Storm Upon The Masses – Crusher of Souls

In 2018 verscheen het overweldigende debuut The Ones Who Came Back van het Belgische Storm Upon The Masses. De plaat werd toen hartstochtelijk beschreven door collega Kris. De gehele scene reageerde over het algemeen even positief en dus kun je spreken over een geslaagd debuut. Ik denk dat de mannen zich vervolgens het succes wellustig hebben doen smaken en zich volledig te buiten moeten zijn gegaan aan drugs, vrouwen en feesten want het heeft maar liefst zes jaar geduurd eer we de opvolger Crusher Of Souls mogen aanschouwen. En is het wachten het allemaal waard geweest? De spanningsboog staat op knappen!

Voor wie niet bekend is met Storm Upon The Masses: het is een band uit België die bestaat uit vijf muzikanten. Deze vijf zijn verantwoordelijk voor een enorme bak herrie gespeeld op topsnelheid. Ik kan me voorstellen dat Nederlanders als buren menigmaal op de denkbeeldige Belgische muur moeten hebben gebonsd, roepend of het allemaal niet wat zachter kan. En voor de nieuwe plaat hebben de mannen een aantal gastzangers uitgenodigd, zoals de bekende Julien Truchan van Benighted, de Braziliaanse Lorena Moraes en Beleth van het Spaanse Noctem. Goed. Die spanningsboog dus. Laat ik maar meteen verklappen dat Crusher Of Souls het wachten meer dan waard is geweest. Wat een dijk van een album is dit geworden!

In negen nummers van vaak bijna vierenhalf minuut elk hakt Storm Upon The Masses zich door zijn materiaal heen met een heerlijke bevlogenheid. Zo kort als de lengte van alle nummers, zo strak houden de heren muzikanten de boel in het gareel tijdens die songs. Moet ook wel, want laat je de teugels iets teveel vieren gaan we vliegend uit de bocht in deze muzieksoort. Knap gedaan hoor. En gelukkig is niet alles op Mach 4 gespeeld en worden er voldoende “rust”-momenten ingebouwd. Ook de zang is in al zijn “gruntheid” redelijk goed te verstaan.

Het intro van het eerste nummer begint met onheilspellend onweer op de achtergrond en het geluid van een krakende deur, die moet leiden naar een pandemische omgeving waar je wordt verwelkomd door een angstaanjagende krijs. Vanaf daar is het helemaal losgaan op de arme ziel die het zich heeft aangedurfd de krakende deur door te gaan. De blastbeats zijn niet van de lucht en ondersteunen de machtige riffs die op je afgevuurd worden en dan mag de bas de genadeklap uitdelen door onophoudelijk onder de gordel te rammen, tot je niet meer kan doen dan om je moeder roepen. De nummers zitten goed erg in elkaar en bevatten onderling genoeg afwisseling maar nergens verliest de band zijn bruutheid. En die eerder genoemde riffs liggen overigens echt wel heel lekker in het gehoor.

Dit is echt een topplaat geworden! Zelf geeft de band beïnvloed te zijn door Aborted, Hour of Penance, Krisiun en Suffocation en kan me daar zeker in vinden. Vomitory, Recueil Morbide, Kronos en Benighted mogen ook wel genoemd worden. Maakt verder niet uit, ik denk dat als je de eerste van Storm Upon The Masses of de platen van voornoemde bands goed vindt, je je hier bijna geen buil aan kunt vallen. Die buil moet maar gebeuren in de pit als je de band live mag gaan zien, wat hopelijk gauw gaat gebeuren. En als laatste commentaar wil ik lof uitspreken voor die waanzinnige hoes.

Score:

86/100

Label:

Eigen Beheer, 2024

Tracklisting:

  1. Seas Of Infinite Plague
  2. Unleash The Demonic Surge
  3. Warfare Ungodly
  4. Murderous Exhibition
  5. Return To Ash
  6. Crusher Of Souls
  7. Cauldron Of Carnage
  8. Arterial Red
  9. Excessive Retaliation

Line-up:

  • Jurgen Hondshoven – Gitaar
  • Brecht Putteneers – Zang
  • Sandro Di Cairano – Gitaar
  • Sam Philipsen – Basgitaar
  • Gert Sergeant – Drums

Links: