Vorga – Striving Toward Oblivion

Vorga is een jonge Duitse band welke is ontstaan vanuit een big bang in 2017. Na twee singles en de in eigen beheer uitgebrachte EP Radiant Gloom, is er nu het debuut Striving Toward Oblivion. Transcending Obscurity Records uit India heeft de band getekend en brengt dit debuut uit. De band speelt kosmische- of sci-fi black metal. Ik weet niet zo goed wat black metal nu specifiek kosmisch of sci-fi maakt. De teksten of in dit geval het artwork dat veel planeten, sterren en ruimteschepen bevat? Of misschien het logo van Vorga wat best eens een timewarp wormgat of zo zou kunnen voorstellen? Waar de band zichzelf naar eigen zeggen graag over wil laten uitweiden zijn lichtvoetige thema’s als antropocentrisme, existentieel nihilisme en misantropie. Ik heb dat niet kunnen beoordelen daar ik de teksten niet in mijn bezit heb, dus ik geloof het meteen.

Wat brengt dit gezelschap muzikaal? Zoals genoemd black metal die vaak op lichtsnelheid gespeeld wordt. Agressief maar toch melodieus. In de nummers zitten gelukkig meer dan genoeg momenten ingebouwd waar het gaspedaal wat wordt losgelaten. De zang is precies zoals je bij een blackmetalband mag verwachten: rauw en bijna krijsend. De nummers zitten sterk in elkaar en het lukt me steeds prima om het hele album in een keer uit luisteren. Ik denk dat de lengte van het album met 8 nummers en net geen 45 minuten ook precies lang genoeg is.

Het eerste nummer Starless Sky knalt er meteen lekker vol op snelheid keihard in en wordt met een hele lekkere riff begeleid. Later wordt dan wel het gas teruggenomen en eindigt het midtempo. Het zet de toon voor de rest van het album waar tempowisselingen een voorname rol spelen. Zoals bijvoorbeeld in Disgust. Dit nummer bevat gedeeltes van melancholie waarin je je zelf wegdromend tussen de sterren waant, waarna de snelle agressieve stukken je weer even wijzen op het feit dat het heelal een ruige gevaarlijke ijskoude omgeving is en dus de fijne dagdroom om is geslagen naar een ijselijke nachtmerrie. Heerlijk.

Het zesde nummer heeft een lekker bombastisch begin en vervolgt dan midtempo via wat doomelementen naar furieuze blastbeats. En dat alles geprakt in een nummer met de terechte titel Fool’s Paradise. Het nummer blijft je nog al eens voor de gek houden.

Over het geheel genomen zit het album dus bomvol tempowisselingen, melodieuze riffs en episch aandoende stukken waar de nadruk voornamelijk ligt op hyperspeed snelheden. Zodoende weten de heren het erg interessant te houden en verveelt het album geen moment. De productie is voldoende helder en er is genoeg onderscheid te maken tussen de verschillende instrumenten. Ik heb me meer dan prima vermaakt met het Striving Toward Oblivion album en zal hem nog zeker vele malen beluisteren.

De band heeft zichzelf een alleraardigst lijstje aan invloeden toegezegd, namelijk Dissection, Necrophobic, Imperialist, Mare Cognitum, Unanimated, Sacramentum, Dark Funeral, Immortal, Gorgoroth. Of Vorga het statuur van voornoemde bands gaat bereiken valt te bezien maar de eerste prille stappen naar sterrendom is gezet met deze hele sterke plaat!

Score:

87/100

Label:

Transcending Obscurity Records, 2022

Tracklisting:

  1. Starless Sky
  2. Comet
  3. Disgust
  4. Stars My Destination
  5. Last Transmission
  6. Fool’s Paradise
  7. Taken
  8. Death Manifesting

Line-up:

  • Jervas – Drums
  • Atlas – Gitaar
  • Спейса – Zang, bas

Links: