To The Grave – Director’s Cuts

Ik ben een vergevingsgezind mens. Althans, als het op muziek aankomt want dan geef ik bands gemakkelijk een tweede of derde kans. Epilogue van de deathcoreband To The Grave kon hier in 2021 geen potten breken namelijk, maar bij gebrek aan collega’s mét smaak én natuurlijk vanwege mijn vergevingsgezindheid, pakken we ook dit kakelverse Director’s Cuts op zonder me te laten leiden door de onderbuikgevoelens die de vorige plaat achterliet. Deze Australiërs stonden onlangs nog in het voorprogramma van Shadow Of Intent en op basis van Director’s Cut is dat absoluut verdiend. Ook deze derde plaat verschijnt via Unique Leader Records.

Bands zoals dit To The Grave zitten uiteraard allemaal in het vaarwater van grote namen zoals Thy Art Is Murder, Lorna Shore, Suicide Silence en Vulvodynia. Toch lijkt de kloof steeds kleiner te worden met het recente werk dat de wat minder grote bands afleveren. Deze elf nummers laten namelijk op werkelijk alle fronten horen dat er flink geklommen is op de kwaliteitsladder en dat het resultaat echt niet onderdoet voor de grote jongens in het genre. Waar de pot vol deathcoreclichés bij de vorige plaat nog voor een grote valkuil zorgde, zijn deze nagenoeg allemaal als sneeuw voor de zon verdwenen op Director’s Cut. Intussen zijn de twee oud-gitaristen vervangen door Jack Simioni en Luke Ringin en toeval of niet, maar het gitaarwerk klinkt meer onderscheidend, uitermate fris en vooral bevlogen. Tijdens Full Sequence, B.D.T.S en Manhunt hoor je dat het geluid niet meer nokvol zit gepropt met overdreven technisch en onnavolgbaar gedoe waardoor er veel meer effectieve ruimte ontstaat voor een sterke chemie tussen verschillende andere elementen zoals melodische gitaarriffs, elektronische dolheid en vuige breakdowns.

Op de momenten dat alle puzzelstukjes naadloos op elkaar aansluiten, resulteert dat in bijzonder gave nummers zoals de singels Red Dot Sight en het corige Cut Off The Head, het bonkige Protest & Sever – waarin Sam Crocker van Antagonist A.D. een sterk staaltje meezingt – en het alles omver ploegende Reversing The Bear Trap, dat met wat extra vocale input van Jess Christiansen (Bled Out) de hoogte ingeduwd wordt. Stuk voor stuk songs die een sterke metselspecie van afwisselende grooves, mooie tempowisselingen, gelaagde synthpartijen, flitsende blastbeats en sterke zangpartijen bevatten die alle kanten uitschieten in veelzijdigheid. Nergens slaat de complexiteit te ver door en juist dat is de receptuurwijziging die To The Grave windeieren legt deze ronde. Met Found Footage is er zelfs een verassend en intens rustpunt ingelast op Director’s Cut. Het moddervette Axe Of Kindness levert met zijn orkestraal, dynamisch karakter en sprankelende afwisseling keer op keer kippenvel op en geloof me, dat is niet vaak. Dit is nu al één van de beste deathcorenummers die ik dit jaar zal horen. Iemand zin in barbecue? Zo niet, dan kun je altijd je vingers nog branden aan het mooi opgebouwde en uitgerekte Die, Rise dat minstens zo overrompelt.

Zet Director’s Cut af tegen het vorige Epilogue en kom tot de conclusie dat het vijftal zichzelf in één klap heeft weten te promoveren tot de grotere namen binnen de deathcore, althans toch op plaat. To The Grave vindt zijn perfecte balans tussen moderne metalcore en deathcore en komt op dit nieuwste werk zeer goed voor de dag. Director’s Cut bevat kop en staart en op dit soort momenten ben ik toch maar blij dat ik zo vergevingsgezind ben. Hulde voor deze mooie prestatie!

Score:

87/100

Label:

Unique Leader Records, 2023

Tracklisting:

  1. Warning Shot
  2. Red Dot Sight
  3. Full Sequence
  4. B.D.T.S
  5. Protest_Sever
  6. Manhunt
  7. Found Footage
  8. Axe Of Kindness
  9. Reversing The Bear Trap
  10. Cut Off The Head
  11. Die, Rise

Line-up:

  • Dane Evans – Zang
  • Jack Simioni – Gitaar, programming
  • Luke Ringin – Gitaar, backingvocalen
  • Matt Clarke – Basgitaar, backingvocalen
  • Simon O’Malley – Drums, backingvocalen

Links: