Virus – Oblivion Clock

Virus – Oblivion Clock
Duplicate Records, 2012

Geen enkel organisme kan eraan ontsnappen. Alle wezens van mensen tot bacteriën tot planten en tegenwoordig zelfs computers worden er wel eens aan blootgesteld: een Virus. Het brein achter de band, “Crzal” koos dertien jaar geleden deze naam voor de band die hij als opvolger van Ved Buens Ende vormde. De ziekelijke harmoniën, wankelende zang en algemene desolate sfeer zorgen ervoor dat ik van de muziek soms net zo misselijk wordt als van die gelijknamige ziekteverwekkers. Toch lokte deze EP weer net zo sterk als zijn voorgangers, en wordt het tijd om mij opnieuw in deze Noorse waanzin te storten.

Het album stamt alweer uit december 2012, en is dus knap genoeg redelijk lang onder de radar gebleven. Het gaat hier dan ook om “slechts” een EP met daarop vier nummers die in de laatste jaren waren blijven liggen en nu alsnog uitgebracht worden. Daarnaast twee nummers die voorheen alleen als 7”single bij de limited edition van het vorige album The Agent that Shapes the Desert zaten en een nummer wat ooit op een verzamelaar stond. Klinkt allemaal wat karig, maar vergeet niet dat we hier met het bijzonder creatieve en enigszins krankzinnige brein van Carl-Michael Eide te maken hebben.

Na een onheilspellend intro komen we meteen in de disharmonische sfeer terecht die we zo goed van de band kennen. De dissonante gitaarpartijen en half-gesproken zang worden gecombineerd in een experimentele mengelmoes van rock, avant-garde metal en jazz. Dit ligt allemaal redelijk in het verwachtingspatroon wat door de vorige albums is geschept, maar is toch een waardevolle toevoeging aan het oeuvre van de band. Mijn aandacht gaat echter het meeste uit naar het nummer Saturday Night Virus. Zoals ik al zei kwam dit nummer in 2009 op een verzamel-cd uit, maar is nu in een nieuw jasje gestoken. De disco-achtige drums en baslijn vormen meteen een scherp contrast met de andere nummers. Nog steeds op en top Virus maar dan met meer Talking Heads-invloeden en trompetten.

Het is natuurlijk maar een warmhoudertje voor de fans die alweer snakken naar een de volgende full-length, maar daardoor niet minder waard. Voor de muziekliefhebber met een ruime blik is dit een album wat zeker aandacht verdient, en ondanks de korte speeltijd valt er een hoop te beleven. De misselijkmakende harmonieën zorgen dat ik nog steeds af en toe wat maagzuur moet onderdrukken, maar uiteindelijk is dit het allemaal waard.

Tracklisting:
Bandnaam - Album

  1. Oblivion Clock
  2. The Pull of the Crater
  3. Inverted Escape
  4. Saturday Night Virus
  5. Seen in the Sediments
  6. Shutout
  7. Gaslight Exit

Line-up:

  • Crzal – Vocals, Guitar
  • Einar Sjursø – Drums

Links: