de hamvragen was of dit album een slamdunk is geworden. En voor mij mag het antwoord ronduit ja zijn. Dit is een heel compleet album geworden waarop Witch Vomit een duidelijke ontwikkeling laat horen zonder de typische kenmerken te verliezen. Dat geeft het album wat meer diepgang en dat is prettig. En uiteindelijk is dit gewoon een beresterke release. De groove die mee wordt gegeven op Funeral Sanctum maakt het lastig om een recensie uit te typen want de neiging om mee te gaan bewegen is sterk!

Score:

86/100

Label:

20 Buck Spin Records, 2024

Tracklisting:

  1. Dying Embers (Intro)
  2. Endless Fall
  3. Blood Of Abomination
  4. Serpentine Shadows
  5. Decaying Angelic Flesh
  6. Black Wings Of Desolation
  7. Dominion Of A Darkened Realm
  8. Endarkened Spirits
  9. Abject Silence (Interlude)
  10. Funeral Sanctum

Line-up:

  • Tempter – Zang, gitaar
  • Filth – Drums
  • JG – Bas
  • CL – Gitaar

Links: