Warkings – Revenge

Twee jaar terug werden een viertal koningen van weleer herboren om de wereld te voorzien van wat degelijke power/heavy metal: Warkings. Dat is geen beeld dat ikzelf aanmaak, maar me door de frontman van de band meegegeven werd bij een interview enige tijd geleden. Al wat sappige geschiedenis of mythologie is en gelanceerd werd door Hollywood is hun strijdperk. Sinds vorige week ligt de opvolger Revenge in de rekken.

Met zo’n introductie weet je normaal al wat op je af komt, zeker als het door de vingers van Napalm Records gaat. Power metal met een heerlijk vol geluid, ingezongen door een prima zanger (check zijn andere band Serenity voor de eerder historisch zinvolle inslag, het is nu toch geen geheim meer). Niet baanbrekend, maar Warkings heeft wel de gave om hits te schrijven die catchy klinken en met meezingbare refreinen. De goedgemikte ‘hoo haa’-achtergrondvocalen zijn uiteraard vrij cheesy, maar deze band is er duidelijk niet vies van. Het gaat hand in hand met de gimmick van deze heren en zo zal het volk zich ook amuseren. Zoals de Romeinen in de amfitheaters deden, dus de cirkel is rond op dat vlak.

Toch klinkt hier naast al die sappige details ook een technische band met nummers die verdraaid lekker in mekaar zitten. Het Braveheart-geïnspireerde Freedom en vooral Warriors laten de snelheid van de gitaar horen: en ook Russel Crowe komt voorbij op Maximus. ‘Are you not entertained?’, een vraag die de band terecht zou kunnen roepen bij deze epische stootkracht en het übercatchy refrein. Warkings durft echter ook logger en vuiler te klinken, zoals op Fight in the Shade, warmer en glammier op Banners High of met een lekkere groove zoals op toptrack Battle of Marathon. 

Wie de vorige plaat beluisterde en echt uit is op heel wat verandering zal dus bedrogen uitkomen. Toch klinkt Revenge wat diverser dan de debuutplaat, met naast overepische nummers als Maximus en Azrael ook tracks die daar wat van afwijken. Minder gastvocalen ook, al duikt juffrouw Queen of The Damned (aka Melissa Bonny, Ad Infinitum) ook op met haar gegrom. Een fijne toevoeging, maar jammer dat er niet meer vocale afwisseling op ons afkomt. Positief dat er dit keer geen flauwe Duitse als afsluiter is, maar wel het lijfnummer Warking, dat desalniettemin wat slapjes blijft klinken.

Je voelt het al, dit is een prima schijf om met een banaan op je bed mee te gillen op selecte overepische tracks. Ongetwijfeld gaat de band het live prima doen en je weet na het beluisteren al meteen wat je tijdens de set zal te horen krijgen. Een meer dan degelijke powermetalband, maar zonder enige vernieuwing. Dat zal ook nooit gebeuren neem ik aan met deze koningen uit het verleden, en dat is ook niet nodig.

Score:

70/100

Label:

Napalm Records, 2020

Tracklisting:

  1. Freedom
  2. Maximus
  3. Warriors
  4. Fight In The Shadows
  5. Odin’s Sons
  6. Banners High
  7. Mirror, Mirror
  8. Azrael
  9. Battle of Marathon
  10. Warking

Line-up:

  • Viking – Bas
  • Spartan – Drums
  • Crusader – Gitaar
  • Tribune – Zang

Links: