Met Resan stelt Urferd ons zijn debuut voor. Achter Urferd schuilt niemand minder dan Daniel Beckman die bij een aantal lezers gekend zal zijn als lid van het powermetalen collectief Twilight Force en blackmetalgezelschap Ages. Geen power of black hier maar prachtige – en bij momenten krachtige – dark folk. De volle, zware productie en eenvoudige maar effectieve percussie spreken oergevoelens aan en nemen ons mee doorheen serene momenten, donkere wouden maar ook strijdtaferelen.
Uit bovenstaande omschrijving heb je al begrepen dat Urferd qua stijl meer bij de rituele, ervaringsgerichte dark folk van een Forndom of Heilung aanleunt dan bij de songgerichte aanpak van bijvoorbeeld Myrkur. Wat Urferd zijn eigen geluid geeft, is het vaak uitgesproken filmische karakter dat hij zijn zijn donkere folk meegeeft. Het album moet dan ook gezien worden als een muzikale odyssee: openingsact Gryning laat nog de sereniteit van een aangename ochtend horen – inclusief, jazeker, fluitende vogeltjes – maar tijdens je reis ontmoet je tegenspoed, ontberingen en strijd. Toch ademt de bewondering voor de omvang en de schoonheid van het Noorse landschap – en de verbondenheid die Urferd ermee voelt – bijna voelbaar doorheen de muziek. Mannen- en vrouwenzang zijn regelmatig als bijkomend instrument te horen; te aanwezig om enkel achtergrond te zijn maar even goed zelden op de voorgrond. Misschien wel zoals de mens zijn eigen rol zou moeten zien in deze wereld?
Na de rustige intro vangt Avfärd aan, meteen het langste nummer van Resan. Het is een repetitief stuk met voor het genre typische instrumentatie en melodie. Twee gelijkaardige melodieën, waarvan de tweede een licht gevoel van melancholie oproept, wisselen elkaar af en worden even gecombineerd. De afwisseling is vooral te vinden in de golvende intensiteit: de percussie wordt gaandeweg verrijkt en de stem die erbij komt, geeft het geheel dat rituele karakter. Door de beperkte afwisseling is dit nummer in mijn ogen echter minder representatief voor het geheel van het album.
Want Urferd belicht op dit Resan verschillende facetten van het donkere folkgenre en is zo meer afwisselend dan de meeste van zijn genregenoten. Strövtåg speelt sterker de melancholische kaart met een twinkelende pianomelodie die zweeft op etherische soundscapes. Naar het einde zwelt de muziek aan met religieus klinkende stemmen die sterk aan het neoklassieke Arcana ten tijde van The Last Embrace (2000) doen denken. Hymn laat meteen percussie horen met een vol geluid maar een mysterieuze vibe. De melancholie die ook hier weer in het begin te horen is, wordt al snel afgelost door een bombastische soundtrack met zowel mannen- als vrouwenkoor, dit alles op onafgebroken percussie die zo de verschillende elementen van het nummer samenhoudt. Het ritueel-religieuze gevoel blijft ondanks alle bombast sterk aanwezig. Na een rustpunt werkt de muziek naar een dramatisch hoogtepunt dat een gevoel van catharsis met zich meebrengt. Het nummer sluit alsnog somber af.
Envig laat ons los in het strijdperk. Het meest prominente slagwerk tot nog toe wordt gecombineerd met trotse koperen blazers. Het golft op en neer en laat een lichtere melodie horen na anderhalve minuut. Iets voorbij de helft van Envig verandert het ritme, alsof de strijd in een andere fase terechtgekomen is. Naar het einde toe gaat het uptempo, de viool speelt een meer speelse melodie om af te sluiten op een onheilspellende noot.
Maar toch volgt nog een nummer: Dvala. Een mooi, repetitief, droevig nummer, dat helemaal gedragen wordt door de (vrouwen)zang. Op die manier valt het een beetje uit de toon met de rest van het album, ook al sluit het gevoel er wel bij aan. Na de odyssee, bij valavond (van de dag of het leven?), vertelt het vol weemoed over de doorstane avonturen.
Zeer mooie plaat, dit Resan. Het slaagt erin om verrassend afwisselende muziek te brengen die beklijft van begin tot einde. Je hoort elementen terug van verschillende bands en subgenres maar Urferd slaagt erin ze op een eigen manier te combineren. Sluit de ogen, luister, en laat je meedrijven. En geniet.
Score:
90/100
Label:
Eigen beheer, 2022
Tracklisting:
- Gryning
- Avfärd
- Strövtåg
- Hymn
- Envig
- Vaka
- Hemfärd
- Dvala
Line-up:
- Daniel Beckman – Alles
- Kristin Starkey – Gastzangeres
Links: