Vorga – Beyond The Palest Star

Transcending Obscurity Records begint zo stilletjes aan wel vrij hoog op mijn lijstje van favoriete labels te staan. Niet in de laatste plaats omdat er recentelijk tamelijk goede albums van diverse bands verschenen. Ik noem onder andere de laatste albums van Warcrab, Dyssebeia en natuurlijk Walking Corpse.

Deze recensie gaat echter over het nieuwste album van de sci-fi blackmetalband Vorga, althans met deze benaming presenteren de Duitsers (en Hongaar op vocalen) zich in de bijgesloten promo. De debuut-EP Radiant Gloom en het debuutalbum Striving Toward Oblivion, heb ik gemist. Evenals een optreden van een aantal maanden geleden. Gelukkig beschreef collega Clemens de EP en werd de pen voor het debuutalbum doorgegeven aan collega JohannesV. Wanneer u de recensies hier op Zware Metalen heeft gelezen, dan weet u inmiddels dat Clemens geen genoeg kon krijgen van Radiant Gloom. Een EP die wat hem betreft wel wat langer had mogen duren. In niet mis te verstane bewoordingen doet collega JohannesV er voor Striving Toward Oblivion nog een schepje bovenop. Hij is met name onder de indruk van de vele tempowisselingen, het melodieuze riffwerk en de episch aandoende stukken waar de nadruk voornamelijk ligt op hyperspeed snelheden. Met dit Beyond The Palest Star voegen de heren een nieuw hoofdstuk toe aan de discografie.

 
Eerlijk is eerlijk, eigenlijk moet ik bekennen dat ik niet weet wat een Vorga is. Maar wanneer we de nieuwe plaat starten heb ik het gevoel dat er na een kort spacey intro een ruimteschip opstijgt. Ik hoor gedurende het verloop van haast ieder nummer spacey invloeden uit de digitale trukendoos, denk daarbij vooral aan het werk van Limbonic Art. Op vocaal gebied is het nu juist een Ihsahn (Emperor) uit zijn jongere jaren die hier ontzettend bijtende screams de melkweg in lijkt te slingeren, alsof zijn leven ervan hangt. De mooie en vooral gestructureerde melodieuze gitaarriffs waarover mijn collega’s eerder spraken hoor ik ook op dit album terug. Het zijn niet direct heel erg dissonante riffs, maar wel melancholische tapijten die worden versterkt door het fijne basgeluid. De drums worden ook hier weer ingezet om naast de gekende en eerder benoemde hyperspeed snelheden, iets van karakter en sfeer aan het geheel toe te voegen. Dit is onder andere tijdens The Sophist vrij goed waarneembaar. Het nummer kent een mooie getemporiseerde opbouw en laat de vocalen heel erg op de voorgrond zijn werk doen. Maar wanneer het kan is er ook ruimte om flink te vlammen of juist een epische passage te integreren. En eigenlijk lijkt het dan of deze ruimteaanbidders met speels gemak naar hartenlust weten te musiceren. De passie druipt er aan alle kanten vanaf en dat is in dit geval niet aan dovemans oren gericht.

Verder valt op dat de band het vermogen om te spelen met het thema maximaal uitbuit, door onder andere het toevoegen van een gesproken passage (Magical Thinking). Nadien laat de vocalist dan eens een stevige grunt horen die opvallend genoeg wel wat doet denken aan een andere grootheid (Peter Tägtgren, Hypocrisy). En laten die Zweden nu juist als thema buitenaards leven, aliens en al dat soort ongein in hun death metal verwerken. Toeval bestaat niet, toch? En nu zou u op basis van deze beschrijving wellicht verwachten dat Beyond The Palest Star een complex album is om naar te luisteren. Maar dat valt dan eigenlijk weer reuze mee. In de promo-beschrijving lees ik dan ook terug dat er werk is gemaakt van vaste structuren, balans en het maximaal etaleren van de band zijn kunnen. En eigenlijk kan ik niet anders concluderen dan dat deze missie is geslaagd. Wat een fantastisch album!

Score:

86/100

Label:

Transcending Obscurity Records, 2024

Tracklisting:

1. Voideath
2. The Sophist
3. Magical Thinking
4. The Cataclysm
5. Tragic Humanity
6. Fractal Cascade
7. Terminal

Line-up:

  • Atlas – Gitaren
  • Спейса – Gitaren, bas, vocalen
  • Hymir – Drums

Links: