Vinsta – Freiweitn

Geschreven door op 21-07-2023 om 00:40.

Soms voel ik de behoefte om jullie mee op reis te nemen. Een reis met mooie landschappen en aangezichten vanuit een keukenraam, ergens ver weg van de bewoonde wereld. Maar omdat dit niet altijd gaat leent zich een stuk muziek hier dikwijls ook uitstekend voor. Gaat u mee op reis? Ditmaal reizen we af naar Tennengau, Salzburg, gelegen in het wonderschone Oostenrijk. Daar treffen we Vinsta: een band uit het melodische blackdeathgenre met folkinvloeden. De bandnaam is in het Austro-Bavarian dialect en laat zich vertalen als “donker”. In de basis was Vinsta een solo-project van ene Christian Höll, die zich door gastmusici voor zijn creaties liet bijstaan. En zo werden de drie voorgaande albums Vinsta (2014), Vinsta wiads (2017) en Drei Deita (2019) vrij geruisloos (?) de wereld ingeslingerd. Tot op de dag van vandaag had ik nog niet eerder van deze band gehoord en op Zware Metalen zijn er ook geen eerdere recensies verschenen. Met deze recensie van Freiweitn komt daar nu een eind aan. Waar geen eind aan komt zijn de bijdragen van de gastmusici op dit album. Christian Höll doet zoveel mogelijk zelf, maar voor viool, achtergrondvocalen, basgitaar en drums is de hulp meer dan welkom.

 
Stelt u zich eens voor dat Opeth en Lunar Aurora samen een duister kind zouden verwekken. En dat het kind dan op vrij breed georiënteerde wijze muzikaal opgevoed zou worden. Met een talenknobbel en een interesse voor dialecten zou het kind dan Vinsta  heten. Vinsta laat in de beginfase op Freiweitn een geluid horen dat niet zoveel met black- of deathmetal van doen heeft. In eerste instantie horen we dan ook tijdens Steanklong en Schwoaze Lockn wonderschone muziek die op klassieke wijze is gecomponeerd. De folkelementen bestaan dan vooral uit het viool- en gitaarspel, maar zeker ook de etherische gezangen van Moni Hahn die vrij prominent op de voorgrond staan. De zanglijnen en het stemgeluid van deze dame doen tijdens deze fase in de verte wat denken aan die van Cecilie Langlie (Omit). En ook op het gebied van de totale sfeerzetting gaan we wat die kant op.

Daar komt wat verandering in tijdens het tweede gedeelte van Schwoaze Lockn, wanneer Christian Höll met zijn grunt invalt. Het geheel doet dan immens denken aan het eerder genoemde Opeth uit zijn begindagen. De mooie zuivere samenzang tussen Moni en Christian zorgt bij vlagen voor een haast filmische belevenis. En waar we het traditionele jodelen vooral beschouwen als een uiting van blijdschap wordt het hier bijvoorbeeld tijdens Untawegs Im Schattn op een volstrekt andere wijze ten gehore gebracht. De samenstelling van dit nummer is echt subliem uitgedacht, waarbij hij een mooie opbouw vormt naar het stevige Vinstas Valonga. Het is menens na een korte inleidende passage wanneer de zware gitaarriffs en grunts het vuur aanwakkeren Want geloof maar dat we ook zeker wat black en death georiënteerde muziek te horen krijgen! Het ligt alleen wat meer onder de oppervlakte op Freiweitn. Dit is dan ook vooral een album dat het moet hebben van een grote mate aan afwisseling op het gebied van stijlen. En zo kan het nummer Einkehr de luisteraar onverhoeds verrassen met de inbreng van een blaasinstrument en softe samenzang.

 
Freiweitn is warm aanbevolen aan ruimdenkende fans die houden van melancholische muziek met klassieke (folk)elementen en dromerige taferelen afgewisseld met harde blackdeathpassages. Het komt daarbij goed van pas wanneer u het bijzondere dialect kunt waarderen, want daar is zondermeer geen ontkomen aan. Dit is ook typisch een album dat zich het best in zijn geheel van voor tot achter laat beluisteren, dan komt de magie optimaal tot zijn recht. Het gaat net iets te ver om dit album als één groot hoogtepunt te classificeren, maar na een flink aantal luisterbeurten is uw redacteur van dienst nog steeds diep onder de indruk van het detail in de composities. De songwriting is bijzonder knap uitgedacht en in combinatie met het hoge niveau van instrumentale vaardigheden en de bijbehorende zangstijlen een lust voor de oren. Liefhebbers van de progressieve folkmetalband Wilderun moedig ik ook aan om een poging tot luisteren te wagen! Jaarlijstmateriaal? Jazeker!

Score:

92/100

Label:

Eisenwald, 2023

Tracklisting:

1. Steanklong
2. Schwoaze Lockn
3. Freiweitn
4. Wundaberg
5. Entarische Gstoit
6. Untawegs Im Schattn
7. Vinstas Valonga
8. Einkehr
9. Hoamat

Line-up:

  • Christian Höll – Vocalen, gitaren

Gastmusici:

  • Moni Hahn – Viool, achtergrondvocalen
  • Tobias Langthaler – Bas
  • Florian Musil – Drums

Links: