Trhä – lhum jolhduc

Het debuut van de anonieme underground black metal eenmansband Trhä belandde vorig jaar in mijn eindlijst. Na Nvenlanëg verschenen nog twee EP’s, eentje vorig jaar, nu nog eentje. lhum jolhduc is de naam van de nieuwe EP. Geen idee wat het allemaal betekent, Trhä houdt het bijzonder mysterieus. We krijgen met deze EP drie nieuwe nummers: dôlh, ëpfêrhäth en tu ëëjatonëg lhëlh. Allemaal zonder hoofdletters. Wordfeudgewijs vind ik het prachtig.

zugoen, nu cënni jecan dlheni
abcu narhat cofija
dajl andlhëlc
dlhëtrhanhra

De vorige EP – Novej kalhnjënno – heb ik wegens tijdsgebrek moeten laten gaan. Die klonk toch wel even anders dan de debuutplaat Nvenlanëg met zijn lo-fi atmosblack die geïnjecteerd/bepaald werd met en door dungeon synth. Op Novej kalhnjënno kon je namelijk vreemde, feestelijke black horen met heel eigenaardige geluiden (het deed me aan de eindejaarsperiode denken). Zeker niet slecht, maar wel anders. Ook op lhum jolhduc krijg je rauwe black met een demokwaliteit met een gedeeltelijk warme gloed die doet denken aan Franse postblack en postpunk, een gloed die wordt gevoed door een gevoelige bas, glooiende gitaarlijnen en vrij vievige lead. Tegelijkertijd is het heel negatief, vol gekrijs en onaangename gitaarfrequenties, alsof het regelrecht uit de suicidal scene gekropen komt. Wanneer je dan nog wat dieper gaat luisteren bemerk je meteen de eigenzinnige wendingen, met intiem akoestische passages, melodieën die klinken alsof ze uit liedjes komen van in de tijd toen wegen nog gecalseyd werden. Erg atavistisch, heel opmerkelijk sowieso en daarom ook de moeite waard om door te nemen. De drie nummers verschillen onderling qua “productie”, maar de rode draad is duidelijk. Bij mij raakt het in ieder geval een ondergesneeuwde snaar.

Label:

Eigen Beheer, 2021

Tracklisting:

1. dôlh
2. ëpfêrhäth
3. tu ëëjatonëg lhëlh

Line-up:

Link: