Weserbergland – Am Ende Der Welt

Geschreven door op 22-04-2020 om 23:34.

Weserbergland is een project van de Noorse White Willow-veteraan Ketil Vestrum Einarsen. De beste man heeft in ontelbare krautrockprojecten zijn bijdrage geleverd. In 2017 kwam Sehr Kosmisch, Ganz Progisch uit. Het was een ode aan 70’s krautrock met een vrij positieve hippievibe. Drie jaar na het debuut wordt Am Ende Der Welt aan de wereld, of het einde daarvan, voorgesteld. De cover is overigens een foto die is genomen door de vader van Ketil Vestrum Einarsen. Hij maakte deze foto in – hoe kan het ook anders – de zeventiger jaren. Dit album is een vrij impactvolle breuk met eerder werk. Volgens de band staat ditmaal geluid zelf centraal. Niks geen hippiefratsen dus, electronisch aangedreven ambient is aan de beurt.

Am Ende Der Welt is een track die meer dan veertig minuten duurt. De initiële krautrock wordt naarmate het nummer vordert overgenomen door dissonante progressieve elementen. Ik krijg er een fantasie-aanval van. Eerst wordt een wat landelijke boerensfeer neergezet in een vrolijk berglandschap. Het vervolg is steeds onwerkelijker, en een stuk experimenteler dan het vorige album. Het wordt een soort muzikale kruising tussen een jankende puppy en een huilende zeehond onder ritmische uitstulpingen. De overgang is behoorlijk hard. Hierdoor krijgt de luisteraar het idee alsof er ineens een nieuwe horizon verschijnt achter een bergkam. Alsof je omkijkt en ineens de waanzin en leegheid van het landschap aantreft. Op sommige momenten is al die schrapende dissonantie even teveel, maar lijkt dat juist de bedoeling te zijn. De luisteraar krijgt daardoor regelmatig een ongemakkelijke ervaring, waarbij de wens steeds weer opspeelt dat de piepende dissonanten verdwijnen. Die verdwijnen dan ook af en toe weer wat meer naar de achtergrond. Daar op de achtergrond blijft het dragelijk. Het is een interessante gewaarwording, hoewel het mijns inzien wat te lang doorkabbelt en de grens naar daadwerkelijke irritatie wordt bereikt. Wanneer je dat bekijkt vanuit de visie dat dit muzikaal moet weergeven hoe het grote ‘niets’ overkomt kan ik het wel waarderen. Misschien is dat juist wel een goede weergave van onze ervaring. Open ruimtes en ruimtelijkheid leiden misschien juist wel tot irritatie. Stop me voordat ik nog meer filosofische waanzin uitkraam, en zet deze plaat eens op, zodat u het zelf ervaart.

Am Ende Der Welt is een zeer experimenteel en heftig werkje, dat niet zozeer een muziekstuk is, maar meer een luisterervaring. Dat klinkt inderdaad net zo pretentieus als het is. Is dat erg? Neen. Dit is goed uitgevoer, en op een intrigerende wijze is weergegeven hoe het einde van de wereld, als in ‘de overgang naar een nieuwe, lege horizon’ er uitziet. Denk daarbij niet aan de apocalyps overigens. Denk eerder aan een platte aarde waarbij de grens van de aarde langzaam vervaagt naar een lege horizon en vervolgens naar een kosmische existentiële leegte. Klinkt vaag? Dat is het ook.

Score:

77/100

Label:

Apollon Records, 2020

Tracklisting:

  1. Am Ende Der Welt

Line-up:

  • Ketil Vestrum Einarsen – Fluit, Clarinet, Keyboards, Gitaar, Programmering
  • Gaute Storsve – Bagitaar, Gitaar
  • Jan Terje Augestad – Piano
  • Mattias Olsson – Draaitafel
  • Jørgen Mathiesen – Saxofoon
  • Maria Grigoryeva – Strijkers

Links: