Various Artists – Face Your Underground 28

Naar goede gewoonte brengen we jullie een verslag uit van iedere editie van de compilatiereeks Face Your Underground, waarbij Belgische én Nederlandse bands in de spotlight gezet worden. De teller staat ondertussen op 28, en ook deze uitgave bevat weer een bonte verzameling aan bands uit de Lage Landen. We overlopen ze voor jullie één voor één, maar laat vooral niet na ze allemaal uit te proberen.

Beginnen doen we met Marche Funèbre, een band die de laatste jaren uitgegroeid is tot de top van de Belgische doommarkt. Doom, funeral en death metal weliswaar, in een blend die ik nooit goed snapte, al moet gezegd worden dat In a Haze wel een topnummer is met een interessant narratief en een zeer aanwezige leadgitaar die je doorheen het nummer heen leidt. My Lament kennen we ook sinds jaar en dag als een degelijke doomband uit België, wiens The Season Came Undone bijzonder in de smaak viel. Iets meer funeral en gothic hier, maar zeker niet minder ontroerend. Aan de andere kant van het metalspectrum vinden we het striemend harde Sammath, dat genadeloos hard uithaalt met het oorlogszuchtige Reichswald. Venijnig en vlijmscherp. Aanra(n)der! Cult of Scarecrow is zo een van die bands die mij persoonlijk minder ligt, maar het goed doet bij de Alcatraz-bezoekers die in de homegrowntent blijven hangen. Heavy met attitude, er is een doelpubliek voor. Taranis is dan wel weer mijn kopje thee, met Vlaamse kruiden en oldschool blackthrash. Niet te moeilijk, wel een bak vol nostalgie en sfeer. Klaïton kende ik nog niet, maar ik was meteen positief verrast door de ‘oldschool NL death metal’. Heel authentieke sound, veel ouderwetse Bay Area sferen en een gouden Pestilence-randje. Netjes! Geen idee waarom ze niet op Metal Archives te vinden zijn trouwens.

Bēlua uit België is de volgende op het programma, een band met een hardrock/metal-identiteit die ik verder niet goed kan plaatsen. Allerlei invloeden, met grooves en een beetje grunge. Het doet me denken aan Epitome, maar niet helemaal. Primal Creation valt een stuk makkelijker te definiëren: pure thrash. Ik ben ze even uit het oor verloren de laatste jaren, maar deze single is geslaagder dan ooit te voren, misschien omdat het core-gehalte een stuk lager ligt dan vroeger (mag ik dat zeggen?). Reject The Sickness staat op deze sampler met een livenummer, een goede zaak, want de brutaliteit en het “vleselijke” komt een stuk meer naar voor dan op de reguliere uitvoering (die aan de klinische kant was). Eleven-O-Seven punkrockt er op los met een licht gemetaliseerde sound. De ajuinen hebben naar eigen zeggen niets te bewijzen maar brengen toch pretentieloze punk met een degelijke bitterzoete rand. Low Life brengt tjingel tjangel ketelmuziek, en heeft roots in de H8000. Hardcoremotherfuckers, spierballengerol en een djoef op uw muil. Fysiek interessant, met een lekkere mainriff en fijne break. Nice!

Ook Far Beyond maakt een degelijke eerste indruk, met een moeilijk samen te vatten sound. Ik hoor wat invloeden uit de Scandinavische melometalhoek, maar even zeer zwaar beladen Crowbar-vibes. Maakt niet uit, dit vijftal brengt een lekker overtuigende sound met veel zwaartekracht. Nastika uit Antwerpen is dan weer een boze, schreeuwlelijke hardcoreband die duidelijk nood had om te ontladen, iets waar het metalgeluid zeker aan toe bijdraagt. Raise Your Fist uit Beerse blijkt een oldschool metalcoreband te zijn, maar zo eentje met de nadruk op core, gelinkt aan hardcore. Geen melotoestanden, ook hier een garagesound in plaats van een gelikte Zweedse productie. Street Rock Rebels is een vaak terugkerende naam de laatste tijd. De streetpunk doet het dan ook goed bij vele metalheads omwille van hun fuck off-attitude. Punk en Motörhead, waarom niet? Straight To The Bar is de volgende, een band die groovende core aan de toog vermengt met Six Feet Under death metal. De grooves zorgen voor de symbiose.

Storm Upon The Masses is een van de absolute toppers op deze verzamelaar. Brutale death metal done right. Crusher of Souls kreeg 86 punten en dat kan ik alleen maar onderschrijven. Technisch onderlegd en bijzonder goed uitgebalanceerd. Dit is een voorbeeld. We sluiten af met Skold’s Bridle Reign, een soort van protoblack-tributeband (zonder denigrerend te willen klinken), die speltechnisch inspiratie put uit de modderpoelen van de jaren 80, maar wel een iets modernere sound heeft. En zo zijn we bij het einde gekomen van deze aflevering. Op naar de 29ste!

Label:

Rotten To The Core, 2024

Tracklisting:

1. Marche Funèbre – In A Haze
2. My Lament – November
3. Sammath – Reichswald
4. Cult Of Scarecrow – In The Name Of The Children
5. Taranis – Postmortem Spheres
6. Klaïton – Scavenger
7. Bēlua – Road Trip
8. Primal Creation – Not In My Backyard
9. Reject The Sickness – We All Burn (Live In Slovakia ‘22)
10. Eleven-O-Seven – Nothing To Prove
11. Low Life – Thoughts Of The Devil
12. Far Beyond – Challenger
13. Nastika – Hypatia
14. Raise Your Fist – Future Collapse
15. Street Rock Rebels – Victory
16. Straight To The Bar – Born In Chaos
17. Storm Upon The Masses – Crusher Of Souls
18. Skold’s Bridle Reign – The Inevitable Return

Link:

• Face Your Underground Facebook